การอพยพของอิสราเอลจากอียิปต์และการเข้าสู่คานาอัน

ราเมเสส อิสราเอลถูกผลักออกไปจากอียิปต์ (อพย. ๑๒; กดว. ๓๓:๕).

สุคคท หลังจากชาวฮีบรูออกจากสถานที่ตั้งค่ายแห่งแรก, พระเจ้าทรงพำนักอยู่กับพวกเขาในเมฆตอนกลางวันและในเสาเพลิงตอนกลางคืน (อพย. ๑๓:๒๐–๒๒).

ปีหะหิโรท อิสราเอลผ่านทางทะเลแดง (อพย. ๑๔; กดว. ๓๓:๘).

มาราห์ พระเจ้าทรงบำบัดผืนน้ำแห่งมาราห์ให้ใสสะอาด (อพย. ๑๕:๒๓–๒๖).

เอลิม อิสราเอลตั้งค่ายบริเวณน้ำพุ ๑๒ แห่ง (อพย. ๑๕:๒๗).

แดนทุรกันดารสีน พระเจ้าทรงส่งมานากับนกคุ่มมาเป็นอาหารแก่อิสราเอล (อพย. ๑๖).

เรฟีดิม อิสราเอลทำสงครามกับอามาเลข (อพย. ๑๗:๘–๑๖).

ภูเขาซีนาย (ภูเขาโฮเรบหรือเจเบล มูซา) พระเจ้าทรงเปิดเผยพระบัญญัติสิบประการ (อพย. ๑๙–๒๐).

แดนทุรกันดารซีนาย อิสราเอลสร้างพลับพลา (อพย. ๒๕–๓๐).

ค่ายในแดนทุรกันดาร เอ็ลเดอร์เจ็ดสิบคนได้รับเรียกให้ช่วยโมเสสปกครองผู้คน (กดว. ๑๑:๑๖–๑๗).

เอซีโอนเกเบอร์ อิสราเอลผ่านแผ่นดินแห่งเอซาวและอัมโมนโดยสันติ (ฉธบ. ๒).

คาเดช-บาร์เนีย โมเสสส่งหน่วยสอดแนมเข้าไปในแผ่นดินที่สัญญาไว้; อิสราเอลกบฏและไม่สามารถเข้าไปในแผ่นดินได้; คาเดชเป็นค่ายใหญ่ของอิสราเอลเป็นเวลาหลายปี (กดว. ๑๓:๑–๓, ๑๗–๓๓; ๑๔; ๓๒:๘; ฉธบ. ๒:๑๔).

แดนทุรกันดารตะวันออก อิสราเอลหลีกเลี่ยงการพิพาทกับเอโดมและโมอับ (กดว. ๒๐:๑๔–๒๑; ๒๒–๒๔).

แม่น้ำอารโนน อิสราเอลทำลายชาวอาโมไรต์ที่สู้รบกับพวกเขา (ฉธบ. ๒:๒๔–๓๗).

ภูเขาเนโบ โมเสสมองดูแผ่นดินที่สัญญาไว้ (ฉธบ. ๓๔:๑–๔). โมเสสกล่าวโอวาทสามเรื่องสุดท้าย (ฉธบ. ๑–๓๒).

ที่ราบโมอับ พระเจ้ารับสั่งให้อิสราเอลแบ่งแผ่นดินและยึดครองแผ่นดินจากผู้อยู่อาศัย (กดว. ๓๓:๕๐–๕๖).

แม่น้ำจอร์แดน อิสราเอลเดินข้ามแม่น้ำจอร์แดนบนแผ่นดินแห้ง. ใกล้กิลกาล, ชาวอิสราเอลนำศิลาจากก้นแม่น้ำจอร์แดนมาวางไว้เป็นอนุสรณ์ถึงการแยกผืนน้ำจอร์แดน (ยชว. ๓:๑–๕:๑).

เยรีโค ลูกหลานของอิสราเอลยึดและทำลายเมือง (ยชว. ๖).