๘. เยรูซาเล็ม

มองไปทางทิศเหนือ. ตรงกลางภาพเป็นสุเหร่าของศาสนิกชนอิสลามพร้อมกับโดมหุ้มทอง, เรียกว่าโดมแห่งศิลา. ในสมัยโบราณชาวยิวนมัสการในพระวิหารต่าง ๆ ซึ่งตั้งอยู่ที่นี่. กำแพงใกล้โดมแห่งศิลาล้อมรอบเมืองเก่าของเยรูซาเล็ม. ทางขวาของกำแพงคือหุบเขาขิดโรน. ไกลออกไปทางด้านขวาคือภูเขามะกอกเทศ. ทางเหนือ, เลยโดมแห่งศิลา, คือสถานที่ซึ่งเป็นไปได้ว่าคือกลโกธา, หรือคัลวารี.

เหตุการณ์สำคัญ : เยรูซาเล็มในสมัยโบราณเรียกว่าซาเลม (สดด. ๗๖:๒). อับราฮัมจ่ายหนึ่งในสิบส่วนให้เมลคีเซเดค (ปฐก. ๑๔:๑๘–๒๐). อับราฮัมมาถวายอิสอัคเป็นเครื่องพลีบูชา (ปฐก. ๒๒:๒–๑๔). กษัตริย์ดาวิดยึดเยรูซาเล็มจากชาวเยบุส (๒ ซมอ. ๕:๔–๙). กษัตริย์ซาโลมอนสร้างพระวิหาร (๑ พกษ. ๖–๗). ลีไฮออกจากที่นี่ไปยังแผ่นดินแห่งคำสัญญา (๑ นี. ๑:๔; ๒). พระผู้ช่วยให้รอดทรงปฏิบัติศาสนกิจ, ทรงชดใช้บาปของเรา, และทรงฟื้นคืนพระชนม์ (มธ. ๒๑–๒๘). ดังที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงพยากรณ์ไว้, เยรูซาเล็มถูกทำลายไม่นานหลังการสิ้นพระชนม์ของพระองค์ (จส—ม ๑:๓–๒๐). เยรูซาเล็มจะถูกบุกรุกในวันเวลาสุดท้าย (อสค. ๓๘–๓๙; โยเอล ๒–๓; วว. ๑๑; ๑๖). พระผู้ช่วยให้รอดจะทรงปรากฏที่นี่ก่อนการเสด็จมาครั้งที่สองเล็กน้อย (ศคย. ๑๒–๑๔; คพ. ๔๕:๔๘–๕๓). (ดู คู่มือพระคัมภีร์, “เยรูซาเล็ม,” “ซาเลม.”)