1. W roku śmierci króla Uzjasza ujrzałem Pana siedzącego na tronie wysokim i wyniosłym, a kraj Jego szaty wypełniał świątynię.

2. Ponad Nim stały serafiny; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zasłaniał swe oblicze, dwoma zasłaniał swe nogi, a dwoma latał.

3. I wołał jeden do drugiego tymi słowy: Święty, święty, święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały.

4. I od głosu tego, który wołał, zadrżały futryny drzwi, a dom ten napełnił się dymem.

5. Wtedy rzekłem: Biada mi! Jestem zgubiony! Wszak jestem mężem o nieczystych wargach i przebywam wśród ludu o nieczystych wargach, a oczy moje widziały Króla, Pana Zastępów.

6. Wówczas przyleciał do mnie jeden z serafinów, mając w ręku rozżarzony węgiel, który szczypcami wziął z ołtarza.

7. I dotknął nim ust moich, i rzekł: Oto dotknęło to twoich warg, i zmazana jest twa niegodziwość, a grzech twój odpuszczony.

8. I usłyszałem głos Pana mówiący: Kogo mam posłać? Kto by nam poszedł? Tedy powiedziałem: Oto jestem, poślij mnie.

9. A On rzekł: Idź i mów do tego ludu: Słuchajcie uważnie, lecz nie zrozumieli; patrzcie uważnie, lecz nie dostrzegli.

10. Niech serce tego ludu zarośnie tłuszczem, i dotknij jego uszy głuchotą, a jego oczy ślepotą, aby oczyma nie widział ani uszyma nie słyszał, ani swym sercem nie rozumiał, aby się nie nawrócił i nie był uzdrowiony.

11. Wtedy rzekłem: Panie, jak długo? I odrzekł: Aż miasta zostaną spustoszone i pozbawione mieszkańców, aż domy będą bezludne, a kraj stanie się całkowicie opustoszały.

12. I wygna Pan ludzi w strony dalekie, tak że zwiększy się spustoszenie wewnątrz kraju.

13. Jednak pozostanie dziesiąta część, i powrócą, i ponownie zostaną zniszczeni jak terebint czy dąb, których życie pozostaje w pniu, gdy traci liście, tak też w nich ostaną się święci potomkowie.