1. I różdżka z pnia Isajego wyrośnie, pęd z jego korzenia wypuści się.

2. I spocznie na Nim Duch Pana, duch mądrości i rozumu, duch rady i mocy, duch poznania i bojaźni Pana.

3. I da Jemu zrozumienie w bojaźni Pana; i nie będzie On sądził według tego, co oczy widzą, ani ganił według tego, co uszy posłyszą.

4. W prawości będzie sądził biednych, i będzie słusznie ganił, ujmując się za łagodnymi ziemi. Rózgą ust swoich porazi ziemię, a tchnieniem warg swoich zabije niegodziwych.

5. I prawością opasze Swe lędźwie, a wiernością — Swe nerki.

6. Wtedy wilk będzie przebywał z jagnięciem, lampart legnie obok koźlęcia, a cielę razem z lwem młodym i zwierzęciem tucznym paść się będą; a małe dziecko prowadzić je będzie.

7. I krowa z niedźwiedzicą paść się będą, młode ich razem legną; a lew jak wół jeść będzie słomę.

8. I niemowlę bawić się będzie przy kryjówce żmii, a dziecko włoży swą rączkę do legowiska węża.

9. Krzywdy ani zniszczenia dokonywać nie będą na całej świętej mej górze, bo jak wody wypełniają morze, tak wiedza o Panu napełni ziemię.

10. I tego dnia korzeń Isajego stać będzie jako sztandar ludów. To jego Inne narody poszukiwać będą, a miejsce pobytu jego będzie pełne chwały.

11. I stanie się, że w owym dniu Pan podniesie po raz drugi rękę, aby odzyskać ocalałą resztkę swego ludu z Asyrii i z Egiptu, i z Patros, i z Kusz, i z Elamu, i z Synearu, i z Hamatu, i z wysp morza.

12. I sztandar podniesie narodom, i zbierze wygnańców Izraela, i zgromadzi z czterech krańców świata rozproszonych z Judy.

13. Wówczas ustanie zazdrość Efraima, a przeciwnicy Judy zostaną odcięci. Efraim nie będzie zazdrościł Judzie, a Juda nie będzie dręczyć Efraima.

14. Napadną na zachodzie na grzbiet Filistynów, wspólnie mieszkańców Wschodu splądrują. Edom i Moab popadną w ich ręce, a dzieci Ammona będą im posłuszne.

15. Pan całkowicie zniszczy zatokę Morza Egipskiego i gwałtownym Swoim tchnieniem potrząśnie ręką nad rzeką i rozdzieli ją na siedem strumieni, tak iż w sandałach będzie się je przechodzić.

16. I będzie tam droga dla resztki Jego ludu, która ocaleje z Asyrii, podobnie jak było to dane Izraelowi w dniu jego wyjścia z ziemi egipskiej.