1. Wyrok na Babilon, który ujrzał Izajasz, syn Amoza.

2. Na wysokiej górze zatknijcie chorągiew, podnieście na nich głos; machajcie ręką, by weszli w bramy wielmożów.

3. Dałem rozkaz moim poświęconym; zwołałem także moich potężnych, bo mój gniew nie jest przeciwko tym, którzy radują się z mej wspaniałości.

4. Gwar tłumu na górach niczym licznego ludu, wrzawa królestw i zgromadzonych narodów; Pan Zastępów dokonuje przeglądu zastępów bojowych.

5. Przychodzą z dalekiej krainy, z krańców nieba, zaiste, to Pan i narzędzia Jego gniewu, aby zniszczyć całą ziemię.

6. Zawodźcie, bo bliski jest dzień Pana; nadchodzi jako zagłada od Wszechmocnego.

7. Przeto wszystkie ręce zdrętwieją, stopnieje każde serce ludzkie.

8. I będą przerażeni; ogarną ich męki i boleści; jeden na drugiego będzie patrzył z zaskoczeniem; oblicza ich będą niczym płomienie.

9. Oto nadchodzi dzień Pana, okrutny ze wzburzeniem i srogim gniewem, aby pozostawić ziemię spustoszoną, i zgładzić z niej grzeszników.

10. Oto gwiazdy niebieskie i ich gwiazdozbiory nie będą jaśniały swym światłem, słońce się zaćmi od samego wschodu, a księżyc nie błyśnie swym światłem.

11. I ukarzę świat za jego zło, a niegodziwych za ich niegodziwość; położę kres pysze zuchwałych, a wyniosłość okrutników poniżę.

12. Uczynię człowieka cenniejszym niż najczystsze złoto; zaiste, człowiek będzie cenniejszy niż złoto Ofiru.

13. Dlatego sprawię, że niebiosa zadrżą, a ziemia ruszy się ze swojego miejsca na skutek oburzenia Pana Zastępów w dniu Jego srogiego gniewu.

14. I stanie się, że jak ścigana sarna i jak owca, której nikt nie przygarnia; każdy zawróci się do swego ludu i ucieknie do swego kraju.

15. Każdy pyszny zostanie przebity; zaiste, i każdy, kto należy do niegodziwych, zginie od miecza.

16. Dzieci ich zostaną rozerwane na strzępy na ich oczach, ich domy splądrowane, a żony zgwałcone.

17. Oto pobudzę przeciw nim Medów, którzy o srebro nie dbają i w złocie się nie lubują.

18. Ich łuki rozerwą także młodych mężczyzn na strzępy. I nad owocem łona matki nie zlitują się; ich oko nie oszczędzi dzieci.

19. I Babilon, chwała królestw, piękno chluby Chaldejczyków, stanie się jak Sodoma i Gomora, gdy je Bóg zniszczył.

20. Z pokolenia na pokolenie nie będzie nigdy więcej zamieszkany ani zaludniony. Nie rozbije tam Arab namiotu ani też pasterze tam trzód nie powiodą.

21. Tam dzikie zwierzęta pustynne mieć będą swe leże; i domy zapełnią ponure stworzenia; i sowy się w nich zagnieżdżą, a satyry będą tam harcować.

22. I dzikie zwierzęta z wysp wyć będą w opustoszałych domach, a smoki we wspaniałych pałacach; i bliski już jest jego czas, i jego dni nie będą przedłużone. Oto zniszczę go gwałtownie, gdyż będę miłosierny dla mojego ludu, lecz niegodziwi zginą.