Mga Kasulatan
Alma 42


Kapitulo 42

Ang pagka-mortal mao ang panahon sa pagsulay aron sa paghatag og kahigayonan sa tawo sa paghinulsol ug pag-alagad sa Dios—Ang Pagkapukan nagdala sa temporal ug espirituhanon nga kamatayon sa tanang katawhan—Ang katubsanan moabot pinaagi sa paghinulsol—Ang Dios Mismo motubos sa mga sala sa kalibotan—Ang kaluoy anaa alang niadtong maghinulsol—Ang tanan nga uban ipaubos sa hustisya sa Dios—Ang kaluoy moabot tungod sa Pag-ula—Kadto lamang tinuod nga mahinulsolon ang maluwas. Mga 74 B.C.

1 Ug karon, akong anak, nakasabot ko nga ingon og aduna pay nakahasol sa imong hunahuna, nga dili nimo masabtan—mahitungod sa hustisya sa Dios sa pagsilot sa makasasala; kay imong gisulayan sa paghunahuna, nga dili makiangayon nga ang makasasala itugyan sa usa ka kahimtang sa pagkauyamot.

2 Karon tan-awa, akong anak, ipasabot nako kining butanga kanimo. Kay tan-awa, human hinginli sa Ginoong Dios ang atong unang mga ginikanan gikan sa tanaman sa Eden aron mougmad sa yuta, diin sila gikuha—oo, gidala niya ang lalaki, ug iyang gibutangan ang silangan nga dapit sa tanaman sa Eden, og kerubim, ug usa ka nagdilaab nga espada nga naglibot sa matag padulnganan, aron sa pagbantay sa kahoy sa kinabuhi

3 Karon, nasabtan nato nga ang tawo nahimong sama sa Dios, nasayod sa maayo ug sa daotan; ug tingali unya og kab-oton niya, ug mopupô usab gikan sa kahoy sa kinabuhi, ug mokaon ug mabuhi sa kahangtoran, ang Ginoong Dios mibutang sa kerubim ug sa nagdilaab nga espada, aron siya dili makakaon sa bunga—

4 Ug sa ingon niana, nasabtan nato, nga adunay panahon nga gihatag sa tawo sa paghinulsol, oo, panahon sa pagsulay, panahon sa paghinulsol ug pag-alagad sa Dios.

5 Kay tan-awa, kon si Adan mikab-ot pa dihadiha dayon, ug mikaon sa kahoy sa kinabuhi, mabuhi unta siya sa kahangtoran, sumala sa pulong sa Dios, nga walay higayon sa paghinulsol; oo, ug usab ang pulong sa Dios wala untay kapuslanan, ug ang mahinungdanon nga plano sa kaluwasan mapakyas unta.

6 Apan tan-awa, gikatakda nga mamatay ang tawo—busa, samtang sila gipahimulag gikan sa kahoy sa kinabuhi kinahanglan nga ipahimulag sila gikan sa ibabaw sa yuta—ug ang tawo mahisalaag sa kahangtoran, oo, nahimo silang makasasala nga katawhan.

7 Ug karon, nasabtan nimo nga ang atong unang mga ginikanan gipahimulag sa temporal ug espirituhanon nga paagi gikan sa atubangan sa Ginoo; ug sa ingon niana nakita nato nga sila nahimong ulipon sa pagsunod sa ilang kaugalingon nga kabubut-on.

8 Karon tan-awa, dili kinahanglan nga ang tawo bawion gikan niini nga temporal nga kamatayon, kay kana moguba sa mahinungdanong plano sa kalipay.

9 Busa, samtang ang kalag dili mamatay, ug ang pagkapukan maoy hinungdan sa espirituhanon nga kamatayon sa tanang katawhan ingon usab sa temporal, mao nga, sila gipahimulag gikan sa atubangan sa Ginoo, kinahanglan nga ang katawhan pagabawion gikan niining espirituhanon nga kamatayon.

10 Busa, samtang nahimo silang kalibotanon, mahilayon, ug yawan-on, pinaagi sa kinaiyahan, kini nga kahimtang sa pagsulay nahimong kahimtang alang kanila sa pagpangandam; nahimo kining usa ka igpapangandam nga kahimtang.

11 Ug karon hinumdomi, akong anak, kon dili pa sa plano sa katubsanan, (kon wala pa kini) inig kamatay nila ang ilang mga kalag mahimong uyamot, tungod kay gipahimulag gikan sa atubangan sa Ginoo.

12 Ug karon, walay paagi nga mabawi ang mga tawo gikan niining kahimtang sa pagkapukan, nga gihimo sa tawo sa iyang kaugalingon tungod sa iyang kaugalingon nga pagkamasinupakon;

13 Busa, sumala sa hustisya, ang plano sa katubsanan dili moabot, gawas lamang sa mga kondisyon sa paghinulsol sa mga tawo niining kahimtang sa pagsulay, oo, kining kahimtang sa pagpangandam; kay kon dili pa tungod niini nga mga kondisyon, ang kaluoy dili moepekto gawas kon kini moguba sa buhat sa hustisya. Karon ang buhat sa hustisya dili maguba; kay kon mao, ang Dios mohunong sa pagka-Dios.

14 Ug sa ingon niana makita nato nga ang tanang katawhan napukan, ug sila anaa ubos sa gahom sa hustisya; oo, ang hustisya sa Dios, nga motugyan kanila sa kahangtoran nga pagkahimulag, gikan sa iyang atubangan.

15 Ug karon, ang plano sa kaluoy dili mapahitabo gawas kon adunay pag-ula nga pagahimoon; busa ang Dios sa iyang kaugalingon miula alang sa mga sala sa kalibotan, aron mapahitabo ang plano sa kaluoy, pagtagbaw sa mga gipangayo sa hustisya, nga ang Dios unta mahimo nga usa ka hingpit, makiangayon nga Dios, ug usa ka maluluy-on usab nga Dios.

16 Karon, ang paghinulsol dili moabot sa mga tawo gawas kon adunay silot, nga mahangtoron usab sama sa gidugayon sa kinabuhi sa kalag, nga gilakip kaatbang sa plano sa kalipay, nga mahangtoron usab sama sa gidugayon sa kinabuhi sa kalag.

17 Karon, unsaon sa tawo sa paghinulsol gawas kon siya makasala? Unsaon niya pagpakasala kon walay balaod? Unsaon sa pagkaadunay balaod gawas kon adunay pagsilot?

18 Karon, dihay silot nga gilakip, ug makiangayon nga balaod nga gihatag, nga nakahatag og kasubo sa tanlag ngadto sa tawo.

19 Karon, kon wala pay balaod nga gihatag—kon ang tawo makapatay siya kinahanglan nga mamatay—mahadlok ba siya nga mamatay kon siya makapatay?

20 Ug usab, kon wala pay balaod nga gihatag batok sa sala ang mga tawo dili mahadlok nga magpakasala.

21 Ug kon wala pay balaod nga gihatag, kon ang mga tawo makasala unsa ang mahimo sa hustisya, o sa kaluoy, kay kini walay pag-angkon sa maong binuhat?

22 Apan adunay gihatag nga balaod, ug gilakip nga silot, ug gitugot nga paghinulsol; nga ang paghinulsol, dawaton sa kaluoy; kon dili ang hustisya maoy modawat sa binuhat ug mopatuman sa balaod, ug ang balaod mopahamtang sa silot; kay kon dili, ang mga gihimo sa hustisya maguba, ug ang Dios mohunong sa pagka-Dios.

23 Apan ang Dios dili mohunong sa pagka-Dios, ug ang kaluoy adunay epekto sa mahinulsolon, ug ang kaluoy moabot tungod sa pag-ula; ug ang pag-ula mopahitabo sa pagkabanhaw sa mga patay; ug ang pagkabanhaw sa mga patay mopabalik sa mga tawo ngadto sa presensya sa Dios; ug sa ingon niana ipahiuli sila ngadto sa iyang presensya, aron pagahukman sumala sa ilang mga buhat, sumala sa balaod ug sa hustisya.

24 Kay tan-awa, ang hustisya maningil sa tanan nga iyang gipangayo, ug usab ang kaluoy modawat sa tanang tawo nga nakadawat og kaluoy; ug sa ingon niana, walay lain kon dili ang tinuod nga mahinulsolon mao ang maluwas.

25 Unsa diay, nagtuo ka ba nga ang kaluoy mohikaw sa hustisya? Sultihan ko ikaw, Dili; bisan usa ka tipik. Kay kon mao, ang Dios mohunong sa pagka-Dios.

26 Ug sa ingon niana ang Dios mopadangat sa iyang mahinungdanon ug mahangtoron nga mga katuyoan, nga giandam gikan pa sa katukoran sa kalibotan. Ug sa ingon niana moabot ang kaluwasan ug ang katubsanan sa mga tawo, ug usab ang ilang kalaglagan ug kauyamot.

27 Busa, O akong anak, si bisan kinsa ang moduol mahimo nga moduol ug moinom sa tubig sa kinabuhi nga gawasnon; ug si bisan kinsa ang dili moduol ang mao dili pugson sa pagduol; apan sa kataposang adlaw ipahiuli ngadto kaniya sumala sa iyang binuhatan.

28 Kon siya nagtinguha sa pagbuhat og daotan, ug wala makahinulsol sa iyang mga adlaw, tan-awa, ang kasub-anan moabot kaniya, sumala sa pagpahiuli nga buhaton sa Dios.

29 Ug karon, akong anak, nagtinguha ako nga kining mga butanga dili na mosamok kanimo, ug itugot lamang nga ang imong mga sala maoy mohasol kanimo, nga kana nga kahasol mag-aghat kanimo sa paghinulsol.

30 O akong anak, nagtinguha ako nga ikaw dili na molimod sa hustisya sa Dios. Ayaw paningkamoti ang paghatag sa imong kaugalingon bisan sa kinagamyang pagpangatarongan tungod sa imong mga sala, pinaagi sa paglimod sa hustisya sa Dios; apan tugoti nga ang hustisya sa Dios, ug ang iyang kaluoy, ug ang iyang pagkamainantoson adunay hingpit nga luna sa imong kasingkasing; ug himoa nga modala kini kanimo ngadto sa abog sa pagpaubos.

31 Ug karon, O akong anak, gitawag ka sa Dios sa pagsangyaw sa pulong ngadto niini nga katawhan. Ug karon, akong anak, padayon, ipahayag ang pulong inubanan sa kamatuoran ug kaligdong, aron ikaw makadala og mga kalag ngadto sa paghinulsol, aron ang mahinungdanong plano sa kaluoy moangkon kanila. Ug hinaot nga ang Dios mohatag kanimo sumala sa akong mga gipamulong. Amen.