1 Եվ եղավ այնպես, Նեփիի ժողովրդի վրա դատավորների կառավարման երեսունևվեցերորդ տարվա սկզբին, որ Սիբլոնը վերցրեց պահպանությունն այն սրբազան բաների, որոնք հանձնվել էին Հելամանին Ալմայի կողմից:

2 Եվ նա արդար մարդ էր, և նա քայլում էր ուղիղ Աստծո առաջ. և նա ձգտում էր շարունակ բարիք անել, պահել Տիրոջ՝ իր Աստծո պատվիրանները. և նույնն անում էր նրա եղբայրը:

3 Եվ եղավ այնպես, որ Մորոնին նույնպես մահացավ: Եվ այսպես ավարտվեց դատավորների կառավարման երեսունևվեցերորդ տարին:

4 Եվ եղավ այնպես, որ դատավորների կառավարման երեսունևյոթերորդ տարում, մարդկանց մի մեծ խումբ, քանակով նույնիսկ հինգ հազար և չորս հարյուր տղամարդ, իրենց կանանց և իրենց երեխաների հետ, հեռացավ Զարահեմլայի երկրից դեպի երկիրը, որը հյուսիսային կողմում էր:

5 Եվ եղավ այնպես, որ Հագաթը, լինելով մի չափազանց հետաքրքրասեր մարդ, հետևաբար նա առաջ գնաց և մի շատ մեծ նավ կառուցեց իր համար, Լիառատ երկրի սահմանների մոտ՝ Ավերակներ երկրին մոտիկ, և այն իջեցրեց արևմտյան ծովը, նեղ պարանոցին մոտիկ, որը տանում էր հյուսիսային կողմի երկիրը:

6 Եվ ահա, կային Նեփիացիներից շատերը, ովքեր մտան դրա մեջ և նավարկեցին առաջ, շատ պարենով, և նաև շատ կանանց ու երեխաների հետ. և նրանք վերցրեցին իրենց ուղղությունը դեպի հյուսիս: Եվ այսպես ավարտվեց երեսունևյոթերորդ տարին:

7 Եվ երեսունևութերորդ տարում, այս մարդը կառուցեց ուրիշ նավեր: Եվ առաջին նավը նույնպես վերադարձավ, և ավելի շատ մարդիկ մտան դրա մեջ. և նրանք նույնպես վերցրեցին շատ պարեն, և նորից ճանապարհ ընկան դեպի հյուսիսային կողմի երկիրը:

8 Եվ եղավ այնպես, որ նրանց մասին այլևս երբեք չլսեցին: Եվ մենք կարծում ենք, որ նրանք խեղդվեցին ծովի խորքերում: Եվ եղավ այնպես, որ մեկ ուրիշ նավ նույնպես լողաց առաջ. և թե ուր գնաց այն, մենք չգիտենք:

9 Եվ եղավ այնպես, որ այս տարում կային շատ մարդիկ, ովքեր առաջ գնացին դեպի հյուսիսային կողմի երկիրը: Եվ այսպես ավարտվեց երեսունևութերորդ տարին:

10 Եվ եղավ այնպես դատավորների կառավարման երեսունևիններորդ տարում Սիբլոնը նույնպես մահացավ, իսկ Կորիանթոնը գնացել էր հեռու հյուսիսային կողմի երկիրը, նավով՝ պարեն տանելու ժողովրդին, ովքեր գնացել էին այդ երկիրը:

11 Հետևաբար, Սիբլոնի համար անհրաժեշտ դարձավ, իր մահից առաջ, այդ սրբազան բաները տալ Հելամանի որդուն, որի անունը Հելաման էր՝ կոչված լինելով իր հոր անունով:

12 Արդ, ահա, բոլոր այդ փորագրությունները, որոնք Հելամանի տնօրինության տակ էին, գրվեցին և ուղարկվեցին առաջ՝ մարդկանց զավակների մեջ, ողջ երկրով մեկ, բացի այն հատվածներից, որոնք Ալմայի կողմից պատվիրվել էր հայտնի չդարձնել:

13 Այնուամենայնիվ, այս բաները պետք է սրբազան պահվեին և փոխանցվեին մի սերնդից մյուսին. հետևաբար, այս տարում դրանք տրվեցին Հելամանին, նախքան Սիբլոնի մահը:

14 Եվ եղավ այնպես, որ այս տարում ևս եղան որոշ պառակտիչներ, ովքեր գնացել էին Լամանացիների մոտ. և նրանց կրկին բարկության էին դրդել Նեփիացիների դեմ:

15 Եվ նաև, այս նույն տարում, նրանք վար եկան մի ստվար զորքով՝ պատերազմելու Մորոնիայի ժողովրդի դեմ, կամ Մորոնիայի բանակի դեմ, որի ժամանակ նրանք ջարդվեցին և ետ քշվեցին կրկին՝ դեպի իրենց սեփական հողերը, կրելով մեծ կորուստ:

16 Եվ այսպես ավարտվեց Նեփիի ժողովրդի վրա դատավորների կառավարման երեսունևիններորդ տարին:

17 Եվ այսպես ավարտվեց պատմությունն Ալմայի, և նրա որդու՝ Հելամանի, և նաև Սիբլոնի, որը նրա որդին էր: