Die Getuienis van die Profeet Joseph Smith

Die Profeet Joseph Smith se eie woorde oor die verskyning van die Boek van Mormon lui as volg:

“Op die aand van die … een en twintigste September [1823] … het ek myself in gebed en smekinge bevind tot Almagtige God. …

“Terwyl ek op dié wyse besig was om God aan te roep, het ek bewus geword van ’n lig wat in my kamer verskyn, wat aangehou het om helderder te word totdat die kamer helderder was as op die middaguur, toe ’n persoon onmiddellik langs my bed verskyn, en in die lug gestaan het, want sy voete het nie die vloer geraak nie.

“Hy het ’n los kleed van onoortrefbare witheid aangehad. Dit was ’n witheid bó enigiets aards wat ek ooit gesien het; nóg glo ek dat enige aardse ding só onoortrefbaar wit en helder gemaak kon word. Sy hande was ontbloot, en sy arms ook ’n bietjie bo die gewrig; so, ook, was sy voete ontbloot, net so sy bene, ’n bietjie bo die enkels. Sy hoof en nek was ook onbedek. Ek kon ook waarneem dat hy geen ander kleding aangehad het nie behalwe hierdie kleed, aangesien dit oop was, sodat ek by sy boesem kon insien.

“Nie net was sy kleed uitermate wit nie, maar sy hele liggaam was onbeskryflik glansryk, en sy gelaat waarlik soos die weerlig. Die kamer was uitermate lig, maar nie so baie helder as onmiddellik rondom sy liggaam nie. Toe ek eers na hom gekyk het, was ek bevrees; maar die vrees het my spoedig verlaat.

“Hy het my by die naam genoem en vir my gesê dat hy ’n boodskapper was, vanuit die teenwoordigheid van God aan my gestuur, en dat sy naam Moroni is; dat God ’n werk vir my gehad het om te doen; en dat my naam ten goede en ten kwade bekend sal wees onder alle nasies, stamme en tale; of dat beide goed en kwaad van my naam gespreek sal word onder alle volke.

“Hy het gesê dat daar ’n boek weggebêre is, geskryf op goue plate, wat ’n kroniek gee van die voormalige inwoners van hierdie kontinent, en die bron is waaruit hulle ontspring het. Hy het ook gesê dat die volheid van die ewigdurende Evangelie daarin vervat is, soos gespreek deur die Saligmaker aan die antieke inwoners;

“Ook, dat daar twee stene was in silwer boë—en hierdie stene, wat geheg was aan ’n borsplaat, het uitgemaak wat die Urim en Tummim genoem word—weggebêre saam met die plate; en die besit en gebruik van hierdie stene was wat ‘sieners’ uitgemaak het in antieke of vroeëre tye; en dat God hulle voorberei het vir die doel om die boek te vertaal. …

“Verder, hy het vir my vertel, dat wanneer ek daardie plate gekry het waarvan hy gespreek het—want die tyd wanneer hulle verkry sou word was nog nie vervul nie—mag ek hulle nie aan enigeen wys nie; nóg die borsplaat met die Urim en Tummim; slegs aan diegene aan wie ek gebied sou word om hulle te wys; indien ek dit doen, sal ek vernietig word. Terwyl hy met my gesprek gevoer het aangaande die plate, is die visioen aan my verstand geopen sodat ek die plek kon sien waar die plate weggebêre was, en dit was so helder en duidelik dat ek die plek weer geken het toe ek dit besoek het.

“Na hierdie mededeling, het ek die lig in die kamer gesien wat onmiddellik begin het om saam te trek rondom die persoon van hóm wat met my gespreek het, en dit het voortgeduur om so te doen totdat die kamer weer donker gelaat is, behalwe net rondom hom; toe ek oombliklik, as’t ware ’n gang sien oopmaak reguit na die hemel, en hy het opgevaar totdat hy heeltemal verdwyn het, en die kamer is gelaat soos dit was voor hierdie hemelse lig sy verskyning gemaak het.

“Ek het gelê en peins oor die eienaardigheid van die toneel, en grootliks verwonder oor wat aan my vertel is deur hierdie buitengewone boodskapper; toe, te midde van my bepeinsing, het ek skielik bewus geword dat my kamer weer verlig word, en in ’n oomblik, as’t ware, was dieselfde hemelse boodskapper weer langs my bed.

“Hy het begin, en weer presies dieselfde dinge meegedeel wat hy gedoen het tydens sy eerste besoek, sonder die minste afwyking; nadat hy dit gedoen het, het hy my vertel van die groot oordele wat oor die aarde kom, met groot verlatenheid deur hongersnood, die swaard en pestilensie; en dat hierdie sware oordele oor die aarde sou kom in hierdie geslag. Nadat hy hierdie dinge meegedeel het, het hy weer opgevaar soos hy voorheen gedoen het.

“Só diep was die indrukke op my verstand gemaak teen hierdie tyd, dat die slaap gevlug het van my oë, en ek het gelê, oorweldig deur verbasing oor wat ek beide gesien en gehoor het. Maar wat was my verbasing toe ek weer dieselfde boodskapper langs my bed aanskou, en hom weer hoor dieselfde dinge soos tevore aan my oorvertel of herhaal; en het ’n vermaning bygevoeg, en gesê dat Satan sal probeer om my te versoek (as gevolg van die armoedige omstandighede van my vader se familie), om die plate te bekom vir die doel om ryk te word. Dit het hy my verbied en gesê dat ek geen ander oogmerk in gedagte moet hê om die plate te verkry nie, buiten om God te verheerlik, en moet nie beïnvloed word deur enige ander motief as om sy koninkryk te bou nie; andersins kon ek hulle nie kry nie.

“Na hierdie derde besoek het hy weer opgevaar na die hemel soos voorheen, en ek was weer gelaat om te peins oor die eienaardigheid van wat ek so pas ervaar het; toe, onmiddellik nadat die hemelse boodskapper van my opgevaar het vir die derde keer, het die haan gekraai, en ek het bemerk dat die dag in aantog was sodat ons besprekings daardie hele nag moes beslaan het.

“Kort daarna, het ek uit my bed opgestaan, en, soos gewoonlik, na die noodsaaklike arbeid van die dag gegaan; maar in ’n poging om soos ander kere te werk, het ek besef dat my krag só uitgeput was dat ek geheel en al nie in staat was nie. My vader, wat saam met my gearbei het, het ontdek dat iets met my skort, en vir my gesê om huis toe te gaan. Ek het begin met die bedoeling om na die huis te gaan; maar, terwyl ek probeer het om oor die heining uit die veld waar ons was, te klim, het my krag my heeltemal gefaal, en ek het hulpeloos op die grond geval, en vir ’n tydperk was ek geheel en al onbewus van enigiets.

“Die eerste ding wat ek kan onthou, was ’n stem wat met my praat, en my op die naam genoem het. Ek het opgekyk en dieselfde boodskapper bo my kop sien staan, omring deur lig soos voorheen. Hy het toe weer aan my alles vertel wat hy die vorige aand aan my vertel het, en my gebied om na my vader te gaan en hom te vertel van die visioen en gebooie wat ek ontvang het.

“Ek het gehoorsaam; ek het na my vader teruggekeer in die veld en die hele saak aan hom meegedeel. Hy het my geantwoord dat dit van God was, en vir my gesê om te gaan doen soos gebied deur die boodskapper. Ek het die veld verlaat en na die plek gegaan waar die boodskapper vir my gesê het waar die plate weggebêre was; en as gevolg van die helderheid van die visioen wat ek daaroor gehad het, het ek die plek herken die oomblik toe ek daar aankom.

“Naby die dorp Manchester, Ontario-distrik, New York, is daar ’n heuwel van aansienlike grootte, en die hoogste van enige in die omgewing. Aan die westekant van hierdie heuwel, nie ver van bo nie, onder ’n klip van aansienlike grootte, lê die plate, weggebêre in ’n klipkis. Hierdie klip was dik en rond in die middel aan die bokant, en dunner na die kante, sodat die middelste gedeelte sigbaar was bo die grond, maar die kante reg rondom was bedek met grond.

“Nadat ek die grond verwyder het, het ek ’n hefboom verkry wat ek onder die rand van die klip geplaas het, en met ’n bietjie inspanning dit opgelig. Ek het binne-in gekyk en daar het ek inderdaad die plate gesien, die Urim en Tummim en die borsplaat, soos gemeld deur die boodskapper. Die kis waarin hulle gelê het, is gevorm deur klippe teen mekaar in ’n soort sement te lê. In die bodem van die kis was twee klippe dwars in die kis gelê en op hierdie klippe het die plate en ander dinge saam met hulle gelê.

“Ek het ’n poging aangewend om hulle uit te haal, maar is verbied deur die boodskapper, en is weer ingelig dat die tyd om hulle voort te bring nog nie aangebreek het nie, nóg sou dit, tot vier jaar van daardie tyd af; maar hy het vir my gesê dat ek na daardie plek moes kom presies een jaar vanaf daardie tyd en dat hy my daar sou ontmoet en dat ek so moes aanhou totdat die tyd sou aanbreek vir die verkryging van die plate.

“Ooreenkomstig ek gebied is, het ek aan die einde van elke jaar gegaan en elke keer het ek dieselfde boodskapper daar gevind en het onderrig en inligting van hom ontvang tydens elkeen van ons besprekings, ten opsigte van wat die Here sou doen, en hoe en op watter wyse sy koninkryk in die laaste dae bestuur moes word. …

“Uiteindelik het die tyd aangebreek om die plate te verkry, die Urim en Tummim en die borsplaat. Op die twee en twintigste dag van September, eenduisend agt honderd sewe en twintig, nadat ek soos gebruiklik aan die einde van nog ’n jaar na die plek gegaan het waar hulle weggebêre was, het dieselfde boodskapper hulle aan my oorhandig met hierdie opdrag: dat ek vir hulle verantwoordelik sou wees; dat indien ek hulle agterlosig sou laat gaan, of deur enige nalatigheid van my, ek afgesny sou word, maar indien ek alle pogings sou aanwend om hulle te bewaar, totdat hy, die boodskapper, sou kom om hulle te haal, hulle beskerm sou wees.

“Ek het spoedig die rede uitgevind waarom ek sulke streng bevele gekry het om hulle veilig te hou, en waarom dit was dat die boodskapper gesê dat wanneer ek gedoen het wat van my vereis was van my hand, hy hulle sou kom haal. Skaars was dit bekend dat ek hulle gehad het, of die uiterste pogings is aangewend om hulle van my te neem. Elke plan wat bedink kon word is vir daardie doel gebruik. Die vervolging het bitterder en erger as vantevore geword, en skares was voortdurend op die uitkyk om hulle van my te neem indien moontlik. Maar deur die wysheid van God het hulle veilig gebly in my hande, totdat ek volbring het dít wat van my hand vereis was. Toe, ooreenkomstig die reëlings, het die boodskapper hulle kom haal, en ek het hulle aan hom oorhandig; en hy het hulle in bewaring geneem tot vandag toe; en hy het hulle in sy bewaring tot hierdie dag, synde die tweede dag van Mei, eenduisend agthonderd agt en dertig.”

Vir ’n meer volledige verslag sien Joseph Smith—Geskiedenis in Die Pêrel van Groot Waarde.

Die antieke kroniek wat aldus voortgebring is uit die aarde, soos die stem van ’n volk wat spreek uit die stof, en vertaal is in hedendaagse taal deur die gawe en mag van God, soos betuig deur Goddelike bevestiging, is vir die eerste keer aan die wêreld bekendgestel in Engels in die jaar 1830 as The Book of Mormon.