ជំនួយ​ការសិក្សា
ក.យ.ស., កូរិនថូស ទី ១ 7


ក.យ.ស., កូរិនថូស ទី ១ ៧:១–២, ៥, ២៦, ២៩–៣៣ (ចូរ​ប្រៀបធៀប​នឹង​គម្ពីរ កូរិនថូស ទី ១ ៧:១–២, ៥, ២៦, ២៩–៣៣)

(ប៉ុល​បាន​ឆ្លើយ​សំណួរ​ទាំង​ឡាយ អំពី​អាពាហ៍ពិពាហ៍​នៃ​ពួក​អ្នក​ដែល​ទៅ​ធ្វើ​បេសកកម្ម)។

ឥឡូវ​នេះ ស្ដី​អំពី​សេចក្ដី​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​សរសេរ​មក​សួរ​ខ្ញុំ​ថា គឺជា​ការ​ល្អ​ដែល​បុរស​មិន​ប៉ះពាល់​នឹង​ស្ត្រី។

ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ គង់តែ​ខ្ញុំ​និយាយ​ថា ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​ចៀសវាង​ពី​ការ​សហាយស្មន់ នោះ​ចូរ​ឲ្យ​បុរស​គ្រប់​រូប​មាន​ប្រពន្ធ​របស់​ខ្លួន ហើយ​ចូរ​ឲ្យ​ស្ត្រី​គ្រប់​រូប​មាន​ប្ដី​របស់​ខ្លួន។

ចូរ​អ្នក​រាល់​គ្នា​កុំ​បែក​ចេញ​ពី​គ្នា​ឡើយ លើក​តែ​ស្រុះ​ចិត្ត​គ្នា​ក្នុង​មួយ​ពេល ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​ទំនេរ​នឹង​តម​អាហារ ហើយ​អធិស្ឋាន ហើយ​វិល​មក​នៅ​ជាមួយ​គ្នា​វិញ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​អារក្ស​សាតាំង​មក​ល្បួង​អ្នក ដោយ​ព្រោះ​អ្នក​មិន​ចេះ​អត់ទ្រាំ។

២៦ដូច្នេះ ខ្ញុំ​ស្មាន​ជា​ការ​នេះ​បាន​ល្អ ដោយ​ព្រោះ​គ្រា​លំបាក​នេះ សម្រាប់​ឲ្យ​មនុស្ស​នៅ​តែ​ដដែល​វិញ ដើម្បី​ឲ្យ​គេ​អាច​បាន​ធ្វើ​ការ​ល្អ​លើសលែង​ទៅ​ទៀត។

២៩ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​និយាយ​ទៅ​កាន់​អ្នក ដែល​ត្រូវ​បាន​ហៅ​ឲ្យ​ធ្វើ​ការងារ​បម្រើ។ បង​ប្អូន​អើយ ខ្ញុំ​ប្រាប់​សេចក្ដី​នេះ​ថា ពេល​វេលា​ដែល​នៅ​សល់ គឺ​ខ្លី​ណាស់ ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ត្រូវ​បាន​ចាត់​ឲ្យ​ទៅ​ធ្វើ​ការងារ​បម្រើ។ សូម្បីតែ​ពួក​អ្នក​ដែល​មាន​ប្រពន្ធ ក៏​នឹង​ទៅ​ដូច​ជា​ពួក​អ្នក​គ្មាន​ប្រពន្ធ​ដែរ ព្រោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ត្រូវ​បាន​ហៅ ហើយ​ជ្រើសរើស​ឲ្យ​ធ្វើ​កិច្ចការ​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់។

៣០ហើយ​ហេតុការណ៍​នៃ​ពួក​អ្នក​ដែល​យំ​ក៏​នឹង​ទៅ​ជា​ដូច្នោះ​ដែរ គឺ​ហាក់​ដូច​ជា​មិន​បាន​យំ ហើយ​ពួក​អ្នក​ដែល​អរ​សប្បាយ ក៏​ហាក់​ដូច​ជា​ពួក​គេ​មិន​បាន​អរ​សប្បាយ​ដែរ ហើយ​ពួក​អ្នក​ដែល​ទិញ ក៏​ហាក់​ដូច​ជា​គេ​គ្មាន​អ្វី​សោះ

៣១ហើយ​ពួក​អ្នក​ដែល​ប្រើប្រាស់​លោកិយ​នេះ ដូច​ជា​មិន​ប្រើប្រាស់​លោកិយ​ទេ ត្បិត​គំរូ​នៃ​លោកិយ​នេះ​កំពុង​កន្លង​ទៅ។

៣២ប៉ុន្តែ​បង​ប្អូន​អើយ ខ្ញុំ​ចង់​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​តម្កើង​ការ​ហៅ​របស់​អ្នក។ ខ្ញុំ​ចង់​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​រួច​ពី​សេចក្ដី​កង្វល់។ ត្បិត​អ្នក​ណា​ដែល​មិន​បាន​រៀបការ នោះ​តែងតែ​រវល់​នឹង​ការ​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់ ដែល​គេ​នឹង​ធ្វើ​ដូច​ម្ដេច​ឲ្យ​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះ​ហឫទ័យ ហេតុ​ដូច្នេះ​ហើយ ទើប​គេ​មាន​ការ​ជោគជ័យ។

៣៣ប៉ុន្តែ​ឯ​អ្នក​ណា​ដែល​បាន​រៀបការ នោះ​តែងតែ​រវល់​នឹង​ការ​នៅ​លោកិយ​នេះ​វិញ ដែល​នឹង​ធ្វើ​ដូច​ម្ដេច​ឲ្យ​បាន​គាប់​ចិត្ត​ដល់​ប្រពន្ធ​ខ្លួន ហេតុ​ដូច្នេះ​ហើយ ទើប​មាន​ការ​ខុស​ពី​គ្នា ត្បិត​អ្នក​នោះ​ត្រូវ​បាន​រារាំង។