137. Mezmur
1 Babil ırmakları kıyısında oturupSiyon’u andıkça ağladık;
2 Çevredeki kavaklaraLirlerimizi astık.
3 Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler,Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor,“Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!” diyorlardı.
4 Nasıl okuyabiliriz Rab’bin ezgisiniEl toprağında?
5 Ey Yeruşalim, seni unutursam,Sağ elim kurusun.
6 Seni anmaz,Yeruşalim’i en büyük sevincimden üstün tutmazsam,Dilim damağıma yapışsın!
7 Yeruşalim’in düştüğü gün,“Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!”Diyen Edomlular’ın tavrını anımsa, ya Rab.
8 *Ey sen, yıkılası Babil kızı,Bize yaptıklarınıSana ödetecek olana ne mutlu!
9 Ne mutlu senin yavrularını tutupKayalarda parçalayacak insana!