1 Ey Her Şeye Egemen Rab,Ne kadar severim konutunu!

2 Canım senin avlularını özlüyor,İçim çekiyor,Yüreğim, bütün varlığımSana, yaşayan Tanrı’ya sevinçle haykırıyor.

3 Kuşlar bile bir yuva,Kırlangıç, yavrularını koyacak bir yer bulduSenin sunaklarının yanında,Ey Her Şeye Egemen Rab, Kralım ve Tanrım!

4 Ne mutlu senin evinde oturanlara,Seni sürekli överler! Sela

5 Ne mutlu gücünü senden alan insana!Aklı hep Siyon’u ziyaret etmekte.

6 Baka Vadisi’nden geçerken,Pınar başına çevirirler orayı,İlk yağmurlar orayı berekete boğar.

7 Gittikçe güçlenir,Siyon’da Tanrı’nın huzuruna çıkarlar.

8 Ya Rab, Her Şeye Egemen Tanrı, duamı dinle,Kulak ver, ey Yakup’un Tanrısı! Sela

9 Ey Tanrı, kalkanımıza bak,Meshettiğin* krala lütfet!

10 Senin avlularında bir gün,Başka yerdeki bin günden iyidir;Kötülerin çadırında yaşamaktansa,Tanrım’ın evinin eşiğinde durmayı yeğlerim.

11 Çünkü Rab Tanrı bir güneş, bir kalkandır.Lütuf ve yücelik sağlar;Dürüstçe yaşayanlardan hiçbir iyiliği esirgemez.

12 Ey Her Şeye Egemen Rab,Ne mutlu sana güvenen insana!