30. Mezmur
Tapınak adanırken söylenen bir ilahi - Davut’un mezmuru
1 Seni yüceltmek istiyorum, ya Rab,Çünkü beni kurtardın,Düşmanlarımı bana güldürmedin.
2 Ya Rab Tanrım,Sana yakardım, bana şifa verdin.
3 Ya Rab, beni ölüler diyarından çıkardın,Yaşam verdin bana, ölüm çukuruna düşürmedin.
4 Ey Rab’bin sadık kulları, O’nu ilahilerle övün,Kutsallığını anarak O’na şükredin.
5 Çünkü öfkesi bir an sürer,Lütfu ise bir ömür;Gözyaşlarınız belki bir gece akar,Ama sabahla sevinç doğar.
6 Huzur duyunca dedim ki,“Asla sarsılmayacağım!”
7 Ya Rab, lütfunla beni güçlü bir dağ gibiSarsılmaz kıldın;Ama sen yüzünü gizleyince,Dehşete düştüm.
8 Ya Rab, sana sesleniyorum,Rab’be yalvarıyorum:
9 “Ne yararı olur senin için dökülen kanımın,Ölüm çukuruna inersem?Toprak sana övgüler sunar mı,Senin sadakatini ilan eder mi?
10 Dinle, ya Rab, acı bana;Yardımcım ol, ya Rab!”
11 Yasımı şenliğe döndürdün,Çulumu çıkarıp beni sevinçle kuşattın.
12 Öyle ki, gönlüm seni ilahilerle övsün, susmasın!Ya Rab Tanrım, sana sürekli şükredeceğim.