Kutsal Yazılar
MEZMURLAR 34


34. Mezmur*

Davut’un mezmuru Avimelek’in önünde kendini deli gösterip kovulduğu, gittiği zaman


1 Her zaman Rab’be övgüler sunacağım,Övgüsü dilimden düşmeyecek.

2 Rab’le övünürüm,Mazlumlar işitip sevinsin!

3 Benimle birlikte Rab’bin büyüklüğünü duyurun,Adını birlikte yüceltelim.


4 Rab’be yöneldim, yanıt verdi bana,Bütün korkularımdan kurtardı beni.

5 O’na bakanların yüzü ışıl ışıl parlar,Yüzleri utançtan kızarmaz.

6 Bu mazlum yakardı, Rab duydu,Bütün sıkıntılarından kurtardı onu.

7 Rab’bin meleği O’ndan korkanların çevresine ordugah kurar,Kurtarır onları.


8 *Tadın da görün, Rab ne iyidir,Ne mutlu O’na sığınan adama!

9 Rab’den korkun, ey O’nun kutsalları,Çünkü O’ndan korkanın eksiği olmaz.

10 Genç aslanlar bile aç ve muhtaç olur;Ama Rab’be yönelenlerden hiçbir iyilik esirgenmez.


11 Gelin, ey çocuklar, dinleyin beni:Size Rab korkusunu öğreteyim.

12 *Kim yaşamdan zevk almak,İyi günler görmek istiyorsa,

13 Dilini kötülükten,Dudaklarını yalandan uzak tutsun.

14 Kötülükten sakının, iyilik yapın;Esenliği amaçlayın, ardınca gidin.


15 Rab’bin gözleri doğru kişilerin üzerindedir,Kulakları onların yakarışına açıktır.

16 Rab kötülük yapanlara karşıdır,Onların anısını yeryüzünden siler.


17 Doğrular yakarır, Rab duyar;Bütün sıkıntılarından kurtarır onları.

18 Rab gönlü kırıklara yakındır,Ruhu ezikleri kurtarır.


19 Doğrunun dertleri çoktur,Ama Rab hepsinden kurtarır onu.

20 *Bütün kemiklerini korur,Hiçbiri kırılmaz.


21 Kötü insanın sonu kötülükle biter,Cezasını bulur doğrulardan nefret edenler.

22 Rab kullarını kurtarır,O’na sığınanların hiçbiri ceza görmez.