28. Mezmur
Davut’un mezmuru
1 Ya Rab, sana yakarıyorum,Kayam benim, kulak tıkama sesime;Çünkü sen sessiz kalırsan,Ölüm çukuruna inen ölülere dönerim ben.
2 Seni yardıma çağırdığımda,Ellerimi kutsal konutuna doğru açtığımda,Kulak ver yalvarışlarıma.
3 Beni kötülerle, haksızlık yapanlarlaAynı kefeye koyup cezalandırma.Onlar komşularıyla dostça konuşur,Ama yüreklerinde kötülük beslerler.
4 *Eylemlerine, yaptıkları kötülüklere göre onları yanıtla;Yaptıklarının, hak ettiklerinin karşılığını ver.
5 Onlar Rab’bin yaptıklarına,Ellerinin eserine önem vermezler;Bu yüzden Rab onları yıkacak,Bir daha ayağa kaldırmayacak.
6 Rab’be övgüler olsun!Çünkü yalvarışımı duydu.
7 Rab benim gücüm, kalkanımdır,O’na yürekten güveniyor ve yardım görüyorum.Yüreğim coşuyor,Ezgilerimle O’na şükrediyorum.
8 Rab halkının gücüdür,Meshettiği* kralın zafer kalesidir.
9 Halkını kurtar, kendi halkını kutsa;Çobanlık et onlara, sürekli destek ol!