Mga Young Adult
Pagkahimong mas Maayo nga mga Tinugyanan sa Kalibutan nga Gilalang sa Dios alang Kanato
Ni Elder Marcus B. Nash
Sa Seventy
Gikan sa pakigpulong nga gihatag atol sa ika-18 nga tinuig nga Stegner Center Symposium sa University of Utah sa Siyudad sa Salt Lake niadtong Abril 12, 2013.
Kon mas amumahan nato kining kalibutan ug ang tanan nga anaa niini, mas makapatunhay, makapadasig, makapalig-on, makalingaw, ug makapalipay kini sa atong mga kasingkasing ug mga espiritu.
Gikahiligan nako nga maanaa sa kinaiyahan, maglakaw man, mag-ski, mag-kayak sa dagat, magbiseklita, o mo-adto pa gani aron mag-obserbar sa kahayupan o mangayam [safari]. Isip usa ka bata, ganahan ko moadto sa kakahoyan ug mobati sa kahilum, sa klaro nga pagsaksi nga ang tag-as kaayo nga mga berding mga punoan sa kahoy hinimo sa Tiglalang. Sa akong pagdako ngadto sa pagkahamtong, akong nakat-unan pinaagi sa pagtuon ug sa hugot nga pagtuo nga kon atong masabtan kon si kinsa kita, ang katuyoan sa kinabuhi, ug ang rason ang yuta gilalang—ug mohupot niining mga butanga sa hunahuna—kita motratar niining yuta, ug sa tanang anaa niini, diha sa mas taas, mas halangdon nga paagi.
Ang Katuyoan sa Dios sa Paglalang sa Yuta
Ang Ginoo, pinaagi sa Iyang mga propeta sa karaan ug sa bag-ong panahon, naningkamot sa pagtabang kanato nga makasabut ug modayeg sa gasa sa pagpuyo niining matahum nga yuta. Sa Daang Tugon, si David mikonsiderar sa halangdong mga nilalang sa Dios ug natingala og maayo kon ngano—nga taliwala sa maong mga katingalahan—nga ang Dios nagmahunahunaon sa tawo (tan-awa sa Salmo 8:4). Si David nakahukom nga ang tawo espesyal, “ubos lamang og diyutay sa mga manolunda” (Salmo 8:5).
Si Moises usab nakakita diha sa panan-awon sa mga kalibutan nga dili maihap1 ug namahayag, “Karon, tungod niini nga katuyoan ako nasayud nga ang tawo walay bili, diin nga butang ako wala gayud makahunahuna” (Moises 1:10).
Sa pagpaubos ni Moises sa atubangan sa katalagsaon sa nilalang sa Dios, siya napakyas sa pagsabut sa usa ka dakong kamatuoran. Busa ang Ginoo mipakita kaniya pag-usab sa Iyang walay kinutuban nga nilalang ug klaro nga mipahayag nga Siya—ang Dios—mihimo niining mga nilalang sa “pagpahinabo sa pagka-imortal ug kinabuhi nga dayon sa tawo” (Moises 1:39). Kining yuta—sa pagkatinuod ang tanang nilalang—gidesinyo sa pagtabang kanato nga maangkon ang pagka-imortal ug kinabuhing dayon.
Sa pagpamulong og usab mahitungod sa katuyoan sa yuta, ang Ginoo miingon, “Kita magbuhat og usa ka yuta diin kini sila [nagpasabut kanato] mahimo nga makapuyo; ug kita mosulay kanila dinhi, aron pagsuta kon sila mobuhat ba sa tanan nga mga butang bisan unsa ang isugo sa Ginoo nga ilang Dios ngadto kanila”(Abraham 3:24–25; tan-awa usab sa bersikulo 26). Ang kinabuhi niining yuta, inubanan sa gasa sa moral nga kabubut-on, makahatag kanato og oportunidad aron mopili sa pagtinguha ug ugma damlag modawat sa tanan nga gitanyag sa Dios.2
Sa dihang nakompleto ang paglalang sa yuta, ang Dios nahimuot tungod kay Siya nakakita nga kini magamit sa Iyang katuyoan alang kanato, nga Iyang mga anak.3 Ang mga lalaki ug mga babaye nga anak sa Dios ug ang mga pamilya nga ilang giporma dili basta lang mga dayo niining yuta; hinoon, sila mao ang sentro sa katuyoan niini.4
Kita Angay nga Mamahimong Maayo nga mga Tinugyanan
Ang kinabuhi dinhi sa yuta usa ka panalangin ug responsibilidad. Ang Ginoo namahayag, “Kay, tan-awa, ang mga kahayopan sa umahan ug mga mananap sa kahanginan, ug kana nga gikan sa yuta, gi-orden alang sa paggamit sa tawo alang sa pagkaon ug alang sa panaput, ug aron siya unta makaangkon og kabuhong” (Doktrina ug mga Pakigsaad 49:19). Hinoon, tungod kay ang yuta ug ang tanan nga anaa niini mao ang mga “binuhat sa [Iyang] kamot” (Doktrina ug mga Pakigsaad 29: 25), kining tanan gipanag-iya Kaniya.5 Isip temporaryo nga mga lumulupyo niining yuta, kita mao ang mga tinugyanan—dili mga tag-iya. Sa ingon, kita may tulubagon ngadto sa Dios—ang tag-iya— sa unsay atong buhaton sa Iyang linalang: “Kay kini gikinahanglan nga ako, ang Ginoo, kinahanglan mohimo sa matag tawo nga may tulubagon, ingon nga usa ka tinugyanan ibabaw sa yutan-on nga mga panalangin, diin ako mihimo ug miandam alang sa akong mga linalang” (Doktrina ug mga Pakigsaad 104:13).
Kon giunsa nato pag-atiman ang yuta, kon giunsa nato paggamit ug pagpaambit ang mga gasa niini, ug kon giunsa nato pagtratar ang tanan nga gihatag kanato maoy kabahin sa atong pagsulay sa mortalidad. Kita angay nga magmapasalamaton sa paggamit nianang gihatag sa Ginoo, maglikay sa pag-usik-usik sa kinabuhi ug sa mga kapanguhaan, ug mogamit sa gasa sa yuta aron sa pag-atiman sa kabus.6 Ang Ginoo nagpakabana og maayo alang sa tanang kinabuhi ug ilabi na sa Iyang mga anak, ug mohimo kanato nga may tulubagon sa unsay atong pilion nga buhaton (o dili buhaton) sa mga gasa sa Iyang nilalang.
Ang Ginoo nagsaad kanato nga kon kita mosunod Kaniya ug sa maayong paghukom mogamit sa mga kapanguhaan sa yuta uban sa pagpasalamat ug pagtahud, “ang kahingpitan sa yuta [maato], ang mga kahayopan sa umahan ug mga kalanggaman sa kahanginan. … Ug kini makapahimuot sa Dios nga siya naghatag sa tanan nga mga butang ngadto sa tawo; kay ngadto niini nga katuyoan sila gibuhat aron gamiton, uban sa paghukom, nga dili mokapin, ni pinaagi sa pagpugos” (Doktrina ug mga Pakigsaad 59:16, 20).
Kita kinahanglang mogamit niining mga kapanguhaan inubanan sa paghukom ug pasalamat, sa katuyoan nga motabang sa uban—sa karon, kaniadto, ug sa umaabut nga mga henerasyon—nga makadawat sa mga panalangin nga gitinguha sa atong Langitnong Amahan alang sa Iyang mga anak.
Motan-aw Lapas pa sa atong Kaugalingon
Subo lang, nga karon kita nagpuyo sa kalibutan diin ang mga indibidwal mahimong mopili sa pagsalikway sa Dios ug motratar sa Iyang nilalang uban sa pagtamay. Kon mahitabo kini, ang Dios ug ang nillalang mapasakitan.
Si Enoch nagrekord nga ang Dios mibakho tungod sa dili maayong mga pagpili ug sa naghingapin nga kahakog sa Iyang mga anak.7 Si Moroni nanagna sa ulahing mga adlaw nga adunay “mga sunog, ug mga bagyo, ug mga hinungaw nga aso … [ug] naghingapin nga kahugawan diha sa ibabaw sa yuta,” ug ang ingon nga mga kahimtang pagaubanan sa “tanan nga matang sa pagkasalawayon; sa diha nga adunay daghan nga moingon, Buhata kini, o buhata kana, ug kini dili igsapayan”(Mormon 8:29, 31). Kon ang tawo mohugaw-hugaw niining kalibutan sa espiritwal o sa temporal nga paagi, dili lamang ang Dios apan ang kinaiyahan usab ang mag-antus!8
Importante, ang mga panalangin ug gahum nga magamit pinaagi sa gipahiuli nga Simbahan ug ebanghelyo sa Ginoo adunay kapasidad sa paglugway ug pag-usab sa kalag sa tawo lapas sa kaugalingon, aron sa pagdasig og gugma sa Dios ug sa Iyang mga nilalang, ug sa pagtabang kanato nga maghunahuna sa kaayohan sa uban ug sa pagkonsiderar sa mga panginahanglan sa umaabut nga mga henerasyon.
Ang Kinaiyahan Modala Kanato ngadto sa Dios
Ang yuta ug ang tanang kinabuhi mas labaw pa sa mga butang nga magamit ug/o matagana, ang ubang bahin ug porsyon niana kinahanglan usab nga mapreserbar! Ang wala matandog nga kinaiyahan ug “ang tanan nga mga butang nga gikan sa yuta … gihimo alang sa kaayohan … sa tawo … aron sa pagpahimuot sa mata ug sa pagmaya sa kasingkasing … ug sa pagpabuhi sa kalag” (Doktrina ug mga Pakigsaad 59:18–19).
Ang kinaiyahan sa lunsay niini nga kahimtang modala kanato ngadto sa Dios, mopatin-aw sa hunahuna ug kasingkasing gikan sa saba ug mga pagbalda sa materyalismo, mobayaw kanato ngadto sa mas taas, mas mahimayaong kahimtang, ug makatabang kanato nga mas makaila sa atong Dios: “Ang yuta motuyok diha sa iyang mga pako, ug ang adlaw mohatag sa iyang kahayag maadlaw, ug ang bulan mohatag sa iyang kahayag magabii, ug ang mga bitoon usab mohatag sa ilang kahayag. … Gani kinsa nga nakakita sa bisan hain o sa labing gamay niini nakakita sa Dios nga naglihok sa iyang pagkahalangdon ug gahum” (Doktrina ug mga Pakigsaad 88:45, 47).
Ganahan gihapon ko nga maglakaw sa tag-as nga kabukiran taliwala sa talagsaong granite nga mga bato ug mga bungtod. Bisan sa hilom, sila namulong sa gahum ug pagkahalangdon sa Dios—ug sa Iyang dili hitupngan nga kaalam alang sa katahum. Sama sa gipamatuod ni Alma nga, “Ang tanan nga mga butang nagpakita nga adunay Dios; oo, bisan ang yuta, ug ang tanan nga mga butang nga anaa sa ibabaw niini, … nagsaksi nga adunay Makagagahum nga Tiglalang” (Alma 30:44).
Ganahan kong magsud-ong sa mga bitoon sa kagabhion, naningkamot nga makab-ot sa akong panabut ang kahangturan sa panahon ug ang kawanangan nga akong gisud-ong. Ako sa kanunay mahingangha sa kahibalo nga moabut niadtong mga hilum nga mga higayon nga, bisan sa kalapad sa kawanangan, ang Ginoo sa uniberso nakaila nako. Ug Siya nakaila sa matag usa kanato. Ang nilalang nagsaksi sa Tiglalang, ug kon kita mopreserbar niining espesyal, wala matandog nga mga dapit, kini mosaksi sa lunsay ug sa tiunay nga paagi kabahin sa atong Dios ug padayon nga modasig kanato.
Kon mas amumahan nato kining kalibutan ug ang tanan nga anaa niini, mas makasustiner, makapadasig, makapalig-on, makalingaw, ug makapalipay kini sa atong mga kasingkasing ug espiritu—ug moandam kanato sa pagpuyo uban sa atong Langitnong Amahan uban sa atong mga pamilya sa celestial nga kahimtang, nga mao mismo ang yuta nga atong gibarugan karon, apan diha sa usa ka mahimayaon nga kahimtang.9
Hinaut nga kita mapasalamaton nga moamuma niining yuta—ang atong kasamtangan ug potensyal nga panimalay sa umaabut.