“Ang Gisaad nga Mesiyas,” Liahona, Dis. 2022.
Ang Gisaad nga Mesiyas
Gikan sa panahon ni Adan, ang Dios nagtawag sa Iyang mga sulugoon aron sa pagpamatuod sa pag-anhi sa usa ka Mesiyas kinsa motanyag og gugma, paglaom, ug hingpit nga kalipay.
Dili ikasurprisa nga sa pagkatawo ni Jesus diha sa Betlehem, ang mga anghel mipakita ug mituaw, “Dalaygon ang Dios sa kahitas-an” (Lucas 2:14). Nagmaya sila sa pagkahibalo nga kining gamay nga masuso moabli sa pultahan sa pagka-imortal ug kinabuhing dayon. Tukma gayod nga ang usa ka bitoon magpakita aron mahayagan ang langit aron sa pagpasidungog sa pag-abot sa mortal nga kinabuhi sa Bugtong Anak sa Makagagahom nga Dios.
Ang mga propeta mipamatuod sulod sa liboan ka tuig bahin sa pagkatawo sa usa ka gisaad nga Mesiyas, usa ka tawo kinsa “[mo]tubos sa tanan nga motuo sa iyang ngalan” (Helaman 14:2).
Si Isaias nanagna, “Busa ang Ginoo gayod maoy mohatag kaninyog timaan ug kini mao ang usa ka batan-ong dalaga nga manamkon ug manganak ug usa ka batang lalaki ug nganlan siyag Immanuel” (Isaias 7:14).
Si Miqueas mipahayag, “Miingon ang Ginoo, ‘Apan ikaw, O Betlehem Efrata, bisag ikaw gamay nga lungsod sa Juda, anha maggikan kanimo ang usa ka hari sa Israel, nga ang kagikan nagsukad pa gayod sa kakaraanan’” (Miqueas 5:2).
Si Nephi nakakita og birhen nga “nagkugos og bata diha sa iyang mga bukton” ug gisultihan sa usa ka anghel nga kadto mao “ang Kordero sa Dios, oo, gani ang Anak sa Amahan sa Kahangtoran!” (1 Nephi 11:20, 21).
Kon basahon nako ang propetikanhon nga mga saad sa Iyang pagkatawo—ilabi na atol sa panahon sa Pasko—mobati ako sa Espiritu Santo nga nagsaksi usab nga si Jesukristo mao ang Mesiyas. Samtang tun-an nako ang mga pulong sa Manluluwas ug sa Iyang kinabuhi, makaila ako Kaniya ug mohigugma Kaniya sa unsay iyang nabuhat alang sa matag usa kanato. Ang diwa sa gugma mao ang diwa sa Pasko.
“Kay gihigugma pag-ayo sa Dios ang kalibotan ug tungod niini gihatag niya ang iyang bugtong Anak, aron ang tanan nga motuo kaniya dili malaglag kondili makabaton hinuon sa kinabuhing dayon” (Juan 3:16).
Ang gasa sa Anak sa Dios usa ka bililhon nga gasa. Siya mao ang gasa nga maghayag sa atong agianan ug magbayaw kanato. Siya mao ang gasa nga mopaluyo kanato latas sa lisod nga mga adlaw sa atong mortal nga panaw. Siya mao ang gasa nga motanyag og balaanon nga gugma, malungtaron nga paglaom, ug tinuod nga kalipay.
Balaanon nga Gugma
Kon atong hunahunaon ang kalapad sa gilalang nga gibuhat ni Jehova ubos sa direksiyon sa Iyang Amahan, natural lang nga kita matingala sa Iyang gahom ug mobati sa pagsimba Kaniya. Labaw gayod Siya kanato. Apan, ang mga panghitabo nga naglibot sa Iyang mapainubsanon nga mortal nga pagkatawo nagmugna og dako kaayo nga gugma.
Si Jesus mahimong matawo unta ngadto sa bisan unsang kahimtang nga pilion sa Amahan. Agi og katumanan sa panagna ni Miqueas (tan-awa sa Miqueas 5:2), si Jesus natawo ngadto sa usa ka gamay nga baryo diha sa bungtod nga nasod sa Judea. Mapaubsanong mga magbalantay sa karnero ang miabi-abi Kaniya. Misunod sa usa ka bituon ang mga tawo nga maalamon aron sa pagsimba Kaniya. Nahadlok Kaniya ang politikanhon nga mga lider. Gikinahanglang mobakwit ang Iyang mga ginikanan ngadto sa usa ka langyaw nga nasod aron sa pagluwas Kaniya.
Sa dihang luwas na nga mobalik, gisugo si Maria ug si Jose nga moadto sa usa ka ordinaryo nga baryo sa kabungtoran sa Galilea. Si Jesus migahin og dul-an sa 30 ka tuig didto sa wala pa sugdi ang Iyang publiko nga pangalagad sa gugma.
Si Jesukristo mipili nga manaog gikan sa Iyang trono diha sa tuong kamot sa Amahan ug sa pagdawat sa pagkamortal sa Iyang Kaugalingon. Siya mibuhat niini tungod sa gugma alang sa matag espiritu nga anak nga lalaki ug anak nga babaye sa Iyang Amahan kinsa matawo nganhi sa kalibotan, lakip kaninyo ug kanako.
Atol sa Iyang pangalagad, wala mohimo si Jesus og kalainan tali sa adunahan ug kabos, lalaki ug babaye, batan-on ug tigulang, himsog ug masakiton. Wala Siya molikay niadtong lahi og mga tinuohan o mga gigikanan sa kultura. Gihigugma Niya ang tanan. Nahigugma Siya sa tanan.
“Nahigugma kita [kaniya] kay ang Dios man ang unang naghigugma kanato” (1 Juan 4:19). Ug Siya misugo, “Paghigugmaay kamo sama nga ako nahigugma kaninyo” (Juan 15:12).
Paglaom sa Kalibotan
Usa ka nabantog nga daygon sa Pasko nangamuyo, “O come, O come, Emmanuel, and ransom captive Israel [Dali, Dali, Immanuel, ug tubsa ang bihag nga Israel].”1
Tingali dili kita bihag sa Ehipto o Babilonia, sama sa karaan nga mga Israelihanon, apan bihag gihapon kita—bihag sa sala ug kamatayon. Ug sama sa Israel sa karaan, naglaom kita og kalingkawasan. Ang pagkatawo sa “Manluluwas, ang Kristo nga Ginoo” (Lucas 2:11) madasigong mipahibalo sa katumanan niana nga paglaom. Mao kana nganong mokanta kita bahin sa Betlehem, “Paglaom sa katuigan gituman mo karon.”2
Ang pagkatawo, kinabuhi, Paglansang, ug Pagkabanhaw ni Jesukristo naglangkob sa “maayong balita” (Lucas 2:10) sa pagkaayo, kagawasan, ug kalingkawasan.
Namulong sa mesiyanhong paagi, si Isaias miingon, “Ania kanako ang Espiritu sa Ginoong Dios, kay gipili ug gipadala man ako niya aron pagsangyaw sa maayong balita ngadto sa mga kabos. Gipadala niya ako aron paglipay sa mga nagmagul-anon ug pagpagawas sa mga binilanggo ug mga binihag” (Isaias 61:1).
Inyong mahinumdoman nga samtang misugod Siya sa Iyang yutan-on nga pangalagad, si Jesukristo mibasa niadto nga mga pulong didto sa usa ka sinagoga sa Nazaret. Dayon Siya mipahayag, “Natuman karong adlawa kining bahina sa kasulatan sumala sa inyong nadungog” (Lucas 4:21).
Kay ang batang Kristo nahimo nga ang Mesiyas kinsa mipalambo sa Iyang pangalagad ug misyon pinaagi sa pagbuhat sa kabubut-on sa Amahan, Siya miluwas kanato gikan sa espirituhanon ug pisikal nga kamatayon.
“Siya mao ang halangdong Haring Immanuel, kinsa nagbarog karon sa tuong kamot sa Iyang Amahan. Siya mao ang kahayag, ang kinabuhi, ug ang paglaom sa kalibotan. Ang Iyang paagi mao ang dalan nga paingon ngadto sa kalipay dinhi niini nga kinabuhi ug sa kinabuhing dayon sa kalibotan nga moabot.”3
Kalipay diha sa Ginoo
Ang masuso nga didto sa pasongan mao ang Anak sa Dios, gipadala isip usa ka gasa gikan sa Amahan aron mahimong atong Manluluwas. Pinaagi sa kalipay nga atong mabati tungod sa Iyang pag-anhi, ang atong mga kabudlay mahimo nga magaan (tan-awa sa Alma 33:23). Kana tungod kay ang masuso sa Betlehem kinsa miluwas kanato gikan sa sala ug kamatayon makaluwas usab kanato gikan sa kaguol, pagduhaduha, kahadlok, ug kasakit.
Mahinumdoman ninyo ang mga pulong nga gitudlo mahitungod sa pag-anhi sa Usa nga Balaan sa Israel:
“O pagkawalay kataposan sa pagkabalaan sa atong Dios! Kay siya nasayod sa tanan nga mga butang, ug walay butang nga siya wala mahibalo.
“Ug siya mianhi sa kalibotan aron siya moluwas sa tanan nga mga tawo kon sila mopatalinghog sa iyang tingog; kay tan-awa, siya miantos sa mga kasakit sa tanan nga mga tawo, oo, ang mga kasakit sa tanan nga mga buhi nga binuhat, mga lalaki, mga babaye, ug mga bata, nga nahisakop sa banay ni Adan.
“Ug siya miantos niini aron mabanhaw ang tanan nga mga tawo, nga silang tanan makabarog sa atubangan kaniya sa adlaw sa dako nga paghukom” (2 Nephi 9:20–22).
Aron makabaton sa diwa sa Pasko, kita dili lang mobasa sa Iyang mga pulong ug magtuon sa Iyang kinabuhi apan molihok usab sa atong nakat-onan. Kana naglakip sa pagpakaon sa mga karnero sa Manluluwas pinaagi sa pagpundok nila ngadto sa Iyang panon. Magpundok kita samtang atong ipaambit ang kalipay nga atong mabati tungod sa Iyang pagkatawo ug tungod sa Pagpahiuli sa Iyang ebanghelyo. Kon kita anaa sa dalan nga gidesinyo sa Ginoo alang kanato, maanaa kanato ang Iyang kahayag aron ipakita sa uban ang agianan padulong Kaniya.
Ang kinabuhi mahimong lisod, ug ang lisod nga mga panahon makahulga sa atong hugot nga pagtuo. Kon kita mag-atubang og pagsulay ug trahedya, tingali maghunahuna kita kon ang atong hugot nga pagtuo sa Anak sa Dios usa ka walay kapuslanan nga paglaom. Apan ang mga pagsulay gidesinyo sa pagkabig kanato padulong sa Manluluwas aron Siya makahimo kanato nga mas maayong mobayaw sa uban ngadto Kaniya. Samtang ipaambit nato ang “pagmaya” (3 Nephi 1:13) sa Iyang pag-anhi, makatabang kita sa uban ug makapahumok og mga kasingkasing. Ako mosaad nga ang adlaw moabot, kon wala pa kini moabot, sa dihang ang imong hugot nga pagtuo sa Iyang pag-anhi mapamatud-an. Kana mahimong usa ka malipayon nga adlaw.
Ang Pasko panahon sa gugma, paglaom, ug kalipay. Panahon usab kini sa pagpasalamat ug pagpamalandong. Atol sa Pasko maghimo kita og bag-o nga mga panumdoman ug handomon ang mga karaan. Mingawon kita sa pamilya ug mga higala nga mitaliwan na. Maghunahuna kita nganong paspas ra kaayong milabay ang katuigan ug unsay idalit sa bag-ong tuig. Ug taliwala sa atong paghunahuna, magpasalamat kita sa Dios alang sa mahimayaon nga gasa nga “[ginganlan og] ‘Maalamong Magtatambag, Dios nga Gamhanan, Amahan Hangtod sa Kahangtoran, Prinsipe sa Pakigdait” (Isaias 9:6).
Hinaot nga ang diwa niana nga gasa sa Pasko mopuno sa inyong kasingkasing niini nga kapaskohan ug sa kinatibuk-an sa umaabot nga tuig.