Digital Lamang: Mga Young Adult
Pagpangita og Kahulogan diha sa Paghulat
Si Kristo naghatag nato og kalig-on ug grasya sa paghigugma kon asa man kita ug sa pagpaabot sa umaabot.
Ako adunay lima ka magulang nga mga igsoong babaye nga ang tanan naminyo nga bag-o lang silang nagbaynte anyos. Nagdako, nagdahom ko nga ang akong kinabuhi parehas sa ilaha—apan dili diay. Migradwar ko sa kolehiyo nga walay pamanhonon o seryosong relasyon, misugod sa pagtrabaho, mipuyo og balik uban sa akong mga ginikanan sa mubong panahon, mibiyahe, nakapalit og balay, adunay buotan nga mga kauban sa balay, ug nag-ugmad og akong kaugalingon panaw. Wala gyod ko mobati nga gisalikway sa akong pamilya, apan adunay mga higayon nga mibati ko nga nag-inusara gayod ug gusto nga adunay bana ug mga anak sama sa akong mga igsoong babaye.
Ug dili ba mao man usab kana ang gusto sa Dios alang nako?
Dili ko masulob-on kanunay, siyempre. Ug sa pagkatinuod ako nasayod nga wala ko pasagdi sa Dios—daghan ko og nindot nga mga panalangin sa akong kinabuhi. Nakahimo ko sa pagtutok sa akong espirituwal ug kahimsog sa pangisip, mibulontaryo ko ug nakahimamat og talagsaong mga tawo, ug ako adunay panahon ug enerhiya sa pagserbisyo sa talagsaong mga paagi. Kon mobati ko nga nawad-an og kadasig, kanunay nakong sultihan ang akong kaugalingon nga ako nagkat-on ug naglambo ug ang Dios nakaila nako.
Mapuslanon ang Paghulat
Wala madugay naminyo ko, ug mapuslanon gayod ang paghulat. Pipila ka adlaw human sa among kasal, klaro kaayo kini sa akong hunahuna: “Mapasalamaton kaayo ko sa paghulat. Dili ko kini ibaylo sa bisan unsang butang.”
Sa pagkatinuod medyo nasurprisa ko niining higayona sa pagpadayag. Unsa kaha kon nahimamat pa nako ang akong bana og mas sayo-sayo? Apan alang nako, nahimo ko nga mas maayo nga tawo ug kapikas tungod sa tanan nga akong nakat-onan ug nasinati samtang naghulat niining mahangtoron nga panalangin. Mataligam-an unta nako ang daghan kaayo nga kalamboan kon wala pa kana nga panahon.
Siyempre, ang tukmang panahon sa tawo dili ingon nga mas maayo o mas bati kaysa tukmang panahon sa uban. Ang tukmang panahon sa kaminyoon anaa ra kaninyo ug sa Dios, ug ang kalamboan mahitabo sa bisan unsa nga ang-ang sa kinabuhi—minyo o dili minyo, aduna o walay mga anak, ubp. Ug magpadayon ko sa pagkat-on ug paglambo; sa tinuod lang ang kaminyoon dili mao ang kataposang destinasyon sa atong paglambo ug espirituwal nga pag-uswag. Apan alang nako, adunay mahinungdanon nga mga kasinatian nga lagmit dili mahitabo ubos sa laing mga kahimtang, ug mapasalamaton ko sa paagi nga kini nakaugmad kon si kinsa ko.
Luna alang sa Kakontento ug Paglaom
Usa ka gabii, pipila ka tuig sa wala pa nako mahimamat ang akong umaabot nga bana, nakasugat ko niini nga kasulatan diha sa Mga Taga-Filipos: “Kay nakat-onan ko ang pagkatagbaw sa bisan unsay ania kanako. Kay nakat-onan ko ang pagtagbaw sa bisan unsay ania kanako. Nasinati ko ang pagpuyo diha sa kawad-on ug sa kahamugaway. Nakat-onan ko na ang pag-atubang sa bisan unsang kahimtang sa kinabuhi: sa kabusog ug sa kagutom ug sa kahamugaway o sa kawad-on.” (4:11–12).
Kini nga kasulatan nakapahingangha nako. Si Pablo nagsulat bahin sa mga kalisdanan nga lahi kaayo kaysa akong kaugalingon, apan ang mensahe alang nako mao nga posible nga mabatonan ang kalinaw ug ang kalipay sa atong mga kahimtang karon ug paglaom alang sa umaabot—sa samang higayon. Ako mahimo nga mahimutang diha sa pagkabusog ug sa pagkagutom. Mahimo kong magpuyo sa akong kinabuhi sa kahingpitan niini ug mapasalamaton alang sa panahon nga dili pa minyo, ug mahimo ko nga molaom ug maningkamot ngadto sa kaminyoon. Adunay luna alang sa duha.
Ug sa unsang paagi nga posible kini? Ang tubag anaa sa sunod nga bersikulo: “Mahimo ko ang tanang butang pinaagi kaniya nga nagapalig-on kanako” (Mga Taga-Filipos 4:13). Si Kristo naghatag nato og kalig-on ug grasya sa paghigugma kon asa man kita ug sa pagpaabot sa umaabot.
Dili Usikan ang Paghulat
Magsige ko og balik-balik niini nga mga kasulatan. Magamit kini ngadto sa daghan pa kaayo kaysa pagkadili pa minyo. Kita anaa kanunay sa lainlaing mga higayon sa atong kinabuhi nga—nagpaabot sa mga panalangin o mga tubag o dagkong mga kausaban sa kinabuhi. Ang akong bana ug ako sa pagkakaron nagpaabot ug naglaom nga makabaton og mga anak. Nagtan-aw ko samtang ang mga igsoong babaye ug mga higala namabdos ug nakabaton og mga anak samtang kami nag-ampo ug nagpaabot sa samang panalangin.
Kini nga pagpaabot lisod ug kasagaran sakit kaayo, apan adunay daghang mga panalangin ug mga oportunidad sa samang higayon. Nakahimo ko sa pagkompleto og graduate degree, sa pagpalambo sa akong trabaho, sa pag-ugmad og usa ka panimalay diin ang pamilya ug mga higala mobati nga gihigugma ug gihangop, sa pagpadayon sa pagserbisyo sa mga calling sa Simbahan ug sa pagboluntaryo, ug sa pagtinguha og personal nga pagpadayag ug direksiyon. Ang akong bana ug ako naningkamot sa paggamit niining higayona nga mahimong matang sa mga tawo (ug hinaot umaabot nga mga ginikanan) nga gusto sa Dios nga kami mamahimo. Kami dili makapamubo sa paghulat, apan mahimo namong paningkamotan nga dili kini usikan.
Usahay lisod ang pagpabilin niini nga panglantaw. Sama sa gisulat ni Pablo, usahay mahimutang kami sa “pagkabusog” ug sa laing mga higayon mahimutang kami sa “pagkagutom.” Pinaagi ni Kristo ug sa Iyang grasya kami nakahimo gayod nga magkauban, nga makaplagan kanang mainampingong pagbalanse tali sa pagkakontento ug paglaom. Diin daghan gayod sa kinabuhi ang nahimo tungod sa pagpaabot, naningkamot ko nga walay mataligam-an nga mga panalangin ug mga leksiyon nga mahimong moabot sa samang higayon.