Wekelijkse content voor JOVO’s
Hoe kon ik mijn hemelse Vader vertrouwen terwijl ik het gevoel had dat ik er alleen voor stond?
Juli 2024


‘Hoe kon ik mijn hemelse Vader vertrouwen terwijl ik het gevoel had dat ik er alleen voor stond?’, Liahona, juli 2024.

Jongvolwassenen

Hoe kon ik mijn hemelse Vader vertrouwen terwijl ik het gevoel had dat ik er alleen voor stond?

Ik probeerde geloof te hebben, maar mijn problemen bleven zich maar opstapelen. Hoe kon ik op de Heer blijven vertrouwen?

zittende jongvolwassen vrouw denkt na

Illustraties, Kathleen Peterson

Mijn neven en nichten stelden me aan de zendelingen voor toen ik 9 jaar was. Ik was de enige in ons gezin die zich bij De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen aansloot. Sindsdien ben ik het evangelie van Jezus Christus steeds meer gaan liefhebben. Maar ik vond het in een bepaalde periode erg moeilijk om op mijn hemelse Vader en zijn waarheden te vertrouwen, en in geloof voorwaarts te blijven gaan.

Het is overal moeilijk om als discipel van Jezus Christus anders dan de wereld te leven, maar opgroeien als lid van de kerk in Hongkong was moeilijker dan je zou denken.

Zo is er onder veel mensen in dit gebied weerstand tegen de kerk en denken ze dat de kerk slechte dingen doet. Als mensen vroeger over de kerk spraken, gebruikten ze een Chinees woord voor ‘mormoons’ dat onder andere een klank had waarmee ze de kerk associeerden met het Chinese woord voor duivel. Dit leidde helaas bij sommigen tot misvattingen over de waarden van de kerk.

Daarnaast zijn er een heleboel andere traditionele godsdiensten en zijn er maar weinig kerkleden in Hongkong, waardoor je je al snel eenzaam of geïsoleerd voelt. Veel mensen trekken de kerk in twijfel, begrijpen de leerstellingen niet helemaal en zijn niet bereid om naar de leden te luisteren.

In mijn tienerjaren had ik het meest last van de gevolgen van deze obstakels, maar door die ervaringen heb ik enorm veel geleerd over vertrouwen op mijn hemelse Vader en Jezus Christus.

Was het evangelie naleven de moeite waard?

Toen ik op de middelbare school zat, waren mijn ouders bevriend met een van mijn leerkrachten. Deze leerkracht was actief in een andere christelijke kerk. Ik was toentertijd het enige lid van de kerk in mijn klas, en veel klasgenoten en leerkrachten hadden vooroordelen over de Kerk van Jezus Christus en haar leden.

De leerkracht in kwestie had een heel sterke, negatieve mening over mijn geloof. Dat maakte alles ingewikkeld, omdat ze bevriend was met mijn familie.

Ik was bijvoorbeeld vaak slaperig tijdens haar lessen, omdat ik vroeg opstond voor het ochtendseminarie. Ze was bang dat ik met mijn huiswerk achterop zou raken. Ze wilde me ook in het nauw drijven door me veel ingewikkelde leerstellige vragen te stellen waar ik geen antwoord op had. Ze gaf me zelfs antikerkelijke lectuur als huiswerk op! Ze deed haar uiterste best om me van mijn geloof te laten afkeren.

Mijn geloof werd in die tijd behoorlijk op de proef gesteld. Waarom zorgde mijn getrouwheid voor moeilijkheden terwijl ik dicht bij mijn hemelse Vader en Jezus Christus probeerde te blijven? Ik zou toch juist gezegend moeten worden, omdat ik de geboden onderhield en slaap inleverde om naar het seminarie te gaan?

In plaats daarvan haalde ik slechtere cijfers, worstelde ik met mijn geloof en ging mijn relatie met mijn leerkrachten, mijn familieleden en mijn hemelse Vader achteruit.

Ik begon me af te vragen of het evangelie naleven wel de moeite waard was. Ik ging niet meer naar het seminarie en al gauw begon mijn geloof te wankelen. Het leek makkelijker om maar toe te geven aan de druk van mijn omgeving.

Voor vertrouwen kiezen

Ik bleef mijn hemelse Vader in gebed om leiding en begrip vragen. Ondanks dat ik me verward en gefrustreerd voelde over mijn situatie, hield er iets in mij zich aan mijn geloof vast. Ik sprak met getrouwe vrienden en vertelde leeftijdgenoten uit de kerk in vertrouwen waar ik doorheen ging. Zij moedigden mij aan om mijn problemen met mijn seminarieleerkracht te bespreken.

Ze reageerde liefdevol en moedigde me aan om hoopvol het seminarie te blijven bijwonen. Ze beloofde dat ik zegeningen zou ervaren als ik me aan mijn geloof bleef vasthouden, en erop bleef vertrouwen dat de Heer veel voor mij in petto had en mijn moeilijkheden zou heiligen (zie 2 Nephi 2:1–2).

Ondanks mijn moeilijkheden koos ik er dus voor om te vertrouwen.

glimlachende jongvolwassene

Na een tijdje veranderde mijn houding. In plaats van bezig te zijn met mijn moeilijkheden, richtte ik me op mijn dankbaarheid voor het evangelie. Ik richtte me op de zegen van mijn familieleden, mijn goddelijke identiteit en de eeuwige waarheden van het evangelie. En uiteindelijk kwam ik erachter dat mijn hemelse Vader en Jezus Christus mijn omstandigheden kenden, en altijd naast me hadden gestaan op momenten dat ik het gevoel had dat ik er heel erg alleen voor stond.

Alles veranderde.

Door mijn vertrouwen in Hen te blijven stellen, de geboden te onderhouden, me dagelijks te bekeren en dagelijks kleine dingen te doen om in verbinding met Hen te blijven, voelde ik dat mijn fundament van geloof dieper en sterker werd.

President Russell M. Nelson heeft onlangs gezegd: ‘[Neem] verantwoordelijkheid voor [uw] eigen getuigenis van Jezus Christus en zijn evangelie. Werk eraan. Verzorg het zodat het zal groeien. Voed het met waarheid. Ontheilig het niet met de filosofieën van ongelovige mannen en vrouwen. Let op de wonderen die u zult zien gebeuren als u de groei van uw getuigenis continu de hoogste prioriteit geeft.’

Toen ik dat deed, gebeurde er inderdaad een wonder.

Wat het inhoudt om op de Heer te vertrouwen

Nadat ik het enige tijd had vermeden om met mijn leerkracht over geloof te spreken, kwam ze met vragen naar mij toe. Ik voelde me klaar om die met mijn hernieuwde geloof te beantwoorden. Ik vroeg haar vriendelijk of ze ooit onze kerkbijeenkomsten had bijgewoond of in het Boek van Mormon had gelezen. Toen ze zei van niet, voelde ik me geïnspireerd om van eenvoudige waarheden te getuigen.

Ik vertelde haar dat je niet kunt weten of iets waar is zonder het zelf te hebben ervaren of zelf naar antwoorden te hebben gezocht. Ik legde uit dat ik wist dat het evangelie waar was, omdat ik ijverig naar die antwoorden had gezocht en in mijn hart voelde dat ze waar waren. Ik nodigde haar uit om dat ook te doen. Vanaf dat moment verliep alles een stuk gemoedelijker tussen ons.

Deze beproeving van mijn geloof in mijn tienertijd heeft me goed op mijn toekomst als discipel van Christus voorbereid. Veel zegeningen en beloften zijn in vervulling gegaan doordat ik op de Heer ben blijven vertrouwen, en niet op de mening van anderen. Nephi zei: ‘O Heer, ik heb op U vertrouwd, en ik zal eeuwig op U vertrouwen. Ik zal mijn vertrouwen niet in de arm van het vlees stellen’ (2 Nephi 4:34).

Als dingen niet volgens plan verlopen of we met onverwachtse moeilijkheden te maken krijgen, denken we al snel dat onze hemelse Vader ons de verkeerde kant op heeft geleid, ons in de steek heeft gelaten of dat het Hem simpelweg niets kan schelen.

Dat is niet waar.

In tijden van verwarrende en hartverscheurende moeilijkheden word ik er juist altijd aan herinnerd wat het inhoudt om volledig op de Heer te vertrouwen. Mijn discipelschap en geloof zijn niet langer plicht- of routinematig, maar hebben betekenis gekregen en veranderen mij. President Nelson heeft ook gezegd: ‘Uw bloeiende geloof zal u helpen om van moeilijkheden gelegenheden tot groei en mogelijkheden te maken.’

Ik zie duidelijk hoe kiezen voor geloof in Jezus Christus mij meer tot zegen is geweest dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Dat betekent niet dat ik nooit met verdriet, moeilijkheden of verwarring te maken heb, maar het betekent wel dat ik weet waar ik gemoedsrust en stabiliteit kan vinden.

President Nelson herinnert ons liefdevol aan het volgende: ‘Weet dat als alles in de wereld, en iedereen op wie u vertrouwt, u in de steek laat, Jezus Christus en zijn kerk u nooit in de steek zullen laten.’

Welke moeilijkheden je op het moment ook meemaakt – of het nu om onvervulde verwachtingen gaat, druk van de wereld, familiale problemen, psychische problemen, financiële onzekerheid, hartzeer, onrecht of andere moeilijkheden – ik wil je aansporen om je vertrouwen in de Heer te blijven stellen. Hij kent je omstandigheden. Hij kent jou. Hij heeft geweldige zegeningen voor jou in petto. Kies er zelfs op de momenten dat je Hem niet wilt vertrouwen voor om dat toch te doen. Hij houdt zich aan zijn beloften. Hij zal je te zijner tijd naar vreugde, hoop en wonderen leiden.

Dat is wat Hij voor mij doet als ik op Hem blijf vertrouwen.