Leren om mijn vertrouwen in God en zijn profeet te stellen in plaats van in mezelf
Tijdens een duikcursus leerde ik dat onze hemelse Vader beter weet dan wij wat het beste voor ons is.
Tijdens mijn studie aan de Brigham Young University–Hawaii besloot ik mijn duikbrevet te halen, zodat ik de oceaan rondom de prachtige campus kon verkennen. Voor het laatste deel van de brevettering namen mijn groep en ik een duik van twintig minuten in Kewalo Basin Harbor bij Honolulu.
Onze duikinstructeur zei dat we nu wel geleerd hadden hoe we veilig konden duiken en dat we ervan moesten genieten. We moesten ons natuurlijk nog steeds aan de basisregels houden, zoals het gebruik van het buddysysteem, maar hij zei dat we op verkenning konden gaan in plaats van specifieke vaardigheden te oefenen.
De laatste duik was ongelooflijk en ik vond het geweldig om witpunthaaien en zeeschildpadden te zien. Niets heeft me zoveel waardering bijgebracht voor deze prachtige door God geschapen aarde als naar de oppervlakte te kijken en te beseffen dat ik onder water adem.
Zonder de gids
Toen de duiksessie bijna voorbij was, keek de duikinstructeur gefascineerd naar een rots ter grootte van een kussen. Het leek alsof hij die probeerde op te tillen, maar dat ging me te lang duren. We hebben maar een paar minuten, dacht ik bij mezelf. Ik wil mijn tijd niet verspillen aan het kijken naar een rots.
Ik ging wat nabijgelegen koraal verkennen toen ik plotseling gedempte, opgewonden kreten hoorde. Ik keek om en zag mijn groep naar iets staren, maar met mijn ademautomaat in mijn mond kon ik niet vragen wat er aan de hand was.
Onze groep zwom terug naar de oppervlakte en we klommen aan boord van onze boot. Nadat we onze uitrusting hadden uitgetrokken, begon iedereen opgewonden te praten over wat ze hadden gezien. Mijn buddy zei: ‘Ik probeerde je aandacht te trekken, zodat je hem kon zien wegzwemmen!’
De instructeur had gezien dat er een octopus onder een steen verstopt zat, dus hij had de steen verplaatst terwijl de groep toekeek. Telkens wanneer de instructeur de rots verplaatste, kroop de octopus er weer onder, totdat hij genoeg had van verstoppertje spelen, inkt spoot en wegzwom.
Ik had verschillende keren gesnorkeld en gedoken en veel dieren in het wild gezien, maar nog nooit een octopus. Door mijn ongeduld had ik een zeldzame kans gemist.
Tijdens onze rit van een uur naar huis dacht ik na over deze ervaring en realiseerde me dat ik een belangrijke evangelieles had geleerd over het onderhouden van de geboden en het volgen van de profeet. Ik was de duikinstructeur die de leiding had niet ongehoorzaam geweest, maar het stond voor mij wel vast dat ik het zonder mijn gids kon stellen.
Ik had meer vertrouwen in mezelf dan in mijn leraar.
We kunnen Gods profeet vertrouwen
Als ik mijn gids had vertrouwd, zou ik een waardevolle ervaring hebben gehad. Volgens hetzelfde beginsel vertrouwen we op onze hemelse Vader door op zijn profeet te vertrouwen.
We weten dat het doel van dit leven is om ons voor te bereiden om God te ontmoeten door heilige verbonden te sluiten en na te komen, maar dat is niet de enige reden waarom we hier zijn. Lehi onderwees dat de mensen zijn ‘opdat zij vreugde zullen hebben’ (2 Nephi 2:25).
Om ons die vreugde te helpen ervaren en aan het doel van onze schepping te beantwoorden, heeft God profeten en apostelen geroepen. Zij dienen als zijn spreekbuis voor ons welzijn. Hij heeft ons ook geboden gegeven, zodat we deze eeuwige vreugde kunnen ontvangen en behouden.
In zekere zin kunnen profeten en apostelen als onze duikgidsen worden gezien, en de geboden als onze ‘duikregels’, omdat ze bedoeld zijn om ons veilig te houden en ons geluk te garanderen.
Als we denken het beter te weten, zoals ik dacht, riskeren we genoegen te moeten nemen met een mindere, sterfelijke levensreis en laten we onze Vader in de hemel zien dat we niet geloven dat Hij het beste met ons voor heeft.
Ouderling Neil L. Andersen van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd:
‘Waarom volgen we de profeet? Omdat de Heer Jezus Christus hem heeft geroepen en als zijn wachter op de toren heeft aangewezen. […]
‘Als we ervoor kiezen zijn raad te negeren omdat we het zelf beter denken te weten, verwatert ons geloof en vertroebelt ons eeuwig perspectief. Ik beloof u dat als u de profeet resoluut blijft volgen, uw geloof in de Heiland zal toenemen.’1
We zijn gezegend dat we in een tijd leven waarin we vrij over het woord van God kunnen beschikken. In plaats van te twijfelen aan zijn verlangen naar onze eeuwige vreugde, kunnen we geloof in Hem hebben en ‘[nadenken] over de gezegende en gelukkige toestand van hen die de geboden van God onderhouden’ (Mosiah 2:41).
Ik weet dat God ons naar geweldige ervaringen zal leiden en ons leven met vreugde zal vullen, als we op Hem vertrouwen, zijn profeet volgen, en geloof hebben in de zegeningen die ons worden beloofd als we onze verbonden naleven en zijn geboden onderhouden.