‘Wanneer geestelijke ervaringen anders zijn dan je had verwacht’, Liahona, augustus 2024.
Jongvolwassenen
Wanneer geestelijke ervaringen anders zijn dan je had verwacht
Het advies van mijn leerkrachten van de tempelvoorbereidingslessen veranderde mijn kijk op de manier waarop ik de Geest voel.
Foto van Gilberttempel (Arizona, VS), Ronald Lee Enloe
Mijn zusje en ik ontvingen een paar dagen voordat zij op zending ging tegelijkertijd onze begiftiging. Ik keek ernaar uit om met haar naar de tempel te gaan en was klaar om de volgende stap op het verbondspad te zetten.
Maar die dag gingen er allerlei emoties door mij heen. De zomer was bijna voorbij. Er lag een zwaar studiejaar voor me. De gedachte dat ik weer ging studeren, mijn familie zou achterlaten en afscheid moest nemen van mijn zusje, maakte me plotseling ontroostbaar.
En hoewel de begiftigingsceremonie prachtig was, vond ik die vrij overweldigend. Ik begreep er weinig van en wilde onmiddellijk na de dienst vertrekken.
Mijn zusje had het anders ervaren. In de celestiale zaal stelde ze rustig en nieuwsgierig vragen aan onze ouders over de begiftiging. Ze leek veel meer te hebben begrepen dan ik. Ondertussen zat ik stil voor me uit te staren. Ik weet nog dat ik tegen tranen van frustratie en schaamte vocht, omdat mijn ervaring zo anders was dan die van haar.
Ik was even in de verleiding om verbitterd te raken, omdat ik niet de ervaring had waarop ik had gehoopt. Maar toen herinnerde ik me twee dingen die mijn leerkrachten van de tempelvoorbereidingslessen hadden gezegd:
-
Ik zou waarschijnlijk niet alles van mijn eerste begiftigingsdienst begrijpen. Ze zeiden dat ik niet zozeer alles moest proberen te begrijpen, maar moest letten op het vredige gevoel in de tempel.
-
Ik zou misschien geestelijk moe en overweldigd zijn na de tempel. En dat was niet erg.
Hun wijze woorden riepen mijn negatieve gedachten een halt toe en bleven me in de loop der jaren bij. Ik denk dat we ook wat aan die raad hebben als we stil staan bij onze verwachtingen van andere geestelijke ervaringen, zowel binnen als buiten de tempel.
Je verwachtingen bijstellen
Ik kan gelukkig zeggen dat ik nu graag naar de tempel ga en dat ik de begiftiging de afgelopen jaren beter ben gaan begrijpen. Maar ik begrijp ook het verlangen om bepaalde verwachtingen van geestelijke ervaringen te hebben, zoals onze begiftiging ontvangen of op zending gaan. Ik heb me er zelfs op betrapt dat ik elke keer een belangrijke ‘geestelijke ervaring’ verwacht als ik naar de tempel ga of in mijn Schriften lees.
Maar ik heb gemerkt dat het niet realistisch is om altijd een opmerkelijke geestelijke ervaring te hebben. Sommige tempelbezoeken waren bijvoorbeeld verhelderend en opbouwend, maar tijdens andere vond ik het moeilijk om me te concentreren of wakker te blijven.
Ouderling Gary E. Stevenson van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft onlangs getuigd: ‘We kunnen geestelijke zaken niet forceren. U kunt uzelf voorbereiden, een houding aannemen en een omgeving scheppen waarmee u de Geest uitnodigt, maar u bepaalt niet hoe en wanneer u inspiratie ontvangt.’
Als je om wat voor reden dan ook gefrustreerd bent over het ontvangen van openbaring of het voelen van de Geest, dan zijn hier een paar gedachten die mij hebben geholpen om me verbonden te voelen met mijn hemelse Vader en Jezus Christus en met geloof voorwaarts te gaan.
Bedenk dat de Geest op veel manieren communiceert
Hoewel het inspirerend kan zijn om naar de geestelijke ervaringen van anderen te luisteren, leidt het ook snel tot teleurstelling als wij een andere ervaring hebben.
Het was ontmoedigend om mijn ervaring in de tempel met die van mijn zusje te vergelijken. Omdat ik niet wilde dat die eerste ervaring de zegeningen van mijn tempelbezoek in de weg zou staan, moest ik er bewust voor kiezen om de verschillen tussen wat mijn zusje en ik die dag voelden en begrepen, los te laten.
Misschien had je willen huilen toen je de Geest voelde. Misschien had je dat juist niet willen doen! Misschien ben je ietwat jaloers als je verhalen hoort van mensen die openbaringen, dromen en visioenen ontvangen. Misschien heb je nooit een brandend gevoel in je boezem gehad (zie Leer en Verbonden 9:8). Of misschien hebben anderen de Geest gevoeld in een situatie waarin jij die helemaal niet voelde.
Het goede nieuws is dat de Geest op veel manieren tot ons spreekt. Als jij een andere manier hebt, wil dat niet zeggen dat die verkeerd is of dat de Geest niet met jou communiceert.
Als we onze hemelse Vader om hulp vragen, kunnen we gaan herkennen hoe de Geest met ons communiceert en meer van onze eigen geestelijke ervaringen genieten. Ouderling Ronald A. Rasband van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd: ‘Wij hebben de heilige taak om [de] invloed [van de Heilige Geest] op ons leven te leren herkennen, en daarop te reageren.’
Je geestelijke ervaringen vastleggen
Je kunt de invloed van de Geest beter herkennen als je je geestelijke ervaringen vastlegt. Of dat nu in een dagboek is, op een apparaat of als spraakmemo, het vastleggen van je positieve ervaringen is een krachtige manier om niet alleen de goede dingen te onthouden die je hebt gevoeld, maar ook om de Geest steeds beter te leren herkennen.
Als je niet weet waar je moet beginnen, denk dan aan momenten waarop je gemoedsrust, dankbaarheid, inspiratie of vreugde voelt. Ouderling Craig C. Christensen van de Zeventig heeft gezegd: ‘Als we met de Heilige Geest zijn vervuld, zijn we met vreugde vervuld. En als we met vreugde zijn vervuld, zijn we met de Heilige Geest vervuld [zie Handelingen 13:52; Mosiah 4:3].’
Als je dat doet, zul je tot de ontdekking komen dat je de Geest vaker voelt dan je denkt.
Prioriteit geven aan oprechte communicatie met God
Omdat ons is gezegd dat we zowel wonderen als persoonlijke openbaring moeten zoeken en verwachten (zie Mattheüs 7:7–8), kan het ontmoedigend zijn als we die voor ons gevoel juist niet ontvangen. Ik heb me weleens afgevraagd waarom ik God vragen moet blijven stellen als Hij die niet lijkt te antwoorden. Die houding maakt mij angstig en veeleisend in mijn houding tegenover Hem.
Maar in de Schriften staat: ‘Tracht niet de Heer raad te geven, maar tracht raad uit zijn hand te aanvaarden’ (Jakob 4:10). Ik merk een verschil als openbaring niet mijn enige motivatie is om te bidden, maar ik me in plaats daarvan op oprechte communicatie met mijn hemelse Vader richt. Ik leg mijn gevoelens aan Hem uit, beschrijf mijn zorgen, uit mijn dankbaarheid en vraag dan zachtmoedig om de dingen waar ik behoefte aan heb. Ik voel me werkelijk verbonden met God als ik Hem niet meer als een ‘kosmische verkoopautomaat’ zie, zoals ouderling D. Todd Christofferson van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft uitgelegd.
En hoewel ik niet altijd onmiddellijk of duidelijk antwoord krijg, weet ik dat Hij altijd naar me luistert. En dat is genoeg om door te gaan.
Leidende beginselen volgen
Als we naar de Geest en persoonlijke openbaring streven, is het belangrijk om dat binnen het juiste kader te doen. Ouderling Stevenson haalde Predik mijn evangelie aan en zei: ‘“De leiding van de Heilige Geest vergt geestelijke inzet. Die inzet bestaat onder andere uit vurige gebeden, regelmatige Schriftstudie, je verbonden en Gods geboden naleven, […] en wekelijks waardig aan het avondmaal deelnemen” [Predik mijn evangelie, 101].’
Vervolgens noemde hij vier andere leidende beginselen om ‘ingevingen van de Geest uit te nodigen en te herkennen’:
-
Sta op heilige plaatsen: ‘Onze tempels en ons thuis zijn de heiligste van deze gewijde plaatsen.’
-
Ga om met heilige mensen: ‘Als u de Geest hoopt te voelen, ga dan om met mensen bij wie de Geest makkelijk kan verblijven.’
-
Getuig van heilige waarheden: ‘De Trooster maakt zijn stem kenbaar wanneer wij met onze stem getuigen.’
-
Luister naar de Heilige Geest: ‘Hij spreekt op subtiele, stille wijze. […] Zoek een stille, heilige plek op waar u naar leiding van de Geest kunt streven.’
Hoewel het misschien niet opzienbarend is of op een manier gebeurt dan je had verwacht, zal de Geest je vergezellen en leiden als je die dingen doet.
Een nieuw perspectief
Mijn leerkrachten van de tempelvoorbereidingslessen zeiden dat het niet erg is als we het evangelie of, in mijn geval, de tempel niet helemaal begrijpen. Soms voelen we ons door ons geestelijk streven lichtelijk uitgeput. Op dergelijke momenten kunnen we geduld leren en onze relatie met onze hemelse Vader en de Heilige Geest onder de loep nemen.
Ik heb gemerkt dat als ik die gevoelens gebruik om het rustiger aan te doen, in geloof te handelen en mijn hemelse Vader om hulp te vragen, ik met geloof en niet met angst ten aanzien van mijn verwachtingen van geestelijke ervaringen vervuld ben en dat ze rustgevend zijn in plaats van frustrerend. Op die momenten voel ik de liefde van mijn hemelse Vader voor mij. En als ik op antwoorden wacht, is die liefde op de een of andere manier altijd genoeg.