Oma en opa missen
De auteur woont in Colorado (VS).
Hoe kon Zoë iemand missen die ze niet kende?
‘Het hart van de kinderen zal zich tot hun vaders wenden’ (Leer en Verbonden 2:2).
Zoë nam een hap van haar koekje. ‘Mmm.’
‘Dit lijken wel oma’s beroemde koekjes’, zei Zoë’s oudere broer Zach. ‘Zij kon de lekkerste koekjes maken!’
Papa’s ouders waren vóór Zoë’s geboorte overleden. Haar oudere broers, zussen, neven en nichten hadden het vaak over oma en opa.
‘Je oma kon heel goed koken’, zei papa terwijl hij nog een koekje pakte. ‘Ik mis de zondagse etentjes van oma en opa. Ze nodigden altijd de hele familie uit.’
Hoe zou het geweest zijn om oma en opa te kennen? vroeg Zoë zich af.
Zoë luisterde terwijl haar familieleden verhalen over haar grootouders vertelden. Ze luisterde er graag naar, maar ze voelde zich ook een beetje buitengesloten. Ze had geen herinneringen van hen.
Een paar dagen later was ze bij haar oudere nicht Lily. Op Lily’s bed lag een stoffen pop.
‘Ze is heel mooi!’ zei Zoë. Ze raakte het jurkje van de pop voorzichtig aan.
‘Die heb ik van oma’, zei Lily. ‘Ze was altijd erg aardig. Ik mis haar.’
‘Ik mis haar ook’, zei Zoë. Ze fronste haar wenkbrauwen. Hoe kon ze nu iemand missen die ze niet kende?
Zoë dacht de daaropvolgende week voortdurend aan haar grootouders. Telkens als iemand over hen praatte, voelde ze een leegte in haar hart.
‘Ik heb oma en opa nooit gekend’, zei Zoë op een avond tegen papa. ‘Waarom ben ik dan verdrietig dat ze weg zijn?’
Papa glimlachte. Hij zuchtte zachtjes. ‘Je grootouders hielden zielsveel van hun familie.’ Zijn stem stokte een beetje. ‘En dat doen ze nog steeds. Ze houden heel veel van jou. En ze zijn blij met de vooruitgang die je maakt.’
Papa dacht even na. ‘Hé, ik heb een idee. Laten we een lesje houden over onze familie, zodat je je grootouders beter kunt leren kennen.’
‘Dat klinkt leuk’, zei Zoë.
Papa glimlachte. ‘Ik kan je allerlei leuke dingen vertellen. Oma schreef bijvoorbeeld malle liedjes voor haar kleinkinderen.’
Zoë wilde dat ze een liedje van haar oma had.
De volgende avond kwamen ze als familie bijeen om meer leuke verhalen over oma en opa te vertellen. Ze zongen zelfs een paar van oma’s malle liedjes!
Aan het eind van het lesje zei mama tegen Zoë: ‘Ik weet dat je de afgelopen dagen vaak aan je grootouders gedacht hebt. Op een dag zul je ze ontmoeten. Papa en ik denken dat je je hierdoor ondertussen dichter bij hen zult voelen.’ Papa gaf Zoë een foto van oma en opa.
Zoë was blij toen ze naar de foto van haar grootouders keek. Op een dag zou ze hen eindelijk ontmoeten!
Ik leer graag over mijn familie. Ik wil mijn familie leren kennen en meer over de geschiedenis van mijn voorouders weten. Ik ben blij dat andere mensen me kunnen helpen om meer over mijn familie te weten te komen.
Enzo R. (9), Rio Grande do Sul (Brazilië)
Illustraties, Joanne Lew Vriethoff