Door jou geschreven

Mijn eerste vasten

Alice A. (9), Indiana (VS)

Op een avond keken we thuis naar president Nelson op tv. Hij zei iets dat mijn aandacht trok. Hij kondigde namelijk een wereldwijd vasten aan!

Ik wilde wel vasten, maar ik had het nog nooit gedaan. De COVID-19-pandemie was net uitgebroken en we konden niets anders doen dan thuisblijven. Ik voelde dat ik ook wat moest doen. Mijn mama kon niet vasten, want ze had een paar maanden daarvoor een baby gekregen. Mijn zusje en broertjes waren er te jong voor. Dan bleven papa en ik over.

Ik besloot alleen het ontbijt over te slaan. Het was de eerste keer dat ik vastte en ik wist niet hoelang ik het vol zou houden. Op zaterdagavond had ik een warme maaltijd. Daarna baden we als gezin voor papa en mij voordat we met ons vasten begonnen.

De volgende dag hielden we thuiskerk, wat we sinds de uitbraak van de pandemie steeds hadden gedaan. Ik probeerde er niet aan te denken dat mijn zusje zat te eten terwijl ik mijn maag hoorde knorren. Na de kerk, speelde ik lofzangen op de piano. Later keek ik op de klok en zag dat het bijna lunchtijd was! De tijd was voorbij gevlogen. Ik was totaal vergeten dat ik aan het vasten was!

Ik besloot te bidden en mijn vasten af te sluiten. Toen ik aan het bidden was, voelde ik de Geest sterker dan ooit tevoren. Ik voelde dat alles in orde zou komen. Ik had het niet willen missen.

Sinds die eerste vasten heb ik aan elke vasten meegedaan die de profeet ons vroeg te doen. Elke keer heb ik heel erg de Geest gevoeld.