จากเพื่อนถึงเพื่อน
พีชทีละลูก
จากการสัมภาษณ์กับแอมเบอร์ เฮลีย์
สมัยฉันเป็นเด็ก พ่อแม่ของฉันพาฉันกับพี่สาวไปที่สวนผลไม้ซึ่งเป็นของศาสนจักร เรามาที่นี่เพื่อช่วยเก็บลูกพีช เราปีนขึ้นไปบนบันไดสูงและเอื้อมมือผ่านใบไม้ดกหนาเพื่อเด็ดลูกพีชออกจากต้น
ตอนแรกเราตื่นเต้น แต่ไม่นานนัก ขนของมันก็ทำให้เราคันไปทั้งแขน! เราบอกแม่ว่า “เราไม่อยากทำอีกแล้ว เราอยากเลิก”
แม่ถามว่าเรารู้ไหมว่าลูกพีชทุกลูกไปไหน เมื่อเราบอกว่าไม่รู้ แม่ก็อธิบายให้เราฟัง
“ลูกพีชแต่ละลูกจะถูกนำไปไว้ที่ตึกหลังหนึ่ง และอาสาสมัครจะนำไปบรรจุกระป๋อง จากนั้นกระป๋องเหล่านั้นจะถูกส่งไปให้คนที่ต้องการอาหาร ในแต่ละปี ศาสนจักรบริจาคอาหารหลายพันกระป๋อง”
แล้วจู่ๆ ฉันกับพี่สาวก็หยุดกังวลเกี่ยวกับแขนที่คันของเรา เรากำลังช่วยเหลือผู้ที่ต้องการอาหาร! หลังจากนั้น เราก็สนุกกับการปีนบันไดและเก็บผลไม้สีส้มที่มีขน
ปีนี้เราขอให้ท่านมีส่วนร่วมในการเชื้อเชิญให้ร่วมมือร่วมใจ (ดู เพื่อนเด็ก เดือนมกราคม 2021)การรับใช้ผู้อื่นในวิธีที่พระคริสต์ทรงทำเป็นเรื่องสำคัญที่สุดเรื่องหนึ่งที่ท่านทำได้ เด็กๆ มีวิธีพิเศษในการสังเกตผู้ที่ขัดสนและคอยอาสาให้ความช่วยเหลือ การกระทำเล็กๆ น้อยๆ ที่เป็นการรับใช้อาจดูเหมือนไม่มากนักในครั้งแรก แต่ถ้าเด็กๆ ทั่วโลกมองหาวิธีรับใช้ พวกเขาจะเพิ่มสิ่งมหัศจรรย์มากขึ้น!
ภาพประกอบโดย โทบี นิวซัม