ทิมสามารถทำเรื่องยากๆ ได้
ทิมเป็นนักเดินเขาที่เก่ง แต่การเดินเขาครั้งนี้ดูเหมือนจะไกล มาก เขาและครอบครัวเดินจนถึงทะเลสาบ ทิมชอบที่ได้เห็นปลาตัวน้อยในน้ำ เขาชอบขว้างก้อนหินลงไปในทะเลสาบ แต่ตอนนี้เขาเหนื่อยและหิว การเดินเขาเป็นเรื่องยาก!
“คุณพ่อจะอุ้มผมไปไหมครับ” เขาถามคุณพ่อ
“พ่อขอโทษ” คุณพ่อพูด “พ่อต้องอุ้มน้องชายลูก”
ทิมเริ่มร้องไห้ เขาเหนื่อย มาก เขาไม่อยากเดินอีกต่อไปแล้ว
“คุณแม่จะอุ้มผมไปไหมครับ?” เขาถามคุณแม่
“แม่ต้องอุ้มน้องมีอา” คุณแม่กล่าว “แต่แม่จับมือลูกได้นะ เราจะเดินไปด้วยกัน”
คุณแม่จับมือทิมไว้ “ลูกทำได้ ทิม เราสามารถทำเรื่องยากๆ ได้”
พอทิมเหนื่อย คุณแม่ก็ชี้ไปที่ดอกไม้หลากสี พวกเขาพักดื่มน้ำ
จากนั้นก็เดินขึ้นไปอีกเล็กน้อย “เราทำเรื่องยากๆ ได้” คุณแม่บอกทิม “ลูกทำได้ดีมาก”
ไม่นานนัก ทิมก็มองเห็นรถ “ดูสิครับ! เราเกือบถึงแล้ว!”
เมื่อพวกเขากลับมาที่รถ คุณแม่กอดทิมไว้แน่น “ลูกทำได้แล้ว!” เธอพูด “ลูก สามารถ ทำเรื่องยากได้จริงๆ”
ทิมยิ้ม เขารู้สึกภูมิใจมาก เขาเดินขึ้นเขาได้จบเส้นทาง!
ต่อมาในสัปดาห์นั้น ทิมต้องทำเรื่องยากอีกอย่างหนึ่ง เขากำลังหัดขี่จักรยาน เขาต้องฝึกฝนซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาทำจักรยานล้มด้วยซ้ำ
“อยากลองต่อไหม?” คุณพ่อถาม
ทิมนึกถึงการเดินเขา นั่นเป็นเรื่องยากเหมือนกัน แต่เขาก็ทำได้
“ครับ!” ทิมกล่าว “ผมสามารถทำเรื่องยากๆ ได้!”
ทิมกลับไปขี่จักรยาน เขาอยากจะลองอีกครั้ง!
ภาพประกอบโดย ราเชล และ ฟิลลิปปา คอร์คัทท์