การแสดงเดี่ยวของซาราห์
ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี … จนกระทั่งซาราห์ร้องถึงท่อนคอรัส
“ซาราห์ หนูอยากร้องเพลงในรายการเพลงไหม?” คุณการ์ดเนอร์ ครูสอนร้องเพลงของซาราห์ถาม
“อยากค่ะ!” ซาราห์กล่าว
“ถ้าหนูได้ร้องเพลงต่อหน้าคนอื่นคงจะดี” คุณการ์ดเนอร์กล่าวพร้อมเขียนลงในสมุดโน้ตของเธอ “รายการนี้จะเริ่มช่วงสิ้นเดือนสิงหาคม ดังนั้นหนูจะมีเวลาเตรียมพร้อมตลอดช่วงฤดูร้อน”
ซาราห์บอกคุณพ่อคุณแม่ของเธอเกี่ยวกับรายการนี้ทันทีที่เธอกลับถึงบ้าน เธอโทรหาคุณตาคุณยายของเธอทันทีหลังอาหารเย็น เธอมีความสุขมาก!
ในบทเรียนถัดไป ซาราห์และคุณการ์ดเนอร์เลือกเพลงสองเพลงสำหรับรายการนี้ เพลงหนึ่งมาจากโอเปร่า และอีกเพลงหนึ่งมาจากละครเพลง จากนั้นซาราห์จึงเริ่มฝึกซ้อม
เธอฝึกร้องเพลงกับคุณการ์ดเนอร์ และเธอฝึกฝนที่บ้านทุกวัน ไม่นานเธอก็จำเนื้อเพลงได้ แต่เธอยังคงฝึกฝนต่อไป
ในที่สุดถึงวันออกรายการ ซาราห์เตรียมตัวพร้อม เธอสวมชุดเดรสสีน้ำเงิน หวีผม จากนั้นเธอคุกเข่าลงข้างเตียงและทูลขอความช่วยเหลือจากพระบิดาบนสวรรค์
ไม่นานพวกเขาก็เดินทางไปที่รายการ “ลูกกลัวไหม” คุณแม่ของเธอถาม
ซาราห์ส่ายหน้า “หนูจำเนื้อเพลงได้ดีจนร้องย้อนหลังได้เลยค่ะ!”
คุณแม่ยิ้ม “ลูกฝึกซ้อมอย่างหนักในช่วงฤดูร้อนนี้”
เมื่อพวกเขาไปถึงรายการ ซาราห์นั่งถัดจากคุณพ่อคุณแม่และคุณตาคุณยายของเธอ เมแกนเพื่อนของเธอเป็นคนแรกที่ร้องเพลง อีวานร้องเป็นคนถัดไป ซาราห์และผู้ชมที่เหลือปรบมือหลังจากจบแต่ละเพลง
เมื่อถึงคราวของซาราห์ เธอสูดลมหายใจเฮือกใหญ่แล้วเดินไปที่ไมโครโฟน เธอร้องเพลงแรกอย่างสมบูรณ์แบบ คุณการ์ดเนอร์ยิ้มให้เธอ จากนั้นซาราห์เริ่มร้องเพลงที่สอง
ทุกอย่างดำเนินไปด้วยดีจนกระทั่งถึงท่อนสร้อย แล้วมันก็เกิดขึ้น เธอลืมเนื้อเพลงไปแล้ว! สมองของเธอว่างเปล่าไปหมด เธอมองผู้ชมอย่างประหม่าและโบกมือให้นักเปียโนหยุด
“หนูขอโทษค่ะ” ซาราห์กล่าว “หนูอยากเริ่มใหม่อีกครั้ง”
มือของเธอมีเหงื่อออกเล็กน้อย เธอรู้สึกได้ว่าหัวใจเต้นอยู่ในอก เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ อีกครั้ง พยักหน้าให้ผู้เล่นเปียโน และเริ่มใหม่อีกครั้ง
คราวนี้เธอจำเนื้อเพลงทุกคำได้ ผู้ชมปรบมือเมื่อเธอร้องจบ ซาราห์ยิ้มแต่เธอก็อาย
ซาราห์พบครูของเธอหลังจากรายการจบลงแล้ว
“ขอโทษค่ะคุณการ์ดเนอร์” เธอกล่าว “หนูทำได้ไม่ดีเลย”
“ไม่เลยซาราห์” ครูของเธอกล่าว “หนูแค่ลืมเนื้อร้อง ซึ่งก็เกิดขึ้นได้กับทุกคน สิ่งสำคัญคือหนูต้องร้องต่อไป”
“ถูกต้อง” คุณยายพูดเสริม เราภูมิใจในตัวหนูมาก
คืนนั้นซาราห์คิดเรื่องรายการนั้น เธอยังคงรู้สึกแย่ที่ทำได้ไม่ดี แต่คุณการ์ดเนอร์พูดถูก ซาราห์ ได้ ร้องต่อไป เธอภูมิใจในเรื่องนั้นได้
มันเหมือนกับการกลับใจมาก เธอคิด
“คุณแม่คะ!” ซาราห์ร้องเรียกและวิ่งไปที่ห้องนอนของคุณพ่อคุณแม่ “หนูพบว่ารายการนั้นเป็นเหมือนชีวิต”
“ยังไงจ๊ะลูกรัก” คุณแม่ถาม ซาราห์ล้มตัวลงนอนข้างๆ คุณแม่
“หนูทำผิดพลาดในการแสดงเดี่ยว แต่หนูก็แก้ไขแล้วทำต่อไป ในชีวิตเมื่อหนูเลือกผิด หนูก็สามารถแก้ไขได้โดยการกลับใจ จากนั้นหนูสามารถก้าวต่อไปและทำให้ดีขึ้นได้”
“ลูกรู้ไหม นั่นฟังดูเหมือนหัวข้อที่ยอดเยี่ยมสำหรับกิจกรรมยามค่ำที่บ้านเลย” คุณแม่พูด “ลูกอยากให้บทเรียนนี้ไหม”
“แน่นอนค่ะ!” ซาราห์กล่าว เธอแทบอดใจรอไม่ไหวที่จะแบ่งปันสิ่งที่เธอได้เรียนรู้มา