เพื่อนที่หายไปและพบ
ลีอาห์หาเพื่อนใหม่อีกคนได้ไหม?
ลีอาห์มองไปรอบๆ ห้องเรียนชั้นประถมสาม โต๊ะวางเรียงแถวเป็นระเบียบและมีโปสเตอร์สีสดใสแขวนอยู่บนผนัง เด็กคนอื่นๆ ส่วนใหญ่กำลังพูดคุยกับเพื่อนๆ ของพวกเขา
ลีอาห์นั่งลงที่โต๊ะของเธอ เธอไม่รู้จักใครในชั้นเรียนนี้เลย เธอหวังว่าจะได้พบเพื่อนใหม่ที่โรงเรียนในปีนี้
“เฮ้”
ลีอาห์เงยหน้าขึ้นมอง เด็กสาวคนหนึ่งนั่งลงข้างเธอ
“ฉันชื่อแอนนา” เธอกล่าว “อยากเป็นเพื่อนกันไหม”
ลีอาห์ยิ้ม “แน่นอน!”
ต่อมาลีอาห์กับแอนนากินข้าวกลางวันด้วยกัน ระหว่างพักพวกเธอเล่นเกมโฟร์สแควร์และกระโดดเชือก ในตอนท้ายของวัน แอนนาโบกมือลาลีอาห์ผ่านหน้าต่างรถบัส “เจอกันพรุ่งนี้!” เธอพูด
ตั้งแต่นั้นมา ลีอาห์กับแอนนาก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน พวกเธอเล่นด้วยกันทุกวัน ในฤดูหนาวพวกเธอสร้างเส้นทางยาวบนหิมะ เมื่อหิมะกลายเป็นน้ำแข็ง พวกเธอก็สไลด์ลงมาตามทาง ครั้งหนึ่งพวกเธอจับคู่กันในโครงงานวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับอวกาศ ลีอาห์สนุกกับการทำโปสเตอร์ดาวเคราะห์กับแอนนา
แต่วันหนึ่งแอนนาเริ่มมีท่าทีแปลกๆ เธอไม่โบกมือตอบลีอาห์ในตอนเช้า เธอเข้าร่วมกลุ่มใหม่เพื่อฝึกคณิตศาสตร์ และตอนเที่ยงเธอแทบไม่ได้พูดเลย
“เฮ้” ลีอาห์ถาม “เกิดอะไรขึ้น”
แอนนาถอนหายใจ “ฟังนะ ฉันคิดว่าเราไม่ควรจะอยู่ด้วยกันมากนัก เพื่อนของฉันออเดรย์บอกว่าเธอแปลก”
“โอ้” ลีอาห์ขมวดคิ้ว เธอและแอนนาเคยเล่นสนุกด้วยกัน ทำไมแอนนาจึงสนใจสิ่งที่เด็กคนอื่นคิดมาก?
แอนนาบอกว่าพวกเขายังเป็นเพื่อนกันได้ แต่หลังจากนั้น เธอไม่เคยคุยกับลีอาห์อีกเลย ลีอาห์พยายามจะไม่รู้สึกเจ็บปวด แต่การอยู่คนเดียวเป็นเรื่องยากเมื่อแอนนาเล่นกับเด็กคนอื่นๆ
ไม่นานปีการศึกษาก็สิ้นสุดลง และเริ่มปิดเทอมภาคฤดูร้อน ลีอาห์ยุ่งอยู่กับกิจกรรมสนุกๆ มากมาย เธอไปเรียนบัลเล่ต์และเรียนทำอาหาร เธอยังเรียนตัดเย็บเสื้อผ้ากับเอลลี เพื่อนสนิทของเธอด้วย
เอลลีและลีอาห์รู้จักกันตั้งแต่ยังเล็ก ไปโรงเรียนเดียวกันแต่ไม่เคยเรียนชั้นเรียนเดียวกัน บางครั้งเอลลีก็มาเล่นที่บ้านของลีอาห์ ลีอาห์หาแว่นตาปลอมมาสวมซึ่งดูเหมือนของเอลลี นั่นทำให้เอลลีหัวเราะ
“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฤดูร้อนจะจบลงแล้ว” เอลลีกล่าว “ฉันหวังว่าเราจะได้พบกันอีก”
ลีอาห์ยิ้ม “ฉันก็เหมือนกัน”
ปีการศึกษาอีกปีกำลังมาอย่างรวดเร็ว ลีอาห์ตื่นเต้นสำหรับชั้นประถมศึกษาปีที่สี่ แต่เธอก็รู้สึกประหม่าเล็กน้อยเช่นกัน เธอรับได้กับการอยู่คนเดียวเป็นส่วนใหญ่ แต่หนึ่งปีเป็นช่วงเวลานานที่ไม่มีเพื่อนในชั้นเรียนของเธอ เธอจำได้ว่าเธอรู้สึกอย่างไรเมื่อแอนนาเลิกเป็นเพื่อนกับเธอ เธอไม่อยากรู้สึกโดดเดี่ยว
ลีอาห์สวดอ้อนวอนพระบิดาบนสวรรค์เพื่อสันติสุข เมื่อฤดูร้อนสิ้นสุดลง เธอรู้สึกมีความหวัง เธอรู้ว่าทุกอย่างจะออกมาดี
ในวันแรกของการเรียน ลีอาห์เดินเข้าไปในห้องเรียนใหม่ของเธอ
“ลีอาห์!”
เธอไม่อยากจะเชื่อ! เอลลีอยู่ในชั้นเรียนของเธอ!
เอลลีวิ่งมาหาลีอาห์และกอดเธอ “ฉันดีใจที่เธออยู่ที่นี่! ปีนี้จะเป็นปีที่ดีที่สุด!”
ลีอาห์ยิ้มกว้าง เธอรู้ว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงอยู่กับเธอแม้ในยามยาก และเอลลีพูดถูก ปีนี้น่าจะเป็นปีที่ดีที่สุด!
ภาพประกอบโดย อาลิสซา ทอลเลนท์