สติ๊กเกอร์รูปหน้ายิ้มสิบสองแผ่น
อันโตนิโอสามารถทำสิ่งที่ท้าทายได้หรือไม่?
“ฉันมีสิ่งหนึ่งที่อยากจะท้าหนู” ครูปฐมวัยของอันโตนิโอกล่าว “วิธีหนึ่งที่จะเป็นเหมือนพระเยซูคือการช่วยเหลือผู้อื่น ดังนั้นในสัปดาห์นี้ พยายามช่วยเหลือผู้คนให้มากที่สุดเท่าที่หนูจะทำได้”
เธอแจกกระดาษหนึ่งแผ่นและสติ๊กเกอร์หน้ายิ้ม 12 อันให้ทุกคน “ทุกครั้งที่หนูช่วยใครสักคน ให้ใส่หน้ายิ้มบนกระดาษของหนู จากนั้นนำกระดาษของหนูมาชั้นเรียนในสัปดาห์หน้า”
อันโตนิโอรู้สึกตื่นเต้นที่จะทำตามคำท้านี้ แต่มันยากกว่าที่ได้ยิน ไม่นานก็ถึงวันพฤหัสแล้ว และเขายังไม่มีสติ๊กเกอร์บนกระดาษเลย “พระบิดาบนสวรรค์ โปรดช่วยผมหาคนเพื่อช่วยเหลือ” เขาสวดอ้อนวอน
เช้าวันรุ่งขึ้น อันโตนิโอบอกคุณแม่เกี่ยวกับคำท้านี้ “ผมไม่รู้จะช่วยใครครับ” เขาพูด
ทันใดนั้น น้องชายคนเล็กของอัน-โตนิโอก็เริ่มร้องไห้ “ผมสามารถดูแลแซคในขณะที่แม่ทำอาหารเช้าได้ครับ” อันโตนิโอกล่าว
เขาทำหน้าตลกๆ ในไม่ช้าแซคก็ยิ้มและหัวเราะคิกคัก
“ถ้านั่นไม่คุ้มที่จะได้สติ๊กเกอร์หน้ายิ้ม” แม่พูด “แม่ก็ไม่รู้ว่าอะไรจะคุ้ม!”
หลังอาหารเช้า อันโตนิโอล้างจาน เขาเอาแมงมุมออกจากห้องนอนน้องสาวของเขา หน้ายิ้มอีกสองอัน!
หลังเลิกเรียน อันโตนิโอช่วยพ่ออาบน้ำสุนัขของพวกเขา เจ้าเรดาร์ เมื่อเสร็จแล้ว เรดาร์ก็สะบัดน้ำออกจากขนของมัน อันโตนิโอและพ่อหัวเราะ
จากนั้นอันโตนิโอเห็นคุณเวคฟิลด์กำลังดึงวัชพืชอยู่ฝั่งตรงข้าม “ผมช่วยเขาได้ไหมครับพ่อ? เขาดูร้อนและเหนื่อยจริงๆ”
“นั่นเป็นความคิดที่ดี” คุณพ่อกล่าว เมื่อวัชพืชต้นสุดท้ายหมดไป คุณเวคฟิลด์ยิ้มกว้าง
พอถึงวันเสาร์ อันโตนิโอมีหน้ายิ้ม 11 หน้าบนกระดาษของเขา เขาต้องการอีกแค่อันเดียวเพื่อพิชิตคำท้านี้! คุณแม่บอกว่าพวกเขากำลังจะไปเยี่ยมคุณลุงฟรานซิสโก ที่อาศัยอยู่ในบ้านพักคนชรา นั่นทำให้อันโตนิโอคิดอะไรออกอย่างหนึ่ง! เขาหยิบสีเทียนออกมาและวาดภาพมากมาย
เมื่อพวกเขาไปถึงที่นั่น อันโตนิโอยื่นภาพดวงอาทิตย์ตกให้ลุงของเขา ลุงฟรานซิสโกยิ้มให้อัน-โตนิโอเล็กน้อย จากนั้นอันโตนิโอก็มอบภาพที่เหลือให้กับคนอื่นๆ ที่อาศัยอยู่ที่นั่น มีรอยยิ้มที่มีความสุขมากมาย!
ระหว่างทางกลับบ้าน คุณแม่พูดว่า “เราแวะที่ร้านเพื่อซื้อสติ๊กเกอร์หน้ายิ้มเพิ่มได้ถ้าต้องการ”
“ผมไม่ได้ทำเพื่อรับสติ๊กเกอร์เพิ่ม” อันโตนิโอกล่าว “ผมชอบทำให้ผู้คนมีความสุข”
“นั่นทำให้พระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูทรงมีความสุข!” คุณพ่อบอก
“ดูเหมือนลูกก็มีความสุขเหมือนกัน” แม่พูด อันโตนิโอยิ้มจนแก้มปริ