Ang Plano sang Kalipayan

Ni President Boyd K. Packer

Presidente sang Korum sang Napulogduha ka mga Apostoles

Ang katuyuan sang tanan nga buluhaton sa Simbahan amó nga ang lalaki kag babaye kaupod sang ila mga kabataan malipayon sa panimalay, kag ginselyohan para sa walay katapusan nga kabuhi.

Sang nagligad nga mga tinuig, matapos ang World War II, ako nagaatend sang unibersidad. Didto nakilala ko si Donna Smith. Sina nga tion natun-an ko nga ang duha ka makahulugan nga mga panakot sa madinalag-on nga pag-asaway amó ang cookie kag isa ka halok. Naisip ko nga daw maayo gid yadto nga balansi.

Nag-atend ako sang klase sa aga, pagkatapos nagbalik sa Brigham City sa pag-obra sa garahe sang akon amay sa hapon. Ang ulihi nga klase ni Donna sa aga amó ang home economics ukon ang ekonomiya sang puluy-an. Ako naghapit sa iya klasrum bag-o ako magpauli. Ang puwertahan may magaspang nga gwa, apang kon ako magtindog malapit sa salaming, makita niya ang akon landong diri. Maggwa siya sa klase kag hatagan ako sang cookie kag halok. Ang nagsunod indi na dapat isaysay. Kami ginkasal sa templo sang Salt Lake, kag yadto nag-umpisa sang amon daku nga panglakaton sa amon mga kabuhi.

Sa sulod sang mga tinuig, masunson ako nga nagatudlo sang isa ka importante nga prinsipyo: Ang katuyuan sang tanan nga buluhaton sa Simbahan amó nga ang lalaki kag babaye kaupod sang ila mga kabataan malipayon sa panimalay, kag ginselyohan nga nagaululugyon sa sining kabuhi kag sa kabuhi nga walay katapusan.

Sa ginsuguran:

”Ang mga Diyos nagpanaog kag nagtuga sang tawo kaangay sa iya, sa kaangay sang mga Diyos sila nagtuga sa iya, lalaki kag babaye sila ginhorma nila

”Kag ang mga Diyos nagsiling: Aton sila bugayan. Kag ang mga Diyos nagsiling: Himuon naton sila nga mangin maanakon kag magdamo, kag magpunô sa kalibutan, kag magmando sini” (Abraham 4:27–28).

Kag gani ang kasunodsunuran sang dutan-on nga kabuhi nagsugod sa ibabawa sining kalibutan ”si Adan nakahibalo sang iya asawa, kag siya nagpanganak sang lalaki kag babaye nga mga anak, kag sila nag-umpisa nga magdamo kag magpunô sang kalibutan.

”Kag … ang ila mga anak nga lalaki kag babaye nag-asawahay man sa kadutaan, … kag sila nagpanganak man sang mga lalaki kag mga babaye” (Moses 5:2–3).

Ang sugo nga magdamo kag magpunô sang kalibutan indi gid gindula halin sang una. Ini makahulugan sa plano sang pagtubos kag isa ka ginahalinan sang kalipayan sa mamalatyon nga kabuhi. Paagi sa makatarungan nga paggamit sining gahum, makapalapit kita sa aton Langitnon nga Amay kag makaangkon sang lubos nga kalipay, bisan pa ang pagkadiyos. Ang gahum sang pagpanganak indi isa ka walay kahulugan nga bahin sang plano; ini ang plano sang kalipayan; ini pinakaimportante sa kalipayan.

Ang handom nga magpangasawa ukon magpamana naunay kag mabaskog sa katawhan. Ang aton kalipayan sa mamalatyon nga kabuhi, ang aton kasadya kag ang kabuhi sa kahitaasan nagasalig sa kon paano kita nagaatubang sa sining mga padayon, nagapamilit nga lawasnon nga mga handom. Samtang ang gahum sang pagpanganak nagatubo sa batà pa nga tion sang pagkalalaki kag pagkababaye, ang mga balatyagon nga personal nagaabot sa natural nga paagi, nga indi makomparar sa iban pa nga eksperyensya sang lawas.

Suno sa pinakahuwaran nga hunahuna, ang pagpanganak nagaumpisa sa paghigugmaanay. Bisan nga ang mga kinaugali nagalain-lain, ini nagalambo upód sa sinulat sa libro nga mga balatyagon sang kakunyag kag kahangawa, bisan pa kon kaisa ang pagsikway. May yara nga mga kasanag sang bulan kag mga rosas, mga sulat sang paghigugma, mga binalaybay, ang mga pag-uyatay sang kamot, kag mga pagpahayag sang mga balatyagon sang paghigugma sa tunga sang isa ka lalaki kag isa ka babaye. Ang kalibutan nagakadula sa palibot sang duha, kag sila nagakalipay.

Kag kon kamo nagahunahuna nga ang katumanan sang katahom sang romatiko nga paghigugma amó ang kabilogan sang mga posibilidad nga nagahalin sa pagpanganak, indi pa ninyo naagyan ang debosyon kag ang kaumpawan nga ginahatag sang paghigugma sang ginkasal. Ang kasado nga mga mag-asawa gintilawan sang pagsulay, di-paghangpanay, pangkwarta nga mga problema, pangpanimalay nga mga kinagamo, kag balatian, kag bisan pa ini nagakatabo ang gugma nagatubo gihapon sing mabakod. Ang hamtong nga gugma may isa ka himaya nga indi matungkad sang mga bag-ong kasal.

Ang tunay nga gugma nagakinahanglan nga ireserba asta sa pagkatapos sang kasal sa pagpaambit sinang mga gahum nga nagahatag sang kabuhi. Ini nagakinahanglan nga likawan ang mga kahimtangan nga sa diin basi ang mga lawasnon nga luyag magmadinalag-on. Ang putli nga gugma nagahunahuna sa walâ pa matabo nga matapos lang ang panaad sang pagkamainunungon, suno sa layi kag isa ka seremonya suno sa pahanugot sang layi, kag sa mataas nga handom sang hunahuna pagkatapos sang ordinansa sang pag-ugyon sa templo, ang yadtong mga gahum sang pagpanganak igamiton sa mata sang Diyos para sa bug-os nga pagpahayag sang gugma. Ini dapat himuon kag lamang upód sang bana ukon asawa nga imo kaupod sa walay katapusan nga kabuhi.

Sa paghimo sini sing takos, ining paagi nagaupód sa pinakamatahom kag mahitaason nga panglawasnon, pangkatandog, kag esprirituhanon nga mga balatyagon nga naapid sa tinaga nga gugma. Inang bahin sang kabuhi walâ sing katumbas, walâ sing kapareho, sa tanan nga mamalatyon nga eksperyensiya. Ini, magpadayon nga walay katapusan kon aton ginatuman ang aton mga kasugtanan, ”kay man yari diri ang mga yabi sang balaan nga priesthood nga gin-ordinan, nga kamo makabaton sang dungog kag himaya” (D&C 124:34), ”sa diin inang himaya mangin kabilogan kag isa ka pagpadayon sang pagpanganak tubtob sa walay katubtoban” (D&C 132:19).

Apang ang romantiko nga gugma di-kompleto; ini isa ka pauna. Ang paghigugma ginasostener sang pag-abot sang kabataan, nga nagahalin sa tuburan sang kabuhi nga ginatugyan sa mga mag-asawa nga kinasal. Ang pagmabdos naga-umpisa sa kasado nga paghaksanay sang bana kag asawa. Ang diutay nga lawas nagaumpisa nga magporma suno sa makatalanhaga nga kautihan. Ang bata nagagwa sa milagro sang pagkatawo, gintuga nga kaangay sang iya dutan-on nga amay kag iloy. Sa sulod sang iya mamalatyon nga lawas amó ang isa ka espiritu nga makabatyag kag makahangop sang espirituhanon nga mga butang. Ang indi nagakalihok sa mamalatyon nga lawas sang batà amó ang gahum nga magtuga sang mga nilalang kaangay sa iya.

”Ang espiritu kag lawas amó ang kalag sang tawo” (D&C 88:15), kag may espirituhanon kag lawasnon nga mga layi nga dapat sundon kon luyag naton nga mangin malipayon. May walay katapusan nga mga layi nga naapid sa sining gahum nga maghatag sang kabuhi, ”indi mabawi nga mando gikan sa langit sang walâ pa matuga ang kalibutan, nga sa diin ang mga bugay napasad” (D&C 130:20). Ini amó ang espirituhanon nga mga layi nga nagpaathag sang palatukuran nga husto kag salâ sa katawhan (tan-awa ang Joseph Smith Translation, Romans 7:14–15 [sa the Bible appendix]; 2 Nephi 2:5; D&C 29:34; 134:6). May mga kasugtanan nga nagaangot, nagaselyo, kag nagadampig kag nagahatag sang panaad sang walay katapusan nga mga bugay.

Si Alma naglaygay sa iya anak nga si Shiblon,”Pat-ura man nga imo busalan ang tanan mo nga silabo sang imo balatyagon, agud nga mapuno ka sang gugma” (Alma 38:12). Ang busal ginagamit sa paggiya, pagdirekta, kag pagpugong. Ang siklabo sang aton balatyagon dapat nga ipunggan. Kon ginagamit suno sa layi, ang gahum sang pagpanganak magabugay kag magapakabalaan (tan-awa angTeachings of Presidents of the Church: Joseph F. Smith [1998], 158).

Ang mga pagsulay pirme nga yara sa aton. Tungod nga ang kaaway indi makatuga sang anak, siya nahisa siya sa tanan nga nakaangkon sinang labaw sa kinaiya nga gahum. Siya kag ang tanan nga nagsunod sa iya gintabog kag sila nadulaan sang katarungan sa mamalatyon nga lawas. ”Siya nagatinguha nga ang tanan nga tawo mangin mapiot subong sang iya kaugalingon” (2 Nephi 2:27). Siya magasulay, kon sarang niya ini mahimo, magpakanubo, magpangdaya, kag, kon puwede lang, magguba sining dulot bisan paano, kon kita takos, kita magpadayon sa walay katapusan nga pagpanganak (tan-awa ang D&C 132:28–31).

Kon musingan naton ang aton ginatunaan sang kabuhi ukon magdala sa iban nga magpakasalâ, may mga silot nga mas ”maayo katama” kag ”indi mabatas” (D&C 19:15) nga indi matumbabsan sang mga kalingawan nga mabaton bisan san-o pa.

Si Alma nagsiling sa iya nga si Corianton, ”Wala mo bala mahibal-i, anak ko, nga ining mga butang kangil-aran sa panulok sang Ginuo; huo, labing makangilil-ad labaw sa tanan nga sala luwas nga ini sa pagpaagay sang dugo nga inosente ukon pagsikway sa Balaan nga Espiritu?” (Alma 39:5). Indi kita makapalagyo sa mga kaabtanan kon kita nagalalis.

Ang amó lang nga pahanugot kag awtoridad sa pagpahayag sang mga gahum sang pagpanganak amó lang ang sa tunga sang bana kag asawa, isa ka lalaki kag isa ka babaye, nga ginkasal suno sa layi. Ang ano man nga sa gwa sini nagalalis sang mga kasuguan sang Diyos. Indi kamo magpasugot sa sining malaut nga mga pagsulay sang kaaway, tungod nga ang tagsa ka utang sang pagpakasalâ dapat bayaran ”tubtob nga mabayaran mo ang tanan mo nga multa” (Matthew 5:26).

Indi bisan diin makit-an ang kaalwan kag kaluoy sang Diyos sang sa paghinulsol.

Ang aton dutan-on nga mga lawas, kon nasamaran, makapaayo sang ila mismo kaugalingon, kon kaisa sa pagbulig sang isa ka manugbulong. Kon ang samad masyado ka daku, sa amó man, kon kaisa, ang pinalian nagapabilin sa gihapon bilang pahanumdom sang pilas.

Pero ang sa aton espirituhanon nga mga lawas laín man nga bagay. Ang aton espirito nahalitan kon kita nagahimo sang mga kasayupan kag mga kasal-anan. Pero di-kasubong sang aton mga dutan-on nga lawas, kon ang paagi sang paghinulsol natuman, walâ na sing pinalian nga nagapabilin tungod sa Pagpasag-uli ni JesuCristo. Ang panaad: ”Yari karon, siya nga nagahinulsol sang iya mga salâ, siya man ang ginapatawad, kag ako, ang Ginuo, indi na magdumdom sang mga ina” (D&C 58:42).

Kon kita nagahambal sang kasal kag kabuhi sang panimalay, indi dira malikawan ang pagpamangkot, ”Paano iya ang mga tuhoy sa indi diri nalabot?” Ang iban natawo nga may kakulangan kag indi makapanganak. Ang iban nga mga inosente nagub-an sang ila pag-asawahay tungod sa di-pagkatampad sa ila tiayon. Ang iban naman indi nagapakasal kag nagakinabuhi sa nagaisahanon nga pagkatakos.

Sa subong karon, ako nagahatag sining pagpaumpaw: Ang Diyos amó ang aton Amay! Ang tanan nga paghigugma kag kaalwan nga ginhatag sang aton dutan-on nga amay ginapadaku sa Iya nga aton Amay kag aton Diyos lapaw pa nga matungkad sang aton mamalatyon nga hunahuna. Ang Iya paghukom makatarungan; ang Iya kaluoy walâ sing tupong; ang Iya gahum nga magbalos walâ sing kaangay diri sa kalibutan. ”Kon ang aton paglaum kay Cristo diri lamang sa sini nga kabuhi, ti, labing makaluluoy kita sa tanan nga mga tawo” (1 Corinthians 15:19).

May pagtahod subong nga ginagamit ko ang tinaga ngatemplo. Nalarawan ko ang kwarto sang pagselyo kag ang altar nga may duha ka batan-on nga nagaluhod didto. Ining sagrado nga ordinansa sang templo mas sobra pa sa kasal, tungod ining kasal ma-ugyon sang Balaan nga Espiritu sang Panaad, kag ang balaan nga mga kasulatan nagasiling nga kita ”magapanubli sang mga trono, mga ginharian, mga teritoryo sang mga prinsipe, kag mga gahum, mga panggahum”(D&C 132:19). Makit-an ko ang kalipay nga nagahulat sa yadtong nagabaton sining lapaw sa kinaiya nga halad kag nagagamit sini sing nagakaigo.

Si Sister Donna Smith Packer kag ako kinasal sang malapit na sa 70 ka tuig kag kami kaupod nga magkaluyo sa isa kag isa sa sinang panahon. Kon pagahambalan ang tuhoy sa akon asawa, iloy sang amon kabataan, indi ko mapabutyag ang akon balatyagon. Tudok ang akon balatyagon kag gamhanan ang akon pagpasalamat kag ako nagapabilin nga daw indi makahambal. Ang pinakadaku nga padya nga amon nabaton sa sining kabuhi, kag sa palaabuton nga kabuhi, amó ang amon kabataan kag mga kaapuhan. Sa malapit na nga katapusan sang amon dutan-on nga pag-updanay, nagapasalamat ako sa tagsa ka tion nga kami magkaluyo sa isa kag isa kag sa panaad sang Ginuo nga walâ ini sing katapusan.

Ako nagapamatuod nga si Jesus amó ang Cristo, ang anak sang buhi nga Diyos. Siya nagatindog sa ulohan sang Iya Simbahan. Paagi sa Iya Pagpasag-uli kag sa gahum sang priesthood, ang mga panimalay nga nagsugod sa mamalatyon nga kabuhi makaupdanay sa walay katapusan nga mga kinabuhi. Ang Pagpasag-uli, nga makatubos sa tagsa sa aton, indi nagabilin sang pinalian. Ina ngakahulugan nga bisan ano pa ang aton ginhimo ukon sa diin man kita naghalin ukon ano man ang natabo, kon kita matuod-tuod nga nagahinulsol, Siya nagapanaad nga kita Iya tubuson. Kag kon Siya nagatubos, amó gid ina. Madamo sa aton ang indi mapahamtang, katulad kon kita nagabatyag sang kabalasulan, kag daw indi makahibalo kon paano naton matadlong ining kahimtangan. Mapaayo naton ini paagi sa pagbaton sang Pagpasag-uli ni Cristo, kag mabatyagan naton nga ang tanan nga sakit sang tagipususon magmangin matahum kag magmangin paghigugma kag magmangin walay katapusan nga kabuhi.

Ako nagapasalamat sing daku sa mga bugay ni Ginuong JesuCristo, sa gahum sang pagpanganak, sa gahum sang pagtubos, sa Pagpasag-uli—sa Pagpasag-uli nga nagatinlo sa tagsa ka musing bisan daw ano ini kabudlay, ukon daw ano kadugay ukon makapila ginliwat-liwat. Ang Pagpasag-uli liwat nga makahilway sa inyo nga matinlo kag takos nga magpadayon, nga magpadulong sa dalan nga inyo ginpili diri sini nga kinabuhi.

Ako nagapamatuod nga ang Diyos buhi, nga si Jesus amó ang Cristo, nga ang Pagpasag-uli indi para sa kabilogan sang Simbahan. Ang Pagpasag-uli para sa isa ka indibidwal, kag kon may nagatublag sa inyo—nga madugay na gid kaayo kag gani daw indi na ninyo ini madumduman—gamita ninyo ang Pagpsag-uli. Ini magatinlo sini, kag kamo, kag Siya man, indi na magdumdom sang inyo mga salâ. Sa ngalan ni JesuCristo, amen.