2010-2019
Dhaarmik Chamta
October 2019 maha sammelan


Dhaarmik Chamta

Ishu Masih ke vishwaasi chela ke rup me, aap apan liye prerna aur praktikaran paawe sakta jon Uske aagya se mel khaawe jon khaas aapke liye hai.

I garmi ki chutti me, jab hum Jawaan Mahilaaon ke kemp se aa rahi thi, ek pyaari jawaan mahila ne mujhe ek not diya. Usme, usne pucha tha, “Mai kaise pehchaan sakti hoon kab Parmeshwar mujhe kuch bataana chahata hai?” Mujhe uska sawaal pasand hai. Hum long ke aatma maange ki hum long ke swarg waale ghar se juda raho. Hum long mangta kahi hamari zaroorat aur kaam ho. Lekin kabhi kabhi hum apan soch aur Aatma ke halke prabhaao ke beech antar nahi jaan paata hai. Puraane aur abhi ke profaton, ne sikhaaya hai ki agar kuch “achcha karne ko amantrit aur akarshit kare, woh Masih se aata hai.”1

Pradhaan Russell M. Nelson ne ek saadharan, shaktishaali nimantran diya hai: “Mere priye bhaaiyon aur bahano, mai aapse niwedan karta hoon apne dhaarmik chamta ko badhaiye taaki praktikaran paa sako. … Woh dhaarmik kaarye karne ko chuno jisse zyaadatar aur saaf rup se Pavitra Aatma ke uphaar ka anand le sako aur Aatma ki aawaaz sunn sako.”2

Aaj subha mai chahati hoon aapse dil kholkar baat karun un chaar tariko ke baare me jisse aap praktikaran paawe ke apna dhaarmik chamta ke badhaae sakega.

1. Soch Samajh ke Samay aur Jagah Banao Parmeshwar ki Awaaz Sunne ke Liye.

Jab aap apan chune ke shakti s samay nikaale ke sochega Parmeshwar ke awaaz ke kareeb aane ke liye, khaaskar Mormon Dharamshaastra me, samay aaega, Unki awaaz saaf rup se sunaai aur jaana pehchaana lage lagi aapke.

Iske vipreet, jon behkaawa aur shor duniya aur hum long ke ghar aur hum long ke jiwan me hai, sake Uske aawaaz sunna aur mushkil kar de. I behkaawahum long ke mann aur dil pe etna sake chaawe ki hum long Pavitra Aatma ke halke prabhaao ke liye koi jagah nahi chodega.

Profat Joseph Smith sikhaais ki aksar Parmeshwar Khud ke ekaant me “insaan” ke prakat kare hai, u long ke kamro me; jangal ya kheton me, aur woh jagah aam taur pe binashor ya halchal ke hota hai.”3

Shaanta maange hai ki hum long Parmeshwar ke aawaaz se alag hoi jaao hum long ke shaant jagah long se baahar rakh ke. Agar Parmeshwar dabe huwe, dhime aawaaz me bolega, aapko aur mujhe Uske kareeb aana padega. Sirf yeh socho kya hoga agar hum swarg se utna jude rehna chahate jitna hum Wi-Fi se jude rehna chahate hai! Ek samay aur jagah chune har din Parmeshwar ki aawaaz ko sunne ke liye. Aur is pavitra zimmedaari ko ekdam sahi tarah se nibhaae, kyunki ispe bahut kuch nirbhar hai!

2. Turant Kijiye

Jab aapko prerna milta hai aur aap soch samajh ke kaam karte hai, Prabhu aapko istemaal kar sakta hai. Aap jitna zyaada karenge, Aatma ki aawaaz utna hi jaana pehchaana ban jaata hai. Aap Parmeshwar ke maargdarshan ko pehchaanoge aur yeh ki Uski “ichcha hai … Apna vichaar aur ichcha prakat karne ka.”4 Agar aap der karoge, aap saait prerna ko bhoola doge ya Parmeshwar ke liye kisi ko madad karne ka maoka kho doge.

3. Prabhu se Apna Kaam Haasil Karo

Jon praathna ke Swarg ke Pita etna utsuk hai jawaab dewe ke hai kisi zarooratmand ko hum pehchaan le. Pradhaan Henry B. Eyring hum long ke bataais hai Parmeshwar se praktikaran maango ki Unke liye hum kise madad kare sakta hai. “Agar aap u rakam sawaal puchega, Pavitra Aatma aai aur aapke prerna mili aap koi ke liye konchi kare sakta hai. Jab aap jaae ke aur u sab kaam karega, aap Prabhu ke kaarye karta hai, aur jab aap Prabhu ke kaarye karta hai, aap Pavitra Aatma ke uphaar ke kaabil hota hai.”5

Aap sakta Prabhu se praathna karke kaam maange. Jab aap maangega, U aapke saadhaaran gun long ke istemaal kari Apan asaadhaaran kaam kare ke.

Tasveer
Bahan Craig ke aaja Fritz Lundgren

Hamaar nana, Fritz Hjalmar Lundgren, 19 saal ke umra me Sweden se yahan base aais raha. U akele, ek suitcase aur khali che saal ke skool ki padhaai ke saath America aais raha. Kyunki u kuch bhi Angrezi nahi bole paata raha, u Oregon geis aur wahan ek lakadhaara ke naokri karis aur, hamaar nani aur hamaar maa ke sange, Girjaghar me shaamil hois. U kabhi ek ward ke adhyaksh nahi raha, par ek imaandaar gharelu shikshak ke rup me, u 50 se zyaada alag alag pariwaar ke Girjaghar me laais. U i sab kaise karis?

Nana ke mare ke baad, hum uske kaagazo ke baksa me dekhta raha aur hamme ek patra mila jon girjaghar waapas aais raha Nana ke pyaar ke kaaran. U patra me likha raha, “Bhaai Fritz ka raaz, mujhe lagta hai, uska hamesha Swarg ke Pita ke kaam me jute rehna.”

U patra Bhaai Wayne Simonis se raha. Nana uske mile jaata raha aur uske pariwaar ke har ek sadasye ke jaan ge raha. Samay aane pe, Nana ne unse kaha ki unki zaroorat hai, aur usne unhe girjaghar aane ko kaha. Par us Raviwaar ko, Bhaai Simonis ek mushkil chunaao ke sange uthis—u apan ghar ke chat pura badle nahi paais raha aur agle hafte baarish aane waale thi. Usne socha ki woh girjaghar jaaega, Nana se haath milaaega, par uske baad laut ke ghar aaega aur apne ghar ka chat pe kaam khatm karega. Uska pariwaar uske bina prabhubhoj sabha me rahega.

Uske tarkeeb ekdam achcha se chal raha tha jabtak ki, chat se, u sunis koi seedhi chadhe hai. Uske shabdon me: “Jab hum uth ke dekha, … seedhi ke uppar khada raha Bhaai Fritz. U khali hamme dekh ke bada se muskuraais. Pehle toh, hamme saram laga aur hamme laga hum ek chota ladka hai jon skool nahi jaawe ke liye pakdaai ge hai. Phir … hamme gussa laga. [Par Bhaai Fritz khali] apan suit coat nikaalis aur seedhi pe taang deis. Jaise u apan safed shirt ke baahi lapetis, u ghum ke hamme dekhis aur bolis, ‘Bhaai Simonis, kya aap ke paas ek aur haamaa hai? I kaam bahut zaroori hoi nahi to aap apan pariwaar ke nahi chodta, aur agar u etna zaroori hai, hum mangta aap ke madad kare.’ Jab hum uske aankhi me dekha, hamme khali daya aur Masih-jaisa pyaar dekhais. Hamaar gussa khalaas hoi ge raha. … Hum apan aozaar nichche rakkha u Raviwaar ke aur apan achcha dost ke sange seedhi utar ke waapas chapel chal diya.”

Nana ke Prabhu se apan kaam mil ge raha, aur u janta raha uske kaam hai khooi hui bhedo ko khojna. Jon rakam se u chaar admi jon apan lakwa ke rogiya dost ke chat pe le ke jaae ke aur phir niche utaaris raha Ishu Masoh se changaai paawe ke liye,6 wahi rakam Nana ke kaam raha uske ek chat ke uppar le ke jaao. Prabhu u long ke praktikaran dewe hai jon maange dusar long ke madad kare.

4. Vishwaas aur Bharosa

Haal hi me, hum skripchas me ek aur badhiya prachaarak ke baare me padha jon Prabhu se apan kaam maangis raha. Aaron Lamanites ke raaja ke sikhaata raha, jon mangta raha jaane kaae Aaron ke bhaai Ammon bhi uske padhawe nahi aais hai. “Aur Aaron raaja se bolis: Suno, Prabhu ke Aatma uske dusra tarafbulaais hai.”7

Hum mehsoos kara Aatma humse bolis: hum sab ke ek alag mishan hai pura kare ke, aur kabhi kabhi Aatma saait hum long ke “dusra taraf bulaai.” Ishu Masih ke vachan-banawe, vachan-nibhaawe la chela ban ke dher tarika hai Parmeshwar ke raajye badhaawe ke. Uske vishwaasi chela ke rup me, aap apan liye prerna aur praktikaran paawe sakta jon Uske aagya se mel khaawe jon khaas aapke liye hai. Aap ke anokha mishan aur bhumika hai jiwan me pura kare ke aur uske pura kare ke liye anokha maargdarshan bhi mili.

Nephi, Jared ka bhaai, aur Moses ko bhi dher saara paani se guzarna tha—aur har ek ne yeh alag dhang se kiya. Nephi ne “vichitra dhang se lakdiyon ko taeyaar”8 kiya. Jared ke bhaai baarages karte the jo “ek dish ki tarah tang the.”9 Aur Moses “samudr ke beech mein sukhi bhoomi par chalta gaya.”10

Har ek ne apne hi liye alag nirdeshan paaya tha, khaas unhi ke liye, aur har ek ne bharosa pe kaam kiya. Prabhu jaanta hai kaun aagyakaari hai aur, Nephi ke shabdon me, “[hamare] liye ek raasta taeyaar karega taaki hum us kaam ko kar paae jo woh humse karwaana chahata hai.”11 Yeh not karein ki Nephi kehta hai, “ek raasta”—na ki “woh raasta.”

Kya hum Prabhu se niji kaam nahi paate ya nazarandaaz kar dete hai kyunki Usne “ek raasta” taeyaar kiya hai jo hamare ummeed se alag hai?

Mere nana ko ek vichitra jagah pe le jaaya gaya tha—ek suit pehne huwe, ek chat ke upar, ek Raviwaar ko. Bharosa rakho Parmeshwar tumhe raasta dikhaaega, chaahe woh raasta aapke ummeed se alag lage ya anye raaston se alag lage.

Antim-din Sant kayi aakaar aur naap ke hote hai, par “sabhi Parmeshwar ke liye ek samaan hai”—“kariya ho ya ujjar, bandi ho ya swatantra, purush ho a stri,” avivaahit aur vivaahit, dhani aur gareeb, jawaan aur boodha, bahut din ka sadasye aur abhi haal ka.12 Bhale aap jo bhi ho ya aap kya kaam karte hai, aapko Prabhu ke mez pe amantrit kiya jaata hai.13

Jab Pita ki ichcha dhoondhna aur karna aapke daenik jiwan ka tarika ban jaaega, aap me, khud ba khud, badlaao aur pachtaawa ki ichcha hogi.

Girjaghar ka naya kaarikram bachcho aur yuva ke liye praktikaran paane ki khoj ke buniyaad pe bana hai, jaanne ki koshish karna Prabhu hamein kya karwaana chahata hai, aur phir usi ke anusaar kaam karna. Hum me se har ek, chaahe jo bhi umra ya paristhiti me ho, koshish kar sakta hai khoje, paawe, aur kare ke. Jab aap i anant tarika apnaaega jon hum long ke samay me aayojit kara ge hai, aap Ishu Masih—Uske pyaar, Uske jyoti, Uske nirdeshan, Uske shaanti, aur Uske changaai aur laayak banane ki shakti ke aur kareeb aaoge. Aur aap apne dhaarmik chamta me aage badhoge har din Uske haathon me ek aozaar banne ke liye Uske mahaan kaam ko pura karne ke liye. Ishu Masih ke naam se, amen.

Chaapo