یک فراخوانی به ویژه شریف

توسط خواهر جوی دی. جونز

رئیس کل ابتدائی

به عنوان زنان ایماندار، ما می‌توانیم اصول حقیقت را از تجربیات پیامبر جوزف دریافت کنیم که برای دریافت وحی برای خودمان بینش ارائه می‌دهد.

من سپاسگزارم که بیانات امروزم را بر نقش متداوم زنان در بازآوری متمرکز کنم. واضح است که در طول تاریخ، زنان جایگاه ممتازی در برنامۀ پدر آسمانی‌مان داشته‌اند. رئیس راسل ام. نلسون آموزش داد، «تعیین میزان تأثیری که زنان نه فقط بر خانواده‌ها بلکه بر کلیسای سروَر در نقشهای همسر، مادر، مادربزرگ… همینطور خواهر، خاله و عمه، در نقش معلم و رهبر و به ویژه در نقش سرمشق و مدافعان وفادار ایمان می‌گذارند، ناممکن است.» ^۱

در انجمن امداد اولیه در ناوو، در ۱۷۸ سال پیش، پیامبر جوزف اسمیت به خواهران اندرز داد تا «به مزیت‌[شان] نائل آیند.» ^۲ الگوی رفتاری آنان امروزه به ما آموزش می دهد. آنها متحدانه از کلام پیامبر پیروی کردند و با ایمان پابرجا در عیسی مسیح زندگی کردند چنانکه آنها به استوار شاختن بنیانی که امروزه ما بر آن قرار گرفته‌ایم یاری رساندند. خواهران، اکنون نوبت ماست. ما مأموریتی الهی از جانب سروَر داریم و مشارکت مؤمنانه و منحصر بفرد ما حیاتی است.

رئیس اسپنسر دابلیو. کیمبِل تشریح کرد که: «یک زن پرهیزکار بودن در زمان آخر بر روی این زمین، پیش از آمدن دوبارۀ ناجیمان، یک فراخوانی به ویژه شریف است. توان و تأثیر زن پرهیزکار در این روزگار می‌تواند ده برابر دوران آرامش باشد.» ^۳

رئیس نلسون همچنین خواستار شد: «من به خواهرانم در کلیسا التماس می‌کنم … که پیشقدم شوید! جایگاه مشروع و ضروری خود در خانه‌تان، جامعه‌تان و در ملکوت خدا را بیش از هر زمان دیگری تصاحب کنید.» ^۴

اخیراً، من این امتیاز را داشتم که با گروهی از بچه‌های ابتدایی با رئیس راسل ام. نلسون در خانه‌ای همسان با خانۀ خانوادۀ اسمیت در پالمیرای نیویورک ملاقات کنم. به پیامبر محبوب‌مان هنگامی که به کودکان آموزش می دهد که آنها چه می‌توانند بکنند تا قدم پیش بگذارند گوش فرا دهید.

1:55

خواهر جونز: «من کنجکاوم که بدانم که آیا شما سؤالی دارید که بخواهید از رئیس نلسون بپرسید؟ شما اینجا در نزد پیامبر نشسته‌اید. آیا چیزی هست که شما همیشه می‌خواستید از یک پیامبر بپرسید؟ بله پِرل!»

پرل: «آیا پیامبر بودن سخت است؟ آیا شما واقعاً سرتان شلوغ است؟»

رئیس نلسون: «البته که سخت است. انجام هر کاری برای بیشتر شبیه شدن به ناجی سخت است. برای مثال، وقتی خدا خواست که ده فرمان را به موسی بدهد، او از موسی خواست که کجا برود؟ بر قلۀ یک کوه، بالای کوه سینا. پس موسی مجبور بود که همۀ مسیر به بالای کوه‌ را راه برود تا ده فرمان را بگیرد. حالا، پدر آسمانی می توانست بگوید «موسی، از آنجا شروع کن، و من هم از اینجا شروع می‌کنم و ما وسط راه به هم می‌رسیم.» نه، سروَر از کوشش خوشش می‌آید چون کوشش پاداشی را به همراه دارد که بدون آن نمی‌آید. برای مثال، آیا تابحال دوره‌های آموزش پیانو دیده‌اید؟»

بچه‌ها: «بله.»

پرل: «من کلاس ویولون می‌روم.»

رئیس نلسون: «و آیا تمرین هم می‌کنید؟»

بچه‌ها: «بله.»

رئیس نلسون: «اگر تمرین نکنید چه می‌شود؟»

پرل: «از یادتان می‌رود.»

رئیس نلسون: «بله، پیشرفت نمی‌کنید، درست است؟» پس پرل، جواب بله هست. کار سخت و زیادی می‌طلبد، مطالعۀ زیاد و هیچوقت پایانی ندارد. آن خوب است! آن خوب است چون ما همیشه به جلو می‌رویم. حتی در زندگی آینده هم ما پیشرفت می‌کنیم.»

پاسخ رئیس نلسون به این بچه‌های کوچک در مورد هر یک از ما هم صادق است. سروَر از کوشش خوشش می‌آید چون کوشش پاداش به همراه می‌آورد. ما به تمرین ادامه می‌دهیم. مادامی که ما در تلاش برای پیروی از سرور هستیم، ما همواره پیشرفت می‌کنیم. ^۵ در این ایام، او توقع بی نقص بودن ندارد. ما به بالا رفتن از کوه سینای خودمان ادامه می‌دهیم. مثل گذشته، سفر ما در واقع تلاش، کار سخت و مطالعه می‌طلبد ولی تعهد ما به پیشرفت، پاداش‌هایی جاویدان را به ارمغان می‌آورد. ^۶

از پیامبر جوزف اسمیت و نخستین شهود چه چیزهای بیشتری در مورد تلاش و کار سخت و مطالعه می‌آموزیم؟ نخستین شهود به نقش‌های منحصر بفرد و متداوم ما جهت می‌بخشد. به عنوان زنان ایماندار، ما می‌توانیم اصول حقیقت را از تجربیات پیامبر جوزف دریافت کنیم که برای دریافت وحی برای خودمان بینش ارائه می‌دهد. برای نمونه:

ما در دشواری‌ها کار می‌کنیم.
ما برای دریافت حکمت به نوشته های مقدس روی می‌آوریم تا عمل کنیم.
ما ایمان و توکل خودمان به خدا را به نمایش می‌گذاریم.
ما توانمان را برای التماس به خدا برای کمک به ما برای مقابله با تأثیر دشمن به کار می‌گیریم.
ما خواسته‌های قلبی‌مان را به خدا عرضه می‌کنیم.
ما با روی آوردن به او، بر نور او برای هدایت تصمیم‌های زندگی‌مان و به دست آوردن آسودگی تمرکز می‌کنیم.
ما درک می‌کنیم که او هر یک از ما را با نام می‌شناسد و نقش‌هایی انفرادی برای برآورده شدن، برای ما تدارک دیده ‌است. ^۷

علاوه بر این، جوزف اسمیت این دانش که ما توان بالقوۀ الهی، و ارزشی جاویدان داریم را احیا کرد. بخاطر آن رابطه با پدر آسمانی‌مان، من معتقدم که او از ما توقع دارد که از او دریافت وحی کنیم.

سرور به اِما اسمیت اینگونه راهنمایی کرد که «روح القدس را دریافت کند، زیاد بیاموزد، «چیزهای این جهان را به کناری بگذارد، … به دنبال چیزهای بهتری باشد،» و «به پیمان هایش که با خدا بسته وفادار» باشد. ^۸ یادگیری از پیشرفت جدایی ناپذیر است، مخصوصاً اینکه مصاحبت دائمی از روح القدس به ما آنچه که کنار گذاشتن آن ضروریست را آموزش می‌دهد؛ به عبارتی آنچه که می‌تواند ما را منحرف کند یا پیشرفت ما را به تأخیر بیندازد.

رئیس نلسون گفت: «من از شما می‌خواهم که ظرفیت دریافت وحی خودتان را افزایش دهید.» ^۹ هنگامی که من در مورد توانایی زنان برای پیشقدم شدن فکر می‌کنم، کلام پیامبرمان همواره در گوشم است. او از ما خواهش می‌کند، که اهمیتش را نشان می‌دهد. او به ما تعلیم می‌دهد که چگونه با دریافت وحی و عمل بر اساس آن، در یک جهان مملو از گناه از نظر روحی دوام آوریم. ^۱۰ هنگامی که ما چنین می‌کنیم، یعنی محترم شمردن و زندگی بر اساس فرمان‌های سروَر، به ما هم، حتی آنچنان که اِما اسمیت بود، «تاجی از پرهیزکاری» ^۱۱ وعده داده شده است. پیامبر جوزف اهمیت دانستن این موضوع را به ما آموزش داد که مسیری را که ما در طول این زندگی طی می‌کنیم، به تأیید خدا رسیده است. بدون آن دانش، ما «در ذهن‌هایمان کسل شده و ضعیف می‌شویم.» ^۱۲

در این کنفرانس، ما حقایقی را می‌شنویم که برای تغییر، بهتر شدن و پالودن زندگی‌مان الهام‌بخش ما هستند. از طریق دریافت وحی شخصی، ما از آنچه بعضی «غرق شدن در کنفرانس عمومی» می‌نامند جلوگیری می‌کنیم وقتی که آنرا با عزم زیاد به انجام بی‌درنگ همۀ آن، ترک می‌کنیم. زنان کلاه‌های بسیاری می‌پوشند ولی پوشیدن همۀ آنها با هم کاری غیر ممکن و غیر ضروری است. روح مقدس به ما کمک می‌کند که تصمیم بگیریم امروز بر چه کاری تمرکز کنیم. ^۱۳

تأثیر پُرمِهرِ سروَر از طریق روح القدس به ما یاری می‌رساند که اولویت او برای پیشرفت‌مان را بدانیم. اعتنا به وحی شخصی، به پیشرفت شخصی ختم می‌شود. ^۱۴ ما گوش فرا می‌دهیم و عمل می‌کنیم. ^۱۵ سروَر گفت: «در ایمان بنام من از پدر بخواه، با این باور که تو دریافت خواهی کرد، و روح القُدس را تو خواهی داشت، که همۀ چیزهایی که برای فرزندان آدمی لازم هستند را پدیدار می کند.» ^۱۶ نقش متداوم ما دریافت متداوم وحی است.

همچنان که به درجۀ والاتری از مهارت در انجام آن دست می‌یابیم، قدرتی بیشتر در نقش‌های انفرادی‌مان در خدمتگزاری و به انجام رساندن کار رستگاری و بلندمرتبگی را می‌توانیم دریافت کنیم تا «چیزهای این جهان را به کناری بگذاریم و به دنبال چیزهای بهتری باشیم.» ^۱۷ سپس ما می‌توانیم به طور مؤثرتری نسل در حال رشدمان را برای انجام همان کار الهام کنیم.

خواهران و برادران، همۀ ما در پی قدرت خداوند در زندگی‌‌هایمان هستیم. ^۱۸ امروزه، اتحادی زیبا میان زنان و مردان در به ثمر رساندن کار خدا وجود دارد. ما بواسطۀ پیمان‌هایی به قدرت کشیشی دسترسی داریم که در ابتدا در آب تعمید و پس از آن در پس دیوارهای معبد مقدّس شکل گرفته‌اند. ^۱۹ رئیس نلسون آموزش داد: «هر زن و هر مردی که پیمان‌هایی را با خدا می‌بندد و به آن پیمان‌ها وفادار بماند و هر فردی که با شایستگی، در آیین‌های کشیشی شرکت کند، به قدرت خدا دسترسی مستقیم دارد.» ^۲۰

آنچه من امروز شخصاً اعتراف می‌کنم این است که من به عنوان یک زن، قبل از این در زندگی‌ام این را درک نکردم که من از طریق پیمان‌هایم به قدرت کشیشی دسترسی داشتم. ^۲۱ خواهران، در خلال اینکه ما «به پیمان‌هایمان وفادار می‌مانیم،» ^۲۲ من دعا می‌کنم که ما قدرت کشیشی را تشخیص داده و گرامی بداریم، حقایق نوشته های مقدس را پذیرا بوده و کلام پیامبران زنده‌مان را رعايت کنیم.

بیایید «با ایمان استوار به او، و با تکیه کامل بر شایستگی‌های او که در نجات دادن تواناست،» ^۲۳ جسورانه جانسپاری خودمان به پدر آسمانی‌مان و ناجیمان را اعلام کنیم. بیایید با شادمانی این سفر به سوی والاترین ظرفیت بالقوۀ روحانی را ادامه داده و به آنانی که در اطراف ما هستند جهت انجام همان کار از طریق محبّت، خدمت، رهبری و دلسوزی یاری رسانیم.

ارشد جیمز ای. تالمِیج با ظرافت به ما یادآوری می‌کند که «بزرگترین قهرمان جهانی برای زنان و زنانگی عیسی مسیح است.» ^۲۴ در تحلیل نهایی از نقش متداوم زنان و همۀ ما در بازآوری، چه نقشی مقدم‌تر است؟ من گواهی می‌دهم که آن شنیدن او، ^۲۵ پیروی از او، ^۲۶ توکل بر او، ^۲۷ و بودن در امتداد محبت اوست. ^۲۸ من می‌دانم که او زنده است. ^۲۹ به نام مقدّس عیسی مسیح، آمین.