فریاد هوشیعانا
حالا، برادران و خواهران عزیزم، چنانکه ما یاد نخستین شهود جوزف اسمیت از پدر و پسر را گرامی می‌داریم، احساس کردیم که مناسب است تا با شرکت در فریاد هوشیعانا با هم شادی کنیم.
این فریاد مقدّس برای نخستین بار در این دوران در مراسم وقف معبد کرتلند در ۲۷ مارس ۱۸۳٦ سر داده شد. اکنون در مراسم وقف هر معبد آن سر داده می‌شود. این یک ادای احترام مقدّس برای پدر و پسر است، نمادی از واکنش جمعیّت وقتی که ناجی پیروزمندانه وارد اورشلیم شد. آن همچنین آنچه که جوزف جوان در آن روز، در بیشۀ مقدّس تجربه کرد را مجدداً تأیید می‌کند که عبارت است از اینکه پدر و پسر دو وجود با شکوه هستند که ما می‌ستاییم و می‌پرستیم.
من حالا چگونگی سر دادن فریاد هوشیعانا را نشان می‌دهم. همانطور که آنرا ادا میکنم، من از همکاران‌مان در رسانه‌ها دعوت میکنم که با عزّت و احترام با این مناسک مقدّس برخورد کنند.
هر یک از شرکت کنندگان یک دستمال سفید تمیز را بر می‌دارد، آنرا از یک گوشه گرفته، و در حالی‌که با هماوایی میگوید، «هوشیعانا، هوشیعانا، هوشیعانا به خدا و برّه،» آن را تکان می‌دهد؛ پس از سه بار تکرار، «آمین، آمین، و آمین.» اگر یک دستمال سفید ندارید، شما می توانید به سادگی دست خود را تکان دهید.
برادران و خواهران، من حالا شما را به ایستادن و شرکت در فریاد هوشیعانا دعوت میکنم، که به دنبال آن «سرود هوشیعانا»و «روح خدا»۱خوانده خواهد شد.
با علامتی از رهبر، لطفاً در خواندن «روح خدا» همراهی کنید.
هوشیعانا، هوشیعانا، هوشیعانا، به خدا و برّه.
هوشیعانا، هوشیعانا، هوشیعانا، به خدا و برّه.
هوشیعانا، هوشیعانا، هوشیعانا، به خدا و برّه.
آمین، آمین، و آمین.