Dit is onze tijd!
God heeft ons nu, op dit belangrijke moment in de geschiedenis, naar de aarde gestuurd.
Ik stond in 1978 klaar voor een wedstrijd in een uitverkocht Americanfootballstadion met 65 duizend fans. Voor me stonden een aantal kolossale tegenstanders die eruitzagen alsof ze mijn hoofd van mijn romp af wilden rukken. We speelden tegen de toenmalige titelhouder van de Super Bowl en het was mijn eerste wedstrijd als startende quarterback in de National Football League. Eerlijk gezegd vroeg ik me af of ik wel goed genoeg was om op dat veld te staan. Ik deed een aantal stappen achteruit om mijn eerste pass te gooien, en terwijl de bal mijn hand verliet, werd ik harder onderuitgehaald dan ooit tevoren. Toen ik op dat moment onder die stapel enorme spelers lag, vroeg ik me af wat ik daar eigenlijk deed. Ik moest een beslissing nemen. Luisterde ik naar mijn twijfels of zou ik de moed en kracht vinden om op te staan en verder te gaan?
Ik had toen niet door hoe die ervaring me op de toekomst zou voorbereiden. Ik moest nog leren dat ik in moeilijke situaties sterk en moedig kon zijn.
American football is misschien niet zo belangrijk als de moeilijkheden die u op uw pad zult tegenkomen. In de meeste gevallen zult u niet een stadion vol toeschouwers hebben. Maar er zitten eeuwige gevolgen vast aan uw heldhaftige keuzes.
Misschien voelen we ons niet altijd goed genoeg. Maar onze hemelse Vader ziet ons als de onverschrokken bouwers van zijn koninkrijk. Daarom heeft Hij ons op dit beslissende moment in de geschiedenis hiernaartoe gezonden. Dit is onze tijd!
Luister naar wat president Russell M. Nelson heeft gezegd aan het begin van zijn presidentschap: ‘Onze Heiland en Verlosser, Jezus Christus, zal enkele van zijn grootste werken verrichten tussen deze dag en de dag dat Hij terugkeert. Wij zullen wonderbaarlijke aanwijzingen zien dat God de Vader en zijn Zoon, Jezus Christus, deze aarde in majesteit en heerlijkheid presideren. (‘Openbaring voor de kerk, openbaring voor onszelf’, Liahona, mei 2018, 96.)
Grootste werken? Wonderbaarlijke aanwijzingen? Hoe zal dat eruitzien? Welke rol zullen we spelen en hoe weten we wat we moeten doen? Ik heb niet op alles een antwoord, maar ik weet wel dat het belangrijk voor de Heer is dat we er klaar voor zijn! Waardig zijn om het priesterschap te gebruiken is nog nooit belangrijker geweest.
Geloven we de profeet van God? Kunnen we ons doel vinden en naleven? Ja, dat kunnen we, en dat moeten we, want dit is onze tijd!
Wanneer we de verhalen horen over machtige dienstknechten van God – zoals Mozes, Maria, Moroni, Alma, Esther, Jozef en vele anderen – lijken ze te mooi om waar te zijn. Maar ze waren niet zo heel anders dan wij. Ze waren gewone mensen die iets moeilijks te doen hadden. Ze vertrouwden op de Heer. Ze maakten de juiste keuzes op beslissende momenten. En ze volbrachten het werk dat in hun tijd vereist was met geloof in Christus.
Denk maar eens aan Jozua, een held uit het Oude Testament. Hij was een toegewijd volgeling van Mozes, een van de grootste leiders in de geschiedenis. Toen Mozes vertrok, was Jozua aan de beurt. Hij moest de kinderen van Israël het beloofde land in leiden. Hoe moest hij dat doen? Jozua was in Egypte geboren en in slavernij opgegroeid. Hij had geen handboek of instructievideo’s om hem te helpen. Hij had niet eens een smartphone! Maar hij had wel deze belofte van de Heer:
‘Zoals Ik met Mozes geweest ben, zal Ik met u zijn; Ik zal u niet begeven en u niet verlaten.
‘Wees sterk en moedig’ (Jozua 1:5–6).
Toen ik een nieuwe, onervaren zeventiger was, kreeg ik een dringend telefoontje van het kantoor van het Eerste Presidium. Ze vroegen me of ik de profeet wilde vertegenwoordigen door nu meteen een jongeman in het ziekenhuis te bezoeken. De jongeman heette Zach. Hij was zich op zijn zending aan het voorbereiden, maar had een ongeluk gekregen en ernstig hoofdletsel opgelopen.
Onderweg naar het ziekenhuis vlogen er allerlei gedachten door mijn hoofd. Een taak namens de profeet – echt? Wat staat me te wachten? Hoe moet ik deze jongeman helpen? Heb ik genoeg geloof? Vurig gebed en de kennis dat ik het gezag van het heilige priesterschap bezat, waren mijn ankers.
Toen ik aankwam, lag Zach al in een ziekenhuisbed. Een verpleger stond klaar om hem naar de operatiekamer te brengen, waar artsen de druk op zijn hersenen zouden verlichten. Ik keek naar zijn verdrietige moeder en een bezorgde jonge vriend die erbij stonden. Ik wist zeker dat Zach een priesterschapszegen nodig had. Zijn vriend had pas geleden het Melchizedeks priesterschap ontvangen, dus ik vroeg hem om bij te staan. Terwijl we Zach ootmoedig een zegen gaven, voelde ik de macht van het priesterschap. Daarna werd hij haastig afgevoerd voor de operatie. Een vredig gevoel bevestigde dat de Heiland alles volgens zijn wijsheid zou afhandelen.
Voor de operatie aanving, maakte de medische staf nog één laatste röntgenfoto. Tot hun verbazing zagen ze dat de operatie niet nodig was.
Dankzij een lange oefentherapie leerde Zach weer lopen en praten. Hij volbracht een zending en heeft nu een prachtig gezin.
Zo loopt het natuurlijk niet altijd af. Ik heb andere priesterschapszegens gegeven, met net zo veel geloof, maar de Heer genas die mensen niet volledig. We vertrouwen op zijn plannen en laten de resultaten aan Hem over. We kunnen niet altijd de gevolgen van onze handelingen kiezen, maar we kunnen er wel voor kiezen om klaar te zijn om te handelen.
Misschien zult u nooit gevraagd worden om het Eerste Presidium in een levensbedreigende situatie te vertegenwoordigen. Maar we worden als gezant van de Heer allemaal geroepen om levensveranderende dingen te doen. Hij zal ons niet verlaten. Dit is onze tijd!
Petrus, de senior apostel van de Heiland, zat in een boot op zee toen hij Jezus op het water zag lopen. Hij wilde naar Hem toe gaan en de Heiland zei: ‘Kom.’ Moedig en miraculeus tegelijk, verliet Petrus de veiligheid van de boot en begon naar de Heiland toe te lopen. Maar toen hij de wind hoorde razen, verzwakte zijn geloof. Petrus werd ‘bevreesd, en toen hij begon te zinken, riep hij: Heere, red mij! Jezus stak meteen Zijn hand uit [en] greep Hem vast.’ (Zie Mattheüs 14:22–33.)
Waarop letten wij wanneer de winden razen? Bedenk dat er altijd één betrouwbare bron van kracht is. De armen van Jezus zijn net zo naar ons uitgestrekt als naar Petrus destijds. Wanneer wij naar Hem reiken, zal Hij ons met liefde redden. Wij zijn de zijnen. Hij sprak: ‘Wees niet bevreesd, want Ik heb u verlost, Ik heb u bij uw naam geroepen, u bent van Mij’ (Jesaja 43:1). Hij zal in uw leven zegevieren als u het Hem toestaat. De keuze is aan u. (Zie Russell M. Nelson, ‘Laat God zegevieren’, Liahona, november 2020, 92–95.)
Toen zijn leven ten einde liep, smeekte Jozua zijn volk: ‘Kies voor u heden wie u zult dienen. […] Maar wat mij en mijn huis betreft, wij zullen de Heere dienen’ (Jozua 24:15). Omdat hij ervoor koos om de Heer te dienen, werd Jozua in zijn tijd een groot leider. Beste vrienden, dit is onze tijd! En de keuzes die we maken, zullen onze bestemming bepalen. (Zie Thomas S. Monson, ‘Decisions Determine Destiny’ [devotional aan de Brigham Young University, 6 november 2005], speeches.byu.edu.)
Toen ik als bisschop diende hadden we een lijfspreuk in onze wijk: Goede keuzes staan gelijk aan geluk – eeuwig geluk. Als ik jongeren in de gang tegenkwam, zeiden ze, ‘Bisschop, ik maak goede keuzes!’ Daar dromen bisschoppen van!
Wat bedoelen we met ‘goede keuzes’? Een man vroeg aan Jezus: ‘Meester, wat is het grote gebod in de wet?’ Hij antwoordde:
‘U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand.
‘Dit is het eerste en het grote gebod.
‘En het tweede, hieraan gelijk, is: U zult uw naaste liefhebben als uzelf’ (Mattheüs 22:36–39).
Ik weet niet hoe u erover denkt, maar als ik deze twee grote geboden lees, ontdek ik een derde gebod tussen de regels: heb uzelf lief.
Hebt u van uzelf houden weleens als gebod beschouwd? Kunnen we God en zijn kinderen echt liefhebben als we niet van onszelf houden?
Een wijze leider gaf onlangs raad aan een man die jaren van zelfvernietigende keuzes probeerde te overwinnen. De man twijfelde eraan of hij iemands liefde waardig was en schaamde zich.
Zijn leider zei tegen hem: ‘De Heer kent u, houdt van u en verheugt Zich [over] u en over de moedige stappen die u aan het maken bent.’ Maar toen voegde hij eraan toe: ‘[U] moet naar het gebod om uzelf lief te hebben luisteren zodat u [Gods] liefde voor u en anderen kunt voelen.’
Toen deze broeder die raad hoorde, keek hij op een nieuwe manier naar het leven. Later zei hij: ‘Ik heb mijn hele leven naar vrede en acceptatie gezocht. Ik heb daar op de verkeerde plaatsen naar gezocht. Troost kan ik alleen vinden in de liefde van onze hemelse Vader en de Heiland. Ik weet dat Zij willen dat ik van mezelf houd. Het is eigenlijk de enige manier waarop ik hun liefde voor mij kan voelen.’
Onze hemelse Vader wil dat we van onszelf houden – niet om trots of egoïstisch te worden, maar om onszelf te zien zoals Hij dat doet: wij zijn allen zijn geliefde kinderen. Wanneer we deze waarheid diep tot ons door laten dringen, groeit onze liefde voor God. Als we onszelf met oprecht respect zien, willen we anderen op die manier behandelen. Hoe meer we onze goddelijke waarde erkennen, hoe beter we deze goddelijke waarheid begrijpen: dat God ons hier, nu, naar dit belangrijke moment in de geschiedenis heeft gestuurd, zodat we zoveel mogelijk goed kunnen doen met de talenten en gaven die we hebben gekregen. Dit is onze tijd! (Zie Russell M. Nelson, ‘Leden van de ware millenniumgeneratie worden’ [wereldwijde devotional voor jongvolwassenen, 10 januari 2016], broadcasts.ChurchofJesusChrist.org.)
Joseph Smith onderwees dat iedere profeet in elk tijdperk, ‘vreugdevol naar deze tijd [heeft] uitgekeken; […] over onze tijd [heeft] gezongen, geschreven en geprofeteerd. […] Wij zijn het uitverkoren volk van God om de heerlijkheid in de laatste dagen tot stand te brengen.’ (Leringen van kerkpresidenten: Joseph Smith [2007], 200.)
Denk aan deze geruststellende woorden van ouderling Jeffrey R. Holland als u voor problemen komt te staan: ‘Er ligt veel op onze schouders, maar het wordt een heerlijke en succesrijke ervaring. […] De overwinning in deze laatste strijd is al aangekondigd. De overwinning staat al in de boeken […], de Schriften!’ (‘Wees niet bevreesd, geloof alleen’ [toespraak tot leerkrachten van de kerkelijke onderwijsinstellingen, 6 februari 2015], broadcasts.ChurchofJesusChrist.org.)
In dit prachtige paasweekend wil ik ieder graag een uitnodiging meegeven. Bid zodat u uw individuele rol zult kennen en omarmen, nu we ons op die glorieuze dag voorbereiden waarop de Heiland terugkeert. De Heer houdt meer van ons dan we ons kunnen voorstellen, en Hij verhoort onze gebeden! Of we nu op het veld staan, in een ziekenhuiskamer of op een andere plaats, wij kunnen een belangrijk onderdeel van die opmerkelijke gebeurtenis zijn – want dit is onze tijd! In de naam van Jezus Christus. Amen.