عیسی مسیح را بیشتر در زندگی خود ببینیم
منجی ما را دعوت میکند تا زندگی خود را از طریق او ببینیم تا بیشتر از او در زندگی خود شاهد باشیم.
برادران و خواهران، من با تواضع امروز صبح جلوی شما ایستادهام. هر کجایی که در این دنیا که پیغامهای پیامبران، رسولان، رائیان، آشکار کنندهگان وحی و رهبران کلیسا را در ملکوت خدا میشنوید، من دلم را با شما در سپاسگزاری در این جمع بافتهام. ما به صورت نمادی، مانند مردمان عصر پادشاه بنیامین میشویم، چادرهایمان و درهایمان را به سوی پیامبر خدا یعنی رئیس راسل اِم نلسون، روی زمین زدهایم.۱
از زمانی که به یاد دارم بینایی ضعیفی داشتم و همیشه به کمک لنزهای تجویزی برای اصلاح دیدم نیاز داشتم. وقتی هر روز صبح چشمانم را باز میکنم، دنیا بسیار گیجکننده به نظر میرسد. همه چیز مبهم، دانه دانه، و کج و معوج است. حتی شوهر عزیزم بیشتر یادآور یک پرتره انتزاعی است تا چهره محبوب و آرامش بخشی که واقعاً هست! نیاز انعکاسی من، قبل از انجام هر کار دیگری در ابتدای روز، این است که عینکم را بردارم تا به من کمک کند تا محیط اطرافم را درک کنم و از تجربهای پر جنب و جوش تر لذت ببرم زیرا به من کمک میکند در طول روز حرکت کنم.
در طول سالها، متوجه شدم که این رفتار وابستگی روزانه من را به دو چیز نشان میدهد: اول، ابزاری که به من کمک میکند تا در دنیای اطرافم شفافسازی، تمرکز و پایهگذاری کنم. و دوم، نیاز به راهنمایی ملموس که به طور مستمر مرا در مسیر درست راهنمایی کند. این عادت ساده و معمولی، مشاهدات قابل توجهای در مورد رابطه ما با منجیمان، عیسی مسیح، برای من منعکس میکند.
در زندگیهای ما که اغلب مملو از پرسشها، نگرانیها، فشارها و فرصتها است، عشق منجی به ما به صورت فردی و به عنوان فرزندان پیمان بستهاش، همراه با آموزهها و قوانین او، منابع روزانهای هستند که میتوانیم به آنها تکیه کنیم تا «نوری که میدرخشد. … چشمان [ما را روشن] میکند [و] به درک [ما سرعت] میبخشد، باشیم.»2 همانگونه که یعقوب تعلیم داد، مادامیکه که ما به دنبال برکات روح در زندگی خود هستیم، میتوانیم «چیزها را همانطور که واقعاً هستند، و … همانطور که واقعاً خواهند بود» ببینیم.۳
ما بهعنوان فرزندان پیمان خدا، بهطور منحصربهفردی از نعمتهای غنی از ابزارهای تعیینشده الهی برای بهبود بینش روحانی خود برخوردار شدهایم. کلمات و آموزشهای عیسی مسیح همانطور که در کتاب مقدس و پیام های پیامبران منتخب او ثبت شده، و روح او که از طریق دعای روزانه، حضور منظم در معبد، و از طریق مراسم هفتگی آیین عشای مقدس دریافت شده، می توانددر احیاء صلح و ارائه هدیه لازم برای تشخیص نور مسیح و درک او از زوایای زندگی ما و در دنیایی که میتواند تیره باشد، کمک کند. در حالی که از میان آبهای متلاطم زندگی عبور میکنیم، منجی نیز میتواند قطب نما و راهنمای ما باشد. او میتواند مسیر صحیحی را که ما را به مقصد ابدیمان هدایت میکند، روشن کند. بنابراین، او میخواهد که ما چه چیزی را ببینیم، و به کجا برویم؟
پیامبر عزیز ما تعلیم داده است که «تمرکز ما باید بر روی منجی و مژدهاش باشد» و ما باید «کوشش کنیم در هر فکری به او نگاه کنیم».4 رئیس نلسون همچنین قول داده است که «هیچ چیز بیشتر از تمرکز بر عیسی مسیح روح را دعوت نمیکند. … او شما را در زندگی شخصیتان راهنمایی خواهد کرد، اگر در زندگیتان هرروز و همه روز برای او وقت بگذارید.5 دوستان، عیسی مسیح هم هدف ماست و هم قصد مقصد ماست. برای اینکه به ما کمک کند ثابت قدم بمانیم و در مسیر درست حرکت کنیم، منجی از ما دعوت میکند که زندگی خود را از طریق او ببینیم تا شاهد بیشتری از او در زندگی خود باشیم. من با مطالعه عهد عتیق دربارهٔ این دعوت خاص بیشتر آموختهام.
شریعت موسی به عنوان یک مژده مقدماتی به اسرائیلیان اولیه داده شد، که برای آماده کردن مردم برای یک رابطه پیمان بالاتر با خدا از طریق عیسی مسیح طراحی شده بود.۶ شریعت، سرشار از نمادهایی که ایمانداران را به «منتظر آمدن» و کفارۀ عیسی مسیح راهنمایی میکند،۷ به مردم اسرائیل کمک میکند تا با عمل به ایمان به او، ایثارش، و قوانین و فرمانهای او در زندگیشان۸ با این هدف که آنها را به درک بیشتری از ضامن خود برساند، روی منجی تمرکز کنند.
درست همانطور که امروز هستیم، مردم باستانی خدا دعوت شدند تا زندگی خود را از طریق او ببینند تا در زندگی خود شاهد برکات بیشتری از او باشند. اما تا رسیدن به زمان خدمت منجی در این جهان، مسیح را در مراسم خود فراموش کرده بودند، او را کنار گذاشتند و اعمال غیرمجاز را به قانون اضافه کردند که هیچ نماد آموزندهای نداشت که به منبع واقعی و تنها منبع ضمانت و رستگاری آنها — عیسی مسیح اشاره کند.۹
دنیای روزمره فرزندان بنیاسرائیل سرگردان و مبهم شده بود. فرزندان بنی اسرائیل در این حالت معتقد بودند که اعمال و مناسک شریعت راهی برای رستگاری شخصی است و تا حدی شریعت موسی را به مجموعهای از تشریفات تقلیل دادند که در زندگی غیرنظامی، انجام آن اعمال مسلط باشد.۱۰ این امر مستلزم آن بود که منجی تمرکز و وضوح را در مژدهٔ خود احیاء کند.
در نهایت بخش بزرگی ازفرزندان بنیاسرائیل پیام او را رد کردند، حتی تا آنجایی پیش رفتند که منجی را به شکستن (قوانین) شریعت، کسی که شریعت را آورد و اعلام کرد که او شریعت و نور بود — متهم کردند.۱۱. با این حال عیسی در موعظه خود در کوه، که در مورد شریعت موسی صحبت میکرد، اعلام کرد: «فکر نکنید که من آمدهام تا تورات و نوشتههای انبیا را منسوخ نمایم؛ نیامدهام تا منسوخ کنم، بلکه تا به کمال برسانم.»۱۲ سپس منجی، از طریق کفاره جاویدان خود، به قوانین، مقررات و آداب تشریفاتی که در آن زمان توسط بنی اسرائیل رعایت میشد، پایان داد. قربانی نهایی او منجر به تغییر از قربانی سوختنی به ارائه «قلبی شکسته و روحی پشیمان» شد،۱۳از آیین ایثاربه آیین عشای مقدس.
رئیس ام. راسل بلارد، که در مورد این موضوع تدریس میکرد، گفت: «به یک معنا، فداکاری از پیشکش به پیشکش دهنده تغییر کرد.»۱۴ هنگامی که ما پیشکش خود را به منجی میآوریم، از ما دعوت میشود که بیشتر عیسی مسیح را در زندگیمان ببینیم، زیرا با فروتنی اراده خود را به منظور و درک تسلیم کامل او در برابر اراده پدر، به او تقدیم میکنیم. وقتی به عیسی مسیح نگاه میکنیم، متوجه میشویم و میفهمیم که او تنها منبع و راه برای دریافت بخشش و ضمانت، همانا تا زندگی ابدی و بلندمرتبگی است.
به عنوان یکی از پیروان اولیه مژده، با بسیاری از کسانی مواجه شدم که پس از پیوستنم به کلیسا، تغییراتی در رفتارها، اعمال و انتخابهای من متوجهٔ شدند و مشاهده کردند. آنها در مورد «چرا» آنچه میدیدند کنجکاو بودند — چرا من انتخاب کردم که تعمید بگیرم و به این جماعت ایمانداران، همانا کلیسای عیسی مسیح مقدسین آخرین زمان ملحق شدم، چرا از برخی اعمال در روز سبت خودداری میکنم. چرا من کلام فرزانگی را رعایت میکنم، چرا کتاب مورمون را میخوانم، چرا به آموزشهای پیامبران و رسولان امروزی اعتقاد دارم و در زندگی خود وارد میکنم، چرا در جلسات هفتگی کلیسا شرکت میکنم.، چرا از دیگران دعوت میکنم که «بیایید و ببینید، بیایید و یاری رسانید، … بیایید و بمانید،»۱۵ و «بیایید و تعلق پیدا کنید.»۱۶
در آن زمان، این سؤالات طاقت فرسا و به طور شفاف، گاهی اوقات اتهامی به نظر میرسید. اما همانطور که با بررسی دقیق مردم دست و پنجه نرم میکردم، متوجه شدم که کاوش آنها در واقع اولین دعوت من برای برداشتن و گذاشتن یک جفت لنز روحانی برای روشن کردن، تمرکز، و استحکام بخشیدن به آنچه که انگیزه پایبندی من به اعمال و معیارهای مژده بود. منبع شهادت من چه بود؟ آیا من فقط «عملکردهای ظاهری» را انجام میدادم بدون اینکه اجازه بدهم آن اعمال مرتبط با قوانین خدا «ایمان [من] را به مسیح تقویت کند،»۱۷ یا درک این موضوع را نشان دهم که عیسی مسیح آیا تنها منبع قدرت در مراعات من است؟
از طریق تلاش شدید برای نگاه کردن به عیسی مسیح در هر فکر و کردارم، چشمانم روشن شد، و به درک من سرعت بخشید تا درک کنم که عیسی مسیح مرا فرا میخواند تا «به سوی او بیایم».۱۸ از اولین فصل شاگردی در جوانیام به خاطر میآورم که مبشران از من برای شرکت در آموزش مژده به گروهی از دختران جوان هم سن خودم، دعوت کردند. یک روز عصر، که در خانۀ خانوادۀ یکی از این زنان جوان نشسته بودم، سؤال محبت آمیز آنها در مورد این که «چرا ایمان دارم» قلبم را به درد آورد و به من اجازه داد تا با درک عمیقی از دیدگاه سروَر در مورد انگیزههای روحانی شاگردی خود به آنها گواهی دهم. و گواهیام را در آینده اصلاح کرده است.
در آن زمان یاد گرفتم، همانطوری که اکنون میدانم، منجی ما، عیسی مسیح، هر هفته قدمهای ما را به کلیسا هدایت میکند تا عشای مقدس را برگیریم، تا با او پیمان ببندیم، و از کلام او از نوشتههای مقدس و تعالیم انبیا یاد بگیریم. او زبان ما را هدایت میکند تا از او گواهی دهیم، آستینمان را بالا بزنیم و مانند او خدمت کنیم، چشمانمان دنیا و دیگران را مانند او — «چنان که آنها واقعاً هستند،و … چنان که آنها واقعاً خواهند بود» ببینیم.۱۷ و همانطور که به او اجازه میدهیم ما را در همه چیز هدایت کند، گواهی دریافت میکنیم که «همهٔ چیزها نشان میدهند که خدایی هست»،۲۰ زیرا هر جا که او را جستجو کنیم، او را خواهیم یافت۲۱ — هر آن و هر روز. گواهی من این است بنام مقدّس عیسی مسیح، آمین.