بگذارید کارهای نیک هنجار ما باشد
اگر ما در کارهای نیک، استوار و پابرجا باشیم، آداب و رسوم ما مطابق مبانی مژدۀ عیسی مسیح خواهد بود، و آنها به ما در ماندن در مسیر پیمان کمک خواهند کرد.
من همواره شکرگزار مسئولیتهایی هستم که از طرف کلیسا بعهدهام گذاشته شده و مرا به زندگی درکشورهای مختلف برده است. ما در هر یک از این کشورها، تنوّع و مردمان فوقالعاده با آداب و رسوم و سنّتهای مختلف یافتیم.
ما همگی آداب و رسوم و سنّتهایی داریم که شخصی هستند، و از خانوادهمان یا از جامعهای که در آن زندگی میکنیم میآیند، و ما امیدواریم که بتوانیم تمام آنهایی که با مبانی مژدۀ عیسی مسیح، مطابقت دارند را حفظ کنیم. آداب و رسوم و سنّتهای اخلاقی و خوب، مسائل اساسی و بنیادی مفیدی در تلاشهای ما برای ماندن در مسیر پیمان هستند، اما هر آنچه که در این راه، مانع محسوب می‌شود را باید رد کرد.
نوع عملکرد فکری یا شیوۀ تفکر تکراری و بر حسب عادت، برای هر شخص، فرهنگ، یا سنتی، یک رسم است. معمولا، کارهایی که به شکل عادت به آنها میاندیشیم و انجام میدهیم را بعنوان «هنجار» می‌شناسیم.
اجازه دهید این را به شما نشان دهم: همسر محبوبم، پاتریشیا، دوست دارد اول آب نارگیل را بنوشد و سپس خود نارگیل را بخورد. در سفر نخستمان به پوِاِبلا، (در) مکزیک، به جایی برای خرید نارگیل رفتیم. بعد از نوشیدن آب نارگیل، همسرم از آنها خواست تا نارگیل را قاچ کنند و آن را برایش بیاورند تا بخورد. وقتی آن را آوردند، به رنگ قرمز بود. آنها رویش فلفل قرمز تند پاشیده بودند! نارگیل شیرین با فلفل قرمز! این خیلی برایمان عجیب بود. اما بعداً متوجه شدیم که عجیب من و همسرم بودیم که نارگیل را بدون فلفل میخوردیم. در مکزیک، این کار نادری نیست؛ بلکه یک رفتار معمول است.
در موردی دیگر، در برزیل با دوستان مان در حال خوردن خوراکی بودیم، که برایمان آووکادو آوردند. درست وقتی که داشتیم نمک روی آن می‌ریختیم، دوستان‌مان به ما گفتند، «چکار میکنید؟ ما قبلا روی آن شکر ریختهایم!» آووکادو با شکر! این خیلی به نظرمان عجیب بود. اما بعدا متوجه شدیم که عجیب من و همسرم بودیم که آووکادو را با شکر نمیخوردیم. اما در برزیل، راه معمول خوردن آووکادو با پاشیدن شکر روی آن است.
چیزی که برای بعضیها یک هنجار است، ممکن است برای دیگران عجیب باشد، و آن بستگی به آداب و رسوم و سنّتهای آنها دارد.
کدام آداب و رسوم و سنّتها در زندگی ما معمول هستند؟
رئیس راسل ام. نلسون گفته است: «امروزه ما دربارۀ هنجارِ جدید زیاد میشنویم.» اگر شما واقعاً می‌خواهید که هنجار جدید را پذیرا باشید، من از شما دعوت می‌کنم که بیشتر و بیشتر قلب، ذهن و جانتان را به سوی پدر آسمانی‌مان و پسرش، عیسی مسیح، معطوف دارید. بگذارید آن«هنجار جدیدِ» شما باشد («یک هنجار جدید،» مجلۀ Liahona، نوامبر۲۰۲۰، ۱۱۸).
این دعوت شامل همه می‌شود. مهم نیست که ما فقیر یا غنی باشیم، تحصیل کرده یا بی‌سواد، پیر یا جوان، بیمار یا سالم باشیم. رئیس نلسون ما را دعوت میکند تا بگذاریم «هنجارها» توی زندگیِمان آن چیزهایی باشند که کمک میکنند در مسیر پیمان بمانیم.
هیچ کشوری تمامی آن چیزهایی که خوب و قابل تحسین است را دارا نمیباشد. بنابراین، همانطور که پولسِ رسول و جوزف اسمیتِ پیامبر آموزش دادند:
«اگر چیزی باشد که پارسا، دوست داشتنی، یا شهرت خوبی داشته یا شایستۀ ستایش باشد، ما بدنبال این چیزها هستیم.» (ارکان دین ۱۳: ۱).
«هر چه عالی و قابل ستایش است، بیندیشید» (افیلپیان ۴: ۸).
توجه داشته باشید که این یک هشدار است، نه صرفا یک اظهار نظر.
دوست دارم از همهمان بخواهم تا بگذارید لحظهای درنگ کنیم و بر آداب و رسوممان و تاثیری که آنها بر خانوادهمان میگذارند، فکر کنیم.
چهار عادت شگفتانگیزی که باید هنجار اعضای کلیسا باشند، اینها هستند:
-
مطالعۀ شخصی و خانوادگی نوشتههای مقدّس. برای گرویدن به سَروَر، عیسی مسیح، هر شخص مسئول است تا مژدۀ او را بیاموزد. والدین مسئول آموزش مژدۀ عیسی مسیح به فرزندانشان هستند (رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۶۸: ۲۵; ۹۳: ۴۰).
-
دعای شخصی و خانوادگی. منجی به ما دستور میدهد که همواره دعا کنیم (رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۱۹: ۳۸). دعا به ما اجازه میدهد تا بطور شخصی با پدرآسمانیمان، به نام پسرش، عیسی مسیح ارتباط برقرار کنیم.
-
بطور هفتگی در مراسم عشای مقدّس حضور داشته باشیم (رجوع کنید به ۳ نیفای ۱۸: ۱-۱۲؛ مورونی ۶: ۵-۶). ما این کار را انجام میدهیم تا عیسی مسیح را به یاد بیاوریم وقتی که عشای مقدّس را برمیگیریم. در این مراسم، اعضای کلیسا پیمان خود را مبنی بر گرفتن نام منجی بر خود، و اینکه همواره او را به یاد آورند، و فرمانهای او را نگهدارند را تجدید میکنند. (رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۲۰: ۷۹،۷۷).
-
شرکت مداوم در کار معبد و تاریخ نیاکان. این کار وسیلۀ اتحاد و پیوند خانوادگی در جاودانگی است (اصول و پیمان‌ها ۱۲۸: ۱۵).
وقتی که این چهار مورد را میشنویم، چه حسی میکنیم؟ آیا آنها جزئی از زندگی معمولی ما هستند؟
سنّتهای بسیار دیگری وجود دارند که میتوانند جزئی از هنجارهایی که آنها را برگزیدیم، باشند، اجازه میدهند تا خدا در زندگیهایمان غالب باشد.
چگونه میتوانیم مشخص کنیم که چه چیزی هنجارمعمول در زندگی خودمان و خانوادهمان خواهد شد؟ در نوشته های مقدّس، ما یک نمونۀ عالی مییابیم؛ در موصایا ۵: ۱۵، می‌گوید: « من می‌خواهم که شما همواره با فراوانی در کارهای نیک استوار و پابرجا باشید.»
من این کلمات را بسیار دوست دارم، زیرا میدانم که چیزهایی که در زندگیمان یک هنجار میشوند، آنهایی هستند که ما دوباره و دوباره تکرار میکنیم. اگر ما در کارهای نیک، استوار و پابرجا باشیم، آداب و رسوم ما مطابق مبانی مژدۀ عیسی مسیح خواهند بود، و آنها به ما در ماندن در مسیر پیمان کمک خواهند کرد.
رئیس نلسون همچنین راهنمایی کرده است: «هنجار جدیدتان را شامل توبه کردن روزانه کنید. به دنبال خالص شدن در افکار و کلام و اعمال باشید. خدمتگزار دیگران باشید. چشم‌اندازی جاودان داشته باشید. گمارش‌هایتان را ارج نهید. و علی‌رغم هر چالشی که دارید، برادران و خواهران عزیز من، طوری زندگی کنید که شما هر چه بیشتر مهیای دیدار خالق‌تان باشید» (« یک هنجارِ جدید،» ۱۱۸).
حالا عجیب نیست، نه برای همسرم، پاتریشیا، و نه برای من که نارگیل را با فلفل بخوریم — در واقع، آنرا دوست داریم. اما، بلندمرتبگی چیزی خیلی متعالی تر از حس مزّه و طعم است؛ این یک موضوع مرتبط با جاودانگی است.
۲۷ دعا می‌کنم که هنجارها به ما این اجازه را بدهد تا حالت «خوشبختی پایان ناپذیر» (موصایا ۲: ۴۱) که به کسانی قول داده شده است که فرمانهای خدا را نگه میدارند را تجربه کنیم، و اینکه وقتی این کار را انجام میدهیم، ما شاید قادر باشیم بگوییم، «و چنین گذشت که ما به خوشبختی زندگی می‌کردیم» (۲ نیفای ۵: ۲۷).
برادران و خواهرانم، من از آن ۱۵ مردی که ما به عنوان پیامبران، رائیان، و آشکار کنندگان وحی، مِنجمله پیامبر ما رئیس راسل ام. نلسون تائید و حمایت میکنیم، گواهی می‌دهم. گواهی من این است که کلیسای عیسی مسیح مقدسین آخرین زمان درست است. من مخصوصاً از عیسی مسیح، منجی و ضامن‌مان، گواهی می‌دهم، به نام عیسی مسیح، آمین.