همایش عمومی
«تو نزد من خواهی ماند و من در نزد تو؛ پس با من قدم بردار»
همایش عمومی آوریل ۲۰۲۳


13:26

«تو نزد من خواهی ماند و من در نزد تو؛ پس با من قدم بردار»

وعدۀ منجی برای ماندن در نزد ما صادق است و برای هر عضو وفادار به پیمان در کلیسای احیاء شدۀ او در دسترس است.

پیامبر باستانی خنوخ، که در عهد عتیق، اصول و پیمان‌ها، و مروارید گرانبها توصیف شده است،۱ در تأسیس شهر صهیون نقش اساسی داشت.

شرح کتاب مقدّس از دعوت خنوخ به خدمت نشان می‌دهد که «او ندایی از آسمان شنید که می‌گفت: خنوخ، پسرم، بر این مردم نبوّت نما و به ایشان بگو — توبه کنید، … چون دل‌های‌شان سخت بگردیده و گوش‌های‌شان را یارای شنیدن نیست و چشمان‌شان از دورنگری ناتوان است.»۲

«و آن هنگام که خنوخ این سخنان را بشنید، رو بر زمین در مقابل سروَر کمر خم کرد و در برابر سروَر سخن راند و گفت: چگونه است که من در چشمانت عنایت یافته‌ام ولی من جوانی بیش نیستم و جملگی مردم کینۀ من به دل همی‌دارند چونکه من در بیان قاصرم، پس چگونه است که من تو را خادمم؟»۳

لطفاً توجه داشته باشید که در زمان فراخوانی خنوخ به خدمت، او با زیرکی از نارسایی‌ها و محدودیت‌های شخصی خود آگاه شد. و من گمان می‌کنم که همۀ ما در یک زمان در خدمات کلیسایی خود بسیار شبیه خنوخ بوده‌ایم. اما من معتقدم که پاسخ سَروَر به سؤال التماس آمیز خنوخ آموزنده است و در بارۀ هر یک از ما امروز صدق می‌کند.

«و سروَر به خنوخ بگفت: برو و آنچنان که به تو فرمودم، همان کن و کس نتواند تو را جَرح رساند. دهان بگشا و آن پُر خواهد گشت و من به تو [قدرت] نُطق خواهم داد. …

«بنگر که روح من بر تو مستولی است، پس جملۀ کلام تو را تصدیق کنم و کوه‌ها از پیش تو روان گردند و رودها از مسیر خود روی گردانند و تو نزد من خواهی ماند و من در نزد تو. پس با من قدم بردار.»۴

خنوخ در نهایت به پیامبری توانا و ابزاری در دستان خدا تبدیل شد تا کار بزرگی را به انجام رساند، اما خدمت خود را اینگونه آغاز نکرد! در عوض، ظرفیت او در طول زمان بیشتر شد زیرا او یاد گرفت که [از مژدۀ پسر خدا پیروی] و [با او همراهی] کند.

من صمیمانه برای کمک روح‌القدس دعا می‌کنم، زیرا با هم به نصیحتی که سَروَر به خنوخ داده است و آنچه می‌تواند برای من و شما امروز معنی داشته باشد، توجه کنیم.

تو نزد من خواهی ماند

سَروَر عیسی مسیح از هر یک از ما دعوت می‌کند که در نزد او بمانیم.۵ اما چگونه می‌توانیم عملاً [در نزد او ماندن را] یاد بگیریم و در نزد او بمانیم؟

کلمۀ ماندن به معنی ثابت یا پایدار و بدون تسلیم [شدن] ماندن است. ارشد جفری آر. هالند توضیح داد که «ماندگار» به عنوان یک عمل به معنای «ماندن امّا ماندن [برای] همیشه است.» این فراخوان، پیام مژده به … هرکس … در جهان است. بیا، اما بیا تا بمانی. با اعتقاد و استقامت بیا. برای همیشه بیا، به خاطر خود و به خاطر تمام نسل‌هایی که باید از پِی تو بیایند» بیا.۶ بنابر این، ما در مواقع خوب و بد، استوار در صمیمیت به ضامن و مقاصد مقدّس او، در نزد مسیح می‌مانیم و ثابت قدم هستیم.۷

ما با اِعمال حق اختیار اخلاقی خود برای بر عهده گرفتن یوغ او۸ از طریق پیمان‌ها و آیین‌های مژدۀ احیاء شده، ماندن در نزد سَروَر را آغاز می‌کنیم. پیوند پیمانی که ما با پدر آسمانی خود و پسر رستاخیز یافته و ذی حیات او داریم، منبع ماورایی چشم انداز، امید، قدرت، صلح و شادی پایدار است؛ این همچنین بنیادی بر صخره است۹ که باید زندگی خود را بر آن بنا کنیم.

ما با جِدّ و جهد مستمر برای تقویت پیوند پیمان فردی خود با پدر و پسر در نزد او می‌مانیم. برای مثال، دعای خالصانه به پدر جاودان به نام پسر محبوبش، پیوند پیمان‌مان با آنها را عمیق‌تر و تقویت می‌کند.

ما با سیراب شدن واقعی از سخنان مسیح در نزد او می‌مانیم. اصول منجی ما را به عنوان فرزندان پیمان به او نزدیک‌تر می‌کند۱۰ و همۀ آنچه که می‌بایستی انجام دهیم را برای ما خواهد گفت.۱۱

ما با آماده شدن جدی برای شرکت در مراسم عشای مقدّس، مرور و تأمُّل در وعده‌های پیمان‌مان و توبۀ خالصانه در نزد او می‌مانیم. بر گرفتن از عِشای مقدّس با شایستگی شهادت [ما در مقابل] خداست که مایلیم نام عیسی مسیح را بر خود بگیریم و تلاش کنیم که «همواره او را به یاد آوریم» ۱۲ و پس از مدّت کوتاهی ملزم به شرکت در آن آیین مقدّس باشیم.

و ما با خدمت به خدا و به فرزندان او و به برادران و خواهران خود در نزد او می‌مانیم.۱۳

سَروَر گفت،«اگر مطابق [فرمان‌های] من عمل كنید، در محبت من خواهید ماند، همان‌طور كه من [فرمان‌های] پدر را اطاعت نموده‌ام و در محبت او ساكن هستم.»۱۴

من به اختصار فقط چند مورد از راه‌های بسیاری را که می‌توانیم در نزد منجی بمانیم، شرح داده‌ام. و من اکنون هر یک از ما را به عنوان پیروان دعوت می‌کنم تا از طریق نیروی روح القدس راه‌های معنادار دیگری را برای خودمان بخواهیم، ​​جستجو کنیم، در بزنیم و بیاموزیم تا بتوانیم مسیح را در هر کاری که انجام می‌دهیم مرکز زندگی خود قرار دهیم.

من در نزد تو

وعدۀ منجی به پیروانش دو طرفه است: اگر ما در نزد او بمانیم، او در نزد ما خواهد ماند. اما آیا واقعاً مسیح می‌تواند در نزد من و شما — به صورت فردی و شخصی — بماند؟ پاسخ به این سوال کاملاً بله است!

در کتاب مورمون، ما در مورد تعلیم آلما و گواهی دادن به فقرایی که مصائب آنها را وادار به فروتنی کرده بود، می‌آموزیم. او در آموزش خود، سخن را با دانه مقایسه کرد که باید کاشته و تغذیه شود، و «سخن» را زندگی، رسالت و ایثار عیسی مسیح که کفاره‌اش را پیش می‌آورد توصیف کرد.

آلما گفت، «شروع به ایمان آوردن به پسر خدا نمایید، اینکه او خواهد آمد تا مردمش را رهایی دهد، و اینکه او زجر خواهد کشید و خواهد مُرد تا برای گناهان آنها کفاره دهد؛ و اینکه او دوباره از مرگ برخواهد خاست که رستاخیز را پیش آورَد، که همۀ آدمیان در برابر او بایستند، تا در روز آخر و داوری، برپایۀ کارهایشان داوری شوند.»۱۵

با توجه به این توصیف «سخن» توسّط آلما، لطفاً ارتباط الهام‌بخشی را که او شناسایی می‌کند در نظر بگیرید.

«و اینک … من خواستارم که شما این سخن را در دل‌هایتان بکارید، و همین که شروع به روییدن نمود آن را با ایمان‌تان پرورش دهید. و بنگرید، آن در شما، به سوی زندگی ابدی جوانه زده، درختی خواهد شد. و آنگاه باشد که خدا به ما عَطا کند که از راه شادی پسرش، بارهای‌تان را سبک کند. و حتّی همۀ این را اگر بخواهید می‌توانید انجام دهید.»۱۶

دانه‌ای که باید بکوشیم در قلب خود بکاریم، سخن — حتی زندگی، ماموریت تبشیری و اصول عیسی مسیح است. و همانطور که سخن با ایمان تغذیه می‌شود، می‌تواند به درختی تبدیل شود که در ما به سوی زندگی ابدی می‌رود.۱۷

نماد درخت در رویت لیحای چه بود؟ درخت را می‌توان به عنوان نمادی از عیسی مسیح در نظر گرفت.۱۸

برادران و خواهران عزیزم، آیا سخن در ماست؟ آیا حقایق مژدۀ منجی بر روی تختهٔ انسانی قلب‌های‌مان نوشته شده است؟۱۹ آیا ما به او [عیسی مسیح] نزدیک می‌شویم و به تدریج شبیه او می‌شویم؟ آیا درخت مسیح در ما رشد می‌کند؟ آیا ما جِدو جَهد می‌کنیم تا در او «[موجودات] تازه»۲۰ یابیم؟۲۱

شاید این استعداد معجزه‌آسا، آلما را برانگیخت تا بپرسد: «آیا در روح از خدا زاده شده‌اید؟ آیا نگارۀ او را در چهره‌های خود دریافت کرده‌اید؟ آیا این تغییر عظیم را در دل‌هایتان تجربه کرده‌اید؟»۲۲

ما باید همیشه دستور سَروَر به خنوخ را به خاطر بسپاریم: «تو در نزد من خواهی ماند، و من در نزد تو۲۳ و من گواهی می‌دهم که وعدۀ منجی برای ماندن در نزد ما صادق است و برای هر عضو وفادار به پیمان در کلیسای احیاء شدۀ او در دسترس است.

از این رو با من قدم بردار

پولس رسول به ایماندارانی که سَروَر را پذیرفته بودند، توصیه کرد با او قدم بردارند.۲۴

قدم برداشتن در نزد و با منجی دو جنبۀ حیاتی شاگردی را برجسته می‌کند: (۱) رعایت از فرمان‌های خدا، و (۲) به یاد‌آوری و احترام به پیمان‌های مقدّسی که ما را به پدر و پسر متصّل می‌کند.

یوحنا اعلام کرد:

«فقط وقتی ما از [فرمان‌های] خدا [رعایت] می‌کنیم، می‌توانیم مطمئن باشیم که او را می‌شناسیم.

«اگر كسی بگوید كه او را می‌شناسد ولی طبق [فرمان‌هایش] عمل نمی‌کند، دروغگو و از حقیقت دور است.

«امّا وقتی كسی مطابق کلام خدا زندگی می‌کند، [عشق] خدا در نزد او به طور واقعی به كمال رسیده است: از این راه می‌توانیم مطمئن باشیم كه در نزد خدازندگی می‌کنیم.

«هرکه بگوید كه در نزد خدا زندگی می‌کند، [همین طور] زندگی او باید درست مانند زندگی عیسی مسیح باشد۲۵

عیسی به هر یک از ما اشاره می‌کند، «[از پی من بیا]»۲۶ و «با من قدم بردار».۲۷

گواهی من این است که وقتی با ایمان به جلو می‌رویم، و درفروتنی روح سَروَر گام برمی‌داریم،۲۸ از برکت قدرت، محافظت و راهنمایی برخور داریم.

گواهی و وعده

آلما التماس مهرآمیز سَروَر را به همۀ روان‌های زنده توصیف می‌کند:

«بنگرید، او دعوتی به همۀ آدمیان می‌فرستد، زیرا بازوان رحمت به سوی آنها کشیده شده است، و او می گوید: توبه کنید، و من شما را خواهم پذیرفت.

«… به سوی من آیید و شما از میوۀ درخت زندگی میل خواهید کرد؛ آری، شما از نان و آب زندگی آزادانه خواهید خورد و خواهید نوشید.»۲۹

من بر جامعیّت مطلق دعای منجی تأکید می‌کنم. او مشتاق است با رحمت و شفقت خود به تک تک افرادی که اکنون زندگی می‌کنند، همیشه زندگی کرده‌اند و هنوز بر روی زمین زندگی خواهند کرد، برکت دهد.

برخی از اعضای کلیسا، با قبول درستی موارد زیر، اصول و مبانی، و گواهی‌هایی را که مکرراً از این سَکّوی خطابه در سالن همایش و جمع‌های [کلیساهای] محلّی در سرتاسر جهان اعلام شده‌اند، می‌پذیرند — و با این حال تلاش دارند تا باور کنند این حقایق جاوید به طور خاص در زندگی و شرایط‌شان اِعمال می‌شود. آنها صادقانه ایمان دارند و وظیفه‌شناسانه خدمت می‌کنند، اما پیوند پیمان‌شان با پدر و پسر ضامن او هنوز به واقعیتی زنده و متحوّل کننده در زندگی آنها تبدیل نشده است.

من قول می‌دهم که با قدرت روح‌القدس، می‌توانید حقایق مژده را که من سعی کردم توصیف کنم، بدانید و احساس کنید، آن برای شما به صورت فردی و شخص است.

من با شادی شهادت می‌دهم که عیسی مسیح منجی و ضامن دوست داشتنی و زندهٔ ما است. اگر ما در نزد او بمانیم، او در نزد ما خواهد ماند.۳۰ و همان طور که در نزد و با او گام برمی‌داریم، برکت خواهیم داشت که میوه‌های زیادی به بار آوریم. گواهی من چنین است، به نام مقدّس عیسی مسیح، آمین.

یادداشت‌ها

  1. رجوع کنید به پیدایش ۵: ۱۸-۲۴؛ اصول و پیمان‌ها ۱۰۷: ۴۸-۵۷؛ موسی ۶-۷.

  2. موسی ۶: ۲۷.

  3. موسی ۶: ۳۱.

  4. موسی ۶: ۳۲، ۳۴; تأکید اضافه شد.

  5. رجوع کنید به یوحنا ۱۵: ۴-۹.

  6. جفری آر. هالند، «در نزد من بمان»، لیاحونا، مه ۲۰۰۴، ۳۲.

  7. رجوع کنید به یوحنا ۱۵: ۱۰.

  8. رجوع کنید به متی ۱۱: ۲۹-۳۰.

  9. رجوع کنید به هیلامان۵: ۱۲.

  10. رجوع کنید به ۳ نیفای۲۷: ١۴-۱۵.

  11. رجوع کنید به ۲ نیفای ۳۲: ۳.

  12. مورونی ۴: ۳؛ ۵: ۲.

  13. رجوع کنید به موصایا ۲: ۱۷

  14. یوحنا ۱۵: ۱۰.

  15. آلما ۳۳: ۲۲.

  16. آلما ۳۳: ۲۳؛ تاکید اضافه شد.

  17. رجوع کنید به آلما ۲۶: ۱۳.

  18. من این اصل را در سال ۲۰۱۷ در یک جلسۀ اختصاصی مذهبی توضیح دادم:

    «آلما … شروع به موعظه کردن سخن خدا به مردم نمود، و به کنیسه‌ها و خانه‌هایشان وارد شد. بله، و حتی آنها سخن را در خیابان‌های خود موعظه کردند» (آلما ۳۲: ۱؛ تأکید اضافه شد). او همچنین کلام خدا را به دانه تشبیه کرد.

    «اینک، ما سخن را به یک دانه تشبیه می‌کنیم. اینک، اگر شما بپذیرید که یک دانه در دل‌هایتان کاشته شود، بنگرید، اگر این یک دانۀ راستین یا یک دانۀ نیکو باشد، اگر شما آن را با بی ایمانی خود بیرون نیاندازید، اینکه شما در برابر روح سَروَر ایستادگی نکنید، بنگرید، این در درون سینۀ شما شروع به رشد خواهد کرد، و هنگامی که این حرکت‌های رشد کردن را احساس کنید در درون خود شروع به گفتن می‌کنید — این ناگزیر باید یک دانۀ نیکو باشد، یا اینکه سخنی نیکو باشد، زیرا این شروع به رشد دادن روانم می‌نماید، آری، این شروع به روشن نمودن فهم من می کند، آری، این برای من شروع به دلپذیر شدن می‌کند [آلما ۳۲: ۲۸; تأکید اضافه شد].

    «جالب اینجاست که یک بذر خوب وقتی در دل کاشته می‌شود به درخت تبدیل می‌شود و شروع به مُتِوَرِّم شدن، جوانه زدن و رشد می‌کند.

    «و بنگر همین که درخت شروع به رشد می‌نماید، شما خواهید گفت: بگذارید آن با مراقبت زیاد پرورش دهیم که بتواند ریشه کند، که بتواند رشد کند و برای ما میوه به بار آورد. و اینک بنگرید، اگر شما آن را با مراقبت زیاد پرورش دهید آن ریشه خواهد کرد، و رشد خواهد کرد و میوه به بار خواهد آورد.

    «ولی اگر شما درخت را از یاد ببرید، و برای تغذیۀ آن هیچ نیاندیشید، بنگرید آن هیچ ریشه نخواهد کرد؛ و هنگامی که گرمای خورشید می‌آید و آن را می‌سوزاند، از آنجایی که هیچ ریشه‌ای ندارد آن پژمرده می‌شود، و شما آن را می‌کَنید و دور می‌اندازید.

    «اینک، این نه برای این است که دانه نیکو نبود، نه برای این است که میوۀ آن خواستنی نبود؛ بلکه این برای اینست که زمین شما بایر است، و شما درخت را پرورش نخواهی داد، بنابراین شما نمی‌توانید میوۀ آن را داشته باشید.

    «و بدین گونه، اگر شما، سخن را پرورش ندهید و با چشم ایمان چشم به راه میوۀ آن نباشید، هرگز نمی‌توانید میوۀ درخت زندگی را بچینید.

    «ولی اگر شما سخن را پرورش دهید، آری، پرورش درخت را همین که شروع به روییدن نمود، با ایمان‌تان با کوشایی زیاد و با صبوری، چشم به راه میوۀ آن بوده پرورش دهید، آن ریشه می کند؛ و بنگرید آن یک درخت سر کشیده به زندگی ابدی خواهد شد [آلما ۳۲: ۳۷-۴۱؛ تأکید اضافه شد].

    «… ویژگی اصلی در رؤیای لیحای، درخت زندگی است — نمادی از «مِهر خدا» [ ۱ نیفای ۱۱: ۲۱-۲۲].

    «زیرا خدا جهانیان را آن قدر محبت نمود كه پسر یگانهٔ خود را داد تا هر که به او ایمان بیاورد هلاک نگردد، بلكه صاحب حیات جاودان شود» [ یوحنا ۳ : ۱۶].

    تولد، زندگی، و ایثار عیسی مسیح که کفّاره‌اش را پیش می‌آورد بزرگترین تجلّی عشق خدا به فرزندانش است. همان طور که نیفای شهادت داد، این عشق «خواستنی‌ترین، بالاتر از همۀ چیزهاست.» و «شادی آفرین‌ترین برای روان» بود [ ۱ نیفای ۱۱: ۲۲-۲۳؛ همچنین رجوع کنید به ۱ نیفای ۸: ۱۲، ۱۵]. فصل ۱۱ از ۱ نیفای شرح مفصلی از درخت زندگی به عنوان نمادی برای زندگی، خدمت، و فداکاری منجی ارائه می‌کند — «مُدارای خدا» [۱ نیفای ۱۱ :۱۶]. درخت را می‌توان به عنوان نمادی از مسیح در نظر گرفت.

    «یکی از روش‌های اندیشیدن در مورد میوۀ روی درخت، نمادی برای برکات کفّارۀ منجی است. این میوه به عنوان «خواستنی بود تا یکی را خوشحال کند» توصیف می‌شود [۱ نیفای ۸: ۱۰] و شادی و میل زیادی برای به اشتراک گذاشتن آن شادی با دیگران ایجاد می‌کند.

    «به طور قابل توجهی، موضوع فراگیر کتاب مورمون، دعوت از همه برای آمدن بسوی مسیح [رجوع کنید به مورونی ۱۰: ۳۲]، در رؤیای لیحای بسیار مهم است [رجوع کنید به ۱ نیفای ۸: ۱۹]» («قدرت کلام او که در ماست» [نطق در سمینار برای رهبران جدید حوزه‌های تبشیری، ۲۷ ژوئن، ۲۰۱۷]، ۴–۵).

  19. رجوع کنید به دوّم قرنتیان۳: ۳.

  20. دوّم قرنتیان ۵: ۱۷.

  21. تشبیه آلما به ما آموزش می‌دهد که میل به ایمان، بذر را در قلب ما می‌کارد، ایمان‌مان بذر را تغذیۀ می‌دهد، درخت زندگی جوانه می‌زند، و درخت را تغذیه می‌دهد، میوۀ درخت را تولید می‌کند، که «شیرین است فراتر از همۀ شیرینی‌ها» (آلما ۳۲: ۴۲) و «بزرگترین همۀ هدیه‌های خداست» (۱ نیفای ۱۵: ۳۶).

  22. آلما ۵: ۱۴.

  23. موسی۶: ۳۴؛ تأکید اضافه شده است.

  24. کولسیان ۲: ۶.

  25. اوّل یوحنا ۲: ۳-۶؛ تأکید اضافه شد.

  26. لوقا ۱۸: ۲۲.

  27. موسی ۶: ۳۴.

  28. رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۱۹: ۲۳.

  29. آلما ۵: ۳۳–۳۴؛ تاکید اضافه شد.

  30. رجوع کنید به یوحنا ۱۵: ۵.