در آن روز با مسیح تاب آورید
عیسی مسیح این امکان را برای ما فراهم می‌کند که «در روز تاب آوریم.»
روزی پر از تمثیل‌های برجسته و مستقیم، سؤالات پیچیده و آموزه‌های عمیق بود. پس از سرزنش کوبندهٔ کسانی که مانند «مقبره‌های سفید شده‌ای [هستند] که ظاهری زیبا دارند، امّا داخل آنها پر از استخوان‌های مردگان و انواع کثافات است»،۱عیسی سه تمثیل دیگر در مورد آمادگی روحانی و پیروی تعلیم داد. یکی از اینها مَثَل ده باکره بود.
آنگاه ملکوت آسمان به ده باکره تشبیه خواهد شد که چراغ‌های خود را گرفتند و به استقبال داماد رفتند.
«پنج نقر از آنها دانا و پنج نفر نادان بودند.
«دختران نادان چراغ‌های خود را با خود برداشتند ولی با خود هیچ روغن نبردند:
«امّا دختران دانا چراغ‌های خود را با ظرف‌های پر از روغن بردند.
چون داماد در آمدن تأخیر کرد، همگی خوابشان برد.
«در نیمهٔ شب فریاد کسی شنیده شد كه می‌گفت: داماد می‌آید، به پیشواز او بیایید.
«وقتی دختران این را شنیدند، همه برخاسته و چراغ‌هایشان را حاضر كردند.
«دختران نادان به دختران دانا گفتند: چراغ‌های ما در حال خاموش شدن است، مقداری از روغن خودتان را به ما بدهید.
«آنها گفتند: خیر، برای همهٔ ما کافی نیست، بهتر است شما نزد فروشندگان بروید و مقداری روغن برای خودتان بخرید.
«وقتی آنها رفتند روغن بخرند، داماد وارد شد. کسانی‌که آماده بودند با او به مجلس عروسی وارد شدند و در بسته شد.
«بعد كه آن پنج باکرۀ دیگر برگشتند، فریاد زدند: ای آقا، ای آقا در را به روی ما باز كن.۲
«امّا او جواب داده: به شما می‌گویم، که اصلاً شما را نمی‌شناسم.۳
پس بیدار باشید زیرا شما از روز و ساعت این واقعه خبر ندارید.۴
رئیس دلین اِچ. اُکس سوالات قابل تامل زیر را در رابطه با آمدن داماد مطرح کرد:۵ «اگر روز آمدنش فردا بود چه می‌شد؟ اگر می‌دانستیم که فردا سَروَر را ملاقات خواهیم کرد از طریق مرگ زودرس خود یا از طریق آمدن غیر منتظره او امروز چه می‌کردیم؟»۶
من از تجربه شخصی آموخته‌ام که آمادگی معنوی برای ظهور سَروَر نه تنها ضروری است، بلکه تنها راه برای یافتن آرامش و شادی واقعی است.
زمانی که برای اولین بار کلمه «تو سرطان داری» را شنیدم، یک روز خنک و آفتابی پاییزی بود. من و شوهرم مات و مبهوت شدیم! همان‌طور که در سکوت به خانه می‌رفتیم و خبر را پردازش می‌کردیم، دلم با فکر سه پسرمان حساس گردید.
در ذهنم از پدر آسمانی پرسیدم: «آیا می‌میرم؟»
روح القدس نجوا کرد، «همه چیز درست خواهد شد.»
سپس پرسیدم، « آیا زنده خواهم ماند؟»
دوباره، پاسخ آمد، «همه چیز درست خواهد شد.»
من متحیر شدم. چرا اگر زنده یا مُرده باقی بمانم، دقیقاً همان پاسخ را دریافت کردم؟
سپس ناگهان تمام تارهای وجودم سرشار از آرامش مطلق شد، همان‌طور که به من یادآوری شد: ما نیازی به عجله برای رفتن به خانه و یاد دادن دعا به فرزندانمان نداشتیم. آنها می‌دانستند که چگونه از دعا اجابت و آرامش دریافت کنند. ما نیازی به عجله نداشتیم که به خانه برگردیم و کتاب مقدس یا سخنان پیامبران زنده را به آنها آموزش دهیم. آن کلمات قبلاً منبعی آشنا از قدرت و درک بود. ما نیازی نداشتیم که به خانه عجله کنیم و در مورد توبه، رستاخیز، احیای مژده، برنامهٔ رستگاری، خانواده‌های جاویدان، یا اصول عیسی مسیح به آنها آموزش دهیم.
در آن لحظه، هر درس شب گردهم‌آیی خانواده، جلسه مطالعه کتاب مقدس، دعای پر ایمان، برکت کشیشی داده شده، شهادت بیان شده، پیمان بسته شده و وفای نگه داشته شده، حظور در خانه سَروَر و مراعات از روز سبت، مهم بود آه، که چقدر مهم بود. دیگر برای ریختن روغن در چراغ‌هایمان دیر شده بود. ما به تک تک قطره ها نیاز داشتیم و همین الان هم به آن نیاز داشتیم.
به خاطر عیسی مسیح و کتاب مژده احیا شده او، اگر من بمیرم، خانواده‌ام تسلی، تقویت شده و روزی ترمیم خواهند شد. اگر زنده باقی می‌ماندم، به بزرگ‌ترین قدرت روی زمین دسترسی داشتم تا به یاوری، حمایت و شفای من کمک کند. در نهایت، به خاطر عیسی مسیح، همه چیز می‌تواند خوب باشد.
ما از مطالعه دقیق اصول وپیمان‌ها می‌آموزیم که «خوب» چگونه به نظر می‌رسد:
«و در آن روز، هنگامی که من در شکوهم می‌آیم، آن مثلی که من دربارهٔ ده باکره گفتم برآورده خواهد شد.
«زیرا آنهایی که خردمند هستند و راستی را دریافت کرده‌اند، و روح مقدّس را به عنوان راهنمایشان برگزیده‌اند، و فریب نخورده‌اند — همانا من به شما می‌گویم، آنها بریده نشده و به آتش افکنده نخواهند شد، بلکه در آن روز تاب خواهند آورد.»۷
عیسی مسیح این امکان را برای ما فراهم می‌کند که «در آن روز تاب آوریم.» در آن روز تاب آوردن. به معنای افزودن به لیست کارهایی که همیشه در حال افزایش است نیست. به یک ذره بین فکر کنید. تنها هدف آن فقط بزرگتر جلوه دادن چیزها نیست. همچنین می‌تواند نور را جمع آوری و متمرکز سازد و آن نور را قوی تر کند. ما باید ساده‌سازی کنیم، تلاش‌های خود را متمرکز کنیم و گردآورندگان نور عیسی مسیح باشیم. ما به تجربیات مقدس و وحیانی بیشتری نیاز داریم.
در شمال غربی اسرائیل، رشتهٔ کوه زیبایی است که اغلب به عنوان «کوه همیشه سبز» شناخته می‌شود. کوه کارمل۸ در تمام طول سال تا حد زیادی سبز می‌ماند زیرا مقدار بسیار کمی شبنم دارد. تغذیه روزانه اتفاق می‌افتد. مانند «شبنم‌های» کارمل۹، در حالی که می‌خواهیم روح خود را «با چیزهای در ارتباط با [نیکوکاری]»۱۰ تغذیه کنیم، «چیزهای کوچک و ساده،»۱۱ شهادت‌های ما و فرزندانمان زنده خواهند ماند!
اکنون، ممکن است فکر کنید، «اما خواهر رایت، شما خانواده من را نمی شناسید. ما واقعاً در حال مبارزه هستیم و به این گونه به نظر نمی‌رسیم.» شما درست می گویید. من خانواده شما را نمی‌شناسم. اما خدای با عشق، رحمت، قدرت، دانش و جلال بی نهایت می‌داند.
سوالاتی که ممکن است بپرسید سوالاتی از قلبی هستند که در اعماق روح شما درد می‌کشد. سؤالات مشابهی در کتب مقدس پیدا می‌شوند:
«ای استاد مگر در فکر ما نیستی؟ نزدیک است غرق شویم؟»۱۲
اکنون امید من کجاست؟۱۳
«[من] چه باید [بکنم]، که این ابر تاریکی از سایه افکندن بر [من] برداشته شود؟»۱۴
«اما حکمت را در کجا می‌توان یافت و دانش در کجا پیدا می‌شود؟»۱۵
«چگونه امکان پذیر است که شما بتوانید هر چیز نیکی را در بر بگیرید؟»۱۶
سَروَر، چه می‌خواهی انجام دهم؟۱۷
و سپس پاسخ‌های محبت آمیز می‌آیند:
«آیا تو به قدرت مسیح در رستگاری ایمان داری؟»۱۸
«آیا سَروَر به هیچ کس فرمان داده است که آنها از نیکی او بهره مند نشوند؟»۱۹
«آیا ایمان دارید که [او] قادر [است] این کار را انجام [دهد]؟»۲۰
«آیا شما به انبیا عقیده دارید؟»۲۱
«آیا در [ضمانت] او که شما را آفرید ایمان به کار می‌برید؟»۲۲
«داور همهٔ زمین باید با انصاف رفتار کند.»۲۳
دوستان عزیزم، ما نمی‌توانیم روغن خود را به اشتراک بگذاریم، اما می‌توانیم نو ر او را به اشتراک بگذاریم. روغن موجود در چراغ‌های ما نه تنها به ما کمک می‌کند «در آن روز تاب آوریم»، بلکه می‌تواند وسیله‌ای باشد برای روشن کردن مسیری که کسانی را که دوستشان داریم به سوی منجی هدایت کند، چون او ایستاده «با آغوش باز … تا … بپذیرد».۲۴
سَروَر چنین گفت: «دیگر گریه نکن و اشکهایت را پاک کن. آنچه برای فرزند خود کردی بی پاداش نخواهد ماند. آنها از سرزمین دشمن بر می‌گردند.
«به آینده امیدوار باش، [سَروَر چنین می‌گوید]، فرزندانت به وطن بر می گردند.»۲۵
عیسی مسیح «امید آینده» است. هیچ کاری که ما کردیم یا نکردیم، فراتر از ایثار بیکران و چاودان او نیست. او دلیلی است که ما هرگز در پایان داستان‌مان نیستیم.۲۶ «از این رو، [ما] باید با استواری در مسیح, با داشتن یک روشنی کامل از امید و مِهر به خدا و [به] همۀ آدمیان به پیش [رویم]. از این رو، اگر [ما] با سیراب شدن در سخن مسیح به پیش [رویم]، و تا پایان پایداری [کنیم]، بنگرید، بدین گونه پدر می‌گوید: [ما]زندگی جاویدان [خواهیم] داشت.»۲۷
زندگی جاویدان شادی جاویدان است. شادی در این زندگی، در حال حاضر نه با وجود چالش‌های روز ما، بلکه به دلیل کمک سَروَر برای یادگیری و در نهایت غلبه بر آنها، و شادی بی‌اندازه در زندگی آینده خواهد بود. اشک‌ها خشک می‌شوند، قلب‌های شکسته ترمیم می‌شوند، گم شده پیدا می‌شوند، نگرانی‌ها حل می‌شوند، خانواده‌ها ترمیم می شوند، و همه آنچه پدر دارد به ما داده خواهد شد.۲۸
به عیسی مسیح روی آورید و زندگی کنید۲۹. این گواهی من است. به نام مقدس وپاک محبوب «شبان ونگهبان جان‌های ما»۳۰، عیسی مسیح، آمین.