حفظ کردن صدای مردم پیمان بسته در میان نسل در حال رشد
یکی از مسئولیت‌های مقدس ما این است که به فرزندانمان کمک کنیم تا عمیقاً و به طور خاص بدانند که عیسی همان مسیح است.
یکی از تکان‌دهنده‌ترین لحظات در کتاب مورمون، دیدار منجی رستاخیز شده، از مردم نزد معبد در سرزمین خُرّمساران است. پس از یک روز آموزش، شفا و تقویت ایمان، عیسی توجه مردم را به نسل در حال رشد معطوف کرد: «او فرمان داد که بچه‌های کوچکشان آورده شوند.»۱ او برای آنها نیایش کرد و آنها را یکی یکی برکت داد. این تجربه به قدری تکان دهنده بود که خود منجی چندین بار گریست.
سپس، در حال سخن گفتن با جمعیت، عیسی گفت،
«به بچه‌هایتان بنگرید.»
«و همین که آنها نگاه کردند … ، آنها دیدند آسمان‌ها گشوده شدند، و آنها دیدند فرشتگان از آسمان فرود آمدند،» و به بچه‌هایشان خدمت می‌کردند.۲
من بارها به این تجربه فکر کرده‌ام. باید دل هر آدمی را آب کرده باشد! آنها منجی را دیدند. آنها او را حس کردند. آنها او را می شناختند. او به آنها آموزش داد. او به آنها برکت داد. و او آنها را دوست داشت. جای تعجب نیست که پس از این رویداد مقدس، این بچه‌ها برای کمک به ایجاد جامعه‌ای سرشار از صلح، سعادت و عشق مسیح‌گونه که برای نسل‌ها ادامه داشت، بزرگ شدند۳
آیا شگفت‌انگیز نخواهد بود اگر فرزندان ما می‌توانستند چنین تجربیاتی را با عیسی مسیح داشته باشند — چیزی که قلب آنها را به او پیوند دهد! او از ما دعوت می‌کند، همان‌طور که او از آن والدین در کتاب مورمون دعوت کرد، فرزندانمان را نزد او بیاوریم. ما می توانیم به آنها کمک کنیم تا منجی و ضامنِ خود را، همان‌طور که این بچه‌ها می‌شناختند، بشناسند. ما می‌توانیم به آنها نشان دهیم که چگونه منجی را در نوشته‌های مقدس پیدا کنند و پایه و اساس خود را بر او بنا کنند۴
اخیراً، یک دوست خوب، چیزی را به من یاد داد که قبلاً در مورد تمثیل مرد دانا، که خانۀ خود را بر روی سنگ بنا کرده بود، به آن توجه نکرده بودم. بر اساس روایت لوقا، هنگامی که مرد دانا شالودۀ خانۀ خود را بنا نهاد، او [زمین را] «عمیق کَند»۵ این یک اقدامِ معمولی یا ساده نبود — تلاش می‌خواست!
برای ساختن زندگی خود بر صخرۀ ضامنِ خود، عیسی مسیح، باید عمیقاً زمین را بِکَنیم. ما هر چیز زائدی را از زندگی‌مان حذف می‌کنیم. ما به حفاری ادامه می‌دهیم تا او را پیدا کنیم. و ما به فرزندان خود می‌آموزیم که از طریق آیین‌ها و پیمان‌های مقدس، خود را به او متصل کنند، تا هنگامی که طوفان‌ها و سیل‌های مخالف آمدند، که قطعاً خواهند آمد، تأثیر کمی بر آنها داشته باشد «به خاطر صخره‌ای که [آنها] بر آن بنا شده‌اند.»۶
این نوع قدرت، خودبه‌خود رخ نمی‌دهد. مانند یک میراث معنوی به نسل بعدی منتقل نمی‌شود. هر فردی برای یافتن صخره، باید عمیقاً حفاری کند.
ما این درس را از روایت دیگری در کتاب مورمون می‌آموزیم. هنگامی که پادشاه بنیامین آخرین سخنرانی خود را برای مردمش انجام داد، آنها به عنوان خانواده جمع شدند تا سخنان او را بشنوند.۷ پادشاه بنیامین گواهی قدرتمندی از عیسی مسیح داد، و مردم عمیقاً تحت تأثیر گواهی او قرار گرفتند. آنها اعلام کردند:
«[که] روح … تغییر عظیمی را در ما، یا در دل‌های ما پدید آورده است. …
و ما خواهان وارد شدن به پیمانی با خدایمان هستیم تا به خواستۀ او عمل کنیم … [در] همۀ باقیماندۀ روزگارمان.»۸
ممکن است انتظار داشته باشیم که بچه‌های کوچک با چنین والدینی که عمیقاً ایمان آورده‌اند، در نهایت ایمان بیاورند و خودشان پیمان ببندند. و با این حال، به دلایلی که در نگاشته ذکر نشده است، پیمانی که والدین بسته بودند، کششی در برخی از فرزندان آنها ایجاد نکرد. چندین سال بعد، « بسیاری از نسلِ در حال رشد، بچه‌های کوچکی بودند که سخنان [پادشاه] بنیامینِ را، در زمانی که او برای مردمش سخن می‌گفت، نمی‌فهمیدند؛ و به آیین‌های پدرانشان ایمان نداشتند.»
«آنها نه به چیزی که دربارۀ رستاخیز مردگان گفته شده بود ایمان داشتند، نه به چیزی دربارۀ آمدن مسیح ایمان داشتند. …
«و آنها نه می خواستند تعمید یابند؛ نه می خواستند به کلیسا بپیوندند. و آنها نسبت به ایمانشان مردمی جدا بودند.»۹
عجب فکر هشیار کننده‌ای! برای ایمان داشتن نسل در حال رشد، این کافی نیست که ایمان به عیسی مسیح «آیین پدرانشان» باشد. آنها باید برای خود، ایمان به مسیح داشته باشند. به عنوان مردم پیمان‌بستۀ خدا، چگونه می‌توانیم در دل فرزندانمان میل به بستن پیمان با او، و حفظ آن را القا کنیم؟
ما می توانیم با پیروی از الگوی رفتاریِ نیفای شروع کنیم: «ما از مسیح می‌گوییم، در مسیح شادمانی می‌کنیم، از مسیح موعظه می‌کنیم، از مسیح نبوّت می‌کنیم، و برپایۀ نبوّت‌هایمان می‌نویسیم، که فرزندانمان بتوانند بدانند برای آمرزش گناهانشان به دنبال چه سرچشمه‌ای باشند».۱۰ سخنان نیفای حاکی از تلاش مستمر و مداوم برای آموزش فرزندانمان دربارۀ مسیح است. ما می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که صدای مردم پیمان بسته در گوش نسل در حال رشد، ساکت نباشد و عیسی موضوع مخصوصِ یکشنبه نباشد.۱۱
صدای مردم پیمان بسته در کلماتِ موجود در گواهی‌های خودمان یافت می‌شود. در سخنانِ پیامبران زنده یافت می‌شود. و به شکل قدرتمندانه‌ای در نوشته‌های مقدس حفظ شده است. در آنجا است که فرزندان ما عیسی را می‌شناسند و پاسخ سؤالات خود را می‌یابند. آنجاست که آنها برای خود اصول مسیح را خواهند آموخت. آنجاست که امید خواهند یافت. این آنها را برای یک عمر جستجوی حقیقت و زندگی در مسیر پیمان آماده می‌کند.
من این اندرز رئیس راسل اِم. نلسون را دوست دارم:
«ما کجا می‌توانیم برویم که او را بشنویم؟
ما می‌توانیم به کتب مقدّس برویم. آنها در مورد عیسی مسیح و مژده‌اش، عظمت کفّارۀ او، و طرح بزرگ شادمانی و رستگاری پدر به ما تعلیم می‌دهند. غوطه‌وری روزانه در کلام خدا برای بقای معنوی، حیاتی است، مخصوصاً در این روز‌های افزایش تحوّل. چنانکه ما روزانه از سخنان مسیح تغذیه می‌کنیم، سخنان مسیح به ما خواهند گفت چگونه به مشکلاتی که هرگز فکر نمی‌کردیم با آنها روبرو شویم، پاسخ دهیم.»۱۲
پس، روزانه از سخنان مسیح تغذیه کردن و او را شنیدن، به چه شکل است؟ به شکلی است که آن روش برای شما کار کند. خانوادۀ خود دور هم جمع شوید تا با استفاده ا ممکن است هر روز با فرزندان خود دور هم جمع شوید تا چند آیه از نوشته‌های مقدس را بخوانید و سپس به دنبال فرصت‌هایی برای بحث در مورد آنچه که هنگامِ گذراندن وقت با هم یاد گرفته‌اید، باشید. فقط آنچه را که برای شما و خانواده‌تان کار می‌کند را پیدا کنید و سپس سعی کنید هر روز کمی بهتر عمل کنید.
این بینش از آموزش به روش منجی را در نظر بگیرید: «ااگر به هر یک از این تلاش‌ها جداگانه نگاه کنیم، یک شب گردهم‌آیی خانواده، یک جلسهٔ مطالعهٔ نوشته‌های مقدّس یا یک مکالمه در مورد مژده، ممکن است به نظر برسد که نتیجهٔ زیادی نمی‌دهد. اما انباشت تلاش‌های کوچک و ساده‌ای که در طول زمان به طور مداوم تکرار می‌شوند، می‌تواند از یک لحظهٔ تاریخی یا یک درس برجستهٔ گاه به گاه قدرتمندتر و نیروبخش‌تر باشد. … پس تسلیم نشوید و دنبال آن نباشید که هر بار نگران انجام کاری بزرگ نباشید. فقط در تلاش‌های خود تداوم داشته باشید.»۱۳
یکی از مقدس‌ترین مسئولیت‌های ما این است که به فرزندانمان کمک کنیم تا عمیقاً و به طور خاص بدانند که عیسی همان مسیح، پسر خدای زنده، منجی و ضامنِ شخصیِ آنهاست که در رأس کلیسای او قرار دارد! وقتی صحبت از او می‌شود، ما نمی‌توانیم اجازه دهیم که صدای پیمانمان خاموش یا ساکت شود.
ممکن است در این نقش کمی احساس بی‌کفایتی کنید، اما هرگز نباید احساس تنهایی کنید. به عنوان مثال، شوراهای بخش، مجاز به سازماندهی جلسات شورای معلمان برای والدین هستند. در این جلسات سه‌ماهه، والدین می‌توانند گردهم آیند تا از تجربیات یکدیگر بیاموزند، دربارۀ چگونگی تقویت خانوادۀ خود بحث کنند و اصول کلیدی آموزش مسیح‌گونه را بیاموزند. این جلسه باید در ساعت دوم کلیسا برگزار شود.۱۴ آن، توسط یکی از اعضای بخش که اسقف انتخاب می‌کند، هدایت می‌شود و از قالب جلسات منظم شورای معلمان پیروی می‌کند و از آموزش به روش منجی به عنوان منبع اصلی استفاده می‌کند.۱۵ اسقف‌ها، اگر بخش شما در حال حاضر جلسات شورای معلمان برای والدین را برگزار نمی‌کند، با رئیس مدرسۀ یکشنبه و شورای بخش خود همکاری کنید تا خود را سازماندهی کنید.۱۶
دوستان عزیز من در ایمان به مسیح، شما خیلی بهتر از آنچه فکر می‌کنید دارید کار می‌کنید. فقط به کار کردن روی آن ادامه دهید. فرزندان شما در حال تماشا، گوش دادن و یادگیری هستند. همان‌طور که به آنها آموزش می‌دهید، ماهیت واقعی آنها را به عنوان پسران و دختران محبوب خدا، خواهید شناخت. آنها ممکن است منجی را برای یک فصل فراموش کنند، اما من به شما قول می‌دهم که او هرگز آنها را فراموش نخواهد کرد. آن لحظاتی که روح القدس با آنها صحبت می‌کند در قلب و ذهن آنها باقی خواهد ماند. و یک روز فرزندان شما گواهی انوش را تکرار خواهند کرد: می‌دانم که والدین من دادگر هستند، «زیرا [آنها] مرا … در پرورش و اندرزِ سَروَر آموزش داد — و به این خاطر با برکت باد نام خدایم.»۱۷
بیایید دعوت منجی را بپذیریم و فرزندان خود را نزد او بیاوریم. همان‌طور که ما این کار را انجام می‌دهیم، آنها او را خواهند دید. آنها او را احساس خواهند کرد. او را خواهند شناخت. او به آنها آموزش خواهد داد. او آنها را برکت خواهد داد. و آه، چقدر او را دوست خواهیم داشت. و آه، چه قدر او را دوست دارم. به نام منزّه او، عیسی مسیح، آمین.