فروتن به پذیرفتن و پیروی کردن

توسط ارشد جونی اِل. کُخ

از هفتادان

فروتنی صلاحیتی الزامی برای آماده شدنِ ما برای بازگشت به حضور خداست.

در فصل پنجم آلما سؤالی درون‌نگرانه مطرح می‌شود: «اگر در این زمان شما به مُردن فراخوانده شوید، آیا می‌توانید در درون خود بگویید، که به اندازۀ کافی فروتن بوده‌اید؟»^۱ این سؤال بیانگر آن است که فروتنی صلاحیتی الزامی برای آماده شدنِ ما برای بازگشت به حضور خداست.

همهٔ ما دوست داریم فکر کنیم که به اندازه کافی فروتن هستیم، اما برخی از تجربیاتِ زندگی به ما می‌فهماند که مرد یا زن طبیعیِ مغرور، اغلب در درون ما بسیار زنده است.

سال‌ها پیش، وقتی هنوز دو دخترمان در خانه با ما زندگی می‌کردند، تصمیم گرفتم به آنها و همسرم واحد تجاری در شرکتی که در آن کار می‌کردم و مسئولیت آن را بر عهده داشتم نشان دهم.

هدف اصلی من این بود که به آنها جایی را نشان دهم، که بر خلاف خانه‌مان، همه هر کاری را که من از آنها می‌خواستم بدون چون و چرا انجام می‌دادند. وقتی به دروازهٔ ورودی رسیدیم، که معمولاً با نزدیک شدن ماشین من به طور خودکار باز می‌شد، از اینکه این بار باز نشد تعجب کردم. در عوض، یک نگهبان امنیتی که قبلاً هرگز ندیده بودم به سمت ماشین آمد و از من کارت شناسایی شرکتم را خواست.

من به او گفتم که هرگز نیازی به کارت شناسایی نداشته‌ام تا با ماشینم وارد محوطه شوم و بعد این سؤال کلاسیک متکبرانه را از او پرسیدم: «آیا می‌دانی داری با چه کسی صحبت می‌کنی؟»

که او اینگونه پاسخ داد: «خب، چون شما کارت شناسایی شرکت خود را ندارید، نمی‌توانم بدانم شما کی هستید و تا زمانی که من در این دروازه هستم، بدون کارت شناسایی درست اجازه ورود به این محل را نخواهید داشت.»

به این فکر کردم که به آینهٔ عقب نگاه کنم، اما می‌دانستم که دخترانم از هر ثانیهٔ آن لحظه دارند لذّت می‌برند !! همسرم در کنارم سرش را به نشانه عدم تأیید رفتار من تکان می‌داد. آخرین راهِ من این بود که از نگهبان عذرخواهی کنم و بگویم که خیلی متاسفم که با او اینقدر بد رفتار کردم. او گفت: «بخشیده شدی، اما بدون کارت شناسایی شرکت، امروز وارد نمی‌شوی!»

بعد از آن من خیلی آهسته به سمت خانه رانندگی کردم تا کارت شناسایی‌ام را بردارم، در عین حال این درس ارزشمند را آموختم: اینکه وقتی فروتن نبودن را انتخاب می‌کنیم، نهایتا تحقیر می‌شویم.

در امثال درمی‌یابیم، «تکبّر، انسان را به زمین می‌زند؛ امّا فروتنی باعث سرفرازی می‌شود.»^۲ برای پرورش فروتنی، باید بفهمیم که این در متن مژده واقعا به چه معناست.

برخی افراد فروتن بودن را با چیزهای دیگری مانند فقیر بودن اشتباه می‌گیرند. اما در واقع بسیاری فقیر و مغرور هستند و همچنین بسیاری ثروتمند و در عین حال فروتن هستند. بعضی دیگر که خیلی خجالتی هستند یا عزت نفس پایینی دارند شاید ظاهری فروتن داشته باشند اما در اعماق درونشان پر از غرور هستند.

پس فروتنی چیست؟ بر طبقِ مژده‌ام را موعظه کن، آن «تمایل به تسلیم شدن به خواستِ سَروَر است. … آن تعلیم‌پذیر بودن است. … [آن] یک کاتالیزور حیاتی برای رشد روحانی است.»^۳

برای همهٔ ما فرصت‌های بسیاری وجود دارد تا این خصوصیت مسیح‌گونه را بهبود دهیم. دوست دارم ابتدا کاوش کنم که در پیروی کردن از اندرزِ پیامبرمان چقدر فروتن بوده‌ایم، یا باید باشیم. یک آزمون ناگهانی برای ما به صورت فردی می‌تواند این باشد:

آیا نام کامل کلیسا را در تمام تعاملات خود به کار می‌بریم؟ رئیس نلسون گفت،«حذف کردن نام سَروَر از کلیسای سَروَر یک پیروزی مهم برای شیطان است.»^۴
آیا با پذیرفتن دعوت خیلی خاص پیامبرمان اجازه می‌دهیم خدا بر زندگی‌هایمان غالب شود؟ «امروز من از اعضای‌مان در همه جا می‌خواهم که در کنار گذاشتن برخوردها و اقدامات تعصّبی پیش‌قدم باشند.»^۵
آیا ما بر جهان چیره می‌شویم، در حالی که به اصول مسیح بیش از فلسفه‌های انسانی اعتماد داریم، آنطور که پیامبرمان آموزش داد؟^۶
آیا ما به صلح‌کنندگانی تبدیل شده‌ایم که چیزهای مثبت به مردم و دربارهٔ مردم می‌گویند؟ رئیس نلسون در همایش عمومی قبلی این را به ما آموزش داد: «اگر چیزی باشد که پارسا، دوست‌داشتنی، یا شهرت خوبی داشته یا شایستۀ ستایش باشد که می‌توانیم در مورد شخص دیگری بگوییم — چه روبرو یا پشت سرشان — آن باید معیار ارتباطات ما باشد.» ⁷

اینها دستور‌العمل‌هایی ساده اما قدرتمند هستند. بخاطر آورید، تنها کاری که مردم موسی باید انجام می‌دادند تا شفا پیدا کنند این بود که به مار برنجی، که او برپا کرده بود، نگاه کنند.^۸ اما «به سبب سادگی راه، یا آسانی آن، بسیاری بودند که هلاک شدند.»^۹

در طول این همایش اندرزهای پایدار پیامبران و رسولان‌مان را شنیده‌ایم و هنوز خواهیم شنید. این مناسبتی عالی برای پرورش فروتنی است و اینکه اجازه دهیم دیدگا‌ه‌های سرسخت‌مان با اعتقادی حتی راسخ‌تر بلعیده شوند چرا که سَروَر بواسطهٔ این رهبران برگزیده، سخن می‌گوید.

از همه مهمتر، در پرورش فروتنی، ما باید همچنین بفهمیم و قبول کنیم که ما تنها بواسطهٔ تلاش‌هایمان توانایی چیره شدن بر چالش‌ها یا دستیابی به ظرفیت کامل خود را نداریم. سخنرانان انگیزشی، نویسندگان، مربیان زندگی و اینفلوئنسرها در سراسر جهان، به ویژه در فضای دیجیتالی، خواهند گفت که همه چیز فقط به ما و اقدامات ما بستگی دارد. جهان به بازوی جسم باور دارد.

اما بواسطهٔ مژدهٔ احیا شده، ما یاد گرفته‌ایم که به شدت به سخاوتمندی پدر آسمانی و کفّارهٔ منجی‌مان عیسی مسیح وابسته هستیم، «پس از همۀ آنچه می‌توانیم انجام دهیم، این از فیض او است که ما نجات می‌یابیم.»^۱۰ به همین دلیل است که بستن و وفاداری به پیمان‌ها با خدا بسیار مهم است، زیرا انجام این کار دسترسی کامل به شفابخشی، توانمندسازی و قدرت کامل عیسی مسیح را بواسطهٔ کفّاره‌اش به ما خواهد داد.

شرکت هفتگی در مراسم عشای مقّدس و عبادت کردن در معبد به صورت منظم برای مشارکت کردن در آیین‌ها و دریافت و تجدید پیمان‌ها نشانه‌ای است از اینکه ما وابستگی‌مان به پدر آسمانی و منجی‌مان عیسی مسیح را تشخیص می‌دهیم. این، قدرت آنها را به زندگی‌هایمان دعوت می‌کند تا به ما در تمام مشکلاتمان کمک کند و در نهایت میزان آفرینشمان را محقق کند.

چندی پیش سطح فروتنی و درک من از وابستگی‌ام به سَروَر بار دیگر مورد آزمایش قرار گرفت. من در یک تاکسی بودم که به فرودگاه بروم تا پرواز کوتاهی را بگیرم به جایی که در آنجا وضعیت خیلی سختی را باید حل می‌کردم. راننده تاکسی، که عضو کلیسا نبود، از آینه به من نگاه کرد و گفت، «می‌توانم ببینم که امروز حالت خوب نیست!»

«می‌توانی حدس بزنی؟» من پرسیدم.

«البته،» او گفت. واقعاً هالهٔ منفی اطرافت داری!»

من به او توضیح دادم که وضعیت بسیار سختی داشتم که باید آن را حل می‌کردم، که او از من پرسید: «آیا تمام تلاشت را برای حل این مشکل کردی؟»

من پاسخ دادم که هر کاری می‌توانستم انجام داده‌ام.

بعد او چیزی گفت که هرگز فراموش نمی‌کنم: «پس این را به دستان خدا بسپار، و همه چیز درست خواهد شد.»

اعتراف می‌کنم که وسوسه شدم از او بپرسم، «آیا می‌دانی داری با چه کسی صحبت می‌کنی؟» اما نگفتم! کاری که کردم این بود که در طول آن پرواز یک ساعته، در برابر سَروَر خودم را فروتن کردم، کمک الهی خواستم. وقتی هواپیما را ترک کردم، فهمیدم که آن وضعیت سخت که باید حل می‌شد، حل شده و همه چیز مرتب بود و حتی حضور من در آنجا دیگر ضروری نبود.

برادران و خواهران، فرمان، دعوت و وعدهٔ سَروَر، روشن و تسلی‌بخش است: «تو فروتن باش؛ و سَروَر خدای تو با دست، تو را هدایت خواهد کرد، و به تو پاسخ نیایش‌هایت را خواهد داد.»^۱۱

باشد که ما فروتن باشیم تا اندرز پیامبران‌مان را پیروی کنیم و بپذیریم که تنها خدا و عیسی مسیح می‌توانند ما را دگرگون کنند — بواسطهٔ آیین‌ها و پیمان‌های دریافت شده در کلیسایش — به بهترین شخصی که می‌توانیم در این زندگی باشیم و، روزی، ما را با مسیح کامل کنند. به نام عیسی مسیح، آمین.