قدرت انعقاد
قدرت انعقاد رستگاری فردی و بلندمرتبگی خانواده را به طور یکپارچگی در دسترس فرزندان خدا، قرار میدهد.
حداقل از روزگار اشعیا نبوت شده است۱ که در آخرین زمان، مردمان پیوند بستهٔ سَروَر، خاندان اسرائیل، «از پراکندگی طولانیشان گرد هم خواهند آمد، از جزیرههای دریا، و از چهار بخش زمین»۲ و به «سرزمین میراثیشان» ۳ بازگردانده میشوند. رئیس راسِل اِم. نلسون بارها و پرتوان در مورد این گردهمآیی صحبت کرده و آن را «مهمترین چیزی که امروز روی زمین در حال وقوع است» خوانده است. ۴
هدف از این گردهمآیی چیست؟
سَروَر با وحی به پیامبر جوزف اسمیت، یک هدف آن را حفاظت از مردمان پیمان بسته مشخص کرد. او گفت، «اینکه گردهم آوری بر سرزمین صهیون، و بر وَتَدهایش، بتواند برای یک دفاع، و برای یک پناه از طوفان باشد، و از خشم آن هنگامی که آن رقیق نشده بر تمامی زمین فرو ریزد.»۵ «خشم» در این زمینه ممکن است به عنوان پیامدهای طبیعی نافرمانی گسترده از قوانین و فرمانهای خدا درک شود.
مهمتر از همه، هدف این گردهمآیی برای آوردن برکات رستگاری و بلندمرتبگی به همه کسانی که آنها را دریافت خواهند کرد است. از این طریق است که وعدههای پیمانی که به ابراهیم داده شده است محقق میشود. سَروَر به ابراهیم گفت که از طریق زادگان و توانایی کشیشی او «تمام اهل زمین متبرک خواهند شد، حتی با برکات ناشی از مژده که برکات رستگاری که همانا زندگی جاوید است.» ۶ رئیس نلسون آن را اینگونه بیان کرد: «وقتی مژده را می پذیریم و تعمید میگیریم، نام مقدس عیسی مسیح را بر خود میگیریم. تعمید دروازهای است که به وارث مشترک بودن همه وعدههایی که سَروَر در قدیم به ابراهیم، اسحاق، یعقوب و نوادگان آنها داده است منجر میشود.»۷
در سال ۱۸۳۶، موسی در معبد کرتلند به پیامبر جوزف اسمیت پدیدار شد و «و کلیدهای گردآوری اسرائیل را از چهار بخش زمین … به [او] سپرد.»۸ در همان رویداد، الیاس پدیدار شد و «انتظام مُژدۀ ابراهیم را سپُرد، [و] گفت که در ما و نوادگان ما همۀ نسلها پس از ما برکت خواهند یافت.»۹ با این اقتدار، ما امروزه مژده عیسی مسیح و نوید نجات از طریق او را به تمام نقاط و مردم زمین میرسانیم و همه کسانی که تمایل دارند را در پیمان مژده گرد میآوریم. آنها «نوادگان ابراهیم، و کلیسا و ملکوت، و برگزیدگان خدا میشوند.»۱۰
در همان رویداد در معبد کرتلند، یک پیک بهشتی سوّمی به جوسف اسمیت و اُلیور کادری پدیدار شد. من در مورد ایلیا نبی صحبت میکنم، و امروز دربارهٔ اقتدار و کلیدهایی که او احیا کرد سخن خواهم گفت.۱۱ قدرت اعتبار بخشیدن به همه آیینهای کشیشی و تعهد آور نمودن آنها هم در زمین و هم در آسمان، یا همان قدرت انعقاد، برای جمع آوری و آماده سازی مردم پیمان در هر دو طرف پرده بسیار مهم است.
سالیان قبل، مورونی به جوزف اسمیت روشن کرده بود که ایلیا اقتدار کشیشی را به ارمغان خواهد آورد: «من بدست ایلیّای پیامبر … بر شما [توانایی] کشیشیِ را آشکار خواهم کرد.» ۱۲ جوزف اسمیت بعداً توضیح داد: «چرا ایلیا باید فرستاده شود؟ از آن جا که او کلیدهای اقتدار برگزاری همه آیینهای کشیشی را در دست دارد و [مگر آن] اقتدار داده شود، آیینها را نمیتوان به طرز صحیح برگزار کرد،»۱۳ یعنی آیینها هم در زمان و هم در جاودانگی معتبر نخواهند بود.۱۴
در تعالیمی که امروز جزو بخشی از نوشتههای مقدس در اصول و پیمانها شمرده میشود، پیامبر گفت: «این برای برخی ممکن است یک اصل بسیار غیرمعمولی که ما از آن سخن گفتیم باشد — قدرتی که روی زمین ثبت میکند یا پیوند میدهد و در بهشت پیوند میدهد. با این وجود، در همۀ زمان های جهان، هر زمانی سَروَر یک انتظام کشیشی را از طریق وحی به هر انسانی یا گروهی از انسانها داده است، این قدرت همیشه داده شده است. پس، هر چه که آن انسانها با داشتن اختیار انجام دادند، به نام سَروَر، و آن را براستی و صادقانه انجام دادند، و نگاشتهای مناسب و دقیق از همان را نگه داشتند، آن قانونی روی زمین و در بهشت شد، و برپایۀ احکام یهوۀ بزرگ، نمیتواند لغو شود.»۱۵
ما اغلب فکر میکنیم که اقتدار انعقاد فقط در مورد احکام خاص معبد اعمال میشود، اما این اقتدار برای معتبر ساختن و تعهد آور کردن هر آیینی پیش و پس از مرگ ضروری است.۱۶ برای مثال، قدرت انعقاد به تعمید شما مهر مشروعیت میزند، به طوری که در اینجا و در آسمان به رسمیت شناخته میشود. در نهایت، تمام آیینهای کشیشی تحت کلیدهای رئیس کلیسا انجام میشود، و همانطور که رئیس جوزف فیلدینگ اسمیت توضیح داد: «او [رئیس کلیسا] به ما اقتدار داده است، او قدرت انعقاد را در توانایی کشیشی ما قرار داده است، زیرا او آن کلیدها را در دست دارد.»۱۷
یک هدف مهم دیگر از گرد آمدن [بنی] اسرائیل وجود دارد که معنای خاصی به خود میگیرد هنگامی که از منعقد کردن روی زمین و در آسمان حرف میزنیم، و آن ساخت و اداره معابد است. همانطوری که پیامبر جوزف اسمیت توضیح داد: «هدف گرد آوردن مردم خدا از هر عصری از جهان چه بوده است؟ هدف اصلی این بوده است که خانهای برای سَروَر ساخته شود که در آن او بتواند آیینهای خانهاش و شکوه ملکوتش را بر مردمش آشکار کند و راه رستگاری را به آنها بیاموزد؛ چرا که آیینها و مبانی مشخصی وجود دارند که پس از آموزش داده شدن و به اجرا در آمدن باید در مکان یا خانهای انجام شوند که برای همان منظور بنا شده است.»۱۸
اعتباری که قدرت انعقاد به آیینهای کشیشی میدهد، البته شامل آیینهای نیابتی میشود که در مکان تعیین شده توسط سَروَر، معبد او، انجام میشوند. در اینجا ما عظمت و قداست قدرت انعقاد را میبینیم، آن رستگاری فردی و بلندمرتبگی خانواده را به طور یکپارچگی در دسترس فرزندان خدا در هر کجا و هر زمان که بر روی زمین زندگی کرده اند، قرار میدهد. هیچ الهیات، فلسفه یا اقتداری نمیتوانند با چنین فرصت همه محاسبه، همتا باشد. این قدرت انعقاد تجسمی کامل از عدالت، رحمت و عشق خدا است.
با دسترسی به قدرت انعقاد، قلبهای ما به طور طبیعی به کسانی که پیش از ما رفتهاند معطوف میشود. گردآمدن آخرین زمان درپیمان از پرده عبور میکند [و شامل کسانی که از این دنیا رفتهاند می شود]. در نظم کامل خدا، زندگان نمیتوانند زندگی جاودان را در کمال خود تجربه کنند، بدون اینکه پیوندهای پایداری با «پدران»، [یا همان] نیاکان خود ایجاد کنند. به همین ترتیب، پیشرفت کسانی که از قبل در طرف مقابل هستند، یا هنوز ممکن است از پرده مرگ بدون بهره مندی از انعقاد ها عبور کنند، ناقص است تا زمانی که احکام نیابتی، آنها را به ما، فرزندانشان، و ما را به آنها طبق خواست الهی پیوند دهد.۱۹ تعهد برای کمک به یکدیگر در آنسوی پرده را میتوان به عنوان یک قول پیمانی طبقه بندی کرد، بخشی از پیمان جدید و ابدی. به قول جوزف اسمیت، ما میخواهیم «درگذشتگان خود را با خود منعقد کنیم تا [با ما] در اولین رستاخیز به پا خیزند».۲۰
بالاترین و مقدس ترین تجلی قدرت انعقاد در پیوند جاودانه زن و مرد از طریق ازدواج و پیوند انسانها در تمامی نسلهایشان است. از آنجا که اقتدار انجام این مراسم بسیار مقدس است، رئیس کلیسا شخصاً بر واگذاری آن به دیگران نظارت دارد. چنانکه سالها پیش توسط رئیس گوردُن بی هینکلی بیان شد: «من بارها گفتهام که اگر هیچ چیز دیگری ثمره همۀ رنج و مشقت و درد احیا کردن به حساب نیاید، بجز قدرت انعقاد کشیشی مقدس برای به هم رساندن خانوادهها برای جاودانگی، باز هم پرداخت تمامی آن قیمت ارزشش را داشت.»۲۱
بدون انعقادهایی که خانوادههای جاودانه را میآفرینند و نسلهای اینجا و آخرت را به هم پیوند میدهند، ما در جاودانگی بدون ریشه و شاخه، یعنی بدون اجداد و نوادگان باقی میمانیم. این وضعیت معلق و منفصل افراد، از یک سو، یا با ارتباطاتی که با ازدواج و روابط خانوادگی که خدا تعیین کرده است، ۲۲مخالفت است، از سوی دیگر، هدف خلقت زمین را خنثی میکند. اگر این امر به یک هنجار تبدیل شود، این مساوی است با لعنت شدن زمین در هنگام ظهور سروَر یا «به کلی هدر رفته[شدن]» آن است.۲۳
ما می توانیم ببینیم چرا «ازدواج بین مرد و زن از جانب خدا مُقدّر شده است و اینکه خانواده در مرکز برنامۀ آفریدگار برای سرنوشت جاویدان فرزندانش قرار دارد».۲۴ در عین حال، ما میدانیم که در زمان حال ناقص، این یک واقعیت یا حتی یک امکان واقع بینانه برای برخی نیست. اما ما به مسیح امید داریم. در حالی که ما منتظر سروَر هستیم، رئیس اِم. راسل بلارد به ما یادآوری میکند که «نوشتههای مقدس و پیامبران آخرین زمان تأیید میکنند که هرکسی که در حفظ پیمانهای مژده وفادار باشد، فرصت بلندمرتبگی را خواهد داشت.»۲۵
برخی شرایط خانوادگی ناخوشایند و ناسالم را تجربه کردهاند و تمایل چندانی به یک رابطهٔ خانوادگی جاودانه ندارند. ارشد دیوید اِی. بدنار این دید را بیان کرد: «برای شما که درد دلِ طلاق را در خانواده خود تجربه کردهاید یا رنج اعتماد شکسته شده را احساس کردهاید، لطفاً به یاد داشته باشید که [الگوی خدا برای خانوادهها] دوباره از شما شروع میشود! یک حلقه در زنجیره نسل شما ممکن است شکسته شده باشد، اما حلقههای درستکار دیگر و آنچه از زنجیره باقی مانده است، با این وجود برای همیشه مهم هستند. شما میتوانید به زنجیره خود قدرت بیافزایید و شاید حتی به بازیابی پیوندهای شکسته کمک کنید. آن کار یکی یکی انجام داده خواهد شد.»۲۶
در مراسم تشییع جنازه خواهر پت هالند، همسر ارشد جفری آر. هالند، در ژوئیه گذشته، رئیس راسل اِم. نلسون تعلیم داد: «به مرور زمان، پاتریشیا و جفری دوباره متحد خواهند شد. بعداً فرزندانشان و نوادگان وفادار به پیمانشان به آنها خواهند پیوست تا کمال شادی را که خدا برای فرزندان وفادارش در نظر گرفته است، تجربه کنند. با دانستن این موضوع، میدانیم که مهمترین تاریخ در زندگی پاتریشیا تاریخ تولد یا تاریخ مرگ او نبود. مهمترین تاریخ او ۷ ژوئن ۱۹۶۳ بود، زمانی که او و جف در معبد سِینت جورج پیوند گرفتند. چرا این موضوع اینقدر مهم است؟ زیرا دلیل خلقت زمین این بود که بتوان خانوادهها را تشکیل داده و به یکدیگر پیوند داد. در حالیکه رستگاری یک موضوع انفرادی است، بلندمرتبگی یک موضوع خانوادگی است. هیچ کس نمیتواند به تنهایی بلندمرتبه شود.»
چندی پیش، من و همسرم به یک دوست عزیز در یک اتاق پیوند معبد بونتیفول یوتا پیوستیم. من اولین بار این دوست را در کودکی او در کوردوبا، آرژانتین ملاقات کردم. من و همراه تبشیریام در حال تماس با مردم در محلهای بودیم که در چند قدمی دفتر تبشیری بود و وقتی به خانهاش رفتیم او در را پاسخ داد. سرانجام، او، مادر و خواهران و برادرانش به کلیسا پیوستند و اعضای وفاداری باقی ماندند. او اکنون یک زن دوست داشتنی است، و آنروز ما در معبد بودیم تا پدر و مادر فوت شده او را به یکدیگر پیوند داده و سپس او را به آنها پیوند دهیم.
زن و شوهری که در طول سالها دوست صمیمی او شده بودند به نمایندگی از والدین او در محراب حضور داشتند. این یک لحظه احساسی بود که وقتی دوست آرژانتینی ما به پدر و مادرش پیوند گرفت، حتی شیرین تر هم شد. فقط شش نفر از ما در یک بعدازظهر آرام دور از دنیا حضور داشتیم، و با این حال یکی از مهم ترین اتفاقاتی که تا به حال بر روی زمین رخ داده بود در حال رخ دادن بود. خرسند بودم که نقش و همراهی من از در خانه او را زدن به عنوان یک مبشر جوان تا حالا که پس از گذشت این سالها، با اجرای آیینهای پیوندی که او را به والدین و نسلهای گذشتهاش پیوند میداد، کامل شده بود.
این صحنهای است که به طور مداوم در سراسر جهان در معابد اتفاق میافتد. این گام نهایی در گردآوری مردم پیمان است. این بالاترین امتیاز عضویت شما در کلیسای عیسی مسیح است. من قول میدهم که همانطور که صادقانه به دنبال آن امتیاز هستید، در زمان یا جاودانگی مطمئناً این امتیاز از آن شما خواهد بود.
گواهی من این است که قدرت انعقاد احیا شده در زمین از طریق جوزف اسمیت واقعی است، که آنچه از این طریق بر روی زمین منعقد میشود، واقعاً در آسمان انعقاد مییابد. گواهی من این است که رئیس راسل اِم. نلسون، به عنوان رئیس کلیسا، تنها مردی امروزه روی زمین است که با کلیدهای خود، استفاده از این قدرت ماورایی را هدایت میکند. گواهی من این است که کفاره عیسی مسیح نامیرایی را به واقعیت تبدیل کرده است و امکان روابط خانوادگی بلند مرتبه یافته را به حقیقت تبدیل کرده است. به نام عیسی مسیح، آمین.