De verzegelbevoegdheid
De verzegelbevoegdheid maakt het persoonlijke heil en de gezinsverhoging universeel beschikbaar voor de kinderen van God.
Er is al sinds de tijd van Jesaja1 geprofeteerd dat het oude verbondsvolk van de Heer, het huis van Israël, in de laatste dagen ‘vanuit hun langdurige verstrooiing [zou] worden bijeenvergaderd uit de eilanden van de zee en uit de vier delen van de aarde’2 en tot zijn ‘erflanden’ zou worden teruggebracht.3 President Russell M. Nelson heeft vaak en duidelijk over deze vergadering gesproken. Hij noemt dat ‘het belangrijkste wat er nu op aarde gebeurt’.4
Wat is het doel van deze vergadering?
Bij monde van de profeet Joseph Smith openbaarde de Heer dat één van de doelen de bescherming van het verbondsvolk is. Hij zei: ‘Opdat de vergadering in het land Zion, en in zijn ringen, een bescherming zal zijn en een toevlucht voor de storm en voor de verbolgenheid, wanneer die onversneden wordt uitgestort op de gehele aarde.’5 In deze context kan ‘verbolgenheid’ worden beschouwd als de natuurlijke gevolgen van de wijdverbreide ongehoorzaamheid aan de wetten en geboden van God.
De vergadering is vooral bedoeld om de zegeningen van heil en verhoging te geven aan allen die ze willen ontvangen. Zo worden de verbondsbeloften die Abraham kreeg, vervuld. De Heer zei tegen Abraham dat door toedoen van zijn nageslacht en priesterschap ‘alle geslachten van de aarde [zullen] worden gezegend, ja, met de zegeningen van het evangelie, die de zegeningen van het heil zijn, ja, van het eeuwige leven’.6 President Nelson heeft het als volgt verwoord: ‘Wanneer we het evangelie aanvaarden en ons laten dopen, nemen we de heilige naam van Jezus Christus op ons. De doop is de poort waardoor wij mede-erfgenamen worden van de beloften die de Heer aan Abraham, Izak en Jakob, en hun nageslacht heeft gegeven.’7
In 1836 verscheen Mozes in de Kirtlandtempel aan de profeet Joseph Smith om ‘de sleutels […] van de vergadering van Israël uit de vier delen van de aarde [over te dragen]’.8 Vlak daarna verscheen Elias, ‘die de bedeling van het evangelie van Abraham overdroeg en zei dat in ons en in onze nakomelingen alle geslachten na ons gezegend zouden zijn’.9 Met dat gezag brengen we nu het evangelie van Jezus Christus – het goede nieuws van verlossing in en door Hem – naar alle delen en volken van de aarde en vergaderen we allen die dat willen in het evangelieverbond. Zij worden ‘het nageslacht van Abraham, en de kerk en het koninkrijk, en de uitverkorenen van God’.10
Bij diezelfde gelegenheid in de Kirtlandtempel, verscheen er een derde hemelse boodschapper aan de profeet Joseph Smith en Oliver Cowdery. Ik heb het over de profeet Elia, en ik wil het vandaag met u hebben over het gezag en de sleutels die hij heeft hersteld.11 De bevoegdheid om alle priesterschapsverordeningen te bekrachtigen en ze zowel op aarde als in de hemel bindend te maken – namelijk de verzegelbevoegdheid – is van wezenlijk belang voor de vergadering en voorbereiding van een verbondsvolk aan beide zijden van de sluier.
Jaren eerder had Moroni aan Joseph Smith duidelijk gemaakt dat Elia essentieel priesterschapsgezag zou overdragen: ‘Ik zal u het priesterschap openbaren, door de hand van de profeet Elia.’12 Joseph Smith legde later uit: ‘Waarom is Elia gestuurd? Omdat hij de sleutels bezit van het gezag om alle verordeningen van het priesterschap te bedienen; en [als dat] gezag niet wordt overgedragen, zouden de verordeningen niet in gerechtigheid bediend kunnen worden’,13 dat wil zeggen dat de verordeningen zowel in tijd als eeuwigheid niet geldig zouden zijn.14
In een lering die nu in de Leer en Verbonden tot de Schriftuurlijke canon behoort, verklaarde de profeet: ‘Het zal sommigen wellicht een zeer stoutmoedige leerstelling toeschijnen waarvan wij spreken – een macht die optekent of bindt op aarde en bindt in de hemel. Niettemin, in alle tijdperken van de wereld, wanneer ook de Heer een man, of een groep mannen, door ware openbaring een bedeling van het priesterschap heeft gegeven, is die macht altijd gegeven. Wat dus die mannen ook bevoegd deden, in de naam van de Heer, en het deden in waarheid en getrouwheid, en daarvan een stipt en getrouw verslag bijhielden, werd op aarde en in de hemel een wet, die niet kon worden tenietgedaan, volgens de besluiten van de grote Jehova.’15
We zijn geneigd te denken dat de verzegelbevoegdheid alleen op bepaalde tempelverordeningen van toepassing is, maar die bevoegdheid is nodig om alle verordeningen over het graf heen geldig en bindend te maken.16 De verzegelbevoegdheid hecht een legitimiteitszegel aan bijvoorbeeld uw doop, zodat die hier en in de hemel wordt erkend. Uiteindelijk worden alle priesterschapsverordeningen onder de sleutels van de president van de kerk verricht, en zoals president Joseph Fielding Smith heeft uitgelegd: ‘Hij [de president van de kerk] heeft ons gezag gegeven; hij heeft de verzegelbevoegdheid in ons priesterschap gelegd, omdat hij die sleutels bezit.’17
Er is nog een essentieel doel van de vergadering van Israël dat bijzondere betekenis in verband met verzegelingen op aarde en in de hemel heeft, namelijk de bouw en het gebruik van tempels. De profeet Joseph Smith heeft uitgelegd: ‘Wat was het doel van het vergaderen van […] Gods volk in enig tijdperk van de wereld? […] Het belangrijkste doel was een huis voor de Heer te bouwen waar Hij de verordeningen van zijn huis en de heerlijkheden van zijn koninkrijk aan zijn volk kon openbaren, en de mensen de weg naar het eeuwig heil kon wijzen. Want er zijn bepaalde verordeningen en beginselen die verricht moeten worden in een gebouw dat voor dat doel is gebouwd.’18
De verzegelbevoegdheid maakt priesterschapsverordeningen geldig, en dat geldt uiteraard ook voor de plaatsvervangende verordeningen die in het gebouw dat de Heer heeft aangewezen – zijn tempel – worden verricht. Hier zien we de grootsheid en heiligheid van de verzegelbevoegdheid: zij maakt het persoonlijke heil en de gezinsverhoging universeel beschikbaar voor de kinderen van God, waar en wanneer ze ook op aarde hebben geleefd. Geen enkele theologie, filosofie of bevoegdheid kan zo’n allesomvattende mogelijkheid evenaren. Deze verzegelbevoegdheid is een perfecte manifestatie van de gerechtigheid, barmhartigheid en liefde van God.
Met de verzegelbevoegdheid tot onze beschikking wendt ons hart zich op natuurlijke wijze tot de overledenen. De vergadering die in deze laatste dagen plaatsvindt, is niet alleen voor de mensen aan deze kant van de sluier. In de volmaakte orde van God kunnen de levenden het eeuwige leven niet volledig ervaren zonder blijvende banden met ‘de vaders’, onze voorouders, te smeden. Evenzo blijft de vooruitgang van hen die zich al aan de andere kant van de sluier bevinden, of die nog door de sluier van de dood zullen gaan zonder te zijn verzegeld, onvoltooid, totdat de plaatsvervangende verordeningen hen aan ons, hun nageslacht, binden, en ons aan hen, in de goddelijke orde.19 De belofte om anderen achter de sluier te helpen kan als een verbondsbelofte worden geclassificeerd, als deel van het nieuw en eeuwigdurend verbond. Joseph Smith verwoordde het zo: ‘We willen onze doden verzegelen om [met ons] in de eerste opstanding voort te komen.’20
De hoogste en heiligste manifestatie van de verzegelbevoegdheid is de eeuwige verbintenis van een man en een vrouw in een huwelijk en de aaneenschakeling van alle generaties van het mensdom. De bevoegdheid om in deze verordeningen te officiëren is zo heilig dat de president van de kerk er persoonlijk op toeziet aan wie deze bevoegdheid wordt gedelegeerd. President Gordon B. Hinckley heeft gezegd: ‘Ik heb vaak gezegd dat als er niets anders was voortgevloeid uit alle verdriet, gezwoeg en pijn van de herstelling dan de verzegelbevoegdheid van het heilig priesterschap om gezinsleden voor eeuwig aan elkaar te verbinden, het alle ellende waard was geweest.’21
Zonder de verzegelingen die eeuwige gezinnen vormen en generaties hier en in het hiernamaals met elkaar verbinden, zouden we in de eeuwigheid wortel noch tak hebben – dat wil zeggen: geen voorouders of nakomelingen. Deze vage, ongebonden staat van mensen enerzijds, of anderzijds de betrekkingen die de door God ingestelde huwelijks- en gezinsrelaties tarten,22 dwarsbomen het kerndoel van de schepping. Als dat de norm wordt, dan komt het erop neer dat de aarde bij de komst van de Heer met een vervloeking wordt geslagen of ‘volkomen verwoest’.23
We begrijpen waarom ‘het huwelijk tussen man en vrouw van Godswege is geboden en dat het gezin centraal staat in het plan van de Schepper voor de eeuwige bestemming van zijn kinderen’.24 Tegelijkertijd beseffen we dat dit voor sommigen in dit onvolmaakte heden geen werkelijkheid is of zelfs geen realistische mogelijkheid. Maar wij hebben hoop in Christus. Hoewel we de Heer verwachten, herinnert president M. Russell Ballard ons eraan dat ‘de Schriften en hedendaagse profeten bevestigen dat ieder die de evangelieverbonden trouw is, de kans op verhoging zal krijgen’.25
Sommigen komen uit ongelukkige en ongezonde gezinssituaties en hebben weinig zin in eeuwige gezinsbanden. Ouderling David A. Bednar heeft daar het volgende over gezegd: ‘Als je het verdriet van een echtscheiding in je ouderlijk gezin hebt meegemaakt of je vertrouwen ernstig is geschaad, bedenk dan dat [Gods gezinsmodel] weer bij jou begint! Eén schakel in je generatieketen mag dan wel verbroken zijn, maar de andere rechtschapen schakels en wat er van de keten overblijft, zijn zonder meer van eeuwigheidsbelang. Jij kunt je keten sterker maken en de verbroken schakels misschien wel helpen herstellen. Dat werk gebeurt één voor één.’26
Afgelopen juli heeft president Russell M. Nelson in de uitvaartdienst van zuster Pat Holland, echtgenote van ouderling Jeffrey R. Holland, gezegd: ‘Patricia en Jeffrey zullen na verloop van tijd worden herenigd. Later zullen hun kinderen en hun verbondsgetrouwe nakomelingen ook met hen worden herenigd en de volheid van vreugde ervaren die God voor zijn getrouwe kinderen in petto heeft. Met dit in gedachten, begrijpen we dat de belangrijkste datum in Patricia’s leven niet haar geboortedatum of overlijdensdatum is. Haar belangrijkste datum is 7 juni 1963, toen Jeff en zij in de St. Georgetempel werden verzegeld. […] Waarom is dat zo belangrijk? Omdat de hoofdreden van de schepping van de aarde is dat er gezinnen kunnen worden gesticht en voor eeuwig aan elkaar worden verzegeld. Ons eeuwig heil mag dan een individuele aangelegenheid zijn, onze eeuwige verhoging is een gezinsaangelegenheid. Niemand kan alleen zijn of haar verhoging ingaan.’
Onlangs voegden mijn vrouw en ik ons bij een geliefde vriendin in een verzegelkamer van de Bountifultempel (Utah, VS). Ik maakte in Córdoba (Argentinië) kennis met deze vriendin toen ze nog een kind was. Mijn zendingscollega en ik spraken met mensen in een buurt die maar een paar straten van het zendingskantoor af lag. En zij deed de deur open toen we aanklopten. Na verloop van tijd werden zij, haar moeder en broers en zussen lid van de kerk, en zij zijn getrouw gebleven. Ze is nu een prachtige vrouw, en op die dag waren we in de tempel om haar overleden ouders aan elkaar te verzegelen en haar vervolgens aan hen te verzegelen.
Een echtpaar dat door de jaren heen goed met ze bevriend was geraakt, vertegenwoordigde haar ouders aan het altaar. Het was een emotioneel moment dat nog mooier werd toen onze Argentijnse vriendin aan haar ouders werd verzegeld. We waren maar met zijn zessen op die rustige middag ver weg van de wereld, en toch vond er een van de belangrijkste dingen plaats die ooit op aarde plaatsvinden. Ik was dankbaar dat ik door mijn taken van het begin tot het einde met haar verbonden was: als jonge zendeling die op haar deur klopte tot nu, vele jaren later, waarbij ik de verzegelverordeningen kon verrichten die haar aan haar ouders en voorbije generaties verbonden.
Deze handeling wordt veelvuldig in tempels over de hele wereld verricht. Het is de laatste stap in de vergadering van het verbondsvolk. Het is het grootste voorrecht van uw lidmaatschap in de Kerk van Jezus Christus. Ik beloof dat dit voorrecht, als u er in geloof naar streeft, in tijd of eeuwigheid zeker uw deel zal zijn.
Ik getuig dat het priesterschapsgezag en de verzegelbevoegdheid, die door toedoen van Joseph Smith op aarde zijn hersteld, van kracht zijn. Wat ermee op aarde wordt gebonden, is werkelijk in de hemel gebonden. Ik getuig dat president Russell M. Nelson, als president van de kerk, de enige mens op aarde is die met zijn sleutels leiding geeft aan het gebruik van deze verheven macht. Ik getuig dat de verzoening van Jezus Christus de onsterfelijkheid van de mens zeker stelt en de mogelijkheid van een eeuwige gezinsrelatie reëel maakt. In de naam van Jezus Christus. Amen.