Lessen in goddelijk ouderschap
Ouders gaan een partnerschap met hun hemelse Vader aan om hun dierbare kinderen terug naar de hemel te leiden.
Hebt u ooit een pasgeboren baby in uw armen gehouden? Van elke pasgeborene gaat een licht uit dat een bijzondere liefdesband met zich meebrengt die het hart van de ouders met vreugde vervult.1 Een Mexicaans schrijver heeft gezegd: ‘Ik heb geleerd dat wanneer een pasgeboren baby zijn vaders vinger voor het eerst in zijn vuistje vasthoudt, hij hem voor altijd te pakken heeft.’2
Het ouderschap is een van de bijzonderste ervaringen van dit leven. Ouders gaan een partnerschap met hun hemelse Vader aan om hun dierbare kinderen terug naar de hemel te leiden.3 Vandaag wil ik enkele lessen in ouderschap uit de Schriften en de woorden van hedendaagse profeten met u delen, zodat we een ouderlijk erfgoed kunnen nalaten.
Til uw gezin naar het hogere niveau van de evangeliecultuur
We moeten ons gezin naar het hogere niveau van de evangeliecultuur tillen. President Russell M. Nelson heeft gezegd: ‘Het gezin verdient hemelse leiding. Ouders kunnen hun kinderen niet voldoende adviseren vanuit hun eigen ervaring, angst of medeleven.’4
Hoewel onze culturele achtergrond, opvoedingsstijl en persoonlijke ervaringen in ons ouderschap waardevol kunnen zijn, zijn ze ontoereikend om onze kinderen terug naar de hemel te leiden. We hebben toegang nodig tot een meer verheven ‘reeks waarden […] en gebruiken’,5 een cultuur van zowel liefde als verwachtingen, waarin we ‘op een hogere en heiligere manier’6 met onze kinderen omgaan. President Dallin H. Oaks heeft de evangeliecultuur omschreven als ‘een unieke levenswijze, een reeks waarden, verwachtingen en gebruiken. […] Deze evangeliecultuur vloeit voort uit het heilsplan, de geboden van God en de leringen van de hedendaagse profeten. Het geeft ons een richtsnoer voor de manier waarop we onze kinderen grootbrengen en hoe we zelf leven.’7
Jezus Christus staat in de evangeliecultuur centraal. We moeten de evangeliecultuur in ons gezin toepassen om een vruchtbare omgeving te scheppen waarin het zaadje van geloof kan gedijen. Om een hoger niveau te bereiken, nodigde president Oaks ons uit om ‘alle familietradities en persoonlijke gebruiken […] die in strijd zijn met de leringen van de Kerk van Jezus Christus’ op te geven.8 Ouders, als wij bang zijn om de evangeliecultuur toe te passen, kan de tegenstander bij ons thuis of, erger nog, in het hart van onze kinderen vaste voet krijgen.
Als we van de evangeliecultuur de overheersende cultuur in ons gezin maken, dan worden onze huidige opvoedingsstijl, tradities en gebruiken door de krachtige invloed van de Heilige Geest9 gezift, op één lijn gebracht, verfijnd en verbeterd.
Maak van uw thuis een centrum voor evangeliestudie
President Russell M. Nelson heeft gezegd dat onze woning ‘een centrum voor evangeliestudie’ moet zijn.10 Het doel van alle evangeliestudie ‘is dieper tot inkeer te komen en meer op onze hemelse Vader en Jezus Christus te gaan lijken’.11 Laten we even stilstaan bij drie belangrijke taken van ouders waarover profeten en apostelen hebben gesproken, en waarmee we thuis een hogere evangeliecultuur kunnen creëren.
Ten eerste: onderwijs vrijelijk
Onze hemelse Vader leerde Adam over Jezus Christus en zijn leer. Hij droeg hem op zijn ‘kinderen deze dingen vrijelijk te leren’.12 Met andere woorden, onze hemelse Vader gebood Adam om deze dingen rijkelijk, overvloedig en ongehinderd te onderwijzen.13 Volgens de Schriften ‘[prezen] Adam en Eva de naam van God, en zij maakten alle dingen bekend aan hun zonen en hun dochters’.14
We onderwijzen onze kinderen overvloedig door zinvol tijd met hen door te brengen. We onderwijzen ze ongehinderd als we gevoelige onderwerpen zoals schermtijd bespreken, en daarbij informatiebronnen van de kerk gebruiken.15 We onderwijzen ze rijkelijk als we met onze kinderen aan de hand van Kom dan en volg Mij de Schriften bestuderen en de Geest de leerkracht laten zijn.
Ten tweede: wees een voorbeeld van discipelschap
In Johannes lezen we dat enkele Joden het gedrag van de Heiland in twijfel trokken, waarop Jezus de aandacht op zijn voorbeeld, zijn Vader, vestigde. Hij zei: ‘De Zoon kan niets van Zichzelf doen, als Hij dat niet de Vader ziet doen, want al wat Deze doet, dat doet ook de Zoon op dezelfde wijze.’16 Ouders, waarvan moeten wij voor onze kinderen een voorbeeld zijn? Van discipelschap.
Als ouders kunnen we ze leren hoe belangrijk het is om God op de eerste plaats te zetten door over het eerste gebod te praten, maar we zijn er een voorbeeld van als we wereldse afleidingen opzijzetten en de sabbat elke week heiligen. We kunnen ze in het belang van tempelverbonden onderwijzen door over de leer van het celestiale huwelijk te praten, maar we zijn er een voorbeeld van als we onze verbonden nakomen en onze huwelijkspartner respectvol behandelen.
Ten derde: nodig ze uit om te handelen
Geloof in Jezus Christus behoort de kern van het getuigenis van onze kinderen te zijn, en ze moeten dat getuigenis door persoonlijke openbaring ontvangen.17 Om onze kinderen te helpen hun getuigenis op te bouwen, sporen we ze aan om met hun keuzevrijheid het goede te kiezen18 en bereiden we ze voor om hun leven lang op Gods verbondspad te blijven.19
Het is verstandig om onze kinderen aan te sporen de uitnodiging van president Nelson te aanvaarden, namelijk: neem verantwoordelijkheid voor je eigen getuigenis van Jezus Christus en zijn evangelie, werk eraan, verzorg het zodat het zal groeien, voed het met waarheid, en ontheilig het niet met de filosofieën van ongelovige mannen en vrouwen.20
Rechtschapen, doelgericht opvoeden
Onze hemelse Vader heeft zijn goddelijke, ouderlijke doel in een openbaring aan Mozes bekendgemaakt: ‘Want zie, dit is mijn werk en mijn heerlijkheid: de onsterfelijkheid en het eeuwige leven van de mens tot stand te brengen’.21 President Nelson heeft daaraan toegevoegd: ‘God zal alles doen wat Hij kan, behalve inbreuk maken op je keuzevrijheid, om ervoor te zorgen dat je de grootste zegeningen in de eeuwigheid niet misloopt.’22
Als ouders vertegenwoordigen we God in de zorg voor onze kinderen.23 We moeten ons uiterste best doen om een omgeving te scheppen waarin onze kinderen zijn goddelijke invloed kunnen voelen.
Onze hemelse Vader wil niet dat wij als toeschouwers aan de zijlijn staan terwijl het geestelijke leven van onze kinderen zich ontvouwt. Ik zal het concept ‘doelgericht opvoeden’ aan de hand van een persoonlijke ervaring toelichten. Toen ik nog naar het jeugdwerk ging in onze kleine gemeente in Guatemala, leerden mijn ouders me over het belang van patriarchale zegens. Mijn moeder nam de tijd om te vertellen hoe zij haar patriarchale zegen had ontvangen. Ze onderwees me in de leer over patriarchale zegens en getuigde van de beloofde zegeningen. Haar doelgerichte opvoeding wakkerde het verlangen in me aan om mijn patriarchale zegen te ontvangen.
Toen ik 12 was, hielpen mijn ouders me bij de zoektocht naar een patriarch. Er woonde namelijk geen patriarch in ons district. Ik moest 156 kilometer reizen om een patriarch in een andere ring te bezoeken. Ik weet nog goed dat de patriarch zijn handen op mijn hoofd legde om me mijn zegen te geven. Ik kreeg een krachtige geestelijke bevestiging waardoor ik zonder twijfel wist dat mijn hemelse Vader me kende.
Voor een 12-jarige uit een klein dorp betekende dat heel veel. Mijn hart wendde zich die dag tot mijn hemelse Vader door de doelgerichte opvoeding van mijn moeder en vader, en ik zal ze daar eeuwig dankbaar voor zijn.
Zuster Joy D. Jones, voormalig algemeen jeugdwerkpresidente, heeft gezegd: ‘We kunnen niet wachten tot onze kinderen vanzelf tot bekering komen. “Toevallige” bekering is geen beginsel van het evangelie van Jezus Christus.’24 Met onze liefde en geïnspireerde uitnodigingen kunnen we onze kinderen helpen hun keuzevrijheid goed te gebruiken. President Nelson heeft benadrukt: ‘Geen enkel ander werk is belangrijker dan dat van een rechtschapen ouder die doelgericht opvoedt!’25
Tot slot
Ouders, in deze wereld wedijveren talloze filosofieën, culturen en ideeën om de aandacht van onze kinderen. Het grote en ruime gebouw maakt via populaire mediakanalen voortdurend reclame voor zichzelf. ‘Maar met de gave van zijn Zoon’, zegt Moroni, ‘heeft God een voortreffelijker weg bereid.’26
Als we door verbonden met God samenwerken en Hem vertegenwoordigen in de zorg voor onze kinderen, zal Hij onze bedoelingen heiligen, onze leringen inspireren en onze uitnodigingen verfijnen, ‘opdat onze kinderen zullen weten op welke Bron zij mogen vertrouwen voor vergeving van hun zonden’.27 In de naam van Jezus Christus. Amen.