Genel Konferans
Sonsuz Hakikat
Ekim 2023 genel konferansı


10:40

Sonsuz Hakikat

Hakikatin farkına varma ihtiyacımız, hiç bu kadar önemli olmamıştı!

Kardeşlerim, Tanrı Baba’ya ve O’nun Oğlu İsa Mesih’e bağlılığınız için teşekkür ederiz. Birbirinize olan sevginiz ve hizmetiniz için de teşekkür ederiz. Gerçekten harikasınız!

Giriş

Eşim Anne ve ben, tam zamanlı görev liderleri olarak hizmet etmek üzere hizmet çağrısı aldıktan sonra ailemiz, görev yerine gelmeden önce her görevlinin ismini öğrenmeye karar verdi. Fotoğraflar bulduk, bilgi kartları oluşturduk ve yüzleri incelemeye ve isimleri ezberlemeye başladık.

Oraya vardığımızda, görevlilerle tanışma konferansları düzenledik. Birbirimizle tanışırken, dokuz yaşındaki oğlumuza kulak misafiri oldum:

“Tanıştığımıza memnun oldum Sam!”

“Rachel, nerelisin?”

“Vay canına, David, ne kadar uzunsun!”

Telaşa kapılarak oğlumuzun yanına gittim ve şöyle fısıldadım, “Hey, görevlilere hitap ederken Yaşlı ya da Kızkardeş olarak hitap etmeyi hatırlayalım.”

Bana şaşkın bir bakış attı ve şöyle dedi: “Baba, onların isimlerini ezberlememiz gerektiğini sanıyordum.” Oğlumuz kendi anlayışına göre doğru olduğunu düşündüğü şeyi yaptı.

Peki, günümüz dünyasında hakikat anlayışımız nedir? Sürekli olarak güçlü düşüncelerin, taraflı haberlerin ve eksik verilerin bombardımanına maruz kalıyoruz. Aynı zamanda, bu bilgilerin hacmi ve kaynakları da hızla çoğalıyor. Hakikatin farkına varma ihtiyacımız, hiç bu kadar önemli olmamıştı!

Hakikat, Tanrı ile ilişkimizi kurmamız ve güçlendirmemiz, huzur ve sevinç bulmamız ve ilahi potansiyelimize ulaşmamız için çok önemlidir. Bugün, aşağıdaki soruları ele alalım:

  • Hakikat nedir ve neden önemlidir?

  • Hakikati nasıl buluruz?

  • Hakikati bulduğumuzda onu nasıl paylaşabiliriz?

Hakikat Sonsuzdur

Rab kutsal yazılarda bize “Hakikat, var olduğu gibi ve var olmuş olduğu gibi ve var olacağı gibi şeylerin bilgisidir” diye öğretir (Öğreti ve Antlaşmalar 93:24). Hakikat, “ne yaratılabilir ne de yapılabilir” (Öğreti ve Antlaşmalar 93:29) ve “sonu yoktur” (Öğreti ve Antlaşmalar 88:66).1 Hakikat mutlaktır, sabittir ve değişmezdir. Başka bir deyişle, hakikat sonsuzdur.2

Hakikat, ayartmadan kandırılmadan,3 iyiyi kötüden ayırabilmemize,4 korunabilmemize5 ve teselli ve şifa bulmamıza yardımcı olur.6 Hakikat, davranışlarımıza yol gösterebilir,7 bizi özgür kılabilir,8 bizi kutsal kılabilir9 ve bizi sonsuz yaşama götürebilir.10

Tanrı Sonsuz Hakikati Vahiy Eder

Tanrı, Kendisini, İsa Mesih’i, Kutsal Ruh’u, peygamberleri ve bizi kapsayan bir vahiy ilişkileri ağı aracılığıyla bize sonsuz hakikati vahiy eder. Bu süreçte her bir katılımcının oynadığı farklı, fakat birbiriyle bağlantılı rolleri müzakere edelim.

Birincisi, Tanrı sonsuz hakikatin kaynağıdır.11 O ve Oğlu İsa Mesih,12 hakikate dair mükemmel bir anlayışa sahiptirler ve her zaman gerçek ilkeler ve yasalarla uyum içinde hareket ederler.13 Bu güç, Onlar’ın dünyalar yaratmasına ve yönetmesine,14 ayrıca her birimizi mükemmel bir şekilde sevmesine, yönlendirmesine ve yetiştirmesine olanak sağlar.15 Onlar’ın kutsamalarından yararlanabilmemiz için, bizden hakikati anlamamızı ve uygulamamızı isterler.16 Hakikati bizzat Kendileri ya da daha genel olarak Kutsal Ruh, melekler ya da yaşayan peygamberler gibi haberciler aracılığıyla aktarabilirler.

İkincisi, Kutsal Ruh tüm hakikate tanıklık eder.17 Bize hakikatleri doğrudan veya başkaları tarafından öğretilen hakikatin şahitleri aracılığıyla vahiy eder. Ruh’tan gelen izlenimler, genellikle zihnimize düşünceler, kalplerimize duygular olarak gelir.18

Üçüncüsü, peygamberler hakikati Tanrı’dan alırlar ve bu hakikati bizimle paylaşırlar.19 Hakikati kutsal yazılardaki geçmiş zaman peygamberlerinden20 ve genel konferanslar ve diğer resmi kanallar aracılığıyla yaşayan peygamberlerden öğreniriz.

Son olarak, siz ve ben bu süreçte çok önemli bir rol oynarız. Tanrı bizden hakikati aramamızı, tanımamızı ve ona göre hareket etmemizi bekler. Hakikati kabul etme ve uygulama yeteneğimiz, Baba ve Oğul ile olan ilişkimizin gücüne, Kutsal Ruh’un etkisine karşı duyarlılığımıza ve son zaman peygamberleriyle olan uyumumuza bağlıdır.

Şeytan’ın bizi hakikatten uzak tutmak için çalıştığını hatırlamalıyız. O, hakikat olmadan sonsuz yaşama ulaşamayacağımızı bilir. O, kafamızı karıştırmak ve dikkatimizi Tanrı’nın bildirdiği şeylerden uzaklaştırmak için hakikatin iplerini dünyevi felsefelerle örer.21

Sonsuz Hakikati Aramak, Tanımak ve Uygulamak

Sonsuz hakikati ararken aşağıdaki iki soru,22 bir kavramın Tanrı’dan mı yoksa başka bir kaynaktan mı geldiğini anlamamıza yardımcı olabilir:

  • Bu kavram kutsal yazılarda ve yaşayan peygamberler tarafından tutarlı bir şekilde öğretiliyor mu?

  • Bu kavram Kutsal Ruh’un şahitliğiyle doğrulanıyor mu?

Tanrı öğretisel hakikatleri peygamberler aracılığıyla vahiy eder ve Kutsal Ruh bu hakikatleri bize doğrular ve bunları uygulamamıza yardımcı olur.23 Bu ruhsal izlenimleri aramalı ve geldiklerinde onları kabul etmeye hazır olmalıyız.24 Alçakgönüllü olduğumuzda,25 içtenlikle dua ettiğimizde ve Tanrı’nın sözlerini çalıştığımızda26 ve O’nun emirlerini yerine getirdiğimizde, Ruh’un şahitliğini en iyi şekilde algılayabiliriz.27

Kutsal Ruh bize belirli bir hakikati doğruladığında, bu ilkeyi uygulamaya koydukça anlayışımız derinleşir. Zamanla bu ilkeye tutarlı bir şekilde uydukça, bu hakikate dair kesin bir bilgi ediniriz.28

Örneğin, hatalar yaptım ve kötü seçimlerden dolayı pişmanlık duydum. Ancak dua ederek, çalışarak ve İsa Mesih’e iman ederek tövbe ilkesine dair bir tanıklık edindim.29 Tövbe etmeye devam ettikçe, tövbe anlayışım daha da güçlendi. Kendimi Tanrı’ya ve O’nun Oğlu’na daha yakın hissettim. Artık günahın İsa Mesih aracılığıyla affedilebileceğini biliyorum, çünkü tövbenin nimetlerini her gün yaşıyorum.30

Hakikat Henüz Vahiy Edilmediğinde Tanrı’ya Güvenmek

Peki, henüz vahiy edilmemiş hakikati içtenlikle aradığımızda ne yapmalıyız? Gelmeyecek gibi görünen cevapları özleyen bizler için empati duyuyorum.

Rab, Joseph Smith’e şu öğüdü verdi: “Bu konu ile ilgili her şeyi … bildirmeyi uygun göreceğim güne kadar sessizliğini koru ” (Öğreti ve Antlaşmalar 10:37).

Ve Emma Smith’e şöyle açıkladı: “Görmediğin şeyler için söylenme, çünkü bunlar senden ve dünyadan gizlendi; bu gelecekteki bir gün için benim hikmetimdir” (Öğreti ve Antlaşmalar 25:4).

Ben de yürekten sorulan sorulara cevap aradım. Pek çok cevap geldi, bazıları ise gelmedi.31 Tanrı’nın bilgeliğine ve sevgisine güvenmeye devam ettikçe, O’nun emirlerini yerine getirdikçe ve bildiklerimize güvendikçe O, her şeyin doğrusunu vahiy edene kadar huzur bulmamıza yardım eder.32

Öğretiyi ve Prensibi Anlamak

Hakikati ararken, şu bilgi, öğreti ile prensip arasındaki farkı anlamaya yardımcı olur. Öğreti, Tanrı Birliğinin doğası, kurtuluş planı ve İsa Mesih’in kefaret amacıyla kurban oluşu gibi sonsuz hakikatlere atıfta bulunur. Prensip, öğretinin mevcut koşullara göre uygulanmasıdır. Prensip, Kilise’yi düzenli bir şekilde yönetmemize yardımcı olur.

Öğreti asla değişmezken, prensip zaman zaman değişir. Rab, öğretisini desteklemek ve Kilise prensiplerini çocuklarının ihtiyaçlarına göre değiştirmek için peygamberleri aracılığıyla çalışır.

Maalesef bazen prensip ile öğretiyi karıştırırız. Eğer farkı anlamazsak, prensipler değiştiğinde hayal kırıklığına uğrama riskiyle karşı karşıya kalırız ve hatta Tanrı’nın bilgeliğini veya peygamberlerin vahiy alma rolünü sorgulamaya bile başlayabiliriz.33

Sonsuz Hakikati Öğretmek

Hakikati Tanrı’dan aldığımızda, O bizi bu bilgiyi başkalarıyla paylaşmaya teşvik eder.34 Bunu bir sınıfa ders verirken, bir çocuğa rehberlik ederken veya bir arkadaşımızla sevindirici haber hakikatlerini müzakere ederken yaparız.

Amacımız, Kutsal Ruh’un dönüştürücü gücünü davet edecek şekilde hakikati öğretmektir..35 Rab’den ve O’nun peygamberlerinden gelen, yardımcı olabilecek bazı basit davetleri paylaşmama izin verin.36

  1. Cennetteki Baba’ya, İsa Mesih’e ve Onlar’ın temel öğretisine odaklanın.37

  2. Kutsal yazılara ve son zaman peygamberlerinin öğretilerine bağlı kalın.38

  3. Birden fazla yetkili tanık aracılığıyla oluşturulan öğretiye güvenin.39

  4. Spekülasyonlardan, kişisel görüşlerden veya dünyevi fikirlerden kaçının.40

  5. İlgili sevindirici haber hakikatleri bağlamında bir öğreti noktasını öğretin.41

  6. Ruh’un etkisini davet eden öğretme yöntemlerini kullanın.42

  7. Yanlış anlaşılmayı önlemek için net bir şekilde iletişim kurun.43

Sevgiyle Hakikati Konuşun

Hakikati nasıl öğrettiğimiz gerçekten önemlidir. Pavlus bizi “sevgiyle hakikati” konuşmaya teşvik etti (bkz. Efesliler 4:14–15). Hakikat, Mesih’e benzer bir sevgiyle iletildiğinde, bir başkasını kutsama şansına sahip olur.44

Sevgi olmadan öğretilen hakikat; yargılama, cesaret kırıklığı ve yalnızlık duygularına neden olabilir. Bu çoğu zaman kızgınlığa ve bölünmeye, hatta çatışmaya yol açar. Öte yandan, hakikat olmadan sevginin içi boştur ve gelişme vaadi yoktur.

Ruhsal gelişimimiz için hem hakikat hem de sevgi gereklidir.45 Hakikat, sonsuz hayatı kazanmak için gerekli olan öğretiyi, ilkeleri ve yasaları sağlarken, sevgi, doğru olanı kucaklamak ve ona göre hareket etmek için gerekli olan motivasyonu sağlar.

Bana sonsuz hakikati sevgiyle ve sabırla öğreten kişiler için sonsuza kadar minnettarım.

Sonuç

Son olarak, ruhuma demirlenen sonsuz hakikatleri paylaşayım. Bugün müzakere edilen ilkeleri takip ederek bu hakikatleri öğrendim.

Tanrı’nın Cennetteki Babamız olduğunu biliyorum.46 O her şeyi bilir,47 her şeye gücü yeter,48 ve mükemmel derecede sevgi doludur.49 Sonsuz hayatı kazanmamız ve O’nun gibi olmamız için bir plan yarattı.50

Bu planın bir parçası olarak bize yardım etmesi için Oğlu İsa Mesih’i gönderdi.51 İsa bize Baba’nın isteğini yerine getirmeyi52 ve birbirimizi sevmeyi öğretti.53 O bizim günahlarımızın kefaretini ödedi54 ve çarmıhta canını verdi.55 Üç gün sonra ölümden dirildi.56 Mesih ve O’nun lütfu sayesinde dirileceğiz,57 affedilebiliriz,58 ve sıkıntılarımız içinde güç bulabiliriz.59

İsa, yeryüzündeki hizmeti sırasında Kilisesi’ni kurdu.60 Zamanla bu Kilise değişti ve hakikatler kayboldu.61 İsa Mesih, Peygamber Joseph Smith’in aracılığıyla Kilisesi’ni ve sevindirici haberin hakikatlerini iade etti.62 Ve bugün Mesih, Kilisesi’ni yaşayan peygamberler ve havariler aracılığıyla yönetmeye devam ediyor.63

Mesih’e geldiğimizde, sonunda “Mesih’te kusursuz” olabileceğimizi (Moroni 10:32), “tam bir sevinç” elde edebileceğimizi (Öğreti ve Antlaşmalar 93:33) ve “Baba’nın sahip olduğu her şeyi” alabileceğimizi biliyorum (Öğreti ve Antlaşmalar 84:38). Bu sonsuz hakikatlere İsa Mesih’in kutsal adıyla tanıklık ederim, amin.

Kaynaklar

  1. Ayrıca bkz. Mezmurlar 117:2; Öğreti ve Antlaşmalar 1:39.

  2. “Bazılarının şüphelerinin aksine gerçekten doğru ve yanlış diye bir şey vardır. Gerçekten de mutlak bir hakikat, sonsuz bir hakikat vardır. Günümüzün belalarından biri de çok az insanın hakikat için nereye başvuracağını bilmesidir” (Russell M. Nelson, “Pure Truth, Pure Doctrine, and Pure Revelation,” Liyahona, Kasım 2021, 6).

  3. Bkz. Joseph Smith—Matta 1:37.

  4. Bkz. Moroni 7:19.

  5. Bkz. 2. Nefi 1:9; Öğreti ve Antlaşmalar 17:8.

  6. Bkz. Yakup 2:8.

  7. Bkz. Mezmurlar 119:105; 2. Nefi 32:3.

  8. Bkz. Yuhanna 8:32; Öğreti ve Antlaşmalar 98:8.

  9. Bkz. Yuhanna 17:17.

  10. Bkz. 2. Nefi 31:20.

  11. Bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 88:11-13; 93:36

  12. Bkz. Yuhanna 5:19–20; 7:16; 8:26; 18:37; Musa 1:6.

  13. Bkz. Alma 42:12–26; Öğreti ve Antlaşmalar 88:41.

  14. Bkz. Musa 1:30-39.

  15. Bkz. 2. Nefi 26:24.

  16. Bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 82:8-9.

  17. Bkz. Yuhanna 16:13; Yakup 4:13; Moroni 10:5; Öğreti ve Antlaşmalar 50:14; 75:10; 76:12; 91:4; 124:97.

  18. Bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 6:22–23; 8:2–3.

  19. Bkz. Yeremya 1:5, 7; Amos 3:7; Matta 28:16–20; Moroni 7:31; Öğreti ve Antlaşmalar 1:38; 21:1–6; 43:1–7. Peygamber, “Tanrı tarafından çağrılan ve Tanrı adına konuşan bir adamdır. Tanrı’nın bir habercisi olan peygamber, Tanrı’dan emirler, peygamberlikler ve vahiyler alır. Tanrı’nın isteğini ve gerçek kişiliğini insanlara bildirmek ve O’nun insanlarla olan ilişkilerinin anlamını göstermek onun sorumluluğudur. Peygamber günahları kınar ve sonuçlarını önceden bildirir. Doğruluğun sözcüsüdür. Peygamberler zaman zaman insanlığa yararlı olması için ilham alarak geleceği önceden bildirir. Ancak onun birinci sorumluluğu, Mesih hakkında şahitlik etmektir. İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi’nin Başkanı, bugün Tanrı’nın yeryüzündeki peygamberidir. Birinci Başkanlık ve Oniki Havariler’in üyeleri, peygamberler, görenler ve vahiy bildirenler olarak desteklenmektedirler” (Kutsal Yazılar Rehberi, “Peygamber” Sevindirici Haber Kütüphanesi). Bu ilkelerin örnekleri, Adem’in (bkz. Moses 6:51–62), Hanok’un (bkz. Musa 6:26–36), Nuh’un (bkz. Musa 8:19, 23–24), İbrahim’in (bkz. Yaratılış 12:1–3; İbrahim 2:8–9), Musa’nın (bkz. Mısır’dan Çıkış 3:1–15; Musa 1:1–6, 25–26), Petrus’un (bkz. Matta 16:13–19) ve Joseph Smith’in (bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 5:6–10; 20:2; 21:4–6) hayatında bulunur.

  20. Bkz. 2. Timoteos 3:16.

  21. Bkz. Yuhanna 8:44; 2. Nefi 2:18; Öğreti ve Antlaşmalar 93:39; Musa 4:4.

  22. Bkz. 1. Nefi 10:19. Başkan Dallin H. Oaks şu talimatı verdi: “[Tanrı’nın] hakikatini ararken ve bu arayış için kaynakları seçerken dikkatli olmalıyız. Seküler şöhreti veya otoriteyi nitelikli kaynaklar olarak değerlendirmemeliyiz. … Din hakkındaki hakikati aradığımızda, bu arayışa uygun dua, Kutsal Ruh’un tanıklığı ve kutsal yazıları ve modern peygamberlerin sözlerini çalışma gibi ruhsal yöntemleri kullanmalıyız” (“Truth and the Plan,” Liyahona, Kasım 2018, 25).

  23. Yaşlı D. Todd Christofferson şunları öğretti: “Havariler ve peygamberler… Tanrı’nın sözünü duyururlar, ancak buna ek olarak, erkeklerin ve kadınların ve hatta çocukların genellikle dua ve kutsal yazıları çalışmaya yanıt olarak, ilahi ilhamdan bir şeyler öğrenebileceklerine ve bununla yönlendirilebileceklerine inanırız. … İsa Mesih’in Kilisesi’nin üyelerine, Cennetteki Baba’larıyla sürekli bir iletişimi kolaylaştıran Kutsal Ruh armağanı verilir. … Bu, her üyenin Kilise adına konuştuğu veya kilisenin öğretilerini tanımlayabildiği anlamına gelmez; ancak her biri, kendi hayatındaki zorluklar ve fırsatlarla başa çıkmada ilahi rehberlik alabilir” (“The Doctrine of Christ,” Liyahona, Mayıs 2012, 89–90, not 2).

  24. Bkz. 2. Nefi 33:1-2.

  25. Bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 1:28.

  26. Bkz. Moroni 10:3–5; Öğreti ve Antlaşmalar 9:7–9; 84:85.

  27. Bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 5:35; 63:23; 93:27–28. Ciddi çabalarımıza rağmen, bazılarımız zihinsel sağlık sorunları nedeniyle hâlâ Ruh’u hissetmekte zorluk yaşayabilir. Depresyon, anksiyete ve diğer nörolojik durumlar Kutsal Ruh’u fark etmeyi karmaşık hale getirebilir. Böyle durumlarda Rab bizi sevindirici habere göre yaşamaya devam etmeye davet eder ve O bizi kutsayacaktır (bkz. Mosiya 2:41). Kutsal müzik dinlemek, hizmet etmek veya doğada vakit geçirmek gibi, Ruh’un meyvelerini hissetmemize (bkz. Galatyalılar 5:22-23) ve Tanrı ile bağlantımızı güçlendirmemize yardımcı olacak ek faaliyetler arayabiliriz.

    Yaşlı Jeffrey R. Holland şunu ifade etti: “Peki, siz veya sevdikleriniz zihinsel veya duygusal zorluklarla karşı karşıya kaldığınızda, bunlara en iyi şekilde nasıl tepki verirsiniz? Her şeyden önce, sizi kavrayabileceğinizden daha çok seven Cennetteki Babanız’a olan inancınızı asla kaybetmeyin. … Rab’bin Ruhu’nu hayatınıza getiren, zamanla test edilmiş adanmışlık uygulamalarını sadakatle takip edin. Ruhsal sağlığınızın anahtarlarını elinde bulunduranlardan tavsiyeler alın. Rahiplik kutsamalarını isteyin ve bunların değerini bilin. Her hafta Rab’bin sofrasına katılın ve İsa Mesih’in Kefareti’nin mükemmelleştirici vaatlerine sıkı sıkıya sarılın. Mucizelere inanın. Pek çok mucizenin, diğer tüm göstergeler umudun kaybolduğunu gösterdiği bir zamanda geldiğini gördüm. Umut asla kaybolmaz” (“Like a Broken Vessel,” Liyahona, Kasım 2013, 40–41).

  28. Bkz. Yuhanna 7:17; Alma 32:26-34. Sonuçta Tanrı, biz her şeyi anlayana kadar “satır üzerine satır, emir üzerine emir” şeklinde hakikati öğrenmemizi ister (bkz. Süleyman’ın Özdeyişleri 28:5; 2. Nefi 28:30; Öğreti ve Antlaşmalar 88:67; 93:28).

  29. Bkz. 1. Yuhanna 1:9–10; 2:1–2

  30. Başkan Russell M. Nelson şöyle açıkladı: “Bireysel gelişimimiz için hiçbir şey, düzenli ve günlük tövbeye odaklanmaktan daha özgürleştirici, daha yüceltici veya daha önemli olamaz. Tövbe bir olay değildir, bir süreçtir. Mutluluğun ve iç huzurun anahtarı budur. Tövbe, imanla birleştiği zaman, İsa Mesih’in Kefareti’nin gücüne erişimimizi mümkün kılar” (“Daha İyisini Yapabiliriz ve Daha İyi Olabiliriz,” Liyahona, Mayıs 2019, 67).

  31. Tanrı’nın bazı sonsuz hakikatleri bizden saklamasının tüm nedenlerini bilmiyorum ama Yaşlı Orson F. Whitney ilginç bir fikir verdi: “Görmeden inanmak bereket getirir, çünkü iman etmek, insanın dünyevi varoluşunun en büyük hedeflerinden biri olan ruhsal gelişmeyi sağlar; bilgi ise inancı yutarak iman etmeyi engeller ve böylece bu gelişmeyi aksatır. ‘Bilgi güçtür’ ve her şey zamanı geldiğinde bilinmelidir. Fakat erken bilgi, yanlış zamanda bilmek hem ilerleme hem de mutluluk açısından ölümcüldür” (“The Divinity of Jesus Christ,” Improvement Era, Ocak 1926, 222; ayrıca bkz. Liyahona, Aralık 2003, 14–15).

  32. Bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 76:5-10. Rab ayrıca Hyrum Smith’e şöyle öğüt verdi, “Sözümü bildirmeye çalışma ama ilk önce sözümü elde etmeye çalış. … Sessizliğini koru [ve] sözümü … araştır” (Öğreti ve Antlaşmalar 11:21–22). Peygamber Alma, cevaplanmamış soruların ele alınmasına ilişkin şöyle bir örnek verir: “Bu sırlar şimdilik bana tümüyle bildirilmemiş olduğundan bu konuda fazla bir şey söylemek istemiyorum” (Alma 37:11). Ayrıca oğlu Koriyanton’a şöyle açıkladı, “saklı tutulan nice sırlar vardır ki onları Tanrı’nın kendisinden başka hiç kimse bilmez” (Alma 40:3). Ayrıca Nefi’nin kendisine cevaplayamayacağı bir soru sorulduğunda verdiği yanıttan da güç aldım: “Tanrı’nın, çocuklarını sevdiğini biliyorum; ancak bütün bu şeylerin anlamını bilmiyorum” (1. Nefi 11:17).

  33. Benzer şekilde, kültürel gelenekler de öğreti veya prensip değildir. Öğreti ve prensibi takip etmemize yardımcı olurlarsa faydalı olabilirler, fakat aynı zamanda gerçek ilkelere dayanmıyorlarsa ruhsal gelişimimize de engel olabilirler. İsa Mesih’e olan inancımızı geliştirmeyen veya sonsuz yaşama doğru ilerlememize yardımcı olmayan geleneklerden kaçınmalıyız.

  34. Bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 15:5; 88:77–78.

  35. Bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 50:21-23.

  36. Şubat 2023’te Birinci Başkanlık ve Oniki Havariler Kurulu tarafından onaylanan “Öğretisel Saflığı Sağlamaya İlişkin İlkeler” belgesinden uyarlanmıştır.

  37. Bkz. 1. Nefi 15:14. Rab, hizmetkarlarına, Kendi sevindirici haberinin temelinde olmayan ağır öğretiler veya kavramlara odaklanmaktan kaçınmaları talimatını verdi: “Ve ağır öğretiler hakkında konuşmayacaksın, tersine tövbe etmeyi ve Kurtarıcı’ya imanı ve vaftiz yoluyla ve ateş, evet, hatta Kutsal Ruh aracılığıyla günahlardan bağışlanmayı bildireceksin” (Öğreti ve Antlaşmalar 19:31).

    Yaşlı Neil L. Andersen şöyle açıkladı: “Kurtarıcı İsa Mesih’e ve O’nun kefaret amacıyla kurban oluşunun armağanına odaklanalım. Bu, kendi hayatımızdan bir tecrübe anlatamayacağımız ya da başkalarının düşüncelerini paylaşamayacağımız anlamına gelmez. Konumuz; aileler, hizmet etmek, tapınaklar veya yakın zamandaki bir görevle ilgili olsa da, … her şey Rab İsa Mesih’i işaret etmelidir (“Mesih Hakkında Konuşuruz,” Liyahona, Kasım 2020, 89–90).

  38. Bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 28:2–3, 8. Peygamber Alma, sevindirici haberi vaaz etmekle görevlendirilenlere şu uyarıda bulundu: “[onun] öğrettiklerinin ve kutsal peygamberlerin ağzından söylenmiş olan sözlerin dışında hiçbir şey [öğretmeyin]” (Mosiya 18:19).

    Başkan Henry B. Eyring şöyle bildirdi, “Standart eserlerde ve öğretiyi ilan etme sorumluluğu olan peygamberlerin öğretilerinde yer alan Kilise’nin temel öğretilerini öğretmeliyiz” (“The Lord Will Multiply the Harvest” [Genel Otorite ile bir akşam, 6 Şubat, 1998], Teaching Seminary: Preservice Readings [2004], 96).

    Yaşlı D. Todd Christofferson şöyle tanıklık etti: “Kilise’de bugün, aynı eskiden olduğu gibi, Mesih’in öğretisinin kurulması ya da öğretisel sapmaların düzeltilmesi, Rab’bin havarisel yetki bahşettiği kişilere verilen ilahi vahiyle ilgili bir konudur” (“The Doctrine of Christ,” 86).

  39. Bkz. 2. Korintliler 13:1; 2. Nefi 11:3; Eter 5:4; Öğreti ve Antlaşmalar 6:28. Yaşlı Neil L. Andersen şu gözlemde bulundu: “Birkaç kişi, bir Kilise liderinin onlarca yıl önce yaptığı ve öğretimizle uyumsuz görünen bir açıklama bulduğunda kendi inançlarını sorgular. Kilise öğretisini belirleyen önemli bir ilke vardır. Öğreti, Birinci Başkanlık ve Oniki Havariler Kurulu’nun 15 üyesinin tamamı tarafından öğretilmektedir. Bu, bir konuşmanın belirsiz bir paragrafında gizli değildir. Gerçek ilkeler sık sık ve birçok kişi tarafından öğretilir. Öğretimizi bulmak zor değildir” (“Trial of Your Faith,” Liyahona, Kasım 2012, 41).

    Yaşlı D. Todd Christofferson da benzer şekilde şunu öğretti: “Geçmişte ya da günümüzde bir Kilise lideri tarafından yapılan her açıklamanın mutlaka bir öğreti oluşturmadığı unutulmamalıdır. Kilise’de genel olarak, bir lider tarafından tek bir durumda yapılan bir beyanın, iyi düşünülmüş olsa da kişisel bir görüşü temsil ettiği, tüm Kilise için resmi veya bağlayıcı olması amaçlanmadığı genel olarak anlaşılmaktadır” (“The Doctrine of Christ,” 88).

  40. Bkz. 3. Nefi 11:32, 40. Başkan Gordon B. Hinckley şunları söyledi: “Kilise öğretisini saf tutmanın öneminden daha önce bahsetmiştim. … Bu konuda endişeleniyorum. Öğretisel öğretimdeki küçük sapmalar büyük ve kötü yalanlara yol açabilir” (Teachings of Gordon B. Hinckley [1997], 620).

    Başkan Dallin H. Oaks, bazılarının “bir peygamberin öğretilerinden birkaç cümle seçip bunları kendi siyasi gündemlerini veya diğer kişisel amaçlarını desteklemek için kullananlar” olduğu konusunda uyardı. … Siyasi, mali veya başka türlü özel bir gündemi desteklemek için bir peygamberin sözlerini çarpıtmak, peygamberi takip etmek değil, manipüle etmeye çalışmaktır” (“Our Strengths Can Become Our Downfall” [Brigham Young Üniversitesi ateşbaşı toplantısı, 7 Haziran 1992], 7, speeches.byu.edu).

    Başkan Henry B. Eyring şu uyarıda bulundu: “Kutsal Ruh öğretinin doğru olduğunu teyit ettiği zaman öğreti kendi gücüne kavuşur. … Kutsal Ruh’a ihtiyacımız olduğu için, tedbirli davranmalı ve doğru öğretiyi öğretmenin ötesine gitmemeye dikkat etmeliyiz. Kutsal Ruh, Hakikatin Ruhu’dur. Spekülasyonlardan ve kişisel yorumlardan uzak kalarak, O’nun onayını davet etmiş oluruz. Bunu yapmak zor olabilir. … Yeni veya sansasyonel bir şeyi denemek cezbedici olabilir. Ancak biz sadece doğru öğretiyi öğretmeye dikkat ettiğimizde, Kutsal Ruh’u yoldaşımız olarak davet etmiş oluruz. Sahte öğretilerden sakınmanın, hatta sahte öğretilere hiç yaklaşmamanın en emin yolu sade öğretiler öğretmektir. Sadelik sayesinde güvenlik sağlanır ve kaybedilen azdır” (“The Power of Teaching Doctrine,” Liyahona, Temmuz 1999, 86).

    Yaşlı Dale G. Renlund şöyle öğretti: “Daha fazla anlayış aramak ruhsal gelişimimizin önemli bir parçasıdır, ancak lütfen dikkatli olun. Mantık yürütmek, vahiyin yerini alamaz. Spekülasyon, daha büyük ruhsal bilgiye öncülük etmeyecektir, ama bizim aldanmamıza yol açabilir veya dikkatimizi vahiy edilenlerden saptırabilir” (“İlahi Doğanız ve Ebedi Kaderiniz,” Liyahona, Mayıs 2022, 70).

  41. Bkz. Matta 23:23. Başkan Joseph F. Smith şu uyarıda bulundu: “Hakikatin bir parçasını alıp ona sanki tamamıymış gibi davranmak çok akıllıca olmaz. … Mesih’in sevindirici haberinin vahiy edilen tüm ilkeleri, kurtuluş planında gerekli ve esastır.” Ayrıca şöyle açıkladı: “Bunlardan herhangi birini almak, onu sevindirici haber hakikatinin tüm planından ayırmak, onu özel bir hobi haline getirmek ve kurtuluşumuz ve ilerlememiz için ona güvenmek, ne iyi bir prensip ne de sağlam bir öğretidir. … Bunların hepsi gereklidir” (Gospel Doctrine, 5. baskı [1939], 122).

    Yaşlı Neal A. Maxwell şöyle açıkladı: “Sevindirici haberin ilkeleri … senkronizasyon gerektirir. Birbirlerinden ayrıldıklarında veya izole edildiklerinde, insanların bu öğretilere ilişkin yorumları ve uygulamaları çılgınca olabilir. Sevgi, eğer yedinci emir tarafından kontrol edilmezse, dünyevi hale gelebilir. Beşinci emrin, ebeveynleri onurlandırmaya yönelik övgüye değer vurgusu, ilk emir tarafından kontrol edilmediği sürece, Tanrı’dan ziyade hatalı ebeveynlere koşulsuz sadakatle sonuçlanabilir. … Sabır bile ‘Kutsal Ruh tarafından yönlendirildiği zaman keskin bir şekilde azarlayarak’ dengelenir [Öğreti ve Antlaşmalar 121:43]” (“Behold, the Enemy Is Combined,” Ensign, Mayıs 1993, 78–79).

    Başkan Marion G. Romney şu talimatı verdi: “İsa’nın emrettiği şekilde kutsal yazıların öğrettiklerini keşfetmek amacıyla [kutsal yazıları] araştırmak, önceden belirlenmiş bir sonucu desteklemek için kullanılabilecek pasajları bulmak amacıyla onları karıştırmaktan çok farklıdır” (“Records of Great Worth,” Ensign, Eylül 1980, 3).

  42. Bkz. 1. Korintliler 2:4; Moroni 6:9. Yaşlı Jeffrey R. Holland, İsa Mesih’in sevindirici haberini Kutsal Ruh’un gücü aracılığıyla ruhsal aydınlanmaya yol açacak şekilde iletme ihtiyacını vurguladı: “Rab hiçbir zaman Kilise’ye, sevindirici haberi ‘Ruh aracılığıyla, hatta hakikati öğretmek için gönderilen Tesellici aracılığıyla’ öğretmemiz konusunda bundan daha kesin bir öğüt vermemiştir.’ Sevindirici haberi ‘hakikatin Ruhu aracılığıyla’ mı öğretiyoruz? O şöyle sordu. Yoksa bunu ‘başka bir şekilde mi öğretiyoruz? Ve eğer başka bir şekilde ise, ‘bu Tanrı’dan değildir’ diye uyarır [Öğreti ve Antlaşmalar 50:14, 17–18]. … Ruh’un göklerden gelen canlandırıcı etkisi olmadan hiçbir ebedi öğrenme gerçekleşemez. … Üyelerimizin aslında istediği de budur. … İmanlarının kuvvetlenmesini, umutlarının tazelenmesini isterler. Kısacası, Tanrı’nın güzel sözüyle beslenmek, cennetin güçleriyle güçlenmek isterler” (“A Teacher Come from God,” Ensign, Mayıs 1998, 26).

  43. Bkz. Alma 13:23. Cennetteki Babamız hakkında konuşan Başkan Russell M. Nelson şöyle tanıklık etti: “O, basit, sessiz ve öylesine şaşırtıcı bir sadelikle iletişim kurar ki, O’nu yanlış anlayamayız” (“O’nu Dinleyin,” Liyahona, Mayıs 2020, 89).

  44. Bkz. Mezmurlar 26:3; Romalılar 13:10; 1. Korintliler 13:1–8; 1. Yuhanna 3:18.

  45. Bkz. Mezmurlar 40:11.

  46. Bkz. Romalılar 8:16.

  47. Bkz. 1. Samuel 2:3; Matta6:8; 2. Nefi 2:24; 9:20.

  48. Bkz. Yaratılış 17:1; Yeremya 32:17; 1. Nefi 7:12; Alma 26:35.

  49. Bkz. Yeremya 31:3; 1. Yuhanna 4:7–10; Alma 26:37.

  50. Bkz. 2. Nefi 9; Öğreti ve Antlaşmalar 20:17–31; Musa 6:52–62.

  51. Bkz. Yuhanna 3:16; 1. Yuhanna 4:9–10.

  52. Bkz. Yuhanna 8:29; 3. Nefi 27:13.

  53. Bkz. Yuhanna 15:12; 1. Yuhanna 3:11.

  54. Bkz. Luka 22:39-46.

  55. Bkz. Yuhanna 19:16-30.

  56. Bkz. Yuhanna 20:1-18.

  57. Bkz. 1. Korintliler 15:20–22; Mosiya 15:20–24; 16:7–9; Öğreti ve Antlaşmalar 76:16–17.

  58. Bkz. Elçilerin İşleri 11:17–18; 1. Timoteos 1:14–16; Alma 34:8–10; Moroni 6:2–3, 8; Öğreti ve Antlaşmalar 19:13–19.

  59. Bkz. Matta 11:28–30; 2. Korintliler 12:7–10; Filipililer 4:13; Alma 26:11–13.

  60. Bkz. Matta 16:18–19; Efesliler 2:20.

  61. Bkz. Matta 24:24; Elçilerin İşleri 20:28–30.

  62. Bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 20:1–4; 21:1–7; 27:12; 110; 135:3; Joseph Smith Tarihi 1:1–20.

  63. Bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 1:14, 38; 43:1–7; 107:91–92.