Kapitulo 28
Ang Dalan sa Ginoo
“Wala na siya.”
Si Presidente Gordon B. Hinckley namoypoy samtang gisulti niya ang mga pulong diha sa telepono. Sa pikas habig sa linya ang iyang asawa, si Marjorie. Madungog niya nga siya naghilak. Nag-ampo sila nga kini nga adlaw dili gayod moabot.
Marso 3, 1995 kadto. Sayo nianang buntaga, nahibaloan ni Presidente Hinckley nga si Presidente Howard W. Hunter namatay sa panimalay. Si Presidente Hunter nakadawat og pagtambal alang sa kanser, ug ang iyang panglawas paspas nga nagkaluya. Apan si Presidente Hinckley nakalitan gihapon sa balita. Siya ug si Presidente Thomas S. Monson nakaadto kausa sa apartment sa propeta ug mitanyag og kahupayan ni Sister Inis Hunter. Dayon miadto sila sa laing lawak ug misugod sa paghimo sa mahinungdanong mga tawag sa telepono.
Sa pagkahuman sa iyang pagtawag ni Marjorie, si Presidente Hinckley mibati og hilabihan kaguol. Nagserbisyo siya sa Ginoo kauban ni Presidente Hunter sobra sa traynta ka tuig, ug karon nawad-an siya og usa ka buotan, mabination, ug maalamon nga higala. Ang kamatayon sa propeta nakapahimo usab niya nga senior nga apostol, nga nagpasabot nga ang pagkalider sa Simbahan nakapatong sa iyang mga abaga. Mibati siya og wala damha nga kasubo.
“Ang akong mahimo mao lamang ang pag-ampo ug pagpangayo og tabang,” siya naghunahuna.
Lima ka adlaw ang milabay, si Presidente Hinckley ang nagdumala sa lubong ni Presidente Hunter sa Salt Lake Tabernacle. “Ang mortal nga kinabuhi ni Presidente Hunter mas naglabi ang misyon kaysa panarbaho,” siya miingon sa mga nagbangotan. “Ang iyang tingog nag-una ug kusganon sa pagpadayag sa mga pagtulun-an sa ebanghelyo ni Jesukristo ug sa pagpadayon sa buhat sa Simbahan.”
Bisan og ang siyam ka bulan ni Presidente Hunter diha sa kapangulohan mao ang labing mubo nga panahon kay ni bisan kinsa nga mga pangulo sa Simbahan, daghan siya og nahimo samtang anaa sa katungdanan. Ang Unang Kapangulohan nagpadala og makitawhanong kahupayan ngadto sa mga biktima nga nagkulang sa mga pagkaon didto sa Laos sa habagatang silangan sa Asya, gubat sibil sa Rwanda sa silangang Africa, ug sa mga pagbaha ug mga sunog sa habagatang bahin sa Estados Unidos. Bisan kon ang iyang luya nga panglawas nakahatag og limitasyon sa iyang abilidad sa pagbiyahe, nakapahinungod siya og mga templo sa duha ka siyudad sa U.S.—sa Orlando, Florida, ug sa Bountiful, Utah. Niadtong Disyembre 11, 1994, mibiyahe siya ngadto sa Siyudad sa Mexico sa pag-organisar sa ikaduha ka libo nga stake sa Simbahan.
Usa sa iyang labing mahinungdanon nga kabilin isip apostol, hinuon, mao ang iyang gugma alang sa tanang katawhan, bisan unsa pa ang relihiyon. Siya adunay halawom nga espirituwal nga koneksiyon ngadto sa Balaan nga Yuta. Sa wala pa siya mamatay, nagplano siya nga mobalik sa Jerusalem uban ni Elder Jeffrey R. Holland, nga niining higayona usa ka sakop sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles, alang sa usa ka kataposang pagbisita. Naguol siya nga ang iyang nagkaluya nga panglawas nakapugong niya sa pag-adto.
Pagka-Marso 9, ang adlaw human sa lubong ni Presidente Hunter, si Presidente Hinckley nakamata og sayo ug dili makatulog og balik. Ang gibug-aton sa iyang bag-ong mga responsibilidad—ug ang mga desisyon nga iyang pagahimoon—nakapaluya niya.
Nakadesisyon siya nga magpuasa ug mogahin og pipila ka oras nga mag-inusara diha sa Salt Lake Temple. Siya adunay yawe sa lawak sa ikaupat nga andana diin ang Unang Kapangulohan ug ang Korum sa Napulog Duha ka Apostoles magmiting kada semana. Didto iyang gihubo ang iyang mga sapatos, nagsul-ob og puti nga mga tsinelas sa templo, ug nagbasa sa mga kasulatan.
Kadugayan, ang iyang mga mata nakatutok sa tulo ka hulagway sa Manluluwas nga anaa sa bungbong. Ang usa niini naghulagway sa Paglansang sa Krus, ug si Presidente Hinckley lawom nga naghunahuna mahitungod sa bugti nga gibayad sa Manluluwas sa pagtubos kaniya. Naghunahuna na usab siya sa iyang hilabihan ka bug-at nga mga responsibilidad isip propeta sa Ginoo, ug mihilak siya ingon nga ang mga pagbati og pagkadili angayan misanap kaniya.
Iyang gipunting ang iyang pagtagad ngadto sa usa ka painting ni Joseph Smith sa amihanang bahin nga bungbong. Sa iyang tuo, sa silangang bahin nga bungbong, mao ang mga litrato sa matag presidente sa Simbahan gikan ni Brigham Young ngadto ni Howard W. Hunter. Si Presidente Hinckley mitan-aw sa matag litrato. Personal niyang nakaila ang matag presidente sa Simbahan sukad ni Heber J. Grant. Sila mibutang og hilabihan nga pagsalig diha kaniya, ug siya nahigugma nila. Karon, samtang nagtan-aw siya sa mga litrato, murag nabuhi sila. Gibati niya nga ang ilang mga mata nagtan-aw niya, hilom nga nagdasig kaniya ug nagpasalig sa ilang suporta. Dili siya kinahanglang mahadlok.
Nagluhod, si Presidente Hinckley mipadangat sa mga pangutana ngadto sa Ginoo ug, pinaagi sa gahom sa Espiritu, nakadawat sa Iyang pulong kalabot niini. Ang kasingkasing ug hunahuna ni Presidente Hinckley napuno sa kalinaw ug kaseguroan, ug siya nasayod nga siya adunay kadasig sa pagpadayon sa buhat.
Nakadesisyon na siya nga tawagon si Thomas S. Monson isip iyang unang magtatambag. Karon mibati siya og kadasig nga tawagon si Elder James E. Faust isip iyang ikaduhang magtatambag. Samtang nagluhod pa, nag-ampo sya alang sa pagkompirmar bahin niini nga pagpili, ug ang kainit gibati sa iyang kasingkasing.
Sa kaulahian, samtang namalandong siya bahin niini nga adlaw, mas niarang-arang ang gibati ni Presidente Hinckley mahitungod sa iyang bag-ong tawag. “Nanghinaot ko nga nabansay ko sa Ginoo sa pagbuhat sa unsay Iyang gilaoman nako,” siya misulat sa iyang journal. “Ihatag nako Kaniya ang hingpit nga kamaunongon, ug ako magtinguha gayod sa Iyang giya.”
Niini gihapon nga higayon, si Darius Gray ug si Marie Taylor kanunay nga nagbisita sa Utah State Prison aron makighimamat sa gatosan ka binilanggo nga nagkuha og impormasyon sa genealogy gikan sa mga rekord sa Freedman’s Bank.
Ang mga boluntaryo nagtrabaho sa sentro sa family history tapad sa chapel sa bilanggoan. Aron makasulod didto, si Darius ug si Marie kinahanglang moagi sa daghang bug-at nga mga ganghaan nga ginama sa metal, gisirado nga mga pultahan, ug giguwardiyahan nga mga pasilyo. Si Darius medyo nakuyawan sa unang higayon nga gidala siya ni Marie, ilabi na sa mga dapit diin gilibotan sila sa mga binilanggo. Apan karon moadto na siya sa bilanggoan matag pipila ka semana, ug naanad na siya niini.
Sa dihang ang proyekto sa pagkuha sa mga impormasyon gisugdan, ang genealogical research naghimo og dagko nga mga kausaban. Ang mga computer paspas nga mipuli sa mga aparador sa mga file ug giimprinta nga mga indeks, naghimo sa buhat sa pagpangolekta ug sa pag-akses sa mga datos nga mas epektibo. Atol sa mga 1970 ug mga ’80, ang Simbahan misugod sa pagpahiangay sa bag-ong teknolohiya ngadto sa buhat sa templo ug family history. Ug sa sayo sa mga 1990, ang Simbahan nakapalambo na og TempleReady, usa ka programa sa computer nga nagtugot sa mga patron nga maanaa sa lokal nga mga sentro sa family history, lakip na ang usa nga anaa sa bilanggoan, sa pagsumiter sa mga ordinansa sa templo sa sayon nga paagi.
Ang sentro sa family history diin ang mga binilanggo nagtrabaho adunay pipila ka microfilm reader dapit sa mga bungbong. Si Marie nakigtambayayong sa Family History Library aron makakuha og kopya sa microfilm sa Freedman’s Bank aron tipigan diha sa bilanggoan. Human nga ang mga boluntaryo nakakuha og impormasyon ngadto sa porma nga espesyal nga gidesinyo alang sa proyekto, dad-on nila ang porma sa tupad nga lawak ug i-type ang impormasyon ngadto sa computer database. Ubos sa mando ni Marie, ang mga boluntaryo mosusi sa matag rekord sa makadaghan nga higayon. Ang duha ka boluntaryo mokuha sa sama nga impormasyon nga sila ra, ug dayon ang ikatulo nga boluntaryo motandi sa mga gikuha nga impormasyon ngadto sa orihinal nga dokumento, sa pagseguro nga ang impormasyon gisulat sa saktong paagi.
Ang lalaki nga sinaligan sa sentro sa family history sa bilanggoan nagserbisyo og tibuok nga kinabuhi nga pagkabilanggo. Siya mihimo nga ang trabaho magpadayon ug maayong pagkahan-ay. Si Darius nakadayeg sa kadasig sa mga boluntaryo ug sa ilang pagtagad sa mga detalye. Ang mga opisyal sa bilanggoan nalipay nga mobalita nga ang mga binilanggo nga nagtrabaho sa mga rekord sa bangko wala gayod makahimo og mga problema taliwala sa ubang mga binilanggo.
Ang proyekto abli sa tanang makahimo nga mga binilanggo, bisan unsa pa ang ilang relihiyon nga gituohan. Samtang si Darius ug si Marie nagserbisyo uban sa mga boluntaryo, ilang gihatagan og gibug-aton ang espirituhanon nga matang sa proyekto. Ang mga binilanggo nga nagdako sa Simbahan nakasabot sa tahas sa genealogy sa paghiusa sa mga pamilya alang sa kahangtoran. Pipila niini nga kalalakin-an wala nay kahigayonan nga makagawas sa bilanggoan, apan nakakaplag sila og kalipay sa pagtrabaho aron makagawas ang uban gikan sa bilanggoan sa mga espiritu. Kanunayng sugdan ni Darius ug ni Marie ang ilang mga miting sa bilanggoan pinaagi sa pag-ampo, ug ilang giawhag ang mga boluntaryo sa pag-ampo sa ilang kaugalingong paagi samtang nagtrabaho sila sa proyekto.
Usahay ang usa ka binilanggo moduol ni Darius ug mangayo og panalangin sa pagkapari. Kanunay siya nga mouyon. Samtang nangalagad siya niini nga kalalakin-an, nga nakahimo sa tanang matang sa mga krimen ug mga salaod, natandog siya sa usa ka segurado nga kahibalo nga sila mga anak sa Dios.
Niining higayona, ang Simbahan miawhag sa mga miyembro niini sa pagsumiter og mga ngalan sa pamilya ngadto sa templo, apan ang mga miyembro makasumiter gihapon og mga ngalan sa mga tawo nga dili nila mga paryente. Ang mga binilanggo kanunay nga migamit sa TempleReady aron sa pagpangayo og pagtugot sa mga ngalan gikan sa proyekto sa Freedman’s Bank alang sa mga ordinansa sa templo. Sa pagtabang niini nga buhat, naghimo si Marie og templo nga “family file” nga gipangalan ni Elijah Able, usa sa nag-unang Itom nga mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Ang file magamit sa mga patron sa templo didto sa Estados Unidos ug sa South Africa. Kon ang mga patron gusto nga mopahigayon sa mga ordinansa alang sa usa ka tawo gikan sa mga rekord sa Freedman’s Bank, moadto lang sila sa templo ug mohangyo og ngalan gikan sa family file.
Usa ka gabii, si Darius ug si Marie miadto sa Jordan River Temple sa Habagatang Jordan, Utah, uban sa pipila ka higala aron mopahigayon og mga pagselyo alang sa mga pamilya gikan sa mga rekord sa Freedman’s Bank. Bisan kon ang grupo mga baynte ang gidaghanon, nagkinahanglan gihapon sila og tabang sa uban diha sa templo. Sa tibuok gabii, naselyo nila ang mga pamilya nga sa mapintas nga paagi nagkabulag sa kinabuhi tungod sa pagpangulipon.
Sa dili pa moadto sa templo, sultihan ni Darius ug ni Marie ang mga binilanggo bahin sa pagbiyahe. Si Darius mipili sa Jordan River Temple kay kini ang labing duol sa iyang panimalay, apan nahitabo usab nga mao kini ang labing duol sa bilanggoan.
Nianang gabhiona, ang pipila ka binilanggo nga nagtrabaho sa proyekto nagpundok duol sa bintana diha sa suok sa bilanggoan. Ang bintana pig-ot, apan makita niini ang Walog sa Salt Lake—lakip ang Jordan River Temple.
Bisan kon ang mga boluntaryo dili makaadto sa personal, hilom sila nga nagsuporta ni Darius ug ni Marie sa sagrado nga buhat.
Atol sa iyang unang tuig isip presidente sa Simbahan, gisundan ni Gordon B. Hinckley ang Simbahan sa Asya gikan sa halayo. Ang pagtukod sa Hong Kong Temple gisugdan pagka-Enero 1994, ug si Presidente Hinckley nakadawat og kanunay nga mga balita bahin sa kalamboan niini. Nakigtambag usab siya sa mga lider sa Area sa Asya sa pagtabang sa pagplano og mga kalihokan alang sa pagpahinungod sa templo.
Nalipay kaayo siya sa kalamboan sa Simbahan diha sa rehiyon. Sukad niadtong 1955, ang Simbahan sa Asya mitubo gikan sa usa ka libo ka miyembro ngadto sa hapit unom ka libo. Ang Japan, South Korea, Taiwan, ug Pilipinas mao na karon ang mga sentro sa kalig-on nga adunay ilang kaugalingong mga templo. Ang Simbahan misugod sa pagtubo sa mga dapit sama sa Thailand, Mongolia, Cambodia, India, ug, sa makausa pa, sa Vietnam. Sa tibuok Asya, ang bag-ong henerasyon sa mga batan-on, matinud-anon nga mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nakahimo og kalainan.
Sa Taiwan, si Kuan-ling “Anne” Liu bag-ohay lang nahuman sa iyang kataposang tuig sa Taipei First Girls High School, diin siya lang ang Santos sa Ulahing mga Adlaw taliwala sa mga estudyante nga sobra sa upat ka libo. Sama sa kadaghanan sa mga estudyante sa Taiwan, si Anne bisi kaayo ang eskedyul. Magmata siya sa dili pa mag-alas 6:00 sa buntag, mosakay sa bus sa alas-6:30, ug igahin ang sunod nga siyam ka oras diha sa eskwelahan. Human sa panihapon, magtuon siya sa lawak klasehanan og pipila ka oras sa dili pa mosakay og bus pauli sa balay sa alas 8:00 sa gabii.
Sa gihapon, matag gabii sa dili pa matulog, si Anne mogahin og oras sa pagbasa sa iyang mga kasulatan. Daghang mga lider sa Simbahan ang naghatag og gibug-aton sa inadlaw nga pagtuon sa kasulatan isip mahinungdanong elemento sa pagsimba sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Si Anne mibati nga ang pag-ampo ug pagtuon sa kasulatan nakatabang niya nga malikayan nga mawad-an og kadasig ug mas makakat-on sa eskwelahan. Ma-Dominggo, diin daghan sa iyang mga klasmet ang magtuon alang sa pag-eskwela, motambong siya sa klase sa seminary sa dili pa ang iyang regular nga mga miting sa Simbahan sa Taipei. Nagserbisyo usab siya isip piyanista sa ward.
“Kon moadto ko sa panagtigom sa sakramento ug maminaw sa mga pakigpulong,” siya nakaamgo, “ang akong kinabuhi sa kanunay mas positibo ug malipayon.”
Sa Mongolia, niining higayona, ang baynte anyos nga si Soyolmaa Urtnasan nagtudlo sa mga batan-ong babaye sa iyang branch sa kabesera nga siyudad sa Ulaanbaatar. Sa pipila ka gatosan nga mga miyembro sa branch, kadaghanan mga ten-edyer o anaa sa mga baynte anyos ug namiyembro wala pay usa ka tuig. Si Soyolmaa mismo nabunyagan mga pipila pa lang ka bulan ang milabay, ug naghinamhinam kaayo siya. Sa ten-edyer pa siya , ang iyang mga ginikanan namatay nga usa lang ka tuig ang kal-ang sa usag usa, nagbilin ni Soyolmaa nga nasuko sa Dios.
“Ako adunay ‘duha ka nawong’ nga tawo,” siya mihinumdom, “malipayon ug makihalubilo sa gawas, masulob-on ug maulawon sa sulod.” Aron mawagtang ang iyang kasakit, miadto siya og mga party ug misangpot sa pag-inom.
Ang mga butang nagsugod sa pagkausab sa dihang ang usa ka higala nga nagpakisayod sa Simbahan midapit niya sa panagtigom alang sa sakramento. Nianang unang Dominggo, si Soyolmaa mibati og kalinaw ug pagkanahisakop nga wala gayod niya masinati kaniadto. Wala madugay iyang nakat-onan nga mahimo siyang usa ka bag-ong tawo pinaagi ni Jesukristo. Sa dihang nadungog niya ang plano sa kaluwasan, mihilak siya og maayo.
“Nasayod ko nga anaa ko sa hustong dapit,” siya mihinumdom. Wala madugay, nahimo siya nga usa sa labing una nga mga misyonaryo gikan sa Mongolia.
Nianang higayona, sa Thailand, ang mga Santos nakasabot sa kaimportante sa mga templo ug naghimo og mga sakripisiyo aron makaadto didto. Niadtong 1990, mga duha ka gatos ka Thai nga mga Santos ang mibiyahe paingon sa Pilipinas aron motambong sa balay sa Ginoo sa Manila. Ang biyahe mahal kaayo, daghan kaayo nga mga Santos ang nagtigom og kwarta sulod sa hapit usa ka tuig aron adunay igong kwarta alang sa pamasahe sa eroplano.
Isip presidente sa Khon Kaen District sa central Thailand, si Kriangkrai Phithakphong nakakita mismo nianang matag adlaw nga mga sakripisyo. Daghang mga miyembro sa district mga kabos. Ang uban walay permanente nga trabaho o regular nga sweldo igo ra aron mabuhi. Apan aktibo sila nga nagserbisyo sa Simbahan, nagtambong sa ilang mga miting bisan kon mobiyahe sila og layo nga maglakaw o magbisikleta o magsakay sa bus.
“Sa dihang mibiyahe kami paingon sa Manila, usa kadto ka importante nga gutlo sa kasaysayan sa Simbahan sa Thailand,” si Kriangkrai mihinumdom. “Ang tanan naningkamot og maayo aron makakwarta aron makaadto.” Bisan ang iyang diyes anyos nga anak nga babaye namaligya og uling aron makatabang sa pamilya nga makabayad alang sa biyahe. Sa kataposan, si Kriangkrai, ang iyang asawa, si Mukdahan, ug ang ilang mga anak nakaadto sa templo—ug ang ilang kasinatian didto angay lang sa ilang paningkamot ug sakripisyo.
“Ang maselyo diha sa templo nagdala og espesyal nga diwa sa among pamilya,” si Kriangkrai mipamatuod. “Karon, dili lang ang among disesayis anyos nga anak nga lalaki ang gusto nga magmisyon, kondili ang iyang duha ka manghod nga babaye gusto usab nga magmisyon.”
Sa gabii niadtong Agosto 9, 1995, ang singkwenta anyos nga si Celia Ayala de Cruz nakadesisyon nga maglakaw paingon sa iyang kalihokan sa Relief Society. Ganahan siya nga anaa didto sa tukmang oras alang sa mga miting, ug ang tawo nga misaad nga mopasakay niya paingon sa simbahan wala motunga. Swerte lang, ang meetinghouse walo ka minuto lang kon maglakaw gikan sa iyang balay. Mibiya dayon siya, maabot siya sa simbahan nga adunay pipila ka oras sa dili pa magsuod. Ang kalihokan usa ka klase nga maghimo og quilt, ug siya ang nagtudlo niini.
Si Celia nagpuyo sa Ponce, usa ka siyudad sa habagatang baybayon sa Puerto Rico, sa Caribbean Sea. Ang mga misyonaryo nagserbisyo sa Caribbean sukad niadtong mga 1960, ilabi na diha sa Puerto Rico ug dayon sa Dominican Republic, ang duha niini aduna nay napulo ka liboan ka mga Santos. Ang gipahiuli nga ebanghelyo nakagamot usab sa ubang isla nga mga nasod ug mga teritoryo, miabot sa mga tawo sa nagkadaiya nga mga kultura, mga relihiyon, mga pinulongan, ug mga etniko. Ang mga Santos makaplagan na karon diha sa mga siyudad, mga lungsod, ug mga balangay sa tibuok Caribbean.
Samtang mibiya siya sa iyang miting, si Celia nagbitbit og bag nga adunay lima ka dolyar ug usa ka giputos nga regalo nga kopya sa Basahon ni Mormon. Sukad nga si Presidente Ezra Taft Benson mihagit sa mga Santos sa pagbag-o sa ilang pagtutok sa Basahon ni Mormon, siya ug ang ubang mga miyembro sa Simbahan nangita og mga oportunidad sa pagpakigbahin sa basahon ngadto sa uban. Ang Family-to-Family Book of Mormon Program sa Simbahan nag-awhag sa mga Santos sa pagsulat sa ilang mga pagpamatuod diha sa sulod sa basahon sa dili pa kini ihatag. Sa sinugdan, ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw kinahanglang mopalit og ilang kaugalingong mga kopya sa Basahon ni Mormon, apan pagka-1990, ang Simbahan nagpahigayon og donasyon nga pundo sa paghatag sa basahon nga libre ngadto sa kalibotan.
Sukad sa pagpasakop sa Simbahan desisayis ka tuig na ang milabay, si Celia mismo nakabasa sa Basahon ni Mormon sa makadaghang higayon. Karon, ang usa ka kauban sa trabaho adunay problema sa iyang kaminyoon, ug si Celia mituo nga ang basahon makatabang niya. Iyang gibutang ang kopya sa kahon sa regalo, giputos kini og nindot nga papel, ug gibutangan kini og laso. Sa sulod sa kahon, iyang gibutangan usab og postcard nga adunay address niya ug iyang sinulat nga pagpamatuod sa Basahon ni Mormon. Gidala niya ang basahon ngadto sa simbahan nianang gabhiona aron ipakita sa mga sister sa Relief Society kon sa unsang paagi nga sila makapakigbahin sa Basahon ni Mormon ngadto sa uban.
Sa dihang duol na siya sa meetinghouse, si Celia nakahukom nga mobaktas sa luyo sa parke. Sa pag-agi niya sa ganghaan, usa ka taas nga lalaki nga nagdala og kutsilyo milayat niya. Siya mitukmod niya, ug natumba siya ngadto sa nagpundok nga kasagbotan.
“Imong gihasmagan ang usa ka sulugoon sa Ginoo,” si Celia miingon niya.
Ang batan-ong lalaki wala motingog. Sa sinugdan, nagtuo si Celia nga patyon siya niya. Apan iyang gilabni ang iyang bag ug gikaykay ang sulod niini hangtod nga nakit-an niya ang lima ka dolyar ug ang giputos nga regalo nga Basahon ni Mormon. Usa ka kalma nga pagbati ang miabot kaniya. Nahibalo siya nga dili siya pasakitan sa batan-og lalaki.
“Ginoo,” hilom siya nga nag-ampo, “kon kana ang paagi nga imong gipili nga makabig sa ebanghelyo kanang batan-ong lalaki, dili ko niya patyon.”
Gihipos ang iyang kutsilyo, ang batan-ong lalaki mikuha sa kwarta ug sa Basahon ni Mormon ug midagan palayo ngadto sa kagabhion.
Tabok sa Atlantic Ocean, nianang higayona, si Willy Binene nagpuyo gihapon uban sa iyang pamilya sa Luputa, Zaire. Dili kadto mao ang kinabuhi nga iyang gihanduraw isip estudyante sa electrical engineering sa Lubumbashi. Ang Luputa usa ka komunidad sa pagpanguma, ug hangtod nga ang panagbangi sa etniko magpabilin duol sa ilang panimalay sa Kolwezi, siya ug ang iyang pamilya magpabilin sa Luputa ug magtrabaho sa yuta.
Swerte lang, ang amahan ni Willy mitudlo niya kon unsaon sa pagpanguma sa bata pa siya, mao nga kahibalo na siya sa mga sukaranan sa pagpananom og mga batong, mais, kamoteng kahoy, ug mga mani. Hangtod sa pag-abot sa iyang unang batongan, hinuon, ang pamilya gamay ra kaayo og pagkaon. Nanag-uma sila alang sa panginabuhi, ug ang diyotay nga mahibilin sa ilang mga pananom ilang ibaligya aron ipalit og asin, mantika, sabon, ug pipila ka karne.
Sa mga Santos nga mibiya sa Kolwezi alang sa seguridad, mga singkwenta nila ang nagpuyo sa Luputa. Walay branch diha sa balangay, apan magpundok sila matag semana sa usa ka dakong balay aron mosimba. Bisan og ang daghan sa kalalakin-an sa grupo naghupot sa pagkapari, lakip na ang kanhi presidente sa District sa Kolwezi, wala sila mobati nga adunay katungod sa pagpahigayon og panagtigom alang sa sakramento. Hinoon, nagklase na lang sila sa Sunday School, nga ang matag elder nagpulipuli sa pagdumala sa miting.
Atol niining higayona, si Willy ug ang iyang isigka mga Santos naghimo og pipila ka paningkamot sa pagkontak sa punoang buhatan sa misyon sa Kinshasa, apan wala magmalamposon. Sa gihapon, sa higayon nga ang mga Santos adunay kinitaan, tipigan nila ang ilang ikapulo, naghulat sa panahon nga mahatag nila kini ngadto sa awtorisado nga lider sa Simbahan.
Usa ka adlaw niadtong 1995, ang pamilya ni Willy nakadesisyon nga pabalikon siya ngadto sa Kolwezi aron sulayan sa pagbaligya ang ilang karaan nga balay. Nahibalo nga makigkita siya sa iyang presidente sa district didto, ang mga Santos sa Luputa mitan-aw niini isip ilang labing maayo nga kahigayonan sa pagbayad sa ikapulo. Ilang gibutang ang ilang kwarta sa mga sobre, gihatag kini ngadto ni Willy ug sa laing miyembro sa Simbahan nga mobiyahe kuyog niya, ug gipadala kini sa ilang pag-adto.
Sa tibuok upat ka adlaw nga biyahe sa tren paingon sa Kolwezi, gitago ni Willy ang bag nga adunay mga sobre sa ikapulo sa ilawom sa iyang sinina. Siya ug ang iyang kauban sa pagbiyahe nakuyawan ug nahadlok atol sa ilang panaw. Natulog sila sa tren ug mokanaog lang sa mga estasyon aron mopalit og fufu (sinabwan nga pagkaon sa Africa) ug ubang pagkaon. Nabalaka usab sila mahitungod sa pagbiyahe paingon sa Kolwezi, nga nakig-away gihapon sa Kasaians. Apan mikuha sila og kahupay sa istorya ni Nephi sa pagkuha sa mga palid nga tumbaga. Misalig sila nga ang Ginoo manalipod nila ug sa ilang ikapulo.
Sa dihang sa kataposan naabot na sila sa Kolwezi, nakit-an nila ang balay sa presidente sa district, ug siya midapit nila nga mopuyo uban niya. Pipila ka adlaw ang milabay, ang bag-ong mga lider sa Zaire Kinshasa Mission, si Roberto ug si Jeanine Tavella, miabot sa siyudad, ug ang presidente sa district mipailaila nila ngadto ni Willy ug sa iyang kauban sa pagbiyahe.
“Mga miyembro sila sa Kolwezi Branch,” ang presidente sa district mipasabot. “Tungod sa nahitabo, mibalhin sila ngadto sa Luputa. Ug karon mianhi sila. Gusto nila nga makigkita ninyo.”
“Sultihi ko og dugang pa,” si Presidente Tavella miingon. “Gikan mo sa Luputa?”
Gisultihan ni Willy ang presidente mahitungod sa ilang panaw ug kon unsa ka layo ang ilang gibiyahe. Dayon gikuha niya ang mga sobre sa ikapulo. “Kini ang ikapulo sa mga miyembro sa Luputa,” miingon siya. “Gitipigan nila ang ilang ikapulo tungod kay wala sila kahibalo kon asa nila kini dad-on.”
Walay pulong nga gisulti, si Presidente ug si Sister Tavella misugod sa paghilak. “Pagkadako sa inyong pagtuo,” ang presidente sa misyon sa kataposan misulti, ang iyang tingog nagkurog.
Hingpit nga kalipay ug kalinaw ang gibati ni Willy. Mituo siya nga ang Dios mopanalangin sa mga Santos sa Luputa tungod sa pagbayad sa ikapulo. Si Presidente Tavella mitambag nila nga magmapailobon. “Sa higayon nga mopauli na kamo, sultihi ang tanan sa Luputa nga gihigugma nako sila,” siya miingon. “Panalanginan sila sa Amahan sa Kahangtoran, tungod kay wala pa ko sukad makakita og sama niana nga pagtuo.”
Misaad siya nga ipadala ang usa sa iyang mga magtatambag ngadto sa Luputa sa labing dali nga panahon. “Wala ko kahibalo kon unsa kini ka dugay,” siya miingon, “apan ang magtatambag moabot.”
Wala madugay human nga gitulis, si Celia Ayala de Cruz misusi sa iyang mailbox. Sa sulod nakita niya ang usa ka pahina nga sulat nga walay ngalan nga nakabutang. “Pasayloa ko, pasayloa ko,” mabasa niini. “Wala ka kahibalo kon unsa ang akong pagmahay sa pag-ataki nimo.”
Si Celia mipadayon sa pagbasa. Ang batan-ong lalaki mihulagway kon sa unsang paagi nga ang Basahon ni Mormon nga iyang gikawat nakapausab sa iyang kinabuhi. Sa dihang una niyang nakita ang giputos nga regalo nga basahon, naghunahuna siya nga usa kini ka butang nga pwede mabaligya. Apan giablihan niya kini ug gibasa ang pagpamatuod ni Celia nga gisulat alang sa iyang kauban sa trabaho. “Ang mensahe nga imong gisulat niana nga basahon nakapahilak nako,” miingon siya ni Celia. “Sukad sa Miyerkules sa gabii, wala ko mohunong sa pagbasa niini.”
Ang batan-ong lalaki natandog ilabi na sa istorya ni Lehi. “Ang damgo nianang tawo sa Dios nakapakurog nako,” siya misulat, “ug nagpasalamat ko sa Dios nga nakit-an ka nako.” Wala siya mahibalo kon pasayloon ba siya sa Dios sa pagpanulis, apan nanghinaot siya nga si Celia makapasaylo niya. “Akong ibalik ang imong lima ka dolyar,” siya midugang, “kay dili nako kini magasto.” Ang kwarta gisukip sa iyang sulat.
Misulat usab siya bahin sa iyang tinguha sa pagkat-on pa og dugang mahitungod sa Simbahan. “Gusto ko nga mahibalo ka nga makakita ka nako pag-usab, apan nianang higayona, dili na ka makaila nako, kay mahimo na ko nga imong igsoon,” siya misulat. “Dili ko gikan sa imong siyudad, apan dinhi sa akong gipuy-an, akong nakaplagan ang Ginoo ug nagsimba sa simbahan diin ikaw nahisakop.”
Si Celia milingkod. Sukad sa pagpang-ataki, nag-ampo siya alang sa batan-ong lalaki. “Kon kabubut-on sa Dios,” siya miingon, “hinaot nga kana nga lalaki makabig.”
Pipila ka bulan ang milabay, ang bag-ong tuig nagsugod. Ang mga Sunday School sa tibuok Simbahan misugod sa tibuok tuig nga pagtuon sa Basahon ni Mormon. Aron matabangan ang mga Santos sa ilang mga pagtuon, ang Church News migahin sa unang isyu sa tuig niini ngadto sa basahon. Ang isyu naglakip sa kinatibuk-ang pagpasabot sa mga pagtulun-an sa Basahon ni Mormon mahitungod ni Jesukristo, nagkalainlaing mga tsart ug mga artikulo aron matabangan ang mga magbabasa nga mas masabtan ang mga tawo ug mga panghitabo niini, ug ang impormasyon mahitungod sa bag-ong videocassette nga naglangkob og siyam ka mubo nga mga salida sa Basahon ni Mormon sa pagsuporta sa mga leksiyon sa Sunday School. Uban sa pagtugot ni Celia, ang kataposang pahina sa mantalaan naglangkob sa mubo nga asoy sa iyang kasinatian sa batan-ong lalaki, lakip na ang tibuok nga teksto sa iyang sulat.
Niadtong Pebrero 1996, si Celia nakadawat og laing sulat gikan sa batan-ong lalaki. Naulaw gihapon kaayo siya mahitungod sa pagpanulis aron mosulti ni Celia sa iyang ngalan, apan nakit-an niya ang istorya sa Church News, ug gusto siya nga mahibalo siya nga maayo ra siya ug naningkamot sa pag-usab sa iyang kinabuhi. Kanunay siya nga naghunahuna ni Celia ug sa Basahon ni Mormon. “Nasayod ko nga kini tinuod,” siya misulat. Gani, bag-ohay lang nagpasakop siya sa Simbahan ug nakadawat sa pagkapari. “Nagtrabaho ko alang sa Ginoo,” siya misulti ni Celia.
Gipahibalo niya si Celia nga nagpuyo siya duol sa templo, nga bag-ohay lang niya nga gibisitahan. Bisan og wala siya mosulod sa gambalay, gibati niya ang Espiritu didto sa hilabihan, ug siya nasayod nga balay kini sa Ginoo.
Ang batan-ong lalaki mipirma sa sulat isip “igsoon sa pagtuo” ni Celia.” Siya mipahayag sa iyang gugma ni Celia ug sa pamilya ni Celia. Siya nasayod nga ang Ginoo adunay katuyoan alang niya.
“Dili ko gusto nga mobiya sa dalan sa Ginoo,” siya misulti niya. “Malipayon kaayo ko.”