Huisbezoekboodschap

Het gezin verdedigen, verzorgen en beschermen

Behandel de teksten en aanhalingen die de zusters bij wie op bezoek gaat tot zegen zullen zijn. Geef uw getuigenis van de leer. Vraag de zusters die u bezoekt om te vertellen wat ze voelen en leren.

Waarom moet ik de leer van het gezin verdedigen?

Het Eerste Presidium en het Quorum der Twaalf Apostelen: ‘Het gezin is door God ingesteld. Het huwelijk van man en vrouw is van essentieel belang in zijn eeuwige plan. Kinderen hebben er recht op om binnen het huwelijk geboren te worden, en te worden opgevoed door een vader en een moeder die de huwelijksgelofte met volledige trouw eren’ (‘Het gezin: een proclamatie aan de wereld’, Liahona, oktober 2004, p. 49).

Julie B. Beck, algemeen ZHV-presidente: ‘Iedere vrouw in deze kerk heeft als discipel van Jezus Christus de taak om het gezin te steunen, te koesteren en te beschermen. De vrouw heeft al vóór de grondlegging van de wereld specifieke taken gekregen. Het is essentieel voor de kracht van het gezin in de wereld dat u als verbondsvrouw uw stem laat horen en de leer van het gezin verdedigt’ (‘Vrouwen van de kerk op hun best: sterk en onverzettelijk’, Liahona, november 2007, p. 110).

Hoe kan ik het gezin verdedigen?

LV 88:119: ‘Vestigt een huis, ja, een huis van gebed, een huis van vasten, een huis van geloof, een huis van leren, een huis van heerlijkheid, een huis van orde, een huis van God.’

President Spencer W. Kimball (1895–1985): ‘Een thuis […] is een toevluchtsoord voor de stormen en grillen van het leven. Spiritualiteit wordt geboren en gevoed door dagelijks gebed, schriftstudie, evangeliebesprekingen en aanverwante activiteiten thuis, gezinsavonden, gezinsraden, samen werken en spelen, elkaar dienen en mensen om ons heen over het evangelie vertellen. Spiritualiteit wordt bovendien gevoed door ons gedrag tegenover elkaar waar geduld, vriendelijkheid en vergevensgezindheid uit blijkt en door de beginselen van het evangelie in de huiselijke kring toe te passen’ (‘En daarom… onderwezen’, De Ster, augustus 1982, p. 2).

Ouderling M. Russell Ballard van het Quorum der Twaalf Apostelen: ‘Ik doe een beroep op de leden van deze kerk en op toegewijde ouders, grootouders en familieleden over de hele wereld om zich aan deze proclamatie vast te houden, om er net als opperbevelhebber Moroni een “vaandel der vrijheid” van te maken, en ons voor te nemen de beginselen erin na te leven. (…)

‘In deze wereld, waar de aanvallen van Satan op het gezin wijdverspreid zijn, moeten ouders hun uiterste best doen om hun gezin te versterken en te verdedigen. Maar het kan zijn dat hun inspanningen niet voldoende zijn. Het gezin, de basisinstelling, kan de hulp en steun van familieleden en openbare instanties goed gebruiken’ (‘Wat het belangrijkst is, gaat het langst mee’ ,Liahona, november 2005, pp. 42–43).

Ouderling Robert S. Wood van de Zeventig: ‘Voor te veel mensen lijkt verantwoordelijkheid niet veel verder te gaan dan bezorgd hun verbijstering kenbaar maken. Maar met praten alleen bereik je niet veel. We moeten energiek de dialoog aangaan met de wereld. Als op onze scholen weinig of geen morele waarden voorkomen, moeten we daar met andere mensen uit de gemeenschap verandering in brengen. Als onze buurten onveilig of ongezond zijn, moeten we ons verenigen met sociaal betrokkenen om tot oplossingen te komen. Als onze steden vervuild zijn, niet alleen met schadelijke gassen, maar ook met verwoestende verslavingen en vuiligheid, moeten we die op gewettigde wijze een halt toeroepen. (…) Wij hebben de verantwoordelijkheid om anderen, onze natie, de wereld, tot zegen te zijn’ (‘On the Responsible Self’, Ensign, maart 2002, pp. 30–31).

Foto-illustratie Craig Dimond; achtergrond Shannon Gygi Christensen