2010
„Córki w Moim Królestwie’: Historia i praca Stowarzyszenia Pomocy
Listopad 2010 r.


„Córki w Moim Królestwie”: Historia i praca Stowarzyszenia Pomocy

Badanie historii Stowarzyszenia Pomocy definiuje i wyraża to, kim jesteśmy jako uczennice i naśladowczynie naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.

Julie B. Beck

To spotkanie jest darem dla wszystkich córek Ojca Niebieskiego, które pragną poznać Jego zamysły i Jego wolę oraz rozumieć swoje obowiązki w Jego planie. Odwiedziłam wiele z was w minionym roku i moje serce było poruszone, gdy patrzyłam wam w oczy, obejmowałam was, śmiałam się i płakałam z wami oraz gdy wysłuchiwałam powodów waszego smutku, radości i sukcesów. Każda z was ma wartość nie do opisania i jest znana naszemu Ojcu Niebieskiemu. Jako córki Boga przygotowujecie się na nominacje w wieczności, a każda z was ma kobiecą tożsamość, naturę i odpowiedzialność. Sukces rodziny, społeczności, tego Kościoła oraz cennego planu zbawienia zależy od waszej wierności. Drogie siostry, jak bardzo kochamy i modlimy się za was!

Wszystkie z nas są w trakcie jakże osobistego ziemskiego doświadczenia. Dwie siostry, które spotkałam niedawno, obrazują to, jak wiernie żyć. Jedna z sióstr mieszka w środkowej Brazylii. Jej dom z czerwonej cegły, postawiony na czerwonoziemie, otoczony ścianą czerwonych bloków jest azylem chroniącym od świata zewnętrznego. Jej dzieci o bystrym spojrzeniu umieją śpiewać pieśni z Organizacji Podstawowej, a na ścianach jej domu wiszą obrazy przedstawiające Zbawiciela, świątynie i proroków Boga wycięte z czasopisma Liahona. Ona i jej mąż dokonali osobistych poświęceń, aby być zapieczętowani w świątyni, by ich dzieci mogły być urodzone w przymierzu. Powiedziała mi, że stale modli się, aby Pan dał jej wystarczająco dużo siły i natchnienia do wychowania jej dzieci w świetle, prawdzie i sile ewangelii.

Inna siostra mieszka sama w maleńkim mieszkaniu na 80. piętrze budynku w Hong Kongu. Ma pewne fizyczne ograniczenia, ale jest radośnie niezależna. Jest jedyną członkinią Kościoła w swojej rodzinie. Na półeczce znajdują się jej pisma święte, jej podręczniki Stowarzyszenia Pomocy i inne książki kościelne. Stworzyła w swoim domu wypełnioną duchem bezpieczną przystań i jest światłem dla każdego w swojej gminie.

Ostrzeżenia

Wiemy, że wiele sióstr żyje w ciężkich lub niebezpiecznych warunkach. Niektóre są stale głodne, inne muszą codziennie zbierać się na odwagę, żeby wiernie żyć dalej pomimo rozczarowań i zawodu z powodu innych. Jako że żyjemy w ostatnich dniach istnienia tej ziemi, znaki wielkich zmagań są wszędzie. Mitów i błędnych wyobrażeń na temat siły, celu i pozycji kobiet Świętych w Dniach Ostatnich jest pod dostatkiem. Panujące mity insynuują, że jesteśmy mniej ważne niż mężczyźni, że z reguły jesteśmy miłe, ale niedoinformowane, że niezależnie od tego, co zrobimy, nigdy nie będziemy zaakceptowane przez naszego Ojca Niebieskiego. Jak powiedział Apostoł Piotr, istnieją „fałszywi nauczyciele, którzy wprowadzać będą zgubne nauki i zapierać się Pana, który ich odkupił”1.

Księga Mormona opisuje to, co się dzieje:

„Albowiem w tych czasach będzie on [Szatan] szalał w sercach ludzi i pobudzał ich do gniewu przeciw temu, co dobre.

Innych będzie uspokajał i uśpi ich czujność poprzez doczesne zabezpieczenie, że będą mówili: Wszystko jest dobrze w Syjonie, Syjon rozwija się pomyślnie, wszystko jest dobrze. W ten sposób diabeł będzie zwodził ich dusze prowadząc ich troskliwie do piekła.

Innym będzie pochlebiał mówiąc, że piekło nie istnieje i przekonując ich: Nie jestem diabłem, bo nie ma diabła. I tak będzie im szeptał na ucho, aż zakuje ich w swe okropne łańcuchy, z których nie można się wyswobodzić”2.

W atmosferze narastających roszczeń, wymówek, obojętności i pokus, córki Boga, które nie są czujne, przepełnione modlitwą i natchnione, narażone są na coraz większe ryzyko stania się tymi, które pisma święte opisują jako „kobiety opanowane przez różne pożądliwości”3, które wielbią „obcych bogów”4. Niestety, na skutek trudności życiowych i rozpowszechnionych herezji świata, wiele sióstr bardziej wierzy mitom niż prawdzie. Ich odstępstwo od planu Boga przejawia się tym, że wiele z nich nie robi niezbędnych rzeczy, takich jak modlenie się i czytanie pism świętych. Sam Pan powiedział, że jest to „dzień ostrzeżenia, a nie dzień mnogich słów”5.

Stowarzyszenie Pomocy zostało zorganizowane, aby było osłoną i schronieniem

Aby czuwać nad Swoimi córkami, nauczać je i inspirować w tych niebezpiecznych czasach, Bóg upoważnił Proroka Józefa Smitha, aby zorganizował kobiety Kościoła. Ta wyznaczona w boski sposób organizacja, prowadzona pod kierownictwem kapłaństwa, nazywa się Stowarzyszeniem Pomocy.

Celem Stowarzyszenia Pomocy jest przygotowanie córek Boga na błogosławieństwa życia wiecznego, w miarę jak pogłębiają swą wiarę i wzrastają w osobistej prawości, wzmacniają swoje rodziny i domy oraz szukają ludzi w potrzebie i pomagają im.

Stowarzyszenie Pomocy objaśnia naszą pracę i jednoczy nas jako córki Boga w obronie Jego planu. W tej erze błędnych tożsamości, zamieszania i roztargnienia, Stowarzyszenie Pomocy jest kompasem i przewodnikiem, który naucza wierne kobiety prawdy. Prawe kobiety w dzisiejszych czasach starają się o przypływ objawienia, by dawać odpór zakłóceniom, walczyć ze złem i duchową destrukcją, by wznosić się ponad osobiste porażki poprzez pogłębianie wiary, wzmacnianie swych rodzin oraz niesienie ulgi innym.

Historia i praca Stowarzyszenia Pomocy

Nasze prezydium modliło się, pościło, rozważało i naradzało się z prorokami, widzącymi i objawicielami, by dowiedzieć się, jakiej pomocy dla Swoich córek oczekuje od nas Bóg, aby były one silne w obliczu „[klęski], jaka spadnie na mieszkańców Ziemi”6. W odpowiedzi usłyszałyśmy, że siostry z Kościoła powinny poznać historię Stowarzyszenia Pomocy i uczyć się z niej. Zrozumienie historii Stowarzyszenia Pomocy wzmacnia podstawową tożsamość i poczucie własnej wartości wiernych kobiet.

W związku z tym spisywanie historii Stowarzyszenia Pomocy na potrzeby Kościoła dobiega końca i będzie ona dostępna do naszego użytku w przyszłym roku. W oczekiwaniu na nią, tematowi historii Stowarzyszenia Pomocy poświęca się coraz więcej uwagi, na przykład na stronie dotyczącej odwiedzin domowych w Liahonie. Przygotowywanie tej historii jest natchnionym i odkrywczym doświadczeniem.

Studiując historię Stowarzyszenia Pomocy dowiedziałyśmy się, że Pana wizją i celem dla Stowarzyszenia Pomocy nie jest przychodzenie na usypiające spotkania w niedzielę. Miał On na myśli coś wiele znaczniejszego niż klub dla kobiet czy grupę towarzyską ukierunkowaną na szczególne zainteresowania.

Chciał On, żeby Stowarzyszenie Pomocy pomagało we wzmacnianiu Jego ludu i przygotowywaniu go na błogosławieństwa świątyni. Ustanowił tę organizację, żeby zaangażować Swoje córki w Jego pracę i włączać je do pomocy w budowaniu Swojego królestwa oraz wzmacnianiu domów w Syjonie.

Historia uczy nas tego, kim jesteśmy

Studiujemy naszą historię, aby dowiedzieć się, kim jesteśmy. Na całym świecie, pośród dobrych kobiet panuje głód poznania własnej tożsamości, wartości i znaczenia. Studiowanie i wprowadzanie w życie zasad z historii Stowarzyszenia Pomocy definiuje i wyraża to, kim jesteśmy jako uczennice i naśladowczynie naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Nasza wierność i służba są oznaką naszego nawrócenia i zobowiązania do pamiętania o Nim i naśladowania Go. W lipcu 1830 roku, na początku Przywrócenia Swojego Kościoła, Pan wybrał Swoją pierwszą przywódczynię płci żeńskiej i powiedział do niej w objawieniu: „[Mówię] do ciebie, Emmo Smith, córko moja; albowiem zaprawdę powiadam ci, wszyscy, co przyjmują moją Ewangelię, są synami i córkami w moim królestwie”7.

Historia Stowarzyszenia Pomocy naucza, że nasz Ojciec Niebieski zna Swoje córki. Kocha je, powierzył im szczególne obowiązki oraz przemawia do nich i prowadzi je podczas ich ziemskich misji. Ponadto historia Stowarzyszenia Pomocy podnosi pozycję kobiet i nadaje jej ważność oraz pokazuje, w jaki sposób mają one współpracować z wiernymi przywódcami w kapłaństwie.

Historia uczy nas, co mamy do zrobienia

Studiujemy naszą historię, aby dowiedzieć się, kim jesteśmy. Poprzez naszą historię uczymy się, jak przygotować się na błogosławieństwa życia wiecznego. Stowarzyszenie Pomocy jako organizacja zawsze ma za zadanie organizować siły sióstr w okręgach i gminach Syjonu. Poprzez spotkania Stowarzyszenia Pomocy, pracę nauczycielek odwiedzających i ich połączoną służbę, córki Boga otrzymują nauczanie, opiekę i natchnienie potrzebne do wykonywania swoich obowiązków w pracy i królestwie Pana. Siostry, które są prezydentami Stowarzyszenia Pomocy w okręgu i gminie, są wyświęcane, by kierować tą pracą.

Rok temu na podobnym spotkaniu głoszono wytyczne dotyczące spotkań Stowarzyszenia Pomocy. Miło nam donieść, że w większości okręgów i gmin na całym świecie prezydia oraz siostry Stowarzyszenia Pomocy przyjęły te wytyczne oraz ducha, jaki był w nich zawarty. Miło było widzieć, jak ponownie ożywa historyczny cel i dzieło Stowarzyszenia Pomocy. Widzieliśmy też wzrost powagi, tożsamości i znaczenia Stowarzyszenia Pomocy, kiedy wszystkie spotkania sióstr mają teraz prostą nazwę i ogłaszane są w formie, w jakiej się odbywają — jako spotkania Stowarzyszenia Pomocy. Widzimy wzrost wiary i osobistej prawości, wzmacnianie rodzin i domów oraz więcej wsparcia oferowanego siostrom poprzez spotkania Stowarzyszenia Pomocy. Wszystkie wytyczne dotyczące spotkań Stowarzyszenia Pomocy, odwiedzin domowych i innych prac Stowarzyszenia mają swój fundament w historii Stowarzyszenia i są zatwierdzone przez Radę Prezydenta Kościoła.

Obowiązkiem Stowarzyszenia Pomocy zawsze było uczestniczenie w pracy zbawienia. Od początku istnienia przywróconego Kościoła siostry były jako pierwsze, jako ostatnie i zawsze na miejscu, reagując na to, co dzieje się w życiu codziennym. Ze Stowarzyszenia Pomocy siostry idą dalej, by służyć w Organizacji Podstawowej, Organizacji Młodych Kobiet, Szkole Niedzielnej oraz służyć na inne sposoby i są one promieniami światła i cnoty dla dorastającego pokolenia. Służba osobista wzmacnia każdą siostrę indywidualnie, a zjednoczona służba milionów wiernych kobiet tworzy niebywałą moc wiary w pracy Pana. Historia pokazuje, że od początku Przywrócenia siostry wiodą prym, jeśli chodzi o głoszenie ewangelii i nadal są w nie zaangażowane, służąc na misji, przygotowując młodych mężczyzn i kobiety do służby na misji oraz zapraszając przyjaciół, sąsiadów i członków rodziny do udziału w błogosławieństwach ewangelii. Z historii dowiadujemy się również, że Prorok Józef Smith wykorzystywał spotkania Stowarzyszenia Pomocy do pouczania sióstr na temat ich przygotowania do świątyni. Obecnie historia rodziny i praca świątynna są nadal głównymi obowiązkami Stowarzyszenia Pomocy.

Zrozumienie naszego historycznego celu pomaga kobietom nauczyć się odpowiednio wyznaczać priorytety, aby nie „[wydawały] […] pieniędzy na to, co jest bez wartości, ani nie [pracowały] na to, co nie może zaspokoić”8. Stowarzyszenie Pomocy zawsze miało obowiązek czynienia tego, czego nauczał Apostoł Paweł: nauczania młodych kobiet, by były zrównoważone, roztropne i czyste oraz te, które są zamężne, żeby miłowały swoich mężów, miłowały swoje dzieci i wzmacniały swoje domy9. Historia Stowarzyszenia Pomocy naucza nas dbałości o istotne sprawy, które przyniosą nam zbawienie i uświęcenie oraz o sprawy, które są niezbędne do tego, abyśmy się stały osobiście samowystarczalne i użyteczne w królestwie Pana.

Niezmienna myśl przewodnia, która przewija się przez naszą historię to ta, że siostry, które korzystają z mocy Ducha Świętego, działają w swoim życiu pod natchnieniem Pana i otrzymują objawienie w odniesieniu do swych obowiązków.

Historia jednoczy wierne kobiety

Studiujemy naszą historię, ponieważ jednoczy ona wierne kobiety. Historia Stowarzyszenia Pomocy jest przepełnioną Duchem opowieścią o silnych, wiernych i zdeterminowanych kobietach. Będąc częścią przywróconego Kościoła Pana, Stowarzyszenie Pomocy znajduje się obecnie w prawie 170 krajach. Wszędzie na świecie dorosła kobieta w Kościele Pana może otrzymać poważne i znaczące obowiązki.

Młode dziewczęta i młode kobiety w Kościele uczą się wyznaczać cele poprzez program Wiara w Boga i Osobisty Rozwój, które ukierunkowują je na świątynię i przyszłe obowiązki. W Stowarzyszeniu Pomocy nadal czynią postępy w stronę błogosławieństw świątyni i życia wiecznego poprzez pogłębianie swej wiary i osobistej prawości, wzmacnianie swoich rodzin i domów oraz szukanie ludzi w potrzebie i pomaganie im. Wierne siostry uczą się tak postępować z niewielkim poklaskiem czy uznaniem za pracę, którą wykonują. Stowarzyszenie Pomocy prosperuje dzięki nauce Pana Jezusa Chrystusa, który powiedział, że kiedy dajemy jałmużnę (lub ofiary) w ukryciu, nasz Ojciec, który widzi w ukryciu, odpłaci nam jawnie10.

Poprzez historię i pracę Stowarzyszenia Pomocy włączamy się w wielką światową wspólnotę sióstr — młodych i starszych, bogatych i biednych, wykształconych i analfabetek, zamężnych i stanu wolnego, silnych i niezachwianych córek Boga.

Znajomość historii może pomóc nam się zmienić

Studiujemy naszą historię, ponieważ pomaga nam się zmieniać. Koniec końców, wartość historii nie leży tak bardzo w datach, okresach i miejscach. Jest ona cenna, ponieważ naucza nas zasad, celów i wzorców, które powinnyśmy naśladować, kiedy pomaga nam wiedzieć, kim jesteśmy i co mamy do zrobienia oraz kiedy jednoczy nas we wzmacnianiu domów w Syjonie i budowaniu królestwa Boga na ziemi. Stowarzyszenie Pomocy, kiedy działa w natchniony sposób, może zastąpić strach, zwątpienie i egoizm wiarą, nadzieją i miłosierdziem. W miarę jak robimy postępy w pracy Pana, historia Stowarzyszenia Pomocy w dalszym ciągu będzie spisywana przez wierne siostry na całym świecie. Pan wzmacnia Stowarzyszenie Pomocy w chwili obecnej i przygotowuje wspaniałą przyszłość dla Swoich córek.

Składam wam moje świadectwo o realności naszego Ojca Niebieskiego i Jego Syna, Jezusa Chrystusa. Przez Proroka Józefa Smitha ewangelia, dobra nowina o naszej tożsamości i celu, została przywrócona na ziemię. W imię Jezusa Chrystusa, amen.