Pamiętając o Jezusie
Autorka mieszka w Kalifornii w USA.
Mia była bardzo podekscytowana. Po raz pierwszy była w kościele! Jej rodzina, którą misjonarki nauczały o tym kościele, postanowiła pewnego dnia do niego przyjść.
Mia rozejrzała się dookoła i zobaczyła białe nakrycie na stole. Coś pod nim było.
„Co jest pod tym nakryciem?” — Mia spytała jedną z misjonarek.
Siostra Hanson uśmiechnęła się. „To jest sakrament”.
Sakrament. To wielkie słowo. Mia słyszała, jak misjonarki nauczały jej rodziców na temat sakramentu, ale nie była pewna, co to jest.
Wszyscy zaczęli śpiewać pieśń. Dwaj mężczyźni unieśli białe nakrycie, pod którym znajdowały się tacki z chlebem. Mia obserwowała, jak łamią chleb na małe kawałki.
Po skończonej pieśni mężczyzna odmówił modlitwę, a pozostali mężczyźni rozdali wszystkim chleb.
„Chleb pomaga nam pamiętać o ciele Jezusa” — wyszeptała Siostra Garcia.
Mia wzięła kawałek chleba. Wyobraziła sobie Jezusa stojącego przed nią.
Potem była kolejna modlitwa. Tym razem mężczyźni rozdali tacki, w których były małe kubeczki z wodą.
„Woda pomaga nam pamiętać o krwi Jezusa — wyszeptała Siostra Garcia. — On umarł za nas, ponieważ nas kocha”.
Mia wzięła kubeczek z wodą. Pomyślała o tym, jak bardzo Jezus ją kocha. Poczuła, jakby była w Jego objęciach.
Później Mia otrzymała od Siostry Hanson obrazek przedstawiający Jezusa. „Jemy chleb i pijemy wodę na pamiątkę Jezusa i obiecujemy, że będziemy za Nim podążać”. Uśmiechnęła się. „Co czułaś podczas sakramentu?”.
Mia spojrzała na obrazek. Przypomniała sobie ciepłe uczucie, które jej wówczas towarzyszyło. Uśmiechnęła się. „Było wspaniale! Kocham Jezusa”.