Do następnego spotkania
Moc Boga
Zaczerpnięte z przemówienia z generalnej sesji kapłaństwa, „Doktryna kapłaństwa”, Ensign, maj 1982, str. 32–34; pisownia dużych liter została unormowana.
Wiara jest zasadą mocy, a moc jest kapłaństwem.
Przemiana Miasta Syjonu — Del Parson
Bóg jest Bogiem, gdyż ucieleśnia w sobie wszelką wiarę, moc i kapłaństwo. Życie w Jego obecności zwane jest życiem wiecznym.
W takim stopniu, w jakim zyskamy wiarę w Boga, posiądziemy Jego moc i będziemy korzystać z Jego kapłaństwa — staniemy się Mu podobni. A gdy staniemy się podobni do Niego w pełnym i prawdziwym tego słowa znaczeniu, osiągniemy życie wieczne.
Wiara i kapłaństwo idą ze sobą w parze. Wiara jest zasadą mocy, a moc jest kapłaństwem. Gdy już posiądziemy wiarę, wtedy otrzymujemy kapłaństwo. Dzięki kapłaństwu rozwijamy naszą wiarę do stopnia, w którym zdobywamy wszelką moc, upodabniając się tym samym do naszego Pana.
Życie doczesne jest okresem prób i czasem wykazania się. Dlatego naszą powinnością tutaj na ziemi jest rozwijanie naszej wiary i wzrastanie w mocy kapłańskiej […].
Większe niż w jakimkolwiek innym okresie wykorzystanie świętego kapłaństwa można zaobserwować w czasach Enocha. To kapłaństwo znane jest jako kapłaństwo Enocha (zob. NiP 76:57) i to dzięki tkwiącej w nim mocy Enoch wraz ze swoim ludem zostali przemienieni. Stało się tak, ponieważ mieli wiarę i wykazali się mocą kapłaństwa.
To właśnie z Enochem Pan zawarł wieczne przymierze, że ci, którzy otrzymają kapłaństwo, przez wiarę, posiądą moc kontrolowania i zarządzania wszystkimi rzeczami na ziemi tak, aby móc przeciwstawić się armiom narodów, i stanąć w chwale i wywyższeniu przed Panem.
Melchizedek odznaczał się podobną wiarą, „a lud jego, żyjący sprawiedliwie, został zabrany do nieba i ujrzał miasto Enocha” (Joseph Smith Translation, I Ks. Mojżeszowa 14:34 [w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO]) […].
Co zatem oznacza doktryna kapłaństwa? I w jaki sposób mamy być sługami Pana?
Doktryna ta mówi, że Bóg, nasz Ojciec, jest istotą pełną chwały, doskonałą i wywyższoną, a przy tym wszechpotężną i wszechmocną, która posiada wszelką władzę, wie o wszystkim i ma nieskończoną liczbę cech i żyje w jednostce rodzinnej.
Jest naszym Wiecznym Ojcem, pełnym najwyższej chwały, doskonałości i mocy. Jego wiara jest doskonała, a Jego kapłaństwo nieskończone.
Kapłaństwo jest rzeczywistą mocą Boga; jeśli zatem chcemy stać się podobnymi do Niego, musimy otrzymać i wykazać się Jego kapłaństwem lub też Jego mocą.
To dzięki wierze mamy moc kontrolowania i zarządzania wszystkimi rzeczami, zarówno świeckimi, jak i duchowymi; możemy czynić cuda i wieść doskonałe życie, przebywać w obecności Boga i stać się podobni do Niego; a wszystko to, ponieważ zdobyliśmy Jego wiarę, doskonałość i moc, czyli innymi słowy pełnię Jego kapłaństwa.
Nie ma bowiem nic wspanialszego niż doktryna kapłaństwa. To jest moc, którą możemy posiąść poprzez wiarę i prawość […].
W kapłaństwie naprawdę tkwi moc — moc, którą zdobywamy, używając kapłaństwa i o którą modlimy się, by spoczywała wiecznie na nas i na naszej potomności.