Głosy świętych w dniach ostatnich
Proszę, nie puszczajcie tej piosenki
Ilustracja — Bradley H. Clark
Jakiś czas temu moja rodzina mieszkała w Veracruz w Meksyku, a dzieci chodziły tam do szkoły podstawowej. Każdego ranka, kiedy pomagałam mojej trójce wyprawić się do szkoły, słuchaliśmy radia — najpopularniejszej stacji w mieście. Na antenie była wówczas bardzo przyjemna audycja, którą prowadził młody redaktor.
Kiedy zaczęliśmy słuchać pewnej wpadającej w ucho piosenki, zaczęłam uważniej przysłuchiwać się słowom i zdałam sobie sprawę, że choć nie były wulgarne, były grubiańskie i pełno w nich było seksualnych podtekstów.
Z determinacją oświadczyłam dzieciom: „Nie możemy słuchać takiej muzyki”. Być może nawet nie zwróciły uwagi na tekst tej piosenki, ale zwróciły na nią dość uwagi, by nucić sobie jej melodię.
Zobaczyły, że ściszyłam radio i zapytały, o co chodzi. „Powiem temu redaktorowi, żeby zdjął tę piosenkę z anteny”. Ich zdumienie zachęciło mnie do dalszego działania.
Nie wiem, kto był bardziej zaskoczony, one czy ja, kiedy podniosłam słuchawkę i zadzwoniłam do stacji radiowej. Nie spodziewałam się, że ktoś odbierze, ale ku memu zdziwieniu niemal natychmiast odebrał ten sam radiowiec, którego chwilę wcześniej słuchaliśmy w programie.
Powiedziałam mu, że nie zgadzam się na emitowanie tej piosenki, ponieważ o tej porannej godzinie radia słucha wiele rodzin z dziećmi. Wtedy zapytał mnie, czym bym ją zastąpiła. Zrobił to w tak uprzejmy sposób, że poprosiłam jedynie, by nie puszczał tej piosenki w czasie, kiedy dzieci są w domu.
Nigdy się nie dowiedziałam, czy moja rozmowa była na antenie, ale jestem wdzięczna, że ten redaktor mnie wysłuchał. Przez kilka kolejnych dni moja prośba była uwzględniona.
To doświadczenie umocniło moje przekonanie, że powinniśmy działać z odwagą, kiedy od nas zależy podjęcie decyzji i zrobienie tego, co należy, aby ochronić nasze dzieci przed negatywnymi wpływami. Kiedy tak postępujemy, Duch Święty może być naszym stałym towarzyszem.