2017
การประชุมสภาวันอาทิตย์แรก
November 2017


การประชุมสภาวันอาทิตย์แรก

ในวันอาทิตย์แรกของแต่ละเดือน การประชุมโควรัม การประชุมกลุ่ม และการประชุมสมาคมสงเคราะห์ จะไม่มีบทเรียนให้ครูสอน แต่ฝ่ายประธานหรือหัวหน้ากลุ่มจะนำการประชุมสภา แต่ละโควรัม กลุ่ม หรือสมาคมสงเคราะห์จะหารือกันเกี่ยวกับความรับผิดชอบ โอกาส และความท้าทายในท้องที่ เรียนรู้จากข้อคิดและประสบการณ์ของกันและกัน และวางแผนวิธีปฏิบัติตามความประทับใจที่ได้รับจากพระวิญญาณ

“การเปิดเผยกระจายอยู่ในบรรดาพวกเรา”1

เอ็ลเดอร์นีล แอล. แอนเดอร์เซ็น

ก่อนการประชุมสภา

  • ผู้นำระบุความรับผิดชอบ โอกาส และความท้าทายในท้องที่และเลือกหัวข้อสนทนาร่วมกับการสวดอ้อนวอน

  • ทุกคนแสวงหาการนำทางจากพระวิญญาณ

  • ทุกคนเตรียมแบ่งปันข้อคิดและประสบการณ์

พี่น้องสตรีสมาคมสงเคราะห์ประชุมกัน

ระหว่างการประชุมสภา

  • ผู้นำเชื้อเชิญให้สมาชิกแบ่งปันประสบการณ์ที่ได้ปฏิบัติตามความประทับใจพวกเขาที่ได้จากการประชุมครั้งก่อน

  • ทุกคนหารือกันเกี่ยวกับหัวข้อ ฟังกัน และแสวงหาการนำทางจากพระวิญญาณ

  • ผู้นำสรุปประเด็นหลักและเชื้อเชิญให้ปฏิบัติ

การประชุมสภาฐานะปุโรหิตแห่งเมลคีเซเดค

หลังการประชุมสภา

  • ทุกคนปฏิบัติตามความประทับใจและคำเชื้อเชิญด้วยกันและต่างคนต่างปฏิบัติ

  • ทุกคนเตรียมแบ่งปันประสบการณ์ในการประชุมครั้งต่อไป

พี่น้องสตรีสมาคมสงเคราะห์สวมกอดกัน

“เราเป็นพระหัตถ์ของพระองค์”2

ประธานดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟ

หลักธรรมของการหารือกัน

การประชุมสภาทุกครั้งไม่เหมือนกัน จงให้พระเจ้าสอนท่าน หลักธรรมบางประการต่อไปนี้จะช่วยท่านเริ่ม:

  1. จุดประสงค์ของการประชุมสภาคือหารือกันเกี่ยวกับความรับผิดชอบ โอกาส และความท้าทายในท้องที่ เรียนรู้จากข้อคิดและประสบการณ์ของกันและกัน และวางแผนวิธีปฏิบัติตามความประทับใจที่ได้รับจากพระวิญญาณ

  2. การประชุมสภาควรนำไปสู่การปฏิบัติ—แผนส่วนตัวและแผนกลุ่มที่ได้รับการดลใจจากพระวิญญาณให้ปฏิบัตินอกการประชุมเพื่อทำงานของพระเจ้าให้สำเร็จ (ดู คพ. 43:8–9)

  3. สภาควรใช้พระคัมภีร์และถ้อยคำของศาสดาพยากรณ์และอัครสาวกยุคสุดท้าย เจ้าหน้าที่ชั้นผู้ใหญ่ท่านอื่น และเจ้าหน้าที่ระดับสามัญเป็นเครื่องนำทางและสนับสนุนการสนทนา ในวิธีนี้ ถ้อยคำของผู้นำศาสนจักรที่ได้รับการดลใจจะสามารถช่วยโควรัม กลุ่ม และสมาคมสงเคราะห์สนองความต้องการในเรื่องสำคัญๆ

  4. การสนทนาไม่ควรกล่าวถึงประเด็นที่เป็นความลับหรืออ่อนไหวเกี่ยวกับสมาชิกแต่ละคนหรือครอบครัว

  5. ถึงแม้การประชุมสภาจะนำโดยสมาชิกท่านหนึ่งในฝ่ายประธานหรือหัวหน้ากลุ่ม แต่เขาหรือเธอจะไม่แบ่งปันคนเดียว ผู้นำนำเข้าสู่ประเด็นการสนทนาและเชื้อเชิญให้ทุกคนแบ่งปันความคิดและประสบการณ์ตามที่พระวิญญาณทรงนำ

  6. แม้ไม่มีใครควรรู้สึกว่าตนถูกกดดันให้มีส่วนร่วม แต่ทุกคนควรรู้สึกปลอดภัยในการแบ่งปันความเห็นและแนวคิดโดยไม่กลัวว่าจะถูกวิพากษ์วิจารณ์

  7. หากอยู่ในวิสัยที่ทำได้ การนั่งเป็นวงกลมจะช่วยสร้างบรรยากาศของการแบ่งปันและการสนทนาแบบเปิดกว้าง

หัวข้อที่อาจนำมาสนทนาในการประชุมสภาวันอาทิตย์แรก

แนวคิดสำหรับหัวข้อสนทนาในการประชุมสภาอาจมาจากสภาวอร์ด การประชุมฝ่ายประธาน แผนของภาค ความประทับใจของผู้นำจากการดูแลช่วยเหลือสมาชิก และความประทับใจจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ หัวข้อต่อไปนี้เป็นเพียงหัวข้อแนะนำ ผู้นำอาจทราบความต้องการอื่นที่พวกเขารู้สึกได้รับการดลใจให้พูดถึง

  • เราจะจัดลำดับความรับผิดชอบที่แตกต่างกันทั้งหมดของเราได้อย่างไร

  • เราจะเข้าใกล้พระผู้เป็นเจ้ามากขึ้นและได้รับการนำทางจากพระวิญญาณมากขึ้นในชีวิตเราและในบ้านเราได้อย่างไร

  • เราจะแบ่งปันพระกิตติคุณกับมิตรสหายและเพื่อนบ้านเราอย่างไร (ดู แอลมา 17)

  • เราจะป้องกันตัวเราและครอบครัวเราจากสื่อที่ไม่เหมาะสมและสื่อลามกได้อย่างไร (ดู คพ. 42:22–23)

  • เราจะทำอะไรเพื่อช่วยสอนและทำให้ลูกๆ ของเราและเยาวชนในวอร์ดของเราเข้มแข็ง

  • เราจะเพิ่มความสามัคคีในโควรัม กลุ่ม หรือสมาคมสงเคราะห์ของเราอย่างไร (ดู โมไซยาห์ 18:19–22)

  • เราจะมีส่วนร่วมในงานประวัติครอบครัวและการนมัสการในพระวิหารมากขึ้นได้อย่างไร

  • เราจะเชื้อเชิญความช่วยเหลือของพระเจ้าอย่างไรขณะที่เราหาคำตอบให้กับคำถามของเราและพยายามเข้าใจพระกิตติคุณให้ลึกซึ้งขึ้น

  • บิดามารดาจะเป็นผู้นำที่ดีขึ้นในบ้านได้อย่างไร

  • เราจะเสริมสร้างประจักษ์พยานของเราในพระเจ้าและพระกิตติคุณของพระองค์และช่วยให้ครอบครัวเราพึ่งพาตนเองทางวิญญาณได้อย่างไร

  • ปฏิบัติศาสนกิจหมายถึงอะไร เรากำลังปฏิบัติศาสนกิจต่อคนรอบข้างอย่างไร (ดู 1 เปโตร 4:11)

หากอยู่ในวิสัยที่ทำได้ ผู้นำอาจต้องการให้สมาชิกรู้หัวข้อล่วงหน้าเพื่อพวกเขาจะสามารถเตรียมมาสนทนาได้

อ้างอิง

  1. นีล แอล. แอนเดอร์เซ็น, ใน Adam C. Olson, “Handbook Training Emphasizes Work of Salvation,” Ensign หรือ เลียโฮนา, เม.ย. 2011, 76.

  2. ดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟ, “เจ้าคือมือของเรา,” เลียโฮนา, พ.ค. 2010, 88.