In God verblijven en de kloof dichten
Neill F. Marriott
Tweede raadgeefster in het algemeen jongevrouwenpresidium
Door de macht van Christus kunnen we een liefdevolle band met de Vader en met elkaar smeden.
We moeten voortdurend onze kennis van en onze gehoorzaamheid aan onze hemelse Vader vergroten. Onze relatie met Hem is eeuwig. Wij zijn zijn geliefde kinderen, en dat verandert nooit. Hoe kunnen wij volmondig zijn uitnodiging om nader tot Hem te komen, aanvaarden, zodat wij kunnen genieten van de zegeningen die Hij ons in dit leven en in de toekomende wereld wil geven?
De Heer sprak tot het oude Israël en ook tot ons: ‘Met eeuwige liefde heb Ik u liefgehad, daarom heb Ik u getrokken met goedertierenheid.’1 Sprekend alsof Hij de Vader was, zegt Hij ook tot ons: ‘U zult in Mij verblijven en Ik in u; daarom, wandel met Mij.’2 Hebben we voldoende vertrouwen in Hem om in Hem te verblijven en met Hem te wandelen?
Wij zijn op deze aarde om te leren en te groeien, en onze belangrijkste studie en groei vloeit voort uit onze verbondsbinding met onze hemelse Vader en Jezus Christus. Onze trouwe band met Hen brengt goddelijke kennis, liefde, kracht en het vermogen om anderen te dienen voort.
‘Wij hebben de plicht om alles wat God over Zichzelf heeft geopenbaard te leren.’3 Wij moeten beseffen dat God de Vader zijn Zoon, Jezus Christus, heeft opgedragen de aarde te scheppen zodat wij kunnen groeien. Dat onze hemelse Vader zijn Zoon voor ons heil heeft gegeven om aan de eisen van de gerechtigheid te voldoen. En dat de priesterschapsmacht van de Vader en de ware kerk van de Zoon met haar noodzakelijke verordeningen zijn hersteld om ons tot zegen te zijn. Voelt u dat hun voorbereidingen voor onze vreugde en groei met een diepe liefde doordrongen zijn? Wij moeten beseffen dat het heilsplan van onze hemelse Vader erom draait dat wij de wetten en verordeningen van het evangelie gehoorzamen en het eeuwige leven verkrijgen en zoals God worden.4 Dat is het ware en blijvende geluk dat onze hemelse Vader ons biedt. Er bestaat geen ander waar en blijvend geluk.
Vaak leiden beproevingen ons van dat pad naar geluk weg. Onze vertrouwensband met God kan verloren gaan als moeilijkheden ons afleiden in plaats van ons op onze knieën te dwingen.
Dit versje leert ons om prioriteiten te stellen:
Sommige dingen zijn belangrijk; andere niet.
Enkele dingen zijn blijvend, maar de meeste niet.5
Zusters, wat is voor u van belang? Wat is voor u van blijvende waarde? Voor de Vader is het van blijvende waarde dat we over Hem leren, ons verootmoedigen en Hem door onze aardse ervaringen gehoorzamer worden. Hij wil dat we ons egoïsme in dienstbetoon en onze angsten in geloof veranderen. Deze blijvende dingen kunnen ons danig op de proef stellen.
De Vader vraagt ons nu, met onze aardse beperkingen, om lief te hebben als dat moeilijk is, te dienen als ons dat niet uitkomt, en te vergeven waar dat veel van ons vergt. Hoe? Hoe doen we dat? We vragen oprecht om hulp van onze hemelse Vader, in de naam van zijn Zoon, en handelen op zijn manier, in plaats van hoogmoedig onze eigen wil door te drijven.
Ik herkende mijn hoogmoed toen president Ezra Taft Benson sprak over de reiniging van de binnenste schotel.6 Ik vergeleek mezelf met een waterkan. Hoe kon ik het bezinksel van hoogmoed uit mijn waterkan verwijderen? Jezelf eigenzinnig dwingen om nederig te zijn en jezelf opdragen om anderen lief te hebben, is onoprecht en oppervlakkig. Het werkt gewoon niet. Onze zonden en onze hoogmoed veroorzaken een breuk, of een kloof, tussen ons en de bron van alle liefde, onze hemelse Vader.
Alleen het zoenoffer van de Heiland kan ons van onze zonden reinigen en die kloof of bres dichten.
Wij willen door de armen van de liefde en leiding van onze hemelse Vader worden omringd. Daarom zetten we zijn wil op de eerste plaats en smeken we met een gebroken hart dat Christus onze waterkan met stromen reinigend water zal vullen. Eerst komt het druppelsgewijs, maar als we zoeken, vragen en gehoorzamen, komt het in overvloed. Dat levende water zal ons vullen, en als we tot de rand met zijn liefde zijn vervuld, kunnen we de kan van onze ziel uitgieten en de inhoud delen met anderen die dorsten naar genezing, hoop en samenhorigheid. Als onze binnenste kan rein wordt, beginnen onze aardse relaties te genezen.
We moeten onze persoonlijke plannen opofferen om plaats te maken voor Gods eeuwige plannen. De Heiland, die uit naam van de Vader spreekt, vraagt ons: ‘Nader tot Mij en Ik zal tot u naderen’.7 Tot de Vader naderen, kan betekenen dat we meer waarheid te weten komen door in de Schriften te lezen, profetische raad op te volgen en ernaar te streven om meer volgens zijn wil te handelen.
Beseffen we dat Christus de macht heeft om ons een liefdevolle band met de Vader en met elkaar te laten smeden? Door de macht van de Heilige Geest verschaft Hij ons het nodige inzicht in onze relaties.
Een jeugdwerkleerkracht vertelde mij over een ervaring met zijn klas 11-jarige jongens die een diepe indruk op hem had nagelaten. Eén van de jongens, die ik Jimmy zal noemen, was een dwarse eenling. Op zekere zondag kreeg de leerkracht het gevoel dat hij zijn les opzij moest leggen en Jimmy moest zeggen waarom hij van hem hield. Hij uitte zijn dankbaarheid voor en zijn geloof in deze jongen. Toen vroeg de leerkracht of de andere jongens wilden zeggen wat ze leuk vonden aan Jimmy. Eén voor één zeiden de klasgenoten waarom ze Jimmy zo bijzonder vonden, waarop de jongen het hoofd boog terwijl de tranen over zijn gezicht rolden. Deze leerkracht en zijn klas hadden een brug naar het eenzame hart van Jimmy gebouwd. Een oprechte uiting van eenvoudige liefde geeft hoop en een gevoel van waarde. Ik noem dit ‘de bres of de kloof dichten’.
Wellicht heeft ons leven in een liefdevolle voorsterfelijke wereld geleid tot een verlangen naar ware, duurzame liefde op aarde. God heeft ons zo geschapen dat we liefde kunnen geven en liefde kunnen krijgen, en we ervaren de grootste liefde als we een zijn met God. In het Boek van Mormon staat de volgende uitnodiging: ‘Wees met [God] verzoend door de verzoening van Christus’.8
Jesaja sprak over wie de wet van vasten trouw naleven en zo voor hun nageslacht iemand worden ‘die bressen dichtmaakt’. Jesaja belooft hen dat zij ‘de verwoeste plaatsen van weleer [zullen] herbouwen’.9 Op soortgelijke wijze heeft de Heiland de bressen, of de afstand, tussen ons en onze hemelse Vader dichtgemaakt. Door zijn grote zoenoffer maakt Hij het voor ons mogelijk om deelgenoot van Gods liefdevolle kracht te zijn, waardoor we de ‘verwoeste plaatsen’ in ons eigen leven weer op kunnen bouwen. Als wij onze emotionele afstand tot elkaar willen verkleinen, moeten we Gods liefde aanvaarden en combineren met het opofferen van onze natuurlijke, egoïstische en angstige neigingen.
Op een gedenkwaardige avond verschilden een familielid en ik van mening over een politiek vraagstuk. Ze liet geen spaander heel van mijn redenering en zei ronduit dat ik ongelijk had terwijl iedereen het kon horen. Ik voelde me dom en onwetend, en waarschijnlijk was ik dat ook. Toen ik later die avond in gebed neerknielde, kon ik niet wachten om mijn hemelse Vader over dat lastige familielid te vertellen. Ik praatte maar door. Misschien stopte ik even met klagen zodat de Heilige Geest mijn aandacht kon trekken, want tot mijn verbazing hoorde ik mezelf zeggen: ‘U wilt waarschijnlijk dat ik van haar houd.’ Van haar houden? Ik bad verder en vroeg: ‘Hoe kan ik nu van haar houden? Ik vind haar niet eens leuk. Ik ben boos; ze heeft me gekwetst. Ik kan het niet.’
Maar toen kwam een andere gedachte in mij op, ongetwijfeld met de hulp van de Geest: ‘Maar U houdt van haar, hemelse Vader. Kunt U mij een deel van uw liefde voor haar geven, zodat ik ook van haar kan houden?’ Mijn boosheid ebde weg, mijn hart verzachtte zich en ik begon anders naar haar te kijken. Ik begon haar werkelijke waarde in te zien, die onze hemelse Vader in haar ziet. In Jesaja staat: ‘de Heere [zal] de breuk van Zijn volk verbinden en de wond die het is toegebracht, zal genezen’.10
Sinds die tijd is de kloof tussen ons gelukkig gedicht. Maar zelfs als ze mijn ommezwaai niet had aanvaard, had ik in elk geval geleerd dat we met de hulp van onze hemelse Vader mensen kunnen liefhebben die we onuitstaanbaar vonden, als we maar om zijn hulp smeken. De verzoening van de Heiland is een kanaal waarin de naastenliefde van onze hemelse Vader stroomt. We moeten ervoor kiezen om in die liefde te blijven als we naastenliefde voor iedereen willen voelen.
Als we ons hart aan de Vader en de Zoon geven, veranderen we onze wereld, ook al veranderen onze omstandigheden niet. We komen dichter tot onze hemelse Vader en voelen dat Hij onze inspanningen om ware discipelen van Christus te worden, liefdevol aanvaardt. Ons onderscheidingsvermogen, zelfvertrouwen en geloof nemen toe.
Mormon leert ons dat we met alle kracht van ons hart om die liefde moeten bidden. Dan zal ze ons geschonken worden door de bron, onze hemelse Vader.11 Dan kunnen we pas de kloof in onze aardse relaties dichten.
De oneindige liefde van onze Vader strekt zich naar ons uit en brengt ons terug naar zijn glorie en vreugde. Hij heeft zijn eniggeboren Zoon, Jezus Christus, gegeven om de brede kloof tussen ons en Hem te dichten. Hereniging met onze Vader in de hemel is de kern van blijvende liefde en eeuwige zingeving. Wij moeten nu een band met Hem ontwikkelen om te leren wat echt belangrijk is, om lief te hebben zoals Hij liefheeft en om te groeien zodat we zoals Hij kunnen worden. Ik getuig dat onze trouwe band met onze hemelse Vader en de Heiland van eeuwig belang is voor Hen en voor ons. In de naam van Jezus Christus. Amen.